Delen:
10 vermeende ontdekkingen die suggereren dat er reuzen waren
Verhalen van reuzen zijn bezaaid door mythologie en folklore. Bijna elke cultuur en samenleving heeft verhalen over gigantische mensen die ooit over de aarde zwierven. In de afgelopen 200 jaar, en vooral sinds het begin van de 20e eeuw, zijn er echter veel vermeende vondsten geweest van reusachtige skeletresten of verstarde voetafdrukken, mogelijk suggererend dat de verhalen van reuzen meer dan pure legende zijn. Al deze accounts dragen ook een air van samenzwering over hen, met insinuaties van de ontdekkingen wordt "bedekt" en vervolgens afgewezen.
Zijn ze allemaal nep of zijn er meer aan deze verhalen dan we misschien denken? Hier zijn 10 vermeende 'gigantische' ontdekkingen.
10 Giant Bones gevonden bij Lake Delavan
Wisconsin, 1912
Volgens een rapport dat liep The New York Times op 4 mei 1912 werden 18 gigantische skeletten, begraven in houtskool en gebakken klei, gevonden in Lake Delavan in Wisconsin. De ontdekking werd gedaan door de gebroeders Phillips tijdens het uitgraven van een grafheuvel. Ze werden verondersteld de overblijfselen te zijn van een onbekend ras van mensen die het gebied ooit naar huis hadden geroepen.
Hoewel ze erg menselijk leken te zijn, waren er naast hun veel grotere omvang enkele opvallende verschillen. Het bot boven de oogkas helde recht naar achteren af en de neus leek veel hoger te zijn dan de jukbeenderen, in tegenstelling tot min of meer in lijn met hen. De kaakbeenderen zelf werden beschreven als "het dragen van een minieme gelijkenis met het hoofd van de aap!"
Deze reuzen waren blijkbaar niet de enigen gevonden in Wisconsin. In 1891, The New York Times meldde ook dat wetenschappers van het Smithsonian Institute tijdens hun onderzoek naar grafheuvels in de oude stad Aztalan bij Madison, Wisconsin gigantische overblijfselen hadden ontdekt. Zes jaar later in 1897, de Times publiceerde een ander rapport over de ontdekking van een skelet van 2,7 meter (9 voet) in de nabijgelegen Maple Creek.
Hoewel in alle rapporten staat dat de bevindingen verder worden bestudeerd en onderzocht, lijken er geen gepubliceerde rapporten of conclusies over te zijn.
9 The Giants Of Death Valley
1947
In 1931 kondigde F. Bruce Russell, een voormalig arts uit Cincinnati, aan dat hij een reeks tunnels en grotten onder de Death Valley in Californië in de Mojave-woestijn had ontdekt. Met zijn collega Daniel S. Bovee verkenden de twee mannen de grotten uitgebreid. Volgens het verhaal dat Russell aan Howard E. Hill vertelde, vonden ze verschillende menselijke skeletten, elk ongeveer 2,7 meter lang.
Hill vertelde het verhaal tijdens een vergadering van de Los Angeles Transportation Club en de schijnbare vondst werd gemeld in De San Diego Union op 4 augustus 1947. De skeletresten werden blijkbaar gemummificeerd en Bovee verklaarde dat hij het gevoel had dat hun leeftijd ongeveer 80.000 jaar oud was.
Binnen het netwerk van tunnels en grotten vond het paar ook wat ze voorstelden in de 'rituele zaal' van de oude mensen, waar ze markeringen vonden die erg op die in maçonnieke samenlevingen leken te lijken. Hiërogliefen werden ook gevonden te lijken op die die zijn gekoppeld aan de verloren beschaving van Atlantis.
8 gigantische overblijfselen gevonden in Varna
Bulgarije, 2015
Varna, in het moderne Bulgarije, was ooit de oude Griekse stad Odessos, een belangrijke handelspost die ongeveer 7000 jaar oud is. De mythologie van Odessos was vooral schering en inslag voor reuzen, dus toen er in januari 2015 een gigantisch menselijk skelet werd ontdekt, trok het nogal wat wenkbrauwen op voor diegenen die er belang bij hebben.
De ontdekking gebeurde per ongeluk. Graafmachines graven in het gebied nadat ze een pot hadden gevonden die uit de vijfde eeuw dateerde. Ze ontdekten een onbekende vestingmuur en terwijl ze bleven graven om bij de fundamenten van de muur te komen, struikelden ze over de verbazingwekkende vondst.
Het skelet werd gevonden met zijn handen op zijn middel en zijn hoofd naar het oosten gericht. Graafmachines en onderzoekers zijn van mening dat hij expres in die positie is geplaatst, wat aangeeft dat hij waarschijnlijk van enig belang was ten tijde van zijn dood en begrafenis. Hoewel er op het moment van de vondst geen werkelijke hoogte aan de media werd vrijgegeven, noemde een van de graafmachines het skelet "zeer groot" en "indrukwekkend".
7 Enorme overblijfselen gevonden in Ecuador
1964
In 1964, in Ecuador, werd pater Carlos Vaca, een priester die ook in ziekenhuizen werkte, door de lokale bevolking opgeroepen om naar een paar vreemde botten te kijken die waren ontdekt. Het bijzondere aan de botten was hun verbazingwekkende formaat. Vader Vaca nam een deel van de botten van de berg waar ze waren gevonden, en ze bleven in zijn huis tot zijn dood.
De Oostenrijkse artefact-onderzoeker Klaus Dona kreeg toestemming om de botten mee naar Oostenrijk te nemen om te worden onderzocht en te laten zien in een tentoonstelling genaamd 'Unsolved Mysteries'. Klaus beweerde dat verschillende experts de botten hebben onderzocht en dat ze menselijk lijken. Van de grootte van de botten die ze hebben (inclusief een compleet scheenbot), schat Klaus dat de persoon waartoe ze behoorden 7,6 meter (25 voet) lang zou hebben gestaan!
In een interview met Project Camelot beweerde Dona dat hij de beenderen onderwierp aan DNA-tests met dank aan een Oostenrijkse archeologische DNA-specialist en dat geen DNA-strengen konden worden verkregen. Dit leidde Dona tot de conclusie dat de botten op zijn minst minstens 10.000 jaar oud moesten zijn. Hij beweerde ook in hetzelfde interview dat het gebied waar ze voor het eerst werden ontdekt, vertaald werd als "begraafplaats van de reuzen" uit de plaatselijke Ayamara-taal.
6 reuzenmummies gevonden in tunnels nabij de Colorado-rivier
1909
Volgens een rapport in De Gazette van Arizona in april 1909, tijdens raften op de Colorado River, ontdekkingsreiziger G.E. Kinkaid deed verschillende opmerkelijke ontdekkingen. Hij beweerde een tunnel te hebben opgemerkt die hem bijna 1,6 kilometer (1 mijl) onder de grond bracht.
Hij ontmoette een versterkt beveiligd gebied aan het eind van de tunnel, waarin hij koperen wapens en gereedschappen vond, een groot beeld (waarvan Kinkaid beweerde dat het er op Boeddha uitziet), oude tabletten die waren gebeeldhouwd met vreemde hiërogliefen en misschien wel het meest fascinerend, verschillende Mummies van 2,7 meter lang (9 ft), allemaal ingepakt in donkere omhulsels.
Als zijn beweringen niet controversieel genoeg waren, voegde Kinkaid een beetje samenzwering toe aan het vuur toen hij verklaarde dat de regering opzettelijk het gebied had afgesloten en afgesloten, zodat het publiek zich niet bewust zou zijn van het bestaan ervan. De Gazette van Arizona de kop verklaarde ook dat de vondsten een aanwijzing waren dat oude, lange mensen duizenden jaren geleden vanuit Azië naar de Verenigde Staten waren gemigreerd.
5 The Mystery Of Lovelock Cave
1911-1929
Ongeveer 32 kilometer ten zuiden van Lovelock, Nevada, vind je de Lovelock-grot, die soms wordt aangeduid als Sunset Guano Cave, Horseshoe Cave of Indian Cave. Er wordt gezegd dat de grot ouder is dan de bekende menselijke nederzettingen op het continent, die zich uitstrekken tot in de oudheid.
In 1911, twee mijnwerkers, David Hart en James Pugh, die op de hoogte waren van de grot, interesseerden zich voor de guano die daar aanwezig was. Ze waren op zoek om het te extraheren vanwege de waarde ervan als een belangrijk ingrediënt voor buskruit. Ze richtten snel een bedrijf op en kregen toestemming om het uit te graven, wat ze meteen begonnen te doen. Hoewel ze niet van plan waren iets uit de oudheid te zoeken, geloofden ze al snel dat ze precies dat hadden gevonden en contacteerden ze Alfred Kroeber, oprichter van de afdeling Antropologie van de Universiteit van Californië.
Het eerste archeologische project in de grot begon het volgende jaar en werd gevolgd door twee nieuwe opgravingen in 1924 en 1929. Tijdens de opgravingen werden duizenden oude voorwerpen ontdekt, waaronder ongeveer 60 menselijke mummies van gemiddelde lengte evenals talrijke botten en wapens. Ze zouden ook gevonden hebben wat leek op sandalen die ongeveer 38 centimeter lang waren, een gigantische handafdruk die in de grotwand leek te zijn ingebed, en meer mummies - alleen deze keer leken ze te zijn zijn 2,5 tot 3 meter (8-10 ft) lang.
Wat interessant is, als deze vondsten inderdaad waar waren, is dat de Paiutes, een Indiaanse stam die het gebied gedurende duizenden jaren bewoonde, sprak over een ras van roodharige, witte huidreuzen, die zij "Si Te-Cha. "Hun thuis was de recent opgegraven grot.
4 gigantische menselijke vinger gevonden in Egypte
2012
In maart 2012 verschenen foto's van wat leek op de gemummificeerde overblijfselen van een gigantische vinger, waarvan werd beweerd dat ze in Egypte was ontdekt, op verschillende websites en online media. Het cijfer klokte in op 38 centimeter (15 in) lang, wat betekent dat als het authentiek was bewezen, het individu waartoe het behoorde gigantisch zou zijn geweest.
Ondanks het vermeende fotografische bewijsmateriaal moet de echtheid van de vinger echter nog worden geverifieerd, aangezien de persoon die de foto nam, niet de vinger heeft. Volgens het originele verhaal, dat verscheen op de website van Bild (een Duitse roddel), de foto's zijn in 1988 genomen door Gregor Sporri. Hij had $ 300 betaald aan een onbekende man die beweerde te behoren tot een "grafroofdynastie" voor het voorrecht om de foto's te maken. De onbekende man presenteerde Sporri ook met een röntgenfoto en een certificaat om te bewijzen dat het een menselijke vinger was, iets dat hij in de jaren zestig had verkregen.
Sporri keerde in 2009 terug naar Egypte in de hoop de man te vinden met wie hij had gesproken, maar was daar niet in geslaagd. In elk geval voor nu, zijn de verblijfplaatsen van de grote vinger onbekend.
Interessant is dat, met betrekking tot het bestaan van reuzen in het oude Egypte, de Romeinse geleerde Flavius Josephus leek te geloven dat ze heel erg bestonden. In AD 79 schreef hij in De geschiedenis van de Joodse oorlog dat: "Er waren reuzen. Veel groter en anders gevormd dan normale mensen. Vreselijk om te zien! "
3 Ontdekkingsreizen naar de Aleoeten
1940
Ivan T. Sanderson was een populaire en gerespecteerde zoöloog die regelmatig op televisie verscheen om zijn wijsheid te verspreiden. Een van zijn vreemdste verhalen betrof echter een brief die hij had gekregen van een ingenieur die in 1940 tijdens de Tweede Wereldoorlog aan Shemya op de Aleozeilanden werkte.
De Aleutianen zitten tussen Alaska en het meest oostelijke deel van Rusland en verdelen de Noordelijke Stille Oceaan en de Beringzee. De VS gebruikten de eilanden als een soort basis voor het potentiële (en eventuele) conflict met Japan en waren bezig met het bouwen van landingsbanen toen ze een bizarre ontdekking deden: toen ze met een bulldozer de heuvels platlegden om de grond vlak te maken, kwamen ze een kerkhof tegen van menselijke schedels en beengraten. Ze waren echter bijna drie keer zo groot als een standaardvolwassene. De schedels gemeten van 56 tot 61 centimeter (22-24 in) van boven naar beneden, in tegenstelling tot het gemiddelde van 20 centimeter (8 in).
Sanderson verklaarde dat hij een tweede brief ontving van een ander lid van de eenheid die de vondst bevestigde en de eerste brief bevestigde. Interessant is dat beide mannen in hun aantekeningen vermeldden dat de Smithsonian Instelling de resten had "verzameld". Sanderson zei dat niet alleen de Smithsonian geen gegevens over de vondst had vrijgegeven, maar ze ontkenden dat dergelijke relikwieën ooit in hun bezit waren geweest.
Sanderson beweerde dat hij geloofde dat alle beweringen van de ingenieurs waar waren.Hij speculeerde dat ze "[kon]] niet geconfronteerd worden met het herschrijven van alle schoolboeken," gezien hun beslissing om de ontdekking te blokkeren.
2 De reuzen van het Kaukasusgebergte
Georgië, 2014
In 2014, het tv-programma De onverklaarde bestanden uitte een aflevering over mogelijke oude gigantische beschavingen. Als onderdeel van de aflevering concentreerden ze zich op het Kaukasusgebergte in Georgië.
In 2008 was de lokale herder een vermoedelijk graf van reuzen tegengekomen. Een groep Georgische onderzoekers volgde al snel de rekening op en sprak met de man die de ontdekking deed als onderdeel van hun onderzoek. Hij vertelde hen dat hij een crypte in steen had tegengekomen en ontdekte daar, nadat hij er toegang toe had gekregen, twee enorme skeletten aan een grote tafel.
De onderzoekers trokken naar de geïsoleerde, bergachtige en dicht beboste locatie om het zelf te zien. Ze bereikten de crypte waar de man over had gesproken, maar die was sindsdien ingestort. Onder het zand en puin werd echter een stapel botten gevonden. Ze leken inderdaad mens, afgezien van het feit dat ze veel groter waren.
Monsters van de vondst werden onderzocht door professor Vekua, een zeer gerespecteerde wetenschapper. De heer verklaarde dat als het inderdaad bewezen was dat het menselijke botten waren, de persoon waartoe ze behoorden, tussen 2,5 en 3 meter lang zou zijn geweest. Voordat een definitieve conclusie kon worden bereikt, stierf echter Vekua en zijn de botten sindsdien "verloren" in het museum waar ze werden vastgehouden.
De onverklaarde bestanden de bemanning herstelde geen verdere botten, omdat de crypte sindsdien volledig was gevallen. Ze verklaarden echter dat een volledige opgraving van de site zou moeten worden uitgevoerd, wat inderdaad meer skeletresten zou kunnen opleveren dan de oorspronkelijke Georgische onderzoekers gevonden.
1 Giant 'Footprints' wereldwijd gevonden
Er zijn verschillende zogenaamde gefossiliseerde gigantische voetafdrukken gevonden over de hele wereld. Misschien wel de meest bekende hiervan is "Goliath's Footprint" in Mpaluzi, Zuid-Afrika, een stad dicht bij de grens met Swaziland. De indruk is 1,2 meter lang en lijkt perfect overeen te komen met een menselijke voet. Hoewel er discussie is over hoe de voetafdruk van Goliath precies is, zijn de schattingen ergens tussen 200 miljoen en drie miljard jaar oud.
Andere fossiele afdrukken van vergelijkbare grootte zijn ook gemeld. In 1926, De Oakland Tribune liep een verhaal over voetstappen van 1,5 meter op een klif in San Jose, Californië. Het jaar daarvoor, in 1925, werd een vermeende voetafdruk van 2,5 meter (8 ft) ontdekt in de buurt van San Jose op de ranch van John Bunting.
Een aantal voetafdrukken van standaardafmetingen zijn echter misschien boeiender in vergelijking met de andere, veel grotere. In 1976 meldde antropoloog Mary Leaky de ontdekking van versteende voetafdrukken van normale grootte in Tanzania. Ze zagen er perfect menselijk uit, maar hun leeftijd werd geschat op ongeveer 3,6 miljoen jaar oud. Dit is ouder dan miljoenen jaren geleden, het tijdsbestek dat de reguliere wetenschap stelt dat moderne mensen op aarde aanwezig waren.
Als deze voetafdrukken echt zijn, dwingen ze wat we 'weten' over de geschiedenis van de mensheid op aarde opnieuw geëvalueerd en herschreven, en ze zouden ook de vraag opwerpen of de vermeende gigantische voetafdrukken ook echt zijn. Als dat zo zou zijn, zou het suggereren dat menselijke wezens op een bepaald moment in hun geschiedenis samenleefden met zogenaamde reuzen, precies zoals mythologie en legendes beweren.
Marcus Lowth is een schrijver met een passie voor iets interessants, of het nu UFO's, de Ancient Astronaut Theory, het paranormale of complotten zijn. Hij heeft ook een voorliefde voor de NFL, film en muziek.