Delen:
10 legendarische grappenmakers van vóór het tijdperk van de televisie
Gevraagd om een favoriete grap te noemen, zouden veel mensen de tijd citeren dat Sacha Baron Cohen (terwijl verkleed als zijn Bruno-personage) Paula Abdul uitnodigde om op meubels te gaan zitten die gemaakt waren van levende mensen. Ze zouden waarschijnlijk zelfs vermelden hoe Abdul met alles meewerkte en uitlegde hoe ze mensen wilde helpen tot een naakte man met sushi de kamer was binnengerold.
Anderen herinneren zich misschien nog de tijd dat 4chan-posters de media ervan overtuigd hadden dat tieners kak puilden. De grap werkte zelfs genoeg om te resulteren in een interventie door een sheriffkantoor in Florida, dat een rapport uitbracht over het gevaar van het medicijn.
Maar de waarheid is dat grappen al veel langer bestaan dan televisie of internet. Zoals dat misschien moeilijk te geloven lijkt, zal deze lijst 10 legendarische grappenmakers bespreken wiens meest gedenkwaardige capriolen plaatsvonden voordat TV populair werd in de jaren vijftig.
10 Harry Reichenbach
Harry Reichenbach was een persagent en een publicist die herinnerd wordt als het creëren van publiciteitsstunts om films te promoten.
Een van zijn streken betrof het plaatsen van een leeuw in een hotel in Broadway om te promoten Tarzan van de Apen. Voor een ander werden acht acteurs ingehuurd om een beloning van $ 20.000 aan te kondigen voor de verloren dochter van een sjeik om te promoten De Maagd van Stamboul.
Tegenwoordig wordt Reichenbach waarschijnlijk het best herinnerd voor het betalen van een worstelende acteur (die op weg was om een ontmoeting met een topagent bij te wonen) om willekeurig munten op het trottoir te laten vallen. Tegen de tijd dat de acteur het kantoor van de agent bereikte, had zich een grote menigte volgelingen verzameld, die de illusie gaven dat de acteur erg populair was.
9 Hugh Troy
Hugh Troy was een grappenmaker die in het begin van de 20e eeuw ook als schilder werkte. Hoewel hij de Cornell University had bezocht, werd hij uiteindelijk geschorst zonder diploma te behalen. Veel van de grappen gepleegd door Troy blijven echter het spul van de legende.
Zijn capriolen omvatten het gebruik van een vuilnismand gemaakt van een neushoornvoet om sporen te creëren over een universiteitscampus tijdens een sneeuwstorm, schilderen van de galoshes van een gastdocent met menselijke voeten, en het uitvinden van een fictief personage genaamd "Johnny Tsal" die als laatste eindigde in elke race .
In Central Park op een dag stond hij op van de bank waar hij zat, raapte het op en ging ermee weg. Toen hij werd gearresteerd voor diefstal, produceerde hij snel een ontvangstbewijs voor het artikel. Het blijkt dat hij die bank bezat.
Troy plaatste ooit een bord met de tekst "Jesus Saves" op de voorkant van een lokale bank, vermomde een stuk corned beef als een menselijk oor en creëerde een stuk militair papierwerk dat vereist dat rapporten op vliegpapier worden geschreven.
Tegenwoordig wordt hij het best herinnerd voor het maken van de wereldbol voor het Daily News Building in New York, waar Ithaca als hoofdstad wordt tentoongesteld.
8 Prinses Caraboo
Mary Baker uit Bristol, Engeland, is het best herinnerd voor het poseren als prinses Caraboo in het 19e-eeuwse Engeland. Baker was zelfs in staat om de stad Bristol voor de gek te houden door de resulterende mythe voor enkele maanden te geloven.
In april 1817 ontmoette een schoenmaker in Gloucestershire Baker, vermomd als de arme, gedesoriënteerde prinses Caraboo, die in de macht van de plaatselijke magistraat werd geplaatst. Later werd prinses Caraboo naar een plaatselijke herberg gestuurd, waar ze ontdekte dat het item in een portret een ananas was en op de vloer wilde slapen. De lokale magistraat drong er echter op aan dat prinses Caraboo wordt berecht voor landloperij.
De legitimiteit van de prinses bleef sterk betwist. Een Portugese zeeman beweerde zelfs te hebben gesproken in haar moedertaal. Prinses Caraboo werd ook de favoriet van de lokale royalty.
In werkelijkheid was ze een Engels dienstmeisjesmeisje dat een fictieve taal had uitgevonden om een denkbeeldig personage verder te brengen. Vreemde tekens op het hoofd van de vrouw waren afkomstig van een mislukte operatie in een armhuis in Londen. Vóór de dood van de vrouw verdiende ze de kost met de verkoop van bloedzuigers in het Bristol Infirmary Hospital.
De legende van prinses Caraboo was zo populair dat een film gebaseerd op het verhaal werd gemaakt in 1994.
7 Jim Moran
James "Jim" Moran werd geboren in 1908 en was publicist voor verschillende bedrijven, waaronder filmstudio's, detailhandelaren, fabrikanten van motorvoertuigen en zelfs politici. Een van zijn eerste stunts was de verkoop van een General Electric-koelkast aan een eskimo.
Enkele van de meer legendarische grappen en stunts getrokken door Moran zijn het lopen van een stier door een porseleinkast, op zoek naar een speld in een hooiberg, zittend op een struisvogelei en rijdend in een taxi met een chimpansee als chauffeur. Moran was zelfs van plan in een vlieger een klein persoon over Central Park te vliegen, maar werd tegengehouden door wetshandhaving.
6 Henry 'Box' Brown
Het leven van Henry Brown in het begin van de negentiende eeuw, geboren in Virginia, was gevuld met het geestdodende werk in een tabaksfabriek. Als Afro-Amerikaan werd hij ook weerhouden van het leven met zijn vrouw, die in het bezit was van een slavenmeester. Uiteindelijk werden de zwangere vrouw en kinderen van Brown verkocht aan een plantage in North Carolina, waardoor hij uit zijn familie werd verwijderd.
Na enkele maanden van rouw om het verlies van zijn familie, besloot Brown aan de slavernij te ontsnappen. Hij was van plan om per trein vanuit Richmond naar Philadelphia te worden verscheept. Om zijn idee uit te voeren, vertrouwde hij op de hulp van een blanke abolitionist in Philadelphia.
Brown maakte de reis in een doos van 0,9 meter lang en 0,6 meter breed en 0,8 meter diep en factureerde de bestelling als 'droge goederen'. De doos was bekleed met een doek. Om zichzelf in leven te houden, bewaarde Brown slechts één kan water en een paar koekjes. De doos was meerdere keren ondersteboven gekeerd. Op een keer zaten twee mannen zelfs op de kist, maar Brown overleefde.
Als gevolg van zijn acties werd Brown een symbool van de Underground Railroad Freedom Movement. Later produceerde hij een ontroerend panorama over de slavernij dat werd gefinancierd met de opbrengst van een tekening die zijn reis uitbeeldde.
5 Jonathan Swift
Het beroemdste werk van Jonathan Swift, Gulliver's Travels, documenteert het verhaal van een Engelsman die vele vreemde landen bezoekt. Ondanks de fantastische kwaliteiten van het werk, is het een satire van zowel de Engelse samenleving als de menselijke natuur.
In de loop van zijn carrière schreef Swift nog vele andere satirische werken, waaronder Een bescheiden voorstel om de kinderen van arme mensen te verhinderen een laster voor hun ouders of land te zijn, wat suggereerde dat behoeftige gezinnen hun economische problemen konden verminderen door hun kinderen te verkopen aan rijke mensen als voedsel.
Swift wordt ook herinnerd voor vele streken tijdens zijn carrière. In 1708 spotte hij de beroemde astroloog John Partridge door te voorspellen dat Patridge zou sterven op 29 maart van dat jaar.
Op 30 maart 1708 kondigde Swift aan dat Partridge was overleden. Veel mensen geloofden hem ondanks opmerkingen van Partridge dat hij nog leefde.
4 Lewis Gorin Junior en Urban Rushton
In 1936 creëerden Lewis Gorin Jr. en Urban Rushton, die studenten waren aan de Princeton University, de Veterans of Future Wars om andere bewegingen te parodiëren die hielpen vroege betalingen voor veteranen uit de Eerste Wereldoorlog te verkrijgen.
In plaats van veteranen te belonen na een gevecht, pleitte het manifest van de groep voor een bonus van $ 1.000 voor toekomstige veteranen, terwijl ze nog jong waren en in staat om van het geld te genieten. De groep pleitte ook voor $ 50 per maand voor alle moeders en toekomstige moeders van mannelijke kinderen.
De veteranen van Future Wars zijn nationaal beroemd geworden en hebben uiteindelijk 60.000 leden verworven op universiteitscampussen in de Verenigde Staten. Veel mensen namen de grap serieus, wat resulteerde in Gorin die een kantoor huurt en een secretaresse inhuurt om alle correspondentie af te handelen. Gorin ontving zelfs talrijke uitnodigingen om een openbare spreker te zijn.
Na zijn afstuderen uit Princeton ging hij advocaat worden. Zijn vertrek uit Princeton en zijn meest actieve leden die toetraden tot andere organisaties leidden uiteindelijk tot de ontbinding van de groep.
3 William Horace de Vere Cole
William Horace de Vere Cole, een inwoner van County Cork, Ierland, was aan het begin van de 20e eeuw een dichter en grappenmaker.
Cole heeft veel vreemde streken uitgevoerd. Tijdens zijn bachelorjaren in Cambridge poseerde hij bijvoorbeeld als de oom van de sultan van Zanzibar. Een andere keer organiseerde Cole een feest waarbij elke gast het woord "onderaan" in zijn achternaam had.
In zijn vrije tijd liep Cole door de straten met de uier van een koe uit zijn broek. Hij wordt zelfs door sommigen geloofd om de Piltdown Man-grap te hebben uitgevoerd, die de ontdekking van botfragmenten van een eerder niet-geïdentificeerde vroege mens inhield.
Cole wordt echter het best herinnerd voor de onvervaard hoax. Dit betekende dat de Royal Navy werd bedrogen door een van de meest gewaardeerde slagschepen van het land te tonen aan Cole en een aantal van zijn vrienden (waaronder Virginia Woolf) die zichzelf als royals hadden vermomd.
2 Tristan Tzara
Tristan Tzara werd in 1896 in Roemenië geboren en was een van de stichtende leden van de Dada-beweging door zijn experimenten met avant-garde poëzie en uitvoerende kunst. Kunstboeken geven deze titel zelden aan Tzara, omdat hij een rol als leider afwees en dit type hiërarchie is tegen de principes van de Dada-beweging.
In 1920, na de Eerste Wereldoorlog, verspreidde de Dada-beweging zich van Zwitserland naar New York, Parijs, Keulen en Berlijn. Datzelfde jaar verhuisde Tzara naar Parijs, waar hij tijd doorbracht met andere surrealisten, waaronder Andre Breton, die in de stad woonde.
In deze periode raakte Tzara betrokken bij talloze Dada-experimenten die de aandacht vestigden op de beweging door het gebruik van valse advertenties en hoaxes om het belang van gebeurtenissen in het nieuws te bespotten.
Een van deze streken hield in dat hij aankondigde dat Charlie Chaplin gepland stond om in een show te verschijnen als zo'n arrangement niet bestond. Een ander evenement betrof de publicatie van nieuws over een nepduel tussen Tzara en mede-Dada-kunstenaar Hans Arp. De twee mannen gingen zo ver dat ze in Zwitserse kranten verhalen publiceerden.
1 Urmuz
Urmuz was de pseudoniem van Demetru Dem, een Roemeense schrijver en een advocaat die kort voor Tzara woonde. Tegenwoordig bestaan er maar weinig stukken van Urmuz's geschriften, maar er zijn uitgebreide aantekeningen over zijn leven. Als onderdeel van de absurdistische beweging gebruikte Urmuz zwarte komedie en onzinvers in zijn geschriften en parodie. Dientengevolge wordt Urmuz door velen gezien als een voorloper van de Dada-beweging.
Tijdens zijn carrière nam Urmuz deel aan een groot aantal grappen. Een van de meest memorabele betrokken voorbijgangers in het presenteren van identificatiepapieren voor inspectie.
Een andere keer betraden Urmuz en zijn vrienden het Caldarusani-klooster in Roemenië en eisten dat de monniken een gastbehandeling verzorgden, die diende als een grote test van het geduld van de monniken. Urmuz zou ook mannen benaderen die getraind zijn op seminaries, nationalistische beleidsbesprekingen gaan bespreken en dan onverwachts alleen onzinnige teksten reciteren.