Delen:
10 Goofy Pranks waarbij serieuze wetenschappers betrokken zijn
We hebben de neiging om wetenschappers te zien als serieuze nerds die werken aan projecten die de rest van ons nauwelijks kan begrijpen. Maar zelfs nerds willen graag een beetje plezier hebben. Hier zijn 10 goofy grappen van serieuze wetenschappers, serieuze wetenschappers, en soms gewoon door mensen die doen alsof ze worden ondersteund door serieuze wetenschappers.
10 Zo snel gaan, Mr Twain?
In de late 19e eeuw werden geestige schrijver Mark Twain en serieuze wetenschapper Nikola Tesla verrassend goede vrienden. Samen met enkele van de meest beroemde schrijvers, acteurs en muzikanten van hun tijd woonden ze vaak dinerfeesten vol met verhalen en gelach bij dichter en redacteur Robert Underwood Johnson's huis in New York bij. Omdat ze niet wilden dat deze avonden ten einde liepen, keerden enkele gasten zoals Twain terug met Tesla naar zijn laboratorium om zich te vergapen aan zijn elektrische uitvindingen. Maar je wilt nooit je welkom verwelkomen bij het huis van een wetenschapper.
Op een dag terwijl Twain zijn lab bezocht, vroeg Tesla de schrijver om op een klein platform te gaan staan. Toen gebruikte Tesla zijn oscillator om zachte vibraties door Twains lichaam te sturen. Twain hield van het gevoel en zei dat het hem gesterkt had.
Maar kort nadat de vibraties begonnen, waarschuwde Tesla Twain om van het platform te stappen of onaangename gevolgen te krijgen. Taina negerend, bleef Twain enkele minuten langer genieten. Toen vroeg de schrijver plotseling om genade. "Snel, Tesla, waar is het?" Schreeuwde hij.
Tesla wees kalm naar een aangrenzende kamer toen een gekrenkte Twain zich haastte. Tesla en zijn laboratoriumpersoneel konden niet lachen; ze waren al goed bekend met het laxerende effect van de vibrator.
Zoals Twain ontdekte, was Tesla er niet meer dan een grap van te maken op kosten van zijn vriend om hem te laten gaan.
9Smoke 'Em If You Have' Em
Deze keer was de grap over de wetenschappers en de jaren zestig vestiging. Niemand weet precies hoe deze hoax is begonnen. Maar in 1967 wilden sommige hippies op zoek naar een nieuwe high erachter komen of bananen serotonine in de hersenen zouden vrijgeven, zoals LSD deed.
Gevoed door de toenmalige kranten in de tegencultuur begonnen drugs de binnenkant van bananenschillen te schrapen, het bananenpit (het spul dat ze afschraapten) in een oven te verwarmen totdat het brokkelde, het merg in de gewrichten rolde en het rookte als marihuana. Een artikel in de Berkeley Barb bevatte een recept om de verslaafde te helpen een reis te maken met bananadine, of 'mellow yellow' zoals het ook wel werd genoemd. Lokale fruitverkopers hadden moeite om bananen op voorraad te houden.
Dan is de reguliere pers, inclusief de New York Times, de Wall Street Journal, Tijd tijdschrift en de Los Angeles Times- het verhaal opgepikt. Er waren optochten en liefdes. Er was ook een serieus wetenschappelijk onderzoek door de Amerikaanse Food and Drug Administration om de 'hallucinogene effecten van bananenschillen' te testen. Zelfs United Fruit kwam in actie. Ze hadden een top LSD-onderzoeker, Dr. Sidney Cohen, test 70 kilogram (150 lb) aan bananen.
Uiteindelijk leverden de wetenschappelijke onderzoeken niets anders dan warme lucht op. Zoals drie UCLA-wetenschappers concludeerden: "Er zijn geen hallucinogenen bekend in bananadine."
8 Spring voor het Jovian-Plutonian gravitatie-effect
Ooit een nieuwjaarsresolutie gedaan om af te vallen? Als je er een hebt gemaakt in 2014, heb je misschien een boost gekregen als je op 4 januari precies om 9:47 uur in de lucht was gesprongen. Als dat niet voor jou werkte, had je het op 4 april 2014 opnieuw kunnen proberen. Of misschien was je een van de mensen die voor deze grap viel op April Fools 'Day, 1976 toen de Britse astronoom Sir Patrick Moore hem voor het eerst uitgezonden op BBC Radio 2.
Moore gebruikte zijn geloofsbrieven als astronoom om een goedgelovig Brits radiopubliek te overtuigen dat Pluto zich op 1 april 1976 om precies 9:47 AM achter Jupiter zou uitspreken in relatie tot de aarde om het Jovian-Plutonian gravitatie-effect te creëren. Volgens deze puur fictieve theorie zou deze planetaire uitlijning een sterkere trekkracht veroorzaken die de zwaartekracht van de aarde even onderdrukte om mensen minder te laten wegen.
Om dit zero-G effect te voelen, vertelde Moore zijn publiek om 9:47 AM in de lucht te springen om "een vreemde zwevende sensatie" te ervaren. Het zou drie seconden duren (in plaats van de normale 0,2 seconden) om weer op de grond te landen . Volgens Tijd magazine, "Om 9.48 uur onderbraken de bellers de lijnen, verlangend om te beschrijven hoe ze kort hadden gedobberd. Nieuws dat Moore ze ongetwijfeld had gespeeld, bracht iedereen naar de aarde. "
7Het is een vogel, het is een vliegtuig ...
... het is een politiecruiser op de campus met zwaailichten die op de Grote Koepel zitten bovenop gebouw 10 aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT).
De meeste ouders van schoolkinderen maken zich zorgen over hun kinderen die te veel drinken of onbeschermde seks hebben. Maar ouders van MIT-kinderen moeten zich zorgen maken dat hun kinderen worden gearresteerd omdat ze hun wetenschappelijke kennis gebruiken om deel te nemen aan de campustraditie, de MIT-hacks. Dit zijn slimme streken die, ondanks de naam, over het algemeen niets met computers te maken hebben. Zoals uitgelegd door Brian Spatocco, een promovendus en voorzitter van de MIT-studentenraad in 2012: "Wat MIT onderscheidt, is dat er veel meer creatieve oneerbiedigheid is. Studenten worden aangemoedigd om alles in vraag te stellen. De uitdrukking die ze hier gebruiken is dat het een levend lab is. '
De gedragscode van een hacker vertelt grappenmakers om veilig te zijn, subtiel te zijn en onder meer geen permanente schade aan te richten. Je kunt "lenen", maar niet stelen. Je moet nooit drinken en hacken. En je moet niet alleen hacken. Hackers moeten ook anoniem blijven.
Dit brengt ons terug naar waarschijnlijk de meest bekende MIT hack, de campus politie kruiser, zittend op de grote koepel op de laatste dag van de klassen mei 1994. De schijnbare auto was eigenlijk een houten frame met de buitenste delen van een Chevrolet Cavalier bevestigd. Het werd geschilderd te lijken op een MIT campus politie voertuig met licentienummer “IHTFP” en een bord in de achterruit, “Ik breek voor donuts.” Er was zelfs een dummy politieagent in de auto met een speelgoed pistool en een doos donuts.
6Het antwoord blaast in de wind
Deze grap begon in 1997 met twee wetenschappers, een aantal ernstige winderigheid en een liefde voor singer-songwriter Bob Dylan.
Professoren John Jundberg en Eddie Weitzburg van het Karolinska Instituut in Stockholm, Zweden, schreven een artikel over het meten van gas in de darmen om ontstekingen op te sporen. Ze noemden het 'stikstofoxide en ontsteking: het antwoord blaast in de wind', naar een van Dylans beroemdste liedjes.
Een paar jaar later, een bibliothecaris verbonden met collega's Jonas Frisén en Konstantinos Meletis, die een research paper was getiteld “Blood on the Tracks: A Simple Twist of Fate” na een Bob Dylan album en een van zijn liedjes. De vier wetenschappers hebben gokken. Degene die de meeste artikelen met Dylan-citaten voor zijn pensionering schrijft, wint een gratis lunch in een nabijgelegen restaurant, Jons Jacob.
Een andere professor, Kenneth Chien, toegetreden tot de concurrentie met zijn artikel, “Tangled Up In Blue:. Moleculaire Cardiologie in de Postmolecular Era” “Ef Receptoren Tangled Up In Two” Frisén en een collega kwam terug met niet achter te blijven, Jundberg en Weitzburg reageerde met "De biologische rol van nitraat en nitriet: The Times They Are a-Changin '" en "Dietary Nitrate-A Slow Train Coming."
Deze wetenschappers verafgoden Dylan. Weitzburg vindt dat Dylan een Nobelprijs voor literatuur moet krijgen. Chien noemt Dylan een moderne Shakespeare. Meletis denkt dat Dylan een goede onderzoeker is: "Goede muziek is vernieuwend, zoals die van Bob Dylan," zegt hij. "En hetzelfde geldt voor goed onderzoek. Een onderzoeker moet ook proberen nieuwe en andere wegen te vinden. "
5 Laat de naam je niet voor de gek houden - deze doodt
In Aliso Viejo, Californië, waren stadsambtenaren klaar om schuimbekers gemaakt met diwaterstofmonoxide te verbieden - een smaakloze, geurloze chemische stof die frequent urineren en ernstige hydratatie kan veroorzaken. Dit is in duizenden doden per jaar het geval, het is een "onzichtbare moordenaar" die routinematig voorkomt in meren, beken en reservoirs. De Amerikaanse marine besteedt miljarden dollars aan technologie voor het reguleren en gebruiken van diwaterstofmonoxide in oorlogstijd. Militaire onderzoeksfaciliteiten distribueren er elk jaar tonnen via een uitgebreid ondergronds netwerk, vaak zorgvuldig opgeborgen om later te gebruiken.
Toen de gemeenteraad in Aliso Viejo geleerd van de gevaren, zoals die dihydrogen koolmonoxide kan dodelijk zijn bij inademing, stelden zij een wet een verbod op het gebruik van schuim koppen bij evenementen in de stad voor de gezondheid en de veiligheid van het publiek te beschermen. Als de gemeente wist hoeveel dihydrogeenmonoxide elk jaar op groenten en fruit wordt gespoten, hebben ze mogelijk ook een verbod op voedsel voorgesteld.
Dat wil zeggen, totdat ze ontdekten dat een van de paralegals van de stad gevallen was voor de grap van een oude wetenschapper die vanaf het begin van de jaren negentig nieuw leven op internet vond. Diwaterstofmonoxide, vaak afgekort H2O, is beter bekend als water. Zoals een politiechef de gevaren samenvatte: "Als je erin zou verdrinken, ja, het zou je kunnen doden."
4Their Body Rituals zijn gewoon raar
We worden verondersteld ruimdenkend te zijn tegenover andere culturen, vooral die culturen die vreemd verschillen van de onze. Dat omvat stammenculturen zoals de Nacirema, waarover Horace Miner schreef in een antropologisch onderzoek dat in 1956 werd gepubliceerd.
Zoals Miner aangeeft, wordt een groot deel van de dag voor de Nacirema besteed aan lichaamsrituelen die gewoon raar zijn. Hun onderliggende geloof is dat hun lichamen lelijk zijn, dus verrichten ze rituelen in huishoudelijke heiligdommen om te helpen hun lichaam acceptabeler te maken. Elke schrijn heeft een klein lettertype waar elk lid van een stamgezin zijn hoofd buigt voor een charmebox voordat hij deelneemt aan een rituele wassing. De Nacirema zijn geobsedeerd met rituelen van de mond, zonder welke ze geloven dat ze hun tanden zouden verliezen, hun vrienden en hun geliefden. In één ritueel plaatsen ze een kleine bundel varkensharen in hun mond met magische poeders. Voor vrouwen worden speciale rituelen vier keer per maanmaand uitgevoerd, waarbij ze hun hoofd ongeveer een uur in kleine ovens bakken.
Als je het nog niet hebt uitgedacht, wordt "Nacirema" "Amerikaans" gespeld. De lichaamsrituelen in onze badkamer heiligdommen worden uitgevoerd in de voorkant van de gootsteen met zijn medicijnkastje, waar we obsederen over het poetsen van onze tanden. Vrouwen in de jaren vijftig gebruikten eenmaal per week kleine ovenachtige haardrogers bij het stylen van hun haar.
Mijnwerker gaat eigenlijk veel meer in detail. Zijn punt is dat, hoewel we onszelf beschouwen als hoogontwikkeld en beschaafd, onze rituelen behoorlijk barbaars zouden klinken voor iemand die het rapport van een antropoloog over ons leest.
3Kan je me nu horen?
Thomas Edison is waarschijnlijk het meest beroemd om het uitvinden van de gloeilamp. Maar wist u dat hij dacht te werken aan een 'geestelijke telefoon' (ook bekend als een 'psycho-telefoon') waarmee u met de doden zou kunnen praten?
Het plan dateert van een interview tussen Edison en Wetenschappelijke Amerikaan's B.F. Forbes in 1920.Edison werd geciteerd als te zeggen: "Als onze persoonlijkheid overleeft, dan is het strikt logisch of wetenschappelijk om aan te nemen dat het geheugen, intellect, andere vermogens en kennis die we op aarde verkrijgen behoudt. Daarom ... als we een instrument zo delicaat kunnen ontwikkelen dat het beïnvloed wordt door onze persoonlijkheid als het overleeft in het volgende leven, zou een dergelijk instrument, wanneer het ter beschikking wordt gesteld, iets moeten opnemen. "Toen sprak hij over het bouwen van dat instrument om met geesten te communiceren. .
Jaren later vertelde Edison de pers dat hij alleen maar een grapje maakte. Na zijn dood zijn er nooit prototypen of schema's gevonden voor zo'n telefoon. Volgens Paul Israel, auteur van Edison: A Lifetime of Invention, het interview uit 1920, dat net na de Eerste Wereldoorlog kwam, viel samen met een enorme publieke belangstelling voor spirituele verschijnselen, omdat er tijdens de oorlog zo'n groot verlies aan leven was geweest.
2Hoe ondraaglijke baby's hebben prehistorische oorlogen gewonnen
Evolutionisten bedenken soms zo vreemde theorieën dat ze een grapwedstrijd begonnen om zichzelf uit te lachen. Het wordt "The Festival of Bad Ad Hoc Hypotheses (BAH!)" Genoemd. Deelnemers concurreren om een prijs te winnen voor de meest goed beargumenteerde, best-onderzochte, maar volledig daft evolutionaire theorie. De prijs is een foto van een sceptisch Charles Darwin die zegt: "Ik denk het wel?"
In 2013 was de winnaar MIT grad student Tomer Ullman die beweerde dat de vocalisatie van de kinderziekte, ook bekend als "huilen", prehistorische krijgers een concurrentievoordeel gaf in de strijd. Door deze vervelende baby's op hun rug te binden, presteerden deze strijders "significant beter op gewelddadige motorische taken." Zoals Ullman zegt: "Ik wil niet te veel in de technische details komen, dus laten we niet." Maar volgens zijn theta berekeningen van ondraaglijkheid, deze schreeuwende baby's gaven de krijgers een "natuurlijke adrenalinestoot" en dreef hen om alles op hun pad te doden.
Zijn theorie is dat de stam met meer huilende baby's meer kans maakt om te winnen en hun vocale genen verspreidt over oude populaties. Na elk gevecht was er een slachtfase waarin vocale baby's soms werden "verwijderd" en vervangen door stillere. Gebaseerd op een veronderstelde kindermoordratio in de paleolithische periode van 15-20 procent, werd de vocale babypopulatie geschat op 20-35 procent, wat het exacte percentage kinderen met koliek is in onze moderne samenleving.
Ullman concludeert: "De volgende keer dat een huilende baby je ertoe aanzet iemand te vermoorden, neem dan troost in het feit dat een van je voorouders dat waarschijnlijk ook heeft gedaan."
1 Sommige grappen zijn een fluitje van een cent
Soms moet je alleen maar klinken alsof je wordt gesteund door serieuze wetenschap om regeringsfunctionarissen, de media en goedgelovige beroemdheden voor de gek te houden.
In 1997 organiseerde Chris Morris, die zich voordeed als verslaggever Ted Maul, een Britse spoofshow genaamd Brass Eye die geparodieerde nieuws-actualiteitenprogramma's. In één aflevering waarschuwde Morris het publiek voor 'Cake', een gevaarlijk en volledig fictief medicijn dat naar verluidt vanuit Praag in de Tsjechische Republiek naar het VK zou stromen. Hij noemt het zelfs een 'verzonnen medicijn', en legt uit dat het niet is gemaakt van planten, maar 'opgemaakt' is uit chemicaliën. De beroemdheden, journalisten (waaronder Margaret Thatcher's vroegere perssecretaris, Bernard Ingham), en conservatief parlementslid David Amess) die zelfs een vraag over Cake in het parlement stelden) grepen nooit de grap aan tijdens het filmen van een parodie van de openbare dienst.
Ze waarschuwden het publiek dat de neon gele kleur van Cake kwam van een industriële kleurstof die de dodelijke toestand veroorzaakt, "Tsjechische nek", een enorm gezwollen nek van vochtretentie die de neus en mond overspoelt totdat de drugsgebruiker stikt. Ze zeiden ook dat het actieve ingrediënt van Cake "Shatner's Fagot" stimuleert, een (fictief) deel van de hersenen dat zich bezighoudt met tijdsperceptie. Voor een Cake-gebruiker voelt een seconde als een maand. Volgens een legende stierf een Cake-gebruiker, denkend dat hij drie maanden over een weg moest gaan, toen hij werd geraakt door een bus.
Gelukkig waren er twee pressiegroepen, British Opposition to Metabolically Bisturbile Drugs (BOMBD) en Free the United Kingdom from Drugs (we zullen je het acroniem besparen) om de strijd tegen deze chemische plaag aan te vuren.