10 visioenen van de hel die de Crap Out Of You doen schrikken

Als er één ding is dat onze zondagsschoolleraren ons hebben geleerd, is het dat de hel een angstaanjagende plaats is. Pijlers van vuur, kuilen van brandende zwavel, de eindeloze kwelling van de goddelozen ... er gaat niets boven uw standaardvisie op de onderwereld om de angst voor God in kleine kinderen te plaatsen.

Maar het blijkt dat de "standaard" -versie precies dat is: een vaag gemiddelde met slechts een fractie van de mogelijkheden. Glimp in de visies van enkele van de wildste mystici in de geschiedenis en je zult versies van de hel vinden die je nachtmerries nachtmerries kunnen bezorgen.

10 De Apocalyps van Peter

Rond de late tweede eeuw verscheen een hele reeks imitatie heilige boeken over de antieke wereld. Meestal gericht op de epische goocheltrucs die God kon trekken of de pyrotechnische geneugten van de komende Apocalyps, ze waren 100 procent onofficieel en later verstoten door de kerk. Eén zo'n boek was De Apocalyps van Peter, een boek dat een van de meest angstaanjagende visioenen van de hel bevatte die ooit op papier zijn gezet.

Volgens de verteller is de hel in afwachting van zondaars zoals Dante opnieuw bedacht door Eli Roth. Mensen worden aan de tong opgehangen boven borrelende plassen bloed. Godslasteerders worden in de ogen gestoken met roodgloeiende ijzers. Wolken van wormen lopen over het landschap en verslinden alles wat op hun pad komt. Maar het ergste is gereserveerd voor minderheden.

Dit is de oude tijd en alles, de auteur is niet zo bezorgd over politieke correctheid. Dus we krijgen demonen die lesbiennes en transgendervrouwen van een klif werpen en dames die hun ogen laten opbranden door de ziel van hun geaborteerde kinderen. Natuurlijk, het is beledigend, maar dat is de tweede eeuw voor jou.

De mensheid heeft altijd een onverklaarbare fascinatie gehad voor het hiernamaals. Koop Heaven and Hell: Visions of the Afterlife in the Western Poetic Tradition op Amazon.com!

9 St. Faustina's Visioenen

St. Mary Faustina was een Poolse non uit het begin van de 20e eeuw, nu erkend door de kerk als een heilige. Maar misschien is het meest bekend om haar een reeks visioenen die zijn hoogtepunt bereikte in haar reis naar de hel zelf.

In tegenstelling tot de gore-gelukkige sadist die de schreef Apocalyps van Peter, St. Mary onthoudt zich van het beschrijven van de martelingen van het verdomde gezicht in te veel detail. Wat ze wel doet, zal je huid doen kruipen. Volgens haar is de hel een gigantische, rokerige kamer gevuld met een verstikkende onbeschrijfelijke stank in de eeuwige duisternis. Demonen lopen van de pit naar de pit en ontketenen speciale folteringen op maat van elke nieuwe ziel, terwijl God zelf zondaars verbrandt met zijn eigen pijnlijke vuur.

De meerderheid van de zielen in deze Hel worden specifiek als ongelovigen genoemd, terwijl degenen die geloofden maar zondigden in de plaats komen van het vagevuur.

8 De droom van St. Don Bosco

Een 19de-eeuwse priester die liefde voor straf bepleitte en zijn leven lang straatkinderen wilde helpen, had St. Don Bosco een aantal behoorlijk extreme opvattingen over de hel. Specifiek onthulde zijn beruchte droom van 10 april 1868 een angstaanjagend beeld van wreedheid in zijn onderbewustzijn.

Bij het vertellen ervan, bevindt Bosco zich op een weg die langzaam naar beneden afdaalt in de richting van een eeuwigdurende put. Plots beginnen mensen die hij kent te sprinten langs hem heen en over de rand als een geïmiteerde versie van Wile E. Coyote. Als hij in de put kijkt, ziet Bosco kinderen die hij als een gekke hond heeft leren kronkelen, vlees van hun eigen gezicht rukken en het hoog in de lucht gooien. En dat is alleen voor starters. Terwijl onze gids dieper en dieper de hel induikt, ontmoet hij andere voormalige studenten die bewegingloos liggen, wormen die kauwen op hun oogbollen, harten, handen en benen. Wanneer hem wordt gevraagd, zegt zijn beschermengel dat ze dit voor de eeuwigheid zullen lijden "zonder absoluut geen uitstel".

De droom eindigt wanneer Bosco zijn hand op een van de muren van de hel legt. Hij heeft verteld dat dit een buitenmuur is en dat er duizend andere muren zijn, elk duizend mijl dik en duizend mijl uit elkaar, voordat je de ware vuren van de hel bereikt. Zelfs hierbuiten brandt Bosco's hand zo erg dat hij wordt wakker - wat betekent dat deze nachtmerrie-visie de bedoeling was leuk stukjes van de hel.

7 De visie van het droog zijn

Drythlem was een Engelsman die in de late zevende eeuw een van de engste bijna-doodervaringen had die ooit zijn opgetekend. Op papier gezet door de beroemde vroeg Engelse historicus St. Bede de Eerbiedwaardige, het leest nu als een soort van "hoe" voor angstaanjagende jonge kinderen.

Het visioen begint met Drythelm dat tussen twee valleien loopt. In één daarvan woedt een alles verterend vuur, terwijl in de andere hevige hagel en sneeuw eindeloos wordt geslagen. In elke vallei lijden duizenden zondaars hitte of kou totdat het zo erg wordt dat ze in de andere springen - waarna ze op een enigszins andere manier blijven lijden. Aanvankelijk, maakt Drythelm dit voor de hel fout, maar wordt verteld dat het echt vagevuur is. De hel zelf is veel erger.

Na veel wandelen bevindt Drythelm zich op de rand van een grote kuil. Onder verstikkende duisternis hangen bollen zwarte vlammen in de lucht, opstaan ​​uit de brandende put en vallen dan weer naar binnen. Elke bol bevat een enkele menselijke ziel, voor eeuwig gevangen in brandende doodsangst, zonder zelfs de andere verdoemd te zijn voor gezelschap. Op dit punt beëindigt Drythelm zijn visie door aangevallen te worden door demonen en weg te rennen naar de Hemel die, voor al zijn aardigheid, zelfs niet kan beginnen te concurreren met de eenzame verschrikkingen van zijn Hel.

Bekijk de fascinerende wetenschap achter bijna-doodervaringen! Koop Consciousness Beyond Life: The Science of the Near Death Experience op Amazon.com!

6 De visie van de zalige Anne Catherine Emmerich

Geboren in de late 18e eeuw, Bl. Anne Catherine Emmerich was een voltijdse mysticus. Van jongs af aan was ze erom bekend dat ze tekenen van stigmata vertoonde en zag ze gruwelijke visies, waarvan de afschuwelijkste haar verhaal van de hel was.

In de versie van Anne is de hel een vuile, vervallen stad: een plaats van instortende gebouwen en moerassen waar de verdoemden zich bezighouden met allerlei verdorven activiteiten. Ondertussen slippen addertjes en reptielen tussen de gebouwen door en consumeren verloren zielen die in hun klauwen zwerven. Demonen dwalen door de ruïnes en een grote rokerige afgrond ligt precies in het midden, waar Lucifer is vastgeketend in een huilende doodsstrijd.

Interessant is dat er ook verschillende profetieën op de muren zijn gekrabbeld, waarvan er één betrekking heeft op de vrijgave van Satan op aarde ergens vlak voor het jaar 2000. Dus neem deze misschien met een snufje zout.

5 Hells van Swedenborg

In het midden van de 18e eeuw publiceerde de wetenschapper en filosoof Emmanuel Swedenborg een boek waarin werd beweerd dat er meer dan één hemel en meer dan één hel was. En terwijl zijn drie versies van de Hemel opmerkelijk vergelijkbaar bleven, verschilden zijn meerdere Hells wild.

In sommige versies van de onderwereld zouden de verdoemden vastzitten in grote, rottende steden vol geweld - vergelijkbaar met NYC in Ontsnap uit New York. Demonen en verloren zielen deelden huizen en zouden de hele dag door elkaar slaan, vechten, dronken worden en elkaar op straat beroven. In meer extreme versies van deze Hells, zou elk gebouw een bordeel zijn waar klanten gedwongen werden om te copuleren in uitwerpselen, terwijl de stad om hen heen brandde.

Andere soorten hel waren onder andere donkere wouden die kropen van beesten, vochtige grotten en eindeloze woestijnen. Maar het meest revolutionaire aspect van de visioenen van Swedenborg was zijn aandrang dat we allemaal onze eigen persoonlijke hel met ons meedragen. Als we doodgaan, gebeurt er alleen maar dat we er letterlijk in wonen, in plaats van dat we daar mentaal vastzitten. En weet je wat? Die ene gedachte is misschien angstaanjagender dan een aantal kuilen met brandende zwavel.

4 De Apocalyps van Paul

De Apocalyps van Paul is eigenlijk een stenige, derde-eeuwse reboot van De Apocalyps van Peter. En je zult blij zijn om te horen dat het de vreugde van zijn voorganger in volslagen sadisme voortzet.

In deze visie is de hel verdeeld in twee rivieren - een van vuur en een van ijs, en de verdoemden zijn verdeeld tussen de twee. De eenvoudige kwellingen van branden of bevriezen voor de eeuwigheid zijn blijkbaar niet voldoende voor de auteur. Degenen in de rivier van vuur hebben ook hun ingewanden doorboord door ijzeren haken, stenen verbrijzeld in hun gezichten, en hun lippen afgesneden met gloeiend hete scheermessen. Oh, en sommigen van hen worden ook van binnenuit door wormen gegeten, voor het geval al dit ultrageweld al niet erg genoeg was. Ondertussen hebben degenen in de ijsrivier hun handen en voeten afgesneden en worden ze gevleid door ongedierte.

Maar nogmaals, de ergste straffen zijn duidelijk politiek dubbelzinnig. Homoseksuele mensen worden in een put vol pek gedaald om voor de eeuwigheid te lijden, terwijl vrouwen die voor het huwelijk hun maagdelijkheid verloren hebben, worden vastgeketend in gloeiend hete strijkijzers en afgevoerd door beledigende engelen. Niet dat iemand anders aan deze gruwelen ontsnapt: mensen worden gemarteld vanwege vloeken, geld hebben, niet goed vasten en zelfs geven aan een goed doel. Kortom, het hele menselijke ras sinds het begin der tijden is waarschijnlijk aan het etteren in deze hel, wat suggereert dat de auteur dacht dat het hele concept van christelijke vergeving zwaar overschat was.

3 De visie van Tundale

Een Ierse heer die leeft in de Middeleeuwen, Tundale (of Tundal) is nu alleen bekend vanwege zijn waanzinnige tweedaagse reis naar de onderwereld.

In deze hel worden mensen in gigantische braadpannen gekookt tot soep, demonen met roodgloeiende hooivorken duwen mensen van bergen af, en chirurgie-georiënteerde duivels hakken mensen in kleine stukjes en brengen ze dan op magische wijze weer bij elkaar om opnieuw te worden gehakt. Tundale zelf wordt zelfs gemarteld door demonen die hun eigen gezicht afkrabben en hem een ​​wilde koe laten leiden over een smalle brug bezaaid met spijkers terwijl paardvormige monsters hem proberen te verslinden.

Maar misschien is het meest schokkende aspect van zijn hel Acheron. Een soort van hel-in-de-hel, Acheron is een gigantisch beest dat in staat is om 9.000 mannen tegelijk te verslinden. Eenmaal binnen worden mensen die zijn opgegeten dan opnieuw opgegeten, ditmaal door duizenden bange honden, slangen, ratten en andere toothy-dingen, terwijl ze allemaal worden verbrand en gestikt door zwavel. Het is waarschijnlijk het grootste geval van overkill in de christelijke literatuur, maar dat maakt het niet minder storend.

2 The Revelation Of Sister Josefa Menendez

Een Spaanse non in het begin van de 20e eeuw, zuster Josefa Menendez woonde slechts vier jaar in een klooster voordat ze stierf op de leeftijd van 33. Terwijl ze daar was, voelde ze zich gedwongen door God om een ​​beschrijving van de hel te schrijven, iets waarvan ze naar verluidt vrij ongemakkelijk was . Maar schrijf het wel, en het is een van de meest trieste en angstaanjagende visies die ooit zijn opgenomen.

Gevuld met lange donkere gangen, eeuwig brandende vuren, en de nu standaard ironische straffen, lijkt haar hel aanvankelijk vrij voetgangers. Dus waarom nemen we het hier op? Simpel: omdat de geestelijke martelingen die zijn toegebracht aan zijn gevangenen zo hartverscheurend zijn.

Volgens zuster Menendez verliest elke tot de hel veroordeelde ziel de kracht om liefde, geluk of iets anders dan wreedheid en ellende te voelen. In haar meest angstaanjagende passage schrijft ze over een ziel die schreeuwt hoe het alles zou kunnen geven om opnieuw lief te hebben, om getuige te zijn van zelfs maar een kleine daad van vriendelijkheid in de hele hel. Helaas is zoiets helemaal onmogelijk. Niet alleen moeten de verdoemden de eeuwige lichamelijke ellende verdragen, ze zijn ook vervloekt door eeuwige mentale ellende. Op de een of andere manier maakt dat het nog erger.

1 De visie van Wetti

Opgenomen in de negende eeuw, volgt de Vision of Wetti een Duitse monnik op zijn reis naar de hel en vertelt hij over de dingen die hij onderweg tegenkomt.Het heeft de gebruikelijke verwijzingen naar duisternis en vlammen en wormen en eeuwig lijden, maar het enige dat het meest opvalt aan deze hel is hoe absoluut geobsedeerd het is met seksualiteit.

Tijdens het 3500-woorden tellende account vermeldt of bespreekt Wican's beschermengel vijf keer sodomie en vergelijkt het zelfs met de pest. Onder de straffen waarvan hij getuige is, ziet Wetti de genitaliën van mensen worden verbrand met vuur, naakte vrouwen worden gegeseld en overspeligen worden naakt met elkaar verbonden. Maar het ergste is voorbehouden aan Karel de Grote.

Een voormalige keizer die het grootste deel van Europa heeft verenigd, is Karel de Grote gebonden aan een paal, volledig ongeschonden behalve een dier dat voor eeuwig aan zijn geslachtsdelen scheurt. Deze aanblik van genitale vernietiging is het toppunt van Wetti's visie en bijna het meest angstaanjagende dat we ons kunnen voorstellen. Als het erger wordt, willen we het niet horen.