Delen:
10 van de oudste ooit gemaakte kunstwerken
Kunst is bijna net zo oud als mensen en op zijn best proberen we het te beschermen en te behouden waar we het ook vinden. Hoe ouder het is, hoe waardevoller het is, vanwege wat het ons kan leren over lang vervlogen mensen.
10 De oudste prehistorische rotstekeningen
290.000-700.000 B.C.
De oudste voorbeelden van prehistorische rotstekeningen die tot nu toe zijn gevonden, zijn een soort pictogrammen die door archeologen "cupules" (bekermarkeringen) worden genoemd, die soms gepaard gaan met lineaire gebeeldhouwde groeven. Cupules zijn verdiepingen die zijn uitgehouwen in zowel horizontale als verticale rots, vaak systematisch gerangschikt in rijen of kolommen. Ze zijn te vinden op elk continent en gedurende verschillende perioden. Sommige inheemse culturen, zoals die van Centraal-Australië bijvoorbeeld, gebruiken ze vandaag nog steeds.
Het oudste voorbeeld is te vinden in de Bhimbetka-grotten in centraal India. Vanwege de voorspellende omstandigheden in de grot, dateren minstens twee van de cupules vrijwel zeker uit het lagere paleolithicum en er zijn aanwijzingen dat de resterende negen voorbeelden allemaal uit dezelfde periode stammen. Hoewel de site nog niet op radiokwaliteit is gedateerd, worden de artefacten uit het tijdperk van de Acheulische tijd ongeveer zo oud geacht als vergelijkbare vondsten in Afrika en Europa op een verbazingwekkende 290.000 jaar oud.
Een tweede verzameling van ongeveer 500 cupules uit ongeveer dezelfde periode werd gevonden in de Daraki-Chattan-grot, samen met een schat aan vroege stenen werktuigen. Daraki-Chattan is een van de rijkste locaties voor cupules ter wereld.
Sommige archeologen stellen dat kopjes niet als kunst mogen worden beschouwd, omdat ze misschien een utilitair doel hebben gehad. Ze zijn misschien gebruikt als maalbakken of voor ceremoniële doeleinden, zoals sommige culturen ze vandaag nog steeds gebruiken. Omdat ze echter een van de meest talrijke vormen van prehistorisch houtsnijwerk zijn en een breed scala aan doeleinden dienen, is het redelijk om te geloven dat ten minste sommige een artistiek of esthetisch doel dienden. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat de vele cupules die in verticale wanden zijn uitgehouwen, utilitair zijn.
9Oudste beeldhouwwerk
230.000-800.000 B.C.
De oudste onbetwiste afbeelding van de menselijke vorm is de Venus van Hohle Fels. Het is 40.000 jaar oud.
Een veel ouder beeld, hoewel controversieel, heeft een stevige aanspraak op authenticiteit gekregen. Ontdekt op de Golanhoogte in Israël, wordt het de Venus van Berekhat Ram genoemd. Als het een echte sculptuur is, is het ouder dan de Neanderthalers en waarschijnlijk gemaakt door Home erectus.
Het beeldje werd ontdekt tussen twee lagen vulkanische steen en aarde, daterend tussen 233.000 en een verbijsterende 800.000 jaar oud. Er werd ooit gedacht dat het een steen was die er toevallig menselijk uitzag. Maar mcroscopische analyse door Alexander Marshack heeft duidelijk gemaakt dat human agency betrokken was. Men denkt dat de Venus in het begin enigszins antropomorf was en werd uitgewerkt met hulpmiddelen van hominide. De basis vertoont het bewijs dat het vlak is gesneden, zodat het rechtop staat.
De reden voor dit cijfer is verder versterkt door soortgelijke ontdekkingen in de nabijgelegen regio's, zoals het beeldje Tan Tan uit Marokko (300.000 - 500.000 jaar oud). Beide figuren lijken te zijn gebruikt voor ceremoniële of religieuze doeleinden. De Tan Tan-figuur was okergebrand, een kleur die vaak wordt gebruikt voor ceremonies.
8 oudste eierschaalgravures
60.000 B.C.
Struisvogelschelpen zijn een belangrijk hulpmiddel geweest voor veel vroege culturen en het decoreren ervan werd een belangrijke vorm van vroege zelfexpressie voor mensen.
In 2010 ontdekten onderzoekers van de Diepkloof Rock Shelter in Zuid-Afrika een grote cache van 270 struisvogelei-fragmenten met decoratieve en symbolische ontwerpen, gemaakt door de jager-verzamelaarscultuur Howiesons Poort. De fragmenten werden ontworpen met behulp van meerdere pigmenten en gegraveerd met arceer-motieven. Er werden twee verschillende hoofdmotieven vastgelegd: een gearceerde band en een andere met subparallelle of convergerende lijnen. Omdat de patronen in de loop van de tijd veranderden en omdat de steekproefgrootte eindelijk groot genoeg was, konden archeologen het bestaan van ontwerptradities in de culturen van de steentijd vaststellen, althans voor zover het gravures betreft.
Er is bewijs van vergrote gaten in de eierschaal gegraveerd waaruit blijkt dat de struisvogelschalen werden gebruikt als de prehistorische versie van waterkantines.
7The vroegste grottekeningen in Europa
42.300-43.500 B.C.
Tot voor kort werd aangenomen dat Neanderthalers niet in staat waren artistieke werken te produceren (de recente ontdekking van versierde stenen en schelpen eindigde die overtuiging) en er werd niet gedacht dat er enige steenkunst was ontstaan. Dat is mogelijk veranderd in 2012, toen onderzoekers die in de grotten van Nerja in Malaga, Spanje werkten, al meer dan 10.000 jaar tekeningen hadden ontdekt die dateren van vóór de beroemde grotschilderingen van Chauvet in Zuidoost-Frankrijk. Houtskoolresten worden gevonden in de buurt van zes van de schilderijen met een radiokoolstofdatering op 42.300-43.500 jaar oud.
De tekeningen tonen zeehonden, een lokaal voedselproduct voor Neanderthalers, die in die tijd in de regio woonden. Projectleider Jose Luis Sanchidrian van de Universiteit van Cordoba merkte ook op dat de tekeningen parallellen missen met andere menselijke paleolithische kunst en dat moderne menselijke resten niet zijn gevonden in het deel van het schiereiland dat de grotten van Nerja herbergt.
6De vroegste handafdrukschilderijen
37.900 B.C.
De schilderijen bij de Sulawesi-grotten van Indonesië bevatten een van de oudste representatieve schilderijen ooit gemaakt. Op 35.400 jaar oud zijn ze bijna net zo oud als verschillende oude voorbeelden van niet-representatieve kunst, waaronder de oudere El Castillo-grotschilderingen (40.800 jaar oud) en de grotschilderingen van Chauvet (37.000 jaar oud).
Maar de echte kicker van de Sulawesi Caves is een handafdruk schilderij, nu bekend als de oudste ooit ontdekt, met een minimum van 39.900 jaar oud. Het sjabloon maakte deel uit van een serie van 12 geschilderd op de rotswand. De leeftijd werd bepaald aan de hand van de uranium-reeks datering van minerale coatings bovenop de sedimentlaag die de schilderijen vasthoudt (de schilderijen zelf zouden ouder kunnen zijn). Als het testen van radioactieve koolstof bepaalt dat het ouder is dan de sedimenten, kan het ook het oudste schilderij zijn dat ooit is ontdekt.
Prehistorische mensen bliezen okerkleurige verf door een buis rond de handen om handafdrukken te maken, een truc die nog steeds door kinderen wordt gebruikt. Alle prehistorische kunst is angstaanjagend, maar er is iets met name rondspoken over deze handafdrukkunst. Misschien is het de zekere kennis dat iedereen een echte persoon vertegenwoordigt die ver weg is, ver terug naar het zand van de tijd.
5 vroegste ivoorgravures
30.000 B.C.
In 2007 werkten archeologen van de Universiteit van Tubingen in de Schwäbische Jura, een plateau in de deelstaat Baden-Wurttemberg in Duitsland. Ze ontdekten een cache van kleine dierengravures. De gravures dateren van ongeveer 35.000 jaar geleden en zijn vermoedelijk de eerste bekende ivoren gravures.
Een totaal van vijf stukken, gesneden uit mammoet ivoor, werden gevonden in de Vogelherd grotten in het zuidwesten van Duitsland, een site waarvan vele grotten rijk zijn aan archeologische vondsten. Hier ontdekten archeologen de beroemde leeuwenman van Hohlenstein Stadel en de Venus van Hohle Fels. Onder de ontdekkingen waren de overblijfselen van een leeuwenfiguur, twee fragmenten van een mammoet en twee niet-geïdentificeerde figuren.
Radiocarbon-datering en de geologische context van de vondsten geven aan dat de gravures zijn gemaakt door de Aurignacien-cultuur, een groep geassocieerd met de eerste aankomst van de moderne mens in Europa. Uit de tests blijkt dat ze 30.000-36.000 jaar oud zijn, waarbij sommige testen steeds ouder worden.
Vier jaar eerder meldde ontdekker Nicholas J. Conard dat hij drie andere beeldjes in dezelfde regio van vergelijkbare leeftijd had gevonden, waaronder de oudst bekende vogelvoorstelling, een therianthropisch (half mens, half dierlijk) beeld en een paardachtig beeld. figuur, al meer dan 30.000 jaar oud.
4De oudste keramische kunst
24.000-27.000 B.C.
De Venus van Dolni Vestonice is vergelijkbaar met andere Venus beeldjes die over de hele wereld worden gevonden. Het is een 11,3 centimeter (4,4 in) naakt wulpse vrouwelijke vorm met grote borsten en een uitstekende bodem, met een hoofd met twee gebeeldhouwde spleten voor de ogen. Het is de eerste bekende keramische figuur gemaakt van een lichaam van klei, gebakken op lage temperatuur, en het dateert van vóór 14.000 jaar vóór het bekende gebruik van vuurgebakken klei voor aardewerk. Het werd opgegraven op 13 juli 1925 in Dolni Vestonice, in Zuid-Moravië, Tsjechoslowakije.
De figuur, samen met enkele andere en duizenden kleine fragmenten, moet een nieuwe technologie zijn geweest. Er zijn aanwijzingen dat voorwerpen werden afgevuurd bij een lage temperatuur van 700 graden Celsius (1300 ° F), en de meeste stukken vertoonden thermische scheuren - inclusief de Venus, die bij ontdekking in tweeën was gebroken.
De Venus komt uit de Gravettiaanse periode, 22.000-28.000 jaar geleden. Keramiek duurde niet lang voor hen, omdat daarna geen betere keramiek werd gevonden. De stukken lijken te zijn van een periode van artistiek experiment. Het figuur heeft vier gaten op zijn kop, misschien om bloemen of kruiden vast te houden of voor een ceremonieel doel.
In 2002 werd een vingerafdruk aan de linkerkant van het beeld geanalyseerd en ontdekt dat die van kind 7-15 jaar oud was. Hoewel de onderzoekers niet hebben geconcludeerd dat het kind de figuur daadwerkelijk heeft gemaakt, wijzen ze erop dat het een sociaal aspect is van de keramiekproductie in de Gravettiaanse periode.
3 De eerst bekende landschapsschilderij
6000-8000 B.C.
De muurschildering van Catalhoyuk is, als de controversiële bewering waar is, de oudste bekende landschapsschilderij ter wereld. Of het is een reeks abstracte vormen naast een afbeelding van een luipaardvel. Het kan beide zijn.
In 1963 werkte archeoloog James Mellaart in het hedendaagse Turkije in Catalhoyuk, een van de grootste steden in de steentijd ooit ontdekt. Hij ontdekte een van de vele muurschilderingen die werden gebruikt om woningen te versieren in de bakvormige huizen van de bewoners. Mellaart is van mening dat de muurschildering een beeld van de stad geeft, met de nabijgelegen vulkaan Hasan Dag boven haar uitbarsting. Anderen beweren dat de dozen abstracte vormen zijn en dat de veronderstelde vulkaan een tekening is van een luipaardvel, omdat de bewoners in veel opzichten het dierenleven afschilderden. Een studie uit 2013 leverde enig ondersteunend bewijs voor de landschapshypothese toen werd ontdekt dat de nabijgelegen vulkaan tijdens het relevante tijdsbestek daadwerkelijk was losgebarsten.
Er zijn twee andere kanshebbers voor de oudste landschapsafbeelding. Beide zijn kaarten. Een daarvan, waarover we eerder gerapporteerd hebben, is afkomstig uit West-Europa, en de andere heet de Pavlov-kaart (24.000-25.000 v.Chr.). De Catalhoyuk-muurschildering lijkt echter geen utilitaristisch doel te dienen en is daarmee de eerste landschapsrepresentatie puur voor de kunst.
2The Early Christian Illuminated Manuscript
A.D. 330-650
In de middeleeuwen en daarvoor waren boeken een buitengewoon schaars goed, dat door de weinigen die ze konden verkrijgen terecht als kostbare schatten werd beschouwd. Misschien herkenden deze christelijke schrijvers versierde boekomslagen met edelstenen en schilderden de pagina's met schitterende tinten en ingewikkelde kalligrafie, en produceerden prachtige verlichte manuscripten.
In 2010 ontdekten onderzoekers in een geïsoleerd klooster in de regio Tigray in Ethiopië de Garima-evangeliën. Het vroeg christelijk verlichte manuscript werd oorspronkelijk rond 1100 geproduceerd.Maar radiokoolstofdatering liet zien dat het boek veel ouder was, in plaats van na 330-650, waardoor het het vroegste verlichte manuscript ooit is teruggevonden. Het is al meer dan 500 jaar ouder dan andere in de regio.
Dit opmerkelijke boek is mogelijk gekoppeld aan de tijd van Abba Garima, de grondlegger van het klooster waar het boek werd ontdekt. Volgens de legende schreef hij de evangeliën in één dag. Om hem bij deze taak te helpen, werd gezegd dat God de beweging van de zon tot zijn einde had gestopt.
Een andere kanshebber voor de titel is de Rossano-evangeliën, van de kathedraal van Rossano in Zuid-Italië. Het dateert uit de zesde eeuw en is online zichtbaar.
1Oudste olieverfschilderijen
Zevende eeuw
In 2008 toonden een nieuwe boeddhistische muurschildering en verschillende andere werken ontdekt in de Afghaanse grotten van Bamiyan het bewijs van een op olie gebaseerd bindmiddel, waarmee ze de oudste bekende olieverfschilderijen zijn, vóór het gebruik van het medium in de Middellandse Zee of in Europa met minstens 100 jaar. Het bindmiddel werd blijkbaar gebruikt om de verf te laten drogen op het rotsoppervlak van de grotten.
Sinds 2003 hebben wetenschappers uit Japan, Europa en de VS gewerkt aan het zoveel mogelijk behouden van het kunstwerk in de Bamuian Valley, als onderdeel van een project dat gedeeltelijk wordt gefinancierd door de UNESCO. Ze maakten de ontdekking tijdens het uitvoeren van chemische tests op sommige van de schilderijen. Met behulp van gaschromatografie en massaspectrometrie ontdekten wetenschappers dat monsters uit 12 grotten en uit twee reusachtige geruïneerde boeddha's olie en op hars gebaseerde verven bevatten.
De muurschilderingen dateren uit de zevende eeuw en maken deel uit van een grottennetwerk dat is versierd met schilderijen die boeddhabeelden en mythologische figuren verbeelden, samen met decoratieve patronen en wervelende sierlijke ontwerpen. Onderzoekers geloven dat de studie van deze beelden waardevolle inzichten kan bieden in culturele uitwisseling langs de beroemde Zijderoute tussen mensen in Oost- en West-Azië.
+ Oudste houten beeld
c.7.500 B.C.
De Slavische idolen van het oude Rusland, zeldzame en gekoesterde archeologische artefacten van steen en hout, belichaamden de Slavische goden. We hebben hun zeldzaamheid te danken aan de fragiele aard van houten voorwerpen en de vroege christelijke vervolging van heidenen en hun werken. Velen waren gemaakt van bederfelijk hout omdat men geloofde dat bomen magisch waren. De afgoden combineerden de kracht van goden met de inherente magie van bomen. Afgoden werden vaak op bergen gebouwd met houtloze pieken, en ten minste één die een god afschilderde was oud toen Stonehenge en de piramiden werden gebouwd.
Als de beweringen waar zijn, is het oudste voorbeeld dat we kennen de Shigir Idol, gemaakt van larikshout. Het werd gecreëerd in het Mesolithische tijdperk (het Midden-Steentijdperk), ongeveer 9.500 jaar geleden. De Shigir Idol overleefde al deze eeuwen omdat het 4 meter (13 voet) in een laagveengebied werd bewaard, waardoor het hout niet door bacteriële agentia werd afgebroken.
Het idool werd oorspronkelijk ontdekt in januari 1890 in het Midden-Oeralgebergte, ten noordwesten van Jekaterinenburg. Het lag tussen een hoop oude hoorn-, bot-, hout- en kleiartefacten, zoals dolken, harpoenen en peddels. Het staat op 280 centimeter (9'2 ") .De monumentale figuur heeft zeven gezichten langs de lengte, een breed scala aan houtsnijwerk en religieuze motieven, en een kop aan de bovenkant. Maar dicht bij 2 meter (6,6 ft) van de Idool werd verloren tijdens Russische politieke omwentelingen, en als een 1913 herinterpretatie van de structuur van het idool door archeoloog VJ Tolmachev correct is, zou het Idool oorspronkelijk ongeveer 5,3 meter hoog kunnen zijn geweest.
Het Idool werd radiokoolstaten gedateerd in het Instituut voor Geschiedenis van de Materiële Cultuur, Sint-Petersburg door een team onder leiding van Galina Zaitseva en bevestigd door het Instituut voor Geologie van de RAS in Moskou door Leopold Dmitrievich Sulerzhitsky. De tests kwamen binnen een paar honderd jaar overeen. Als deze datering correct is, is Shigir Idol het oudste houten beeldhouwwerk ter wereld en het oudste beeldhouwwerk van om het even welk type in heel Europa.
Dankzij de omwentelingen werd het artefact een tijd lang vergeten, maar sinds 2014 proberen Duitse onderzoekers van het Rijksbureau voor Cultureel Erfgoed van Nedersaksen om de betekenis van het snijwerk en de gravures uit te werken. Ze onderwerpen het idool aan een nieuwe reeks tests met behulp van versnelde massaspectrometrie (AMS) om een meer beknopte datum te bieden. De resultaten zijn begin 2015 verwacht.