Delen:
10 raar trends die blijven verschijnen in middeleeuwse kunst
Middeleeuwse kunst is een beetje raar. Het is de vuile oom van de kunstgeschiedenis. We gaan door over hoe trots we zijn op de Renaissance en de klassiekers, maar als iemand de jaren 1000 tot 1500 ophaalt, hoesten we en proberen we beleefd van onderwerp te veranderen.
En dat maakt het zo geweldig. Gedurende een periode van ongeveer 500 jaar vermoordden kunstenaars zichzelf niet om fotorealistische schilderijen te maken of om uit te leggen hoe de verf die ze op het doek gooiden op de een of andere manier iets anders symboliseerde dan de paniek van een naderende deadline.
Veel van hen waren gewoon verveelde monniken die in de marge van boeken krabbelden om de tijd te doden. Al helemaal niet, dat zorgde voor een kunstperiode die anders is dan de wereld ooit heeft gezien.
10 moorddadige konijnen
Middeleeuwse monniken werden aan het werk gezet door "verlichte manuscripten" te maken - heilige boeken waarin elke pagina vol stond met prachtige kunstwerken. Soms vulden ze de pagina met prachtige patronen van bloemen en klimop. Soms zouden ze diepte aan de woorden toevoegen door de verhalen te illustreren. En soms tekenden ze gewoon konijnen door mensen in hun hoofd te raken.
Konijnen die mensen pijn doen is een gek gemeenschappelijk thema in de middeleeuwse kunst, en niemand weet precies waarom. Er zijn foto's van konijnen die ten strijde trekken, verminkende ridders, vrouwen wegslepen, mensen met knuppels slaan en mensen snijden met bijlen - en ze hebben nooit iets te maken met de woorden in de boeken.
De theorie is dat ze gewoon in de marge waren geëtst door verveelde monniken die zichzelf wilden amuseren. Ze dachten dat het idee grappig was dat konijnen wraak zouden nemen op de mensen die op hen jaagden. Dus de monniken zouden lange, saaie dagen voorbijgaan aan het krabbelen van foto's van de onvermijdelijke opstand van de konijnen.
Maar dat is maar een theorie. Slechts één middeleeuwse monnik heeft er ooit over gereageerd en wat hem betrof, verspilden zijn medemonniken gewoon tijd en inkt. "Goede heer," schreef hij. "Zelfs als de dwaasheid van dit alles geen schande schenkt, zou men tenminste ten koste kunnen laten gaan."
9 katten likken hun konten
Kattenfoto's bestaan al veel langer dan het internet. Middeleeuwse kunstenaars trokken tonnen foto's van schattige, knuffelige katachtigen, net als vandaag. Behalve dat ze zich niet echt op het schattige, knuffelige deel concentreerden. In plaats daarvan geloofden ze dat er maar één moment waardig genoeg was om te worden vereeuwigd in een kunstwerk: het moment waarop een kat voorover leunt en zijn eigen anus likt.
Het middeleeuwse tijdperk heeft ons een vreemd omvangrijke verzameling foto's nagelaten van katten die hun eigen peuken likken. Soms zijn ze realistisch. Maar vaker wel dan niet hadden ze zichzelf in een volledige cirkel gebogen om er zeker van te zijn dat ze hun tong echt daar zouden krijgen.
Mensen maakten schilderijen van ze, schetsten ze in hun vrije tijd en schetsten ze zelfs in foto's van Jezus Christus. Een monnik schilderde zelfs zo'n afbeelding in een geïllustreerde kopie van de Bijbel, waarbij hij het moment bespeurde waarop Christus terugkeerde uit het graf door een verveelde kat toe te voegen die toekeek en zijn eigen kontgat likte.
8 vrouwen rijden op Aristoteles zoals een pony
De Griekse filosoof Aristoteles verschijnt in zijn deel van de schilderijen. Maar gedurende een korte periode die zich uitstrekte tot het begin van de Renaissance, raakten de mensen er echt toe hem in een raar specifieke pose te trekken. Een paar jaar lang maakten kunstenaars foto's van een van de meest gerespecteerde filosofen van de geschiedenis op de knieën met een vrouw die hem als een pony berijdt.
Soms zou Aristoteles een teugel in zijn mond hebben. Soms sloeg de vrouw hem. En soms zou het een volledig, expliciet beeld zijn van een naakte vrouw die de vader van het wetenschappelijk denken slaat.
Het was niet zo dat de wereld werd overvallen door een rare fetisj voor Griekse denkers. De foto's zijn ontleend aan een populair verhaal over de vrouw van Alexander de Grote, die Aristoteles in tranen bracht om haar als een pony op hem te laten rijden. Blijkbaar moesten leraren in de Middeleeuwse geschiedenis hun verhalen spannender maken om kinderen geïnteresseerd te houden.
De moraal van het verhaal was dat vrouwen slechte verleidsters waren en dat we ons allemaal moeten onthouden van de behoeften van het vlees. En zo zouden middeleeuwse kunstenaars de wereld laten zien dat ze boven lust waren door foto's te schilderen van een naakte vrouw die een kerel sloeg terwijl ze hem reed als een paard.
7 ridders die slakken bestrijden
Een van de raarste dingen die monniken graag in de marge van de boeken die ze maakten etsen waren de epische gevechten tussen ridders en slakken.
Tussen de 13e en de 14e eeuw werden foto's van ridders in volle wapenuitrusting die dapper in de strijd tegen slakken vielen, raar gebruikelijk. "Je krijgt deze de hele tijd in de marge van de gotische manuscripten", zei een geleerde. "En ik bedoel de hele tijd. Ze zijn overal! "
Niemand weet precies waarom, maar er zijn genoeg epische foto's van man-op-slakgevechten die kunsthistorici hebben gevoeld om te proberen het te achterhalen. Ze hebben zowat elk idee dat je je maar kunt bedenken. Sommigen denken dat het een allegorie is voor sociale strijd, discriminatie of de wanhopige strijd van de mens tegen de onvermijdelijke dood - en dat is allemaal heel goed en aardig.
Maar er is misschien een gemakkelijkere verklaring: een veertiende-eeuwse monnik was saai als de hel. Als je je dagen zou moeten besteden aan het volledig met de hand kopiëren van de hele Bijbel, zou je waarschijnlijk ook een aantal vreemde dingen gaan tekenen.
6 Moses With Horns On His Head
Lange tijd hadden mensen een rare gewoonte om foto's van Mozes te maken met hoorns die uit zijn hoofd sprongen. Het is een vreemd demonische uitziende detail om de man aan te wijzen die de Joden uit Egypte leidde.En toch was dat voor een tijdje vrijwel de enige manier waarop mensen hem zouden tekenen. Zelfs Michelangelo deed het.
Het was niet dat mensen wilden dat Mozes er slecht uitzag of zo. Ze dachten eigenlijk dat hij hoorns had. De meeste bijbels zeggen dat toen Mozes met de Tien Geboden naar beneden kwam van de berg Sinaï, zijn gezicht "scheen". Maar het oorspronkelijke Hebreeuwse woord Keren kan "lichtstraal" of "hoorn" betekenen. Dus de Bijbel zou eigenlijk kunnen zeggen dat Mozes hoorns had die uit zijn gezicht staken.
Tijdens het middeleeuwse tijdperk was er een kopie van de Bijbel in de vorm waarin stond dat Mozes met hoorns in zijn hoofd kwam. Dit klinkt gek, maar sommige mensen denken nog steeds dat het de juiste vertaling is. Dus wie weet hadden de oude artiesten misschien gelijk. Misschien was Mozes echt een beetje geil.
5 Maria Magdalena bedekt met haar van het lichaam
Toen de gotische kunstenaars Mary Magdalene trokken, leken ze op P.T. Barnum's topattractie. Vanaf de nek naar beneden zag hun versie van Mary eruit alsof ze elke nacht in Rogaine zat te baden.
Ze zouden de vrouw tekenen die van Jezus hield en bedekt was met lichaamshaar. Het was geen rare middeleeuwse fetisj - het was precies hoe ze dachten dat ze er zou uitzien. Het verhaal van Maria Magdalena eindigde toen met het groeien van een volle borst van wollig haar waardoor ze op een geit leek.
Volgens een legende heeft Maria Magdalena volledig afstand gedaan van alle aardse zorgen nadat Jezus stierf. Ze stopte met baden en haar kleren aan het veranderen, en uiteindelijk werden haar gewaden zo gehavend en geruïneerd dat ze eraf vielen.
Als een wonder om te voorkomen dat Mary naakt over de wereld zwierf, ontsproot haar over haar hele lichaam. De rest van haar leven zwierf Mary rond en zag eruit als een naakte vrachtwagenchauffeur. En dat was volgens Gotische kunstenaars een foto die mooi genoeg was om in een schilderij te worden vastgelegd.
4 verveelde mensen sterven
Veel middeleeuwse kunst was gewelddadig. Maar hoe vreselijk iemands dood ook was, hij keek altijd verveeld. Er zijn schilderijen van mensen die worden rondgereden door cavalerie, messen in hun schedels krijgen of een bijl hebben in elk deel van elke ledemaat. Toch lijkt het slachtoffer op elke foto te worstelen om een geeuw tegen te houden.
De theorie is dat dit allemaal aansluit bij het middeleeuwse concept van Ars moriendi- de kunst om goed te sterven. Dood, geloofden ze, was een morele test. Het was een tijd dat je geconfronteerd werd met een goddelijk oordeel, en de manier waarop je reageerde zei iets over je karakter.
Als je huilde en schreeuwde en schold om je sterfelijke dingen te verliezen, betekende dit dat je waarschijnlijk naar de hel zou gaan. Maar als je je laatste moment kon doorbrengen met glimlachen, betekende dit dat je het goddelijke was.
Dat is sowieso de theorie. Zeker, veel middeleeuwse schilderijen tonen demonen die proberen de stervende te verleiden zich vast te klampen aan Aardse dingen door ze wijn, goud en losse vrouwen te tonen. Al deze verveelde dode mensen laten misschien hun stoïcijnse bereidheid zien om over te gaan in de gelukzaligheid van de Hemel.
Of dat of middeleeuwse kunstenaars waren gewoon echt slecht in het tekenen van gezichtsuitdrukkingen.
3 mensen vliegen ruimteschepen
Om de een of andere reden toont heel wat middeleeuwse kunst mensen rondvliegen in kleine machines die vreemd lijken op Spoetnik.
Het is iets dat meestal op foto's van Jezus te zien is. Middeleeuwse schilderijen laten belangrijke momenten in het leven van Christus zien, zoals het moment waarop zijn moeder, Maria, hem voor het eerst in haar armen hield of het moment dat hij zijn dood aan het kruis zag. En dan, boven in de hoek in de lucht, zal een klein mannetje in de cockpit van een kleine witte raket zich een weg banen door de ruimte.
Er zijn een paar theorieën over wat deze foto's zouden kunnen zijn, waarvan de meeste werden verspreid door hoogharige mannen op het History Channel. Maar de meer academische theorie is dat de beelden bedoeld zijn om de "buitenaardse aanwezigheid van God" te symboliseren.
Dat is maar een theorie, en de enige verklaring die we hebben van een middeleeuwse kunstenaar zelf, ondersteunt het niet. Een houtsnede van Hans Glaser toont de lucht gevuld met buizen en lichtbollen. Glaser is gaan vertellen dat het een foto is van iets waarvan hij volhardt dat hij het zag gebeuren in de lucht boven Neurenberg: een strijd tussen buitenaardse vliegende schotels.
Dus, zoals het blijkt, soms is het antwoord echt "oude buitenaardse wezens."
2 demonen met gezichten op hun kruis
Middeleeuwse kunstenaars speelden graag demonen. Ze vulden hun kunst met angstaanjagende monsters die erop uit waren om de zielen van de onschuldigen te nemen. En om een of andere reden hadden velen van hen twee ogen, een neus en een grote mond daar op hun kruis.
Deze foto's waren vreemd seksueel. Dikwijls zou het kruis van de demon een vreemd vreemd fallisch uitziend vuur uit hun benen spuwen. En soms bedekten de gezichten niet alleen de crotches van de demonen - ze zouden daar op de toppen van hun geslachtsdelen liggen.
Het was allemaal een manier om het kwaad van de vergevensgezinde seksuele verleiding te laten zien. De demonen waren bedoeld om de gevaren van lust te symboliseren, en de gezichten op hun kruis waren een manier om te laten zien waar het ware gezicht van het kwaad zich verborg.
Sommige mensen waren zo bezorgd over de gevaren van lust dat demonen in de Middeleeuwen het meest populaire onderwerp in de kunst waren. Blijkbaar waren andere mensen minder bezorgd omdat het tweede populairste onderwerp mensen was die seks hadden.
1 dingen die uit de kont van mensen steken
Toen ze geen moorddadige dieren en kruisdemonen tekenden, vulden middeleeuwse monniken hun geïllustreerde heilige boeken met een onderwerp dat echt waardig was om naast het woord van God te staan: beelden van mensen met dingen op hun poten.
Meestal was het een trompet.Veel geweldige middeleeuwse kunst gemaakt door heilige mannen laat naakte mannen een halve koperen sectie in hun uiteinden steken, waarbij ze de eeuwenoude wijsheid doorgeven van hoe je de tuba met hun scheten kunt spelen.
Er zijn echter variaties. Sommige pagina's waren gevuld met prachtige patronen van bloemen en bladeren, allemaal groeiend uit de kale achterkant van een man die naar beneden leunde en de lezer maanste. En nog meer toonden mannen die pijlen in de ronde rode doelen van elkaars billen schieten.
Voor alles wat kunsthistorici hebben geprobeerd om slakken als symboliek en konijnen uit te leggen als sociaal commentaar, zijn er slechts zoveel manieren waarop je een diepere betekenis kunt vinden in deze. Ja, soms zit de kunst vol met gecodeerde symboliek. Maar wanneer iemand een man met een trompet in zijn kont trekt, kan dit slechts om één reden. Voor al onze cultuur kan zijn veranderd, scheet grappen blijven eeuwig.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.