10 Legendarische redenen waarom we muziek hebben
Muziek is net zo integraal voor de menselijke ervaring als iets anders, misschien zelfs vóór de taal zelf. Hoewel de menselijke stem waarschijnlijk de eerste keuze was voor de prehistorische mens, zijn er instrumenten gevonden die meer dan 35.000 jaar oud zijn.
Mythologie is alomtegenwoordig overal in de menselijke geschiedenis. Als zodanig zijn mythen opgebouwd om verschillende aspecten van muziek, inclusief de eigenlijke creatie, uit te leggen. Hier zijn er tien van.
10 Tezcatlipoca en Quetzalcoatl
Cultuur: Azteken
Fotocredit: Wikimedia Tezcatlipoca (rechts boven) en Quetzalcoatl (links boven), respectievelijk de hemelgod en de windgod, zijn twee van de meer algemeen bekende godheden van de Azteken. Quetzalcoatl, ook wel bekend als de "gevederde slang", was ook de god van de wijsheid, en hij en Tezcatlipoca hadden een haat-liefdeverhouding. Op een dag merkte Tezcatlipoca op dat Quetzalcoatl bezig was met orkanen, maar hij merkte een duidelijk gebrek aan zang of muziek van de kant van de mens. Verbaasd over de gedachte aan een wereld van stilte, ontwikkelde hij een plan dat het probleem zou oplossen: laat zijn broer muziek van de zon nemen.
Na een moeizame reis bereikte Quetzalcoatl eindelijk het Huis van de Zon, begeleid door het prachtige geluid van muziek door de lucht. Oog in oog met de god van de wind beval de zon de zangers en muzikanten stil te zijn, uit angst dat ze naar de aarde zouden worden gebracht. Nadat hij de afschuwelijke grootsheid van zijn krachten had getoond, overtuigde Quetzalcoatl hen om met hem mee te gaan. Toen hij de aarde naderde, begonnen de vruchten te rijpen, de bloemen begonnen te bloeien en het leek alsof de hele planeet uit een diepe slaap was ontwaakt. Tezcatlipoca en Quetzalcoatl koesteren zich gelukkig met wat ze hebben bereikt in de harmonieuze gloed van de muziek die sindsdien bestaat.
9 Diversen
Cultuur: Grieks
Fotocredit: Giovanni Dall'Orto Beter bekend als de heraut voor de rest van de Olympische goden, Hermes was ook de god van dieven, handelaren en literatuur. Als een soort baby ontsnapte hij aan zijn swaddling bands en rende weg naar waar zijn broer Apollo zijn vee begraasde. Nadat hij zichzelf bij een aantal van hen had geholpen, ving Hermes een schildpad op, doodde deze en holde de schaal uit. Met behulp van enkele ingewanden van een van Apollo's koeien, vervaardigde hij de eerste lier. Later, tijdens het verhoor voor het stelen van het vee, speelde hij de lier zo mooi dat Apollo het vee ruilde voor de lier. Hermes wordt ook gecrediteerd met het uitvinden van de fluit en de panfluiten.
Een ander personage dat nauw betrokken is bij het creëren van muziek in de Griekse mythologie is Orpheus (zie hierboven). Als zoon van een muze, misschien Calliope, de patroonheilige van epische poëzie, wordt hij 'de vader van liederen' genoemd. Gezien zijn eerste lier van Apollo zelf, zou Orpheus zo mooi hebben gespeeld dat dieren, bomen en rotsen dans om hem heen. Na zijn dood werd zijn lier als een sterrenbeeld tussen de hemel geplaatst en speelde zijn zoete muziek de rest van de eeuwigheid.
8 Heaven's Angels
Cultuur: christendom
Foto credit: Uoaei1 Sint Ignatius was de tweede bisschop van Antiochië, een vroegchristelijke functie die naar verluidt door de apostel Petrus werd gesticht, en hij was een relatief productieve schrijver van de vroeg-christelijke theologie. Toen hij jonger was, werd gezegd dat hij door Jezus Christus zelf was omhelsd, in een gebeurtenis die in Mattheüs 18: 3 werd herdacht. In het jaar 107, toen de Romeinse keizer Trajanus iedereen had bevolen om de Romeinse goden te danken, weigerde Ignatius om alle afgoden te aanbidden. Hij werd vervolgens naar Rome gestuurd, waar hij werd vermoord door te worden gegooid aan wilde dieren. (Lions, in de meeste versies.)
Wat betreft zijn bijdrage aan muziek, wordt er gezegd dat hij een visioen had terwijl hij bisschop van Antiochië was. Ignatius werd naar de hemel vervoerd, waar hij twee koren van engelen zag zingen, afwisselend tussen elkaar, ter ere van God. Toen hij uit zijn visioen ontwaakte, hervormde hij onmiddellijk het koor van zijn eigen kerk, en instrueerde hen hoe hij kon herhalen wat hij had gezien. Socrates (niet de Griekse) schreef de creatie van antiphonale zang aan Ignatius toe.
7 Apollo
Cultuur: Romeins
Foto credit: Jebulon De enige Griekse god wiens naam hetzelfde bleef (samen met veel van zijn verhalen), toen Apollo door de Romeinen werd aangenomen, werd hij vereerd als de god van de zon, waarheid, genezing en muziek. Toen hij jonger was, moest hij de titel nog verdienen als god van de muziek; het was pas na een veldslag (toen hij vier dagen oud was) met een python die op de berg Parnassus leefde dat hem door Zeus werd toegekend. Nadat hij het machtige beest met een pijl doodgeschoten had, besloot Apollo om een overwinningslied op zijn lier te spelen. Zijn spel was zo perfect dat hij meteen de god van de muziek werd.
Bovendien zou Apllo zijn muzikale vaardigheden van tijd tot tijd moeten verdedigen. Een sater genaamd Marsyas daagde de god uit tot een muzikale wedstrijd, met behulp van een dubbele fluit. Hij faalde, en vanwege zijn overmoed werd hij aan een pijnboom opgehangen en levend gevild. Later dacht de god Pan dat hij Apollo met een dubbele fluit kon verslaan. Spelen voor de legendarische koning Midas, Pan werd beoordeeld als de winnaar. Boos dat Midas Pan en zijn dubbele fluit had gekozen, veranderde Apollo de oren van de koning in die van een ezel.
6 Uzume
Cultuur: Japans
Anders bekend als Amenouzume No Mikoto, is Uzume de Japanse Shinto-godin van vreugde en geluk. Met een bijnaam als 'Heaven's Forthright Female' mag het geen verrassing zijn dat zij ook wordt gezien als de belichaming van het perfecte vrouwtje. (Een andere god, Sarudahiko, vertegenwoordigt het mannetje, en de twee worden vaak afgebeeld als man en vrouw.)
Wat betreft de muzikale kant van haar aard, drukte Uzume het het mooiste uit in een verhaal over Amaterasu, de zonnegodin.Amaterasu had zichzelf in een grot verstopt en uit woede naar de stormgod Susanoo gereden. Helaas bedekte dit de wereld in duisternis, waardoor er niets meer overbleef om te groeien. Alle goden probeerden tevergeefs Amaterasu te overtuigen de grot te verlaten, met Uzume eindelijk een manier uitzoekend. Ze bedekte zich met mos en bladeren en begon wild te zingen en dansen. Toen ze zichzelf per ongeluk blootlegde, lachten de andere goden bruusk, waardoor Amaterasu de grot in nieuwsgierigheid verliet.
Daarnaast is de Shinto religieuze muziek en dans, bekend als kagura, zou naar het voorbeeld van Uzume zijn gezongen en gedanst.
5 Jubal
Cultuur: Jodendom
Foto credit: Kristian Zahrtmann Zowel de Joodse traditie als Genesis 4:21 behandelen Jubal als "de vader van allen die de harp en pijp hanteren." De zoon van Lamech, zelf gezegd dat hij de oudste dichter van de wereld was vóór de zondvloed, wordt gezegd dat Jubal hebben verschillende snaarinstrumenten en blaasinstrumenten uitgevonden, waarvan de voornoemde harp de belangrijkste is.
Latere rabbijnse geschriften, met name de Midrash HaGadol of The Great Midrash, geven Jubal ook het recht om alle andere muziekinstrumenten te verzinnen en zichzelf te zingen. Andere rabbijnse geschriften nemen er nota van dat Jubal een afstammeling is van Kaïn en dat de muziek die hij in de wereld introduceerde een schadelijk effect kan hebben, vaak als het wordt gebruikt in een verleidingswerk. Later associeerden christelijke en islamitische schrijvers muziek met Satan zelf, in de overtuiging dat het een pseudo-magische invloed had op de mens.
4 Sarasvati
Cultuur: hindoeïsme
Foto credit: Raja Rami Varma De hindoegodin van kennis en kunsten, Sarasvati (ook gespeld als "Saraswati") verscheen voor het eerst in de literatuur als de personificatie van een heilige gelijknamige rivier in India. Een van de vele vruchtbare prestaties waarmee zij wordt gecrediteerd, is de uitvinding van de Sanskriettaal. Ofwel de partner, dochter of kleindochter van Brahma, een schepper god, Sarasvati is ook heel populair in Jain en boeddhistische mythologie.
Haar creatie was in handen van Brahma, die haar maakte na het ontdekken van de melodie van mantra's in de chaos van het ongevormde universum. Later, na verschillende gandharva stal een rituele plant bekend als de Soma-fabriek, die ze moesten bewaken, Sarasvati waagde het aan hen namens de andere goden. Na hun oren te hebben geslagen met de prachtige muziek die uit haar stroomde veena, een snaarinstrument, bood ze aan om ze te leren spelen, mits ze de Soma-fabriek teruggeven. De gandharva overeengekomen, en het muzikale genre bekend als raga was geboren.
3 Odin / Bragi
Cultuur: Noors
Fotocredit: Nils Blommer In de Noorse mythologie was er een legendarische drank bekend als de Mead of Poetry, die was gemaakt door de dwergen. Afhankelijk van de versie van de mythe, veranderde het de ene in een dichter of schonk het de mogelijkheid om met wijsheid te spreken. Al eeuwenlang werd het bewaakt met geheimhouding tot de reus Suttung kwam en het stal, het verstopte in een berggrot onder de bescherming van zijn dochter. De grote Noorse god Odin geloofde dat een goede dichter net zo belangrijk was als een goede krijger, dus na een moeizame reis slaagde hij erin de dochter van Suttung te overtuigen hem de mede te laten drinken. Later ontsnapte hij, veranderde in een adelaar en goot de mede over de hele wereld.
Een andere mogelijke reden is gebonden aan Bragi (hierboven afgebeeld), de god van poëzie en welsprekendheid en (soms) de zoon van Odin. Hij had een tong gegraveerd met runen van toespraak, die hem de mogelijkheid gaf om wijsheid te spreken wanneer hij zijn mond opendeed. Beschreven als de meest perfecte van alle dichters, werd Bragi in sommige mythen gecrediteerd met de uitvinding van poëzie.
2 Thoth
Cultuur: Egyptisch
Foto credit: Jon Bodsworth De god van kennis, de maan, en schrijven, en vele anderen, Thoth was een belangrijke speler in de oude Egyptische mythologie. Gecrediteerd met de uitvinding van hiërogliefen zelf, werd hij ook gezien als de beschermer van schrijvers en geheime kennis. De Grieken associeerden hem hun god Hermes, dus het zou geen verrassing moeten zijn dat Thoth's muziekmythe lijkt op die van Hermes.
De Griekse historicus Diodorus Siculus, die in de eerste eeuw voor Christus schreef, schreef Thoth voor de uitvinding van de lier. Er werd gezegd dat de Egyptische lier uit drie snaren bestond: acuut, ernstig en midden; van hen werd gezegd dat ze de drie seizoenen van het jaar imiteren. (Blijkbaar was er geen val in het oude Egypte.) De traditionele Griekse lier had zeven snaren. In de versie van de mythe met betrekking tot Egypte, lag de schaal van een gedroogde schildpad langs de oever van de Nijl. Thoth schopte tegen de schaal, blij met het geluid dat hij maakte. Hij raapte het op en maakte er een lier van, samen met de ingewanden van enkele dode dieren.
1 Ling Lun
Cultuur: Chinees
Foto credit: Chinese muziek Hoewel sommige mythen het creëren van muziek toeschrijven aan een culturele held genaamd Kui, noemen meer bronnen Ling Lun als de legendarische grondlegger van muziek voor het oude China. De Gele Keizer, een godheid in de Chinese religie, zou Ling Lun hebben gevraagd om muziek te maken. Ling Lun's eerste poging was een fluit gemaakt van bamboe, waarvan gezegd werd dat het onaangenaam was. Toen de Gele Keizer op zijn paard passeerde, schrok het geluid van het dier en de keizer werd op de grond geworpen.
Toen hij opstond, viel Ling Lun op zijn knieën, beschaamd en klaar om de dood te aanvaarden. De Gele Keizer was echter verbluft dat de fluit helemaal geen geluid maakte en zei hem om zijn inspanningen voort te zetten. Uiteindelijk belandde Ling Lun op Mount Phoenix, genoemd naar de mythische vogels die het gebied bezochten. De mannen en de vrouwen zongen elk zes verschillende tonen en hij sneed zijn fluit om hun toonhoogte te evenaren.