10 vermeende exorcismen en demonische bezittingen

Er zijn veel verslagen van demonische bezittingen in de geschiedenis, waarvan er vele eindigen in de gewelddadige dood van het individu of in een door de kerk gesanctioneerd exorcisme - de krachtige uitzetting van de demon terug naar de onderwereld. Interessant is dat het eeuwenoude ritueel van exorcisme in de 20e eeuw een enorme comeback maakte en dat in de jaren '60 en '70 het aantal uitgevoerde exorcismen met 50 procent steeg. Is het allemaal mediahype? Zijn er kwaadwillende wezens die zichzelf in een mens kunnen dwingen en controle over hun lichaam kunnen krijgen, of is het hele idee van demonische bezetenheid eenvoudigweg een mythe die wordt bestendigd door hoaxes en overactieve verbeeldingen?

10De Perron-familie

In 1971 verhuisde de familie Perron naar hun nieuwe huis in het landelijke Burrillville, Rhode Island, een indrukwekkende boerderij uit de 18e eeuw. Het zou de start zijn van een nieuw leven voor de Perrons en hun vijf jonge dochters; en het was, maar niet zoals ze verwachtten. Na slechts een paar nachten in huis werd Carolyn Perron, de moeder, wakker voor het spook van een oude vrouw die aan de hals van haar slaapkamerplafond was opgehangen. In de loop van de volgende weken kwamen vreemde geluiden voort uit de kruipruimten en de kelder van het huis, deuren zouden zichzelf openen en dichtslaan, voedsel zou zweten met bloed.

Met behulp van paranormale onderzoekers ontdekten de Perrons dat een heks die in de 18e eeuw oefende, zogenaamd haar eigen kind aan Satan had opgeofferd, het huis voor de duivel had geopend en zichzelf vervolgens had opgehangen. De Perrons gingen geloven dat de geest van de heks - evenals een groot aantal demonen en de geesten van verdere zelfmoorden op het terrein - hen achtervolgde. Een van de dochters, Andrea Perron, nu vijftig, beweert nog steeds dat het verhaal helemaal waar is en dat haar moeder op een gegeven moment zelfs bezeten is. Ze zegt: "De enige keer dat ik echt doodsbang was in dat huis was de nacht dat ik dacht dat ik mijn moeder zag sterven. Ze sprak met een stem die we nog nooit hadden gehoord, en een kracht niet van deze wereld gooide haar 20 voet in een andere kamer. '

Het Perron-verhaal is de inspiratie voor de film The Conjuring, maar de film vertelt niet het hele verhaal - nadat mevrouw Perron bezeten was, verbleef het gezin nog ongeveer negen jaar in huis en leerde het gewoon 'leven' met de geesten.

9George Lukins

Nagesynchroniseerd de "Yatton Demoniac" door de Britse pers, beweerde George Lukins bezeten te zijn door zeven demonen die alleen door zeven priesters konden worden verwijderd. Zijn latere uitdrijving werd een van de meest beruchte verhalen van de 18e eeuw.

Lukins 'toestand werd voor het eerst opgemerkt toen een vrouw genaamd Sarah Barber een brief stuurde naar een plaatselijke priester die hem smeekte om haar jeugdvriend te komen bekijken. De afgelopen 18 jaar zei de brief: Lukins was zowel geestelijk als lichamelijk langzaam achteruitgegaan, vaak doorgeslagen in aanvallen en grommend over de mensen om hem heen. Naarmate de jaren verstreken, werden de aanvallen slechter en namen ze een bovennatuurlijke toon aan: "Hij verklaart met een brullende stem dat hij de duivel is, die met veel afschuwelijke verdrijvingen over hem bepaalde personen oproept die aan zijn wil zijn toegewijd, en beveelt hen om te martelen deze ongelukkige patiënt met alle duivelse middelen in hun macht. "

Op 13 juni 1778 werden zeven priesters bijeengeroepen en begonnen aan een lange uitdrijving in de Tempelkerk in Bristol, Engeland. Toen de priesters het exorcisme openden door hymnen te zingen, viel George Lukins in een gewelddadige houding, blafte en siste naar de mannen voordat hij schreeuwde dat zijn 'marteling van George Lukins duizend keer erger zou zijn' omdat hij zo'n stom ding probeerde als een uitdrijving. Na die uitbarsting fietste Lukins door zeven demonische persoonlijkheden, aan het einde waarvan hij schreeuwde dat hij zelf de duivel was. Op het einde, volgens het verslag, werden de demonen teruggestuurd naar de hel.

8Robert The Doll

Robert the Doll is de ultieme kindernachtmerrie. Op het eerste gezicht lijkt het onschuldig genoeg, gewoon een met de hand genaaid jongetje in een zeemansoutfit, maar 's nachts komt het tot leven en valt het kinderen aan. Volgens het verhaal werd de pop gegeven aan een jonge Eugene Otto, de zoon van twee kunstenaars die net aan het einde van de 19e eeuw naar Key West in Florida waren verhuisd. De schenker: een jonge Jamaicaanse heks die door de Ottos was ingehuurd om het kindermeisje van Eugene te zijn.

Al snel begon de Ottos Eugene te horen praten met de pop in zijn kamer. En een andere stem zou antwoorden. Een paar weken later begon Eugene te gillen in de nacht dat Robert hem probeerde te vermoorden. Buren meldden dat ze de pop in de ramen van het huis zagen bewegen. Bedienden in het huis gaven angstige berichten dat de pop zou giechelen terwijl hun ruggen waren gedraaid. Soms zagen ze schaduwen toen de pop door de kamer rende.

Toen Eugene opgroeide, erfde hij het huis van zijn ouders en hield Robert de pop in de buurt. De pop bleef bezoekers angst aanjagen, hoewel Eugene er een vreemde connectie mee leek te hebben. Hij zou boos worden als zijn vrouw de pop zou bedekken of op zolder zou zetten, en zei dat Robert 'een uitzicht op de straat' nodig had.

Nadat Eugene in 1972 stierf, achtervolgde de pop de nieuwe eigenaars van het huis voor een paar jaar voordat ze in een museum in Key West werden geplaatst. Volgens deze volkomen normale website kun je voor een paar dollar het angstaanjagende spook van de nacht gaan bekijken. Hij heeft ook, op onverklaarbare wijze, een Twitter-account.

7Bobby Jindal

Op het moment van dit schrijven is Bobby Jindal de gouverneur van Louisiana. Zijn politieke cv is niets bijzonders, behalve één ding: in 1990 gooide hij op de Brown University een demon uit een klasgenoot. Hij beschreef de hele ontmoeting in een paper die hij schreef voor de Nieuw overzicht van Oxford een paar jaar later.

Jindal woonde een gebedssamenkomst op de campus bij met een van zijn beste vrienden, een meisje genaamd Susan. Ze had onlangs gehoord dat ze kanker had, en een vriendin van haar had zelf een paar weken eerder zelfmoord gepleegd, ze bevond zich op een moeilijke plek. Ergens tijdens de gebedssamenkomst stortte Susan plotseling in bij een aanval. De studenten verzamelden zich om haar heen en de zus van Susan verklaarde dat ze bezeten was door een demon. Bobby Jindal en een tiental andere studenten legden Susan de hand en schreeuwden dat Satan haar met rust zou laten. Susan bleef een paar minuten langer op de vloer kronkelen en werd toen wakker en leek in orde te zijn.

6De Dibbuk-box

Het begon allemaal toen antiquaris Kevin Mannis in 2000 een oud wijnkasteel kocht bij een landgoedverkoop. De oude houten kist kwam met een verhaal: het had oorspronkelijk toebehoord aan de grootmoeder van de landgoedeigenaar, die het verborgen hield zodat niemand kon open het. Ze had het een "dibbuk-box" genoemd. Dibbuks (of dybbuks) zijn geesten in de Joodse folklore die zich vastklampen aan mensen en voorwerpen en pech, ellende en dood brengen.

Na het verlaten van de nieuw gekochte doos op zijn kantoor kreeg Mannis een hysterische oproep van zijn secretaresse. Iemand of iets schreeuwde en sloeg dingen op kantoor. Iemand had ook alle deuren op slot gedaan. Toen hij terugkeerde naar het toneel, ontdekte Mannis dat alle lampen op kantoor waren verbroken en dat zijn secretaresse in een hoek was gekruld, snikkend. Hij gaf de wijndoos aan zijn moeder cadeau en ze kreeg onmiddellijk een beroerte, waardoor ze permanent verlamd was. Na een aantal keren geprobeerd te hebben de doos te verkopen of weg te geven, besloot Mannis het in zijn eigen huis te bewaren.

Langzaam begon Mannis gek te worden. Hij begon schaduwen uit zijn ooghoeken te zien, hij werd midden in de nacht wakker en voelde zich alsof iemand in zijn nek ademde, en zijn huis raakte vervuild met de stank van kattenurine en jasmijnbloemen. Ten slotte plaatste hij de dibbuk-box op eBay samen met het verhaal erachter, waarin hij vroeg om iemand met ervaring in de demonenkunde om het te nemen.

Het werd gekocht door een student genaamd Iosif Nietzke, die het uiteindelijk weer op eBay plaatste nadat hij dezelfde onverklaarbare gebeurtenissen als Mannis-vreemde geuren, bewegende schaduwen en een plotselinge invasie van kakkerlakken in zijn huis begon te ervaren. De dibbuk-box is momenteel eigendom van Jason Haxton, een museumconservator die paranormale curiositeiten verzamelt. Tot nu toe is zijn enige vloek teveel e-mails met vragen over de doos.

5Gay demonen

http://www.youtube.com/watch?v=_o5B9XQ-fCA

Bob Larson is een vrij populaire tv-evangelist die beweert meer dan 15.000 demonen te hebben uitgedreven, velen van hen leven op zijn tv-programma. In 2006 trad hij op wat zijn meest controversiële exorcisme tot nu toe was geweest - hij reed de 'homoseksuele demon' uit een homoseksuele man. De korte video hierboven laat Larson zien die schreeuwt tegen een 'zelfbenoemde homoseksueel' en de demon verdrijft die de 'vloek van homoseksualiteit' teweegbracht.

Helaas is het idee van een "homo-exorcisme" niet beperkt tot één kerk. Een soortgelijk verhaal speelde zich af in Connecticut in 2009, waarin een 16-jarige jongen op de grond werd geslagen terwijl leden van de kerkcongregatie bevelen riepen om "hem uit zijn keel te scheuren" en andere leden hem op de grond hielden . Larson heeft zelf meerdere homogene exorcismen uitgevoerd naast die in de video hierboven, evenals uitdrijvingen voor "bastard demons" bij vrouwen die buitenechtelijke kinderen hebben. Naast exorcismen is Bob Larson ook de auteur van verschillende boeken over de invloed van Satan in moderne rockmuziek.

4Son Of Sam

David Berkowitz, de zelfbenoemde zoon van Sam, was een van de meest meedogenloze seriemoordenaars in de Amerikaanse geschiedenis. Hij begon mensen te vermoorden in 1976 en ging nog een jaar door voordat hij door de politie werd opgepakt. De moorden waren allemaal vergelijkbaar: hij naderde zijn slachtoffers 's nachts, beschiet ze met een .44 revolver en vertrok zonder een woord te zeggen. Bij een van de schietpartijen liet hij een verontrustend briefje achter voor de politie, die sprak over "Vader Sam" die "bloed drinkt" en hem opdraagt ​​"uit te gaan en te moorden".

De echte vader van Berkowitz heette Tony, dus wie was Sam? Volgens Berkowitz was Sam de demon die de hond van zijn buurman had bezeten. Toen Berkowitz in 1977 werd gearresteerd, gaf hij een volledige bekentenis, bewerend dat de hond tegen hem sprak en hem zei wanneer hij iemand moest doden. Soms noemde hij Sam een ​​demon, andere keer zei hij dat Sam de geest was van een slechte man die 6000 jaar geleden leefde en een doorgang had gevonden door de Labrador-retriever die ernaast woonde. Of het verhaal nu werd verzonnen om hem een ​​waanzinnig pleidooi te geven tijdens zijn proces of niet, de combinatie van de macabere toon en een door demonen bezeten hond is genoeg om rillingen over je rug te krijgen.

3Haitian Voodoo

Voor de meeste mensen roept demonische bezetenheid beelden op van het katholicisme - crucifixen, priesters in gewaden, die de naam van Christus aanroepen - en inderdaad, het merendeel van deze lijst handelt over het katholieke ritueel van uitdrijving. En het is ook waar dat bezittingen van deze aard vaak angstaanjagende ervaringen zijn - niemand wil echt demonen of geesten in zich hebben. Maar in Haïti (en vele andere culturen) is het bezit van bovennatuurlijke geesten iets om naar uit te kijken.

Voodoo (of Vodou) is de officiële religie van Haïti, die soms naast het katholicisme wordt gepraktiseerd. In Voodoo is er een pantheon van ongeveer 80 geesten, "loa" of "wa." Genoemd. Tijdens een Voodoo-ceremonie openen beoefenaars zich mentaal en spiritueel om een ​​van die loa's hun lichaam te laten overnemen. Als de geesten niet regelmatig worden gevoed, zullen ze zwak worden.Hoewel bezeten, kan een persoon een waarschuwing geven over de toekomst of advies geven aan iemand in nood (dit komt allemaal van de loa). Hun rituelen dienen om de geesten te voeden met energie, vaak ontleend aan de persoon die bezeten raakt, hoewel andere energie soms door het beuken van een trommel, ritualistisch dansen of een dierenoffer gestuurd kan worden.

2Julia

In 2008 kreeg Dr. Richard Gallagher, een psychiater en faculteitslid van het Psychoanalytisch Instituut Columbia, een unieke kans: hem werd door een bisschop gevraagd om een ​​psychiatrische evaluatie te geven van een vrouw die beweerde aangevallen te zijn door demonen. Zijn ervaringen, die hij publiceerde in de Nieuw overzicht van Oxford, waren enigszins verrassend.

Tijdens zijn evaluatie zou de vrouw, aan wie hij het pseudoniem 'Julia' had gegeven om haar identiteit te beschermen, volkomen normaal zijn. Maar met willekeurige tussenpozen ging ze in een korte trance, gevolgd door een woede waarbij ze tegen Gallagher en de aanwezige priester begon te schreeuwen en schreeuwde tegen hen: "Ga weg idioten! Laat haar met rust! "Objecten vielen van de schappen in de kamer en Julia begon hevig te trillen. Dan zou ze, net als een lichtschakelaar, weer normaal zijn zonder er iets van te weten.

Na de evaluatie werd de beslissing genomen om een ​​exorcisme uit te voeren, waaraan ook Gallagher deelnam. Toen het ritueel begon, schreeuwde en vloekte Julia opnieuw naar de priesters, soms in het Latijn en Spaans. Drie mannen hielden haar in haar stoel terwijl ze worstelde en ze schreeuwde van de pijn wanneer ze besprenkeld werd met heilig water. Naar verluidt zweefde ze ook vijftien centimeter (6 in) van de grond gedurende een half uur.

1Arne Cheyenne Johnson

Het moordproces tegen Arne Cheyenne Johnson in 1981 was de eerste Amerikaanse zaak waarin een advocaat de onschuld van zijn cliënt bepleitte op grond van demonische bezetenheid. Het gebeurde zo: ongeveer een jaar voordat Johnson zijn huisbaas met een zakmes doodstak, begon de jongere broer van zijn verloofde een man te zien met hoeven en zwarte ogen die 's nachts in zijn huis verschenen. De demonische visioenen werden vergezeld door voetstappen in het huis, dichtslaande deuren en stemmen die uit het niets leken te komen. Hij beschreef de verschijning als "een man met grote zwarte ogen, een dun gezicht met dierlijke trekken en gekartelde tanden, puntige oren, hoorns en hoeven."

Al snel escaleerde de situatie tot een volledig bezit. David (de jongere broer) ging in stuiptrekkingen en kneuzingen verschenen op zijn polsen en nek. Hij schreeuwde en siste tegen de familie in het Latijn. Op dit moment logeerde Arne Johnson met zijn verloofde om David door de beproeving heen te helpen en, uitgeput van slapeloze nachten, begon hij de demonen te bespotten en te bedreigen door hen te vertellen dat hij hem moest overnemen. In de loop van de volgende dagen, ging Johnson in een neerwaartse spiraal, later zeggend dat hij bezeten was geworden na het zien van de demon van David en "diep het kijken in zijn zwarte ogen."

Het gedrag van Johnson werd steeds grilliger en tijdens een klein feestje bij hen thuis, een paar maanden later, kwam het allemaal tot een hoogtepunt. Volgens de aanwezige getuigen ging Johnson plotseling in trance, gromde binnensmonds, liep toen langzaam naar de huisbaas en stak hem meerdere malen wreed in de borst.