10 Mind-blowing Sci-Fi-technologieën die echt bestaan

Science fiction is een van de oudste genres in de literatuur, met zijn wortels die teruggaan tot de dagen van de mythologie. Sci-fi kan fantasievol, extreem, zelfs ronduit krankzinnig zijn, maar wat het van fantasie scheidt, is dat het gewoonlijk vertrouwt op technologie die, op zijn minst in sommige opzichten, daadwerkelijk haalbaar zou kunnen zijn.

Dat wil niet zeggen dat je binnenkort wordt opgeroepen voor de volgende lichtzwaardstrijd op Mars - maar als er één ding is dat we uit de geschiedenis hebben geleerd, is het dat die "echte" wetenschap vaak zijn ideeën rechtstreeks uit de pagina's van de wetenschap haalt fi. Bijvoorbeeld…

10

Geautomatiseerde bestuurdersloze auto's




Het Minority Report uit 2002 was futuristisch sci-fi op zijn gestroomlijndst. Een van de belangrijkste technologische componenten was de automatische auto: zet hem op de automatische piloot en hij beweegt naadloos mee met het verkeer. We zagen het opnieuw in I, Robot, en dit is een echte wereldtechnologie waar we al lang op hebben gewacht.

De Google Driverless Car was de eerste echte poging die wijdverspreide publieke erkenning kreeg, zelfs nadat die video's van hem over verkeerskegels liepen. Google beweert dat zijn kleine vloot nu meer dan 300.000 km heeft afgelegd zonder menselijke controle, en dat er altijd ten minste 12 auto's op de weg zijn.

Om niet achter te blijven, heeft Volvo onlangs zijn eigen "pelotontechnologie" getest, waarbij een reeks van auto's zonder bestuurder volgt achter een leidende auto, eenstemmig stoppend, draaiend en versnellend. In wezen worden ze elektronisch gesleept door de leidende auto, waardoor de bestuurder "zijn tijd kan besteden aan het doen van andere dingen tijdens het rijden", iets wat iedereen toch doet.

9

Onzichtbare fietshelmen

http://www.youtube.com/watch?v=uVZ0qiA-jBY

We kunnen ons niet herinneren dat we in scifi-films zaten, maar het had totaal moeten zijn. Het apparaat is een mobiele airbag die zogenaamd al die elegante fietshelmen zou moeten vervangen. Het zit in een sjaal die om je nek wordt gedragen en op het moment van de impact wordt hij opgeblazen en vormt hij een beschermend kussen rond je hoofd.

De onzichtbare fietshelm is gemaakt door Hovding, een Zweeds technologiebedrijf. Hierboven ziet u een video van de airbaghelm in actie.

8

Haaienverdelger




De Batman-franchise wordt zelden als science fiction gezien, maar bij nader inzien is dat precies wat het is. De gadgets, de voertuigen, de superschurken - alle elementen wijzen naar het sci-fi-genre. De 1966-film Batman introduceerde ons bij een van de grootste gadgets aller tijden: Shark-repellent. In de film reikt Batman, na te zijn aangevallen door een haai, in zijn gereedschapsriem voor een blikje spray-sheade. Het was geweldig, maar niet iets dat iemand ooit verwachtte te zien in het echte leven. Tot nu toe, dat is het.

Chemist Eric Stroud heeft een apparaat ontwikkeld dat de haaien effectief afstoot en hen in de andere richting laat zwemmen. Het is gebaseerd op magnetisme (helaas zijn er geen spuitbussen bij betrokken), die de sensoren overweldigen die bekend staan ​​als ampullae van Lorenzini die haaien gebruiken om te jagen en te voeren. Biologen denken dat haaien het magnetisch veld van de aarde gebruiken om te navigeren, en een draaiende magneet overbelast die sensoren, waardoor de haai in de richting van rustiger water wordt geschud.

In de toekomst kan dit magnetische afweermiddel voor haaien worden gebruikt om haaien uit visnetten te weren, of om zwemzones "af te schermen". En ja, Stroud werkt ook aan een paar chemische shark-insectenwerende middelen. De vingers kruisten dat ze in een spuitbus zouden gaan.

7

Gegevens die altijd blijven bestaan




In de film The Time Machine uit 2002 creëert Alexander Hartdegen (gespeeld door Guy Pierce) een tijdmachine en per ongeluk stuwt hij zichzelf naar het jaar 802.701 na Christus. Terwijl hij daar (toen?) Is, ontdekt hij de ruïnes van een gebouw dat 800.000 jaar geleden een hologram bevatte, en duizenden bioscoopbezoekers wierpen samen hun ogen op het idee dat elk type gegevensopslag zo lang zou kunnen duren.

Of kan het? Het Japanse bedrijf Hitachi heeft onlangs een medium voor gegevensopslag ontwikkeld dat gegevens - wacht maar op - voor altijd kan bewaren. De vierkante kwartsglaslat is slechts 0,18 centimeter dik en slechts 8 centimeter naar een zijde. De chip slaat binaire gegevens op - tot 40 Mb - in de vorm van kleine puntjes die door een apparaat zo eenvoudig als een microscoop kunnen worden gelezen - of elke machine die binair is, wat elke machine is.

Bovendien is kwartsglas waterdicht, chemisch en radiogolven bestendig en kan het twee uur aan 1.832 graden Fahrenheit. Met andere woorden, het is net als de Terminator van gegevensopslag in vergelijking met harde schijven, compactdiscs, boeken - letterlijk elk ander opslagapparaat dat we momenteel hebben. Het is extreem dicht bij onverwoestbaar, wat betekent dat het zelfs bestand is tegen de rampen die uiteindelijk het gebouw waarin het is gemaakt, zal vernietigen. En ja, over Terminators gesproken ...

6

Androids

Androïden zijn een nietje in sci-fi, en hoewel we in staat zijn geweest om een ​​aantal ongelooflijk ingewikkelde robots te maken, is de mechaniek van het creëren van een wezen dat in staat is rechtop te lopen op twee voeten gewoon ronduit moeilijk. Niet alleen is balans een probleem, maar voor de robot om praktisch te zijn, moet het de mogelijkheid hebben om obstakels te vermijden, zelfstandig te navigeren, moeilijk terrein te doorkruisen - alles wat we als mensen vanzelfsprekend vinden, maar die zelfs grote uitdagingen vormen meest elementaire verwerkingsniveau in robotica. Het is de eeuwenoude vraag: loop ik rond het kitten, of struikel ik erover?

Volgens DARPA is het antwoord waarschijnlijk "VERNIETIGD OP GEZICHT". Bekijk hun Pet-Proto-robot. Als deze video je niet laat gillen en in paniek wegrennen, ben je mogelijk wettelijk dood (kijk in dit geval op deze website).

Voor degenen onder jullie die de video hierboven niet kunnen bekijken, is het een testoefening op een lopende robot die in staat is tot autonome besluitvorming. En het kan niet alleen over obstakels lopen - het heeft ook reflexen. Er is een punt aan het begin van de video waarin het op een bankje komt, zijn evenwicht verliest en zich daadwerkelijk uitstrekt en stabiliseert met zijn robotarmen.

En relatief gezien is dat oud nieuws. Met de aanstaande Robotics Challenge van DARPA kunnen deelnemers hun eigen androïden tegen vergelijkbare obstakels opnemen. Het doel van de uitdaging is om robots te maken die gevaarlijke gebieden kunnen betreden en menselijke gereedschappen en voertuigen kunnen gebruiken.





5

Nanodrones




Wat is er angstaanjagender dan een mens-vormige robot? Hoe zit het met nanodrones - vliegende drones zo klein als muggen die foto's kunnen maken, audio opnemen en DNA-samples van je nemen zonder dat je het weet.

Onbemande luchtvoertuigen (UAV's) - en het gebruik dat de overheid ervan maakt - trekken al enkele jaren brede aandacht van het publiek. Je hebt waarschijnlijk wel verhalen gezien over de dredden van Predator op het nieuws.

Het bewijs voor MAV's (microvliegtuigen) is echter niet zo publiekelijk verstrekt, hoewel sommige mensen beweren dat de overheid ze al jaren als nationale bewakingsinstrumenten gebruikt. Het is niet zo vergezocht als het zou klinken: een MAV met een spanwijdte van slechts 3 cm werd onthuld op de Internationale Conferentie over Intelligente Robots en Systemen van 2007, en ooggetuigenverslagen van libelle-vormige MAV's kwamen uit een anti-oorlogsrally datzelfde jaar.

Een afbeelding van een mug drone met het vermogen om virussen via de huid te injecteren circuleert al een tijdje, maar het bestaan ​​van die specifieke drone is nog steeds niet geverifieerd.

4

Een gesprek met een man in een coma




Science fiction-auteurs zijn al eeuwen gefascineerd door de menselijke geest. Hoezeer we ook weten over het menselijk lichaam, de geest is nog steeds grotendeels niet-toegewezen grondgebied. In de medische wereld zijn comateuze patiënten altijd intensief onderzocht. Wat doen hun gedachten? Dromen ze? Kunnen ze je horen praten?

Volgens professor Adrian Owen van het Brain and Mind Institute kunnen ze je niet alleen horen - ze kunnen terug praten.

Maak kennis met Scott Rouley, een 39-jarige man die betrokken was bij een auto-ongeluk waardoor hij meer dan 12 jaar in coma was. Door het gebruik van fMRI, een hersengolfbeeldvormingstechnologie, is hij in staat geweest om vragen te beantwoorden door gedachten te vormen die bepaalde delen van zijn brein verlichten.

Dit resultaat werd voor het eerst bereikt in 2010 door Professor Owen, in een onderzoek waarbij comateuze patiënten zich moesten voorstellen dat ze tennis speelden, wat activiteit in het ene deel van de hersenen veroorzaakte, en rond hun huis wandelden, wat activiteit in een ander deel van de hersenen veroorzaakte. hersenen. Een van deze activiteiten vertegenwoordigde "Ja" en de andere stond voor "Nee". Bij de gestelde vragen konden 5 van de 54 patiënten correct reageren. Vergeet niet dat dit mensen zijn in coma zonder enige motorische functie. Ze schrijven nog geen boeken, maar het kan niet ver weg zijn.

3

Onsterfelijkheid




Een menselijk brein transplanteren in een robot: het klinkt niet alleen als sciencefiction; het klinkt als slechte science fiction. Maar dat is wat de Russische Dmitry Itskov beweert te werken. Toegegeven, dit is geen technologie die momenteel beschikbaar is, maar Itskov is van plan deze in de komende 10 jaar te laten draaien - ruim voordat al die miljardair-babyboomers hun laatste ticket uitdelen.

Het proces zou het bewustzijn van de persoon als een computerprogramma uploaden naar het mechanische 'brein' van de robot. Het project, dat op creatieve wijze de naam 'Avatar' krijgt, voorziet in levensechte humanoïde robots tegen 2015 en volledige bewustzijnstransplantaties in 2020. DARPA gaat op dezelfde manier te werk als gedachtentransfer door $ 7 miljoen opzij te zetten voor een project (ja, ook wel Avatar, Sigh ...) waarmee soldaten op afstand robots op het slagveld kunnen bedienen via mind control.

2

Een supervirus die iedereen kan doden




Niets is angstaanjagender dan een supervirus met het potentieel om miljarden mensen uit te schakelen, maar gelukkig is dat het soort spul dat overgelaten is aan James Bond-schurken en schaduwrijke bedrijven in films. Of dat was het, totdat Ron Fouchier, een Nederlandse viroloog, aankondigde dat hij dat exacte virus in 2011 had gecreëerd.

Het virus is een genetisch gewijzigde versie van het H5N1-virus, ook wel bekend als het vogelvirus, dat dodelijk is onder vogels, maar sinds 2002 slechts ongeveer 500 menselijke infecties heeft veroorzaakt (ter vergelijking doodt de gewone griep ongeveer 3000 mensen per jaar).

Met een paar kleine aanpassingen aan het virus, maakten Fouchier en zijn team het tegelijkertijd dodelijker en veel, veel besmettelijker, tot het punt waarop het ongeveer 50% van de fretten doodde die voor het testen werden gebruikt. Fretten worden vaak gebruikt om virussen te testen omdat hun lichaam veel op mensen lijkt.

Bij de tests werd het virus eerst handmatig tussen de fretten overgedragen, maar na 10 generaties werd het virus in de lucht en bereikte het gemakkelijk de gehele populatie. En onthoud, dit is een werkend model voor hoe het mensen zou beïnvloeden. Stel je eens voor dat dat werd vrijgegeven aan bioterroristen. Oh wacht, mensen hebben al - dit is een van de grootste controverses in de virologie gemeenschap geworden, omdat Fouchier zijn hele methode voor het publiek wilde publiceren.

1

Gezichtsscanners




Uit alle science fiction-gebouwen moet de meest angstaanjagende overheid de hele tijd bespioneerd zijn.Camera's op elke hoek van de straat, een enorme database die elk gezicht met een opgeslagen record koppelde, nergens veilig te verbergen - de Californische rechtshandhaving keek naar dat scenario, haalde zijn schouders op en zei: "Ja, laten we dat doen." Het resultaat? Een politiedienst in San Diego maakt gebruik van gezichtsherkenningstechnologie waarmee elke foto of videofeed direct kan worden genomen en deze kan worden vergeleken met 4 miljoen mogelijke matches per seconde.

De technologie is ontwikkeld door FaceFirst, en zelfs in een menigte kun je niet aan hun toeziend oog ontsnappen: FaceFirst kan elk individueel gezicht volgen op een camerafeed en tegelijkertijd wedstrijden uitvoeren - en dit gebeurt allemaal live. Hier is een citaat van de CEO van FaceFirst, Joseph Rosenkrantz:

"Binnen enkele seconden ontvangt iedereen die het moet weten een e-mail met daarin alle gegevens en statistieken over de persoon die is geïdentificeerd, samen met de videoclip van hen die langs de camera gaan, zodat ze zo nodig kunnen worden benaderd."

Dit is het scenario: je loopt voor een verkeerscamera. Vijf seconden later zit je gezicht en een gedetailleerde geschiedenis van je verleden in iemands inbox. Een minuut later trekt een politieagent je opzij en plaatst je onder arrest voor die snoepreep die je hebt gestolen toen je twaalf was.

Weet je, misschien zijn we beter af zonder al deze technologie.

Andrew Handley

Andrew is een freelance schrijver en de eigenaar van de sexy, sexy HandleyNation Content Service. Wanneer hij niet schrijft, is hij meestal wandelen of rotsklimmen, of gewoon genieten van de frisse lucht uit North Carolina.