Delen:
10 Homegrown Noord-Koreaanse 'uitvindingen'
Altijd al enthousiast om hun superioriteit te bewijzen aan hun westerse vijanden, heeft het Noord-Koreaanse regime de reputatie buitengewone claims te maken en zijn prestaties te overdrijven. Op het gebied van technologie is Noord-Korea bijzonder geneigd om zijn vele innovaties van eigen bodem te promoten.
De heersende ideologie van het land, Juche, roept op tot zelfredzaamheid van de Koreaanse natie. In deze geest dienen deze uitvindingen als propagandahulpmiddelen, die het regime helpen zijn burgers te laten geloven dat hun land op een gelijke technologische basis staat met de rest van de wereld. Als we echter wat nader kijken, zullen we merken dat de meeste van deze inlandse "innovaties" meestal niets meer zijn dan kopieën van buitenlandse producten inferieure kwaliteit.
10 Arirang Smartphone
The Arirang, vernoemd naar een Koreaans volkslied, is de eerste poging van Noord-Korea om een eigen smartphone te maken. Het apparaat, aangekondigd in 2013, werd gerapporteerd door het Noord-Koreaanse staatsnieuws om volledig in het land te worden gebouwd. Opperste leider Kim Jong Un zelf heeft persoonlijk de telefoon geïnspecteerd in een poging om hem te promoten.
De telefoon lijkt te draaien op een gewijzigde vorm van het Android-besturingssysteem, maar de feitelijke functionaliteit van het apparaat is twijfelachtig, aangezien er in Noord-Korea geen externe internettoegang is. Koryolink, de enige mobiele provider van het land, staat alleen binnenlandse oproepen toe en toegang tot een kleine hoeveelheid goedgekeurde websites op de "intranet" -service van het land.
Het ontwerp van de telefoon zelf is in twijfel getrokken. Deskundigen hebben de gelijkenis van het ontwerp met de low-end Chinese Uniscope U1201-smartphone opgemerkt (die u zelf kunt zien in de bovenstaande afbeelding). Er wordt gespeculeerd dat de Arirang daadwerkelijk in China kan worden geproduceerd en naar Noord-Koreaanse 'fabrieken' wordt verzonden, waardoor het regime de technologie kan opnemen.
9 Red Star OS
Red Star OS is het officiële besturingssysteem van Noord-Korea. Terwijl hij probeerde afstand te nemen van het door Amerika ontwikkelde Windows-besturingssysteem, begon Noord-Korea zijn eigen ontwikkeling in 2002. Red Star OS lijkt oppervlakkig op Mac OS X maar is feitelijk een sterk gemodificeerde Linux-distributie. Het besturingssysteem bevat een aangepaste versie van Firefox genaamd Naenara, Koreaans voor 'mijn land', waarop de gebruiker toegang heeft tot het eerder genoemde intranet.
Het hele besturingssysteem is gebouwd met controle van informatie in gedachten. Red Star heeft de mogelijkheid om bestanden te "watermerken" om hun distributie te traceren, zodat de Noord-Koreaanse staat hard kan binnendringen op buitenlandse media die via USB-drives worden overgedragen. Het besturingssysteem is erg bestand tegen manipulatie; als een gebruiker probeert wijzigingen aan te brengen, zoals het uitschakelen van de firewall, start de computer automatisch opnieuw op.
8 Junma luxe auto
De Junma is een luxe auto gebouwd door Pyeonghwa Motors, een joint venture tussen een politiek actieve Zuid-Koreaanse kerk en een Noord-Koreaanse overheidsbedrijf. Pyeonghwa Motors is exclusief eigenaar van de rechten op productie en verkoop van auto's in Noord-Korea en is de enige onderneming waarvan bekend is dat ze reclameborden in het land uitvoeren.
De Junma is de topklasse 'luxe' auto in de line-up van Pyeonghwa. Deze sedan is gebaseerd op een Zuid-Koreaanse auto, zelf een kopie van een Mercedes-Benz E-klasse uit het midden van de jaren negentig. Hoewel de meest krachtige Pyeonghwa-auto, verbleekt de 197-pk motor van de Junma in vergelijking met moderne sportwagens. Omdat de gemiddelde Noord-Koreaanse burger niet mag rijden, is de Junma vermoedelijk bedoeld voor hoge overheidsfunctionarissen.
De productiestatistieken voor de Junma zijn volledig onbekend, maar de totale autoproductie van Pyeonghwa Motors wordt geschat op ongeveer 1.000 eenheden per jaar. Vreemd genoeg exporteert het bedrijf enkele auto's naar Vietnam, dus als je graag een van deze "luxe" attracties wilt kopen, kun je er misschien een kopen!
7 Samjiyon-tablet
De Samjiyon is een Noord-Koreaanse tabletcomputer die voor het eerst werd uitgebracht in 2012. De tablet voert een standaard Android-versie uit en kost $ 200. Net als de Arirang-smartphone geeft de ingebouwde browser alleen toegang tot het zwaar gecontroleerde overheidsintranet. Het apparaat biedt geen Wi-Fi-ondersteuning, maar het heeft wel een tv-tuner die is afgestemd op de frequenties van de twee door de staat gecontroleerde tv-kanalen in Noord-Korea.
Het apparaat wordt geleverd met een verrassend assortiment apps. Een kopie van een Chinees tankspel en een vertaald 'Angry Birds Rio' behoren tot de entertainmentfuncties. Ook inbegrepen is een lees-app vol met boeken over Kim Il Sung, etiquette voor kinderen en het leren van talen. Ondanks dat het een Android-apparaat is, is de Google Play Store-app (samen met alle andere Google-apps) afwezig, waardoor het onmogelijk is om andere apps te downloaden. Wat je ziet is wat je krijgt met de Samjiyon.
Volgens een recensie van een toerist die een van de apparaten in een Pyongyang-cadeauwinkel kon kopen, is de tablet "verrassend indrukwekkend". De specificaties van het apparaat zijn vergelijkbaar met die van anderen in 2012 en de recensent merkte op dat reactiesnelheid en snelheid van de Samjiyon zijn indrukwekkend, met bijna geen animatie vertraging om van te spreken. Het vermoeden bestaat dat het apparaat daadwerkelijk ten minste gedeeltelijk door een Chinees bedrijf wordt vervaardigd.
6 Type 73 licht machinegeweer
Het Type 73 lichte machinegeweer is een van de weinige vuurwerkontwerpen van eigen bodem die worden gebruikt door het Noord-Koreaanse leger, dat voornamelijk zijn troepen bewapent met kopieën van oude Sovjetwapens. De Type 73 zelf is een vreemd lappendeken van Oostblokbewapening, met een lichaam dat lijkt op het Sovjet PK machinegeweer en het voedingsmechanisme van de Tsjechoslowaakse Vz.52.De Type 73 vuurt vanuit een systeem met dubbele toevoer, wat betekent dat hij kan vuren met een op de bovenkant gemonteerd doosmagazijn of een riem met munitie. Het wapen heeft een houten handvat en buttstock, een verre schreeuw van de lichtgewicht kunststof composiet accessoires van de meeste moderne machinegeweren.
Verrassend genoeg is het wapen gespot in de handen van militanten in Afrika en het Midden-Oosten. Iran ontving verschillende wapens uit Noord-Korea tijdens de oorlog tussen Iran en Irak. Later werden de wapens gevonden door pro-Assad-troepen in de Syrische burgeroorlog en Houthi-rebellen in Jemen. Veel van de wapens die in deze conflicten worden gebruikt, zijn mogelijk van Iraanse afkomst. Na ontvangst van hun eerste zending vanuit Noord-Korea produceerden de Iraanse fabrieken hun eigen kopieën van het ontwerp, wat de wijdverbreide prevalentie van Type 73 verklaart. Omdat het een kopie van een kopie is, lijkt het wapen verrassend goed op te houden.
5 Kwangmyongsong-1
Kwangmyongsong-1, wat 'Bright Star 1' betekent, was de eerste satelliet van Noord-Korea die in augustus 1998 werd gelanceerd. De Noord-Koreaanse media beweerden dat de lancering een doorslaand succes was en meldden dat de satelliet patriottische hymnes in Morse-code uitzond terwijl het om de aarde draaide . Het enige probleem met deze ogenschijnlijk indrukwekkende prestatie is dat de satelliet niet werd gedetecteerd op een Amerikaans volgstation. Uiteindelijk concludeerden experts dat het waarschijnlijk alleen in een lage baan was terechtgekomen voordat het terug de oceaan in was gegaan.
Zoals vele andere technologieën op deze lijst, is Kwangmyongsong-1 misschien een Chinese knockoff geweest. Het polyedrale ontwerp van de satelliet lijkt verdacht veel op de eerste satelliet van China, de Dong Fang Hong I, die zelf overeenkomsten vertoont met een eerdere Amerikaanse satelliet. Het twijfelachtige ontwerp en de functie van de satelliet hebben de Noord-Koreaanse staatsmedia er niet van weerhouden het tot een succes te verklaren, en verklaarden dat de lancering "het Koreaanse volk aanmoedigt om een krachtige socialistische staat op te bouwen onder de wijze leiding van secretaris-generaal Kim Jong. Il.”
4 Vinylon-vezel
De oorsprong van Vinylon-vezels is terug te voeren op de imperiale Japanse heerschappij over Korea. In 1939 ontwikkelde een Koreaanse chemicus, samen met zijn Japanse collega's, eerst deze synthetische vezel. De vezel, vervaardigd met behulp van polyvinylalcohol, werd door het Kim-regime als hun eigen claim opgeëist toen de uitvinder na de Koreaanse oorlog naar Noord-Korea overliep. Onder de zware economische sancties van de buitenwereld ontbrak Noord-Korea aan de grondstoffen die het nodig had om zelfvoorzienend te zijn. Als gevolg hiervan promootte het Noord-Koreaanse regime Vinylon, dat gemakkelijk kon worden gemaakt met behulp van lokale materialen.
Vinylon-vezels werd al snel een krachtig propagandamiddel voor de Noord-Koreaanse regering. Het werd de "Juche-vezel" genoemd, genoemd naar de officiële ideologie van het land. De Noord-Koreaanse regering bouwde een enorme fabrieksfabriek "Vinylon city" en promootte het product sterk, wat het als een voorbeeld van Noord-Koreaanse zelfredzaamheid beschouwde. In een propaganda-lied getiteld "How Grand Socialism Is!" Prijzen de zangers hoe "de vinylon-stof als een waterval uitstroomt".
Ironisch genoeg bleek Vinylon-vezel, net als de Juche-ideologie die het vertegenwoordigde, op de lange termijn minder dan succesvol. Eenmaal geproduceerd in enorme hoeveelheden, daalde Vinylon na de wijdverspreide adoptie van ander synthetisch textiel zoals nylon. Momenteel importeert Noord-Korea massale hoeveelheden vreemd textiel voor uniforme productie, zoveel voor de Juche-vezel.
3 Kwangmyong Intranet
Zoals eerder in dit artikel is vermeld, hebben Noord-Koreaanse burgers geen vrije toegang tot het wereldwijde internet, maar zijn ze in plaats daarvan beperkt tot een klein aantal door de overheid goedgekeurde domeinen. Deze nationale intranetservice, bekend als Kwangmyong, is alleen toegankelijk vanuit het hele land. De Kwangmyong is, net als Noord-Korea als geheel, zeer geheimzinnig, maar de kleine hoeveelheid beschikbare informatie over het systeem suggereert dat het vrij beperkt is. Het intranet wordt voornamelijk gebruikt door bibliotheken, universiteiten en andere overheidsorganisaties.
Er zijn naar schatting 1.000 tot 5.000 websites op de Kwangmyong - alle door de overheid gecontroleerd. Onder deze websites vindt u de gebruikelijke nationale nieuwsagentschappen, compleet met een speciaal gedeelte op de website, "Supreme Leader's Activities", waarin de recente acties van Kim Jong Un worden vermeld. Afgezien van propaganda en officiële zaken, is de Kwangmyong ook uitgerust met een eigen zoekmachine, een site voor sociale media en een berichtenservice.
Het systeem heeft enkele unieke functies die normale internetgebruikers zouden kunnen verrassen. Een foto van een poster in een Noord-Koreaanse bibliotheek van een toerist toont aan dat de adressen van de websites volledig uit cijfers bestaan. Dit numerieke formaat, het IP-adres van een website, wordt door computers gebruikt voor het routeren van webverkeer, maar wordt vaak aangevuld met een woordgebaseerde domeinnaam voor eenvoudige toegang door mensen. Stelt u zich eens voor dat u elke keer dat u Listverse wilt bezoeken een reeks cijfers moet typen. Een ander uniek kenmerk van Kwangmyong-websites is dat de geschreven namen van de Grote Leiders Kim Jong Il en Kim Il Sung moeten worden gecodeerd om moediger en 20 procent groter te lijken dan de rest van de omringende tekst.
2 Manbang Streaming Service
De bevoorrechte weinig Noord-Koreaanse burgers met een beschikbaar inkomen hebben de mogelijkheid om programma's op aanvraag te bekijken via een dienst die bekend staat als Manbang. De dienst, geïntroduceerd in 2016, streamt inhoud naar televisies via een set-top box. Net als bij het intranet is de inhoud van Manbang meestal beperkt tot door de staat gecontroleerd nieuws en films, maar er zijn ook taalonderwijsprogramma's voor Engels en Russisch.
Net als bij Netflix, biedt de service gebruikers de mogelijkheid om door videocategorieën te bladeren en te zoeken met behulp van trefwoorden. De zoekscherm UI is bedrieglijk vergelijkbaar met zijn Amerikaanse tegenhanger. Netflix heeft zelf kennis genomen van de nieuwe Noord-Koreaanse technologie door zijn Twitter-account te wijzigen om 'Manbang knockoff' te lezen - een slimme 'tongue-in-cheek quip'.
1 Hwasong-10 Raket
De Hwasong-10, ook bekend als de Musudan, is een van de nieuwste Noord-Koreaanse innovaties op het gebied van ballistische raketten. De Hwasong-10 is in staat om Amerikaanse militaire bases in de Stille Oceaan te bereiken en is gebruikt in veel controversiële raketproeven die hebben geleid tot verhoogde spanningen in de regio.
Het is niet verwonderlijk dat Noord-Korea niet in staat was om deze technologie volledig onafhankelijk te ontwikkelen, daarbij vertrouwend op hulp van bevriende communistische naties. Het werk aan de raket begon in de jaren 1990, toen Noord-Korea Russische ingenieurs contracteerde om te helpen bij het bouwen van een raket op basis van een ouder Sovjetontwerp.
De eerste twee tests van de nieuwe raket mislukten bij de lancering, en de derde test reed slechts een korte afstand. De vierde test explodeerde zelfs op het lanceerplatform, vermoedelijk dodend personeel op de lanceerplaats. Latere tests resulteerden in een verhoogde vluchtafstand, betreffende Amerikaanse militaire functionarissen dat de raket zou kunnen worden gebruikt om Guam te richten.