10 Angstaanjagende gevaren van onze zon waarvan wetenschappers zich zorgen maken
De zon heeft een immense impact op elk facet van het leven op onze planeet. Als de hete, gloeiende bol van gas die in het centrum van ons zonnestelsel zit, beïnvloedt het al het leven op aarde en speelt het ook een belangrijke rol in de bestaande omstandigheden op onze naburige planeten. De zon is door veel culturen vereerd als een god, en met goede reden. Zonder de intense energie en warmte die het biedt, zou het leven niet kunnen bestaan.
Maar de zon heeft ook veel geheimen - en sommige zijn behoorlijk gevaarlijk. Sterker nog, een handvol hebben onze wetenschappers terecht ongerust gemaakt! Hier zijn tien nogal angstaanjagende gevaren van onze zon waarvan sommige wetenschappers zich meer dan een beetje zorgen maken.
10 UV-straling
Mede door de aantasting van de ozonlaag in onze atmosfeer, bombarderen schadelijke niveaus van ultraviolette straling die door de zon worden uitgestoten voortdurend het oppervlak van onze planeet.
Hoewel dit in sommige opzichten een goede zaak is, komt het ook met een aantal gevaarlijke nadelen. UV-straling is verantwoordelijk voor een groot aantal problemen, waaronder huidkanker, vroegtijdige veroudering, cataract en zelfs onderdrukking van het immuunsysteem bij de mens. Maar wat dit nog enger maakt, is dat de afbraak van de ozonlaag in de afgelopen 30 jaar heeft geleid tot een toename van huidkanker, en sommige onderzoekers vrezen dat dit zal blijven stijgen.
9 zonnevlammen
Een zonnevlam is in feite een enorme, intense uitbarsting van straling die naar buiten schiet vanaf het oppervlak van de zon. Deze fakkels zijn het resultaat van het vrijkomen van magnetische energie en zijn feitelijk enkele van de grootste explosieve gebeurtenissen die plaatsvinden in ons zonnestelsel.
Maar kan een zonnevlam de aarde mogelijk beschadigen of vernietigen? NASA zegt nee, hoewel ze "tijdelijk de bovenste atmosfeer zouden kunnen veranderen" door het creëren van verstoringen. Dit kan een enorme chaos zijn voor elektronica op aarde, waaronder GPS-satellieten en vergelijkbare technologie.
Met andere woorden, ze kunnen een dure puinhoop veroorzaken ... maar ze vormen niet noodzakelijkerwijs een direct gevaar voor de mens op de grond.
8 Coronal Mass Ejections
Foto credit: NASA Goddard Space Flight CenterCoronale massa-ejecties, of CME's, zijn in wezen solairexplosies die resulteren in grote wolken plasma die vanuit de zon naar buiten schieten. Ze kunnen in elke richting losbarsten en na de uitbarsting in die richting verdergaan, dwars door de zonnewind. Deze uitstoot kan miljarden tonnen aan materie bevatten en kan versnellen totdat ze met een aantal miljoen mijl per uur bewegen, wat behoorlijk angstaanjagend is!
Maar kan een goedgeplaatste CME de aarde beschadigen of mogelijk zelfs vernietigen?
Nogmaals, NASA-wetenschappers zeggen nee. Maar in een steeds meer elektronische wereld zijn velen bezorgd over de effecten die zonne-energie-verschijnselen kunnen hebben op onze technologische infrastructuur. CME's kunnen losse deeltjes loslaten en voortstuwen die de aarde kunnen treffen en onze elektrische systemen massaal kunnen verstoren. Ze kunnen elektronische fluctuaties veroorzaken, transformatoren op het elektriciteitsnet uitblazen en satellietsystemen verstoren.
7 Coronale gaten
Foto credit: NOAACoronale gaten kunnen zich op elk moment overal op de zon vormen. Ze verschijnen over het algemeen als "donkere gebieden" op het oppervlak en komen vaker voor in de jaren rond het minimum van de zon in de 11-jarige cyclus van de zon. Ze lijken donkerder omdat ze koeler zijn en eigenlijk bestaan uit open, unipolaire magnetische velden.
Maar het slechte van deze gaten is dat ze zonnewind er doorheen kunnen laten ontsnappen. Als deze winden invloed hebben op onze atmosfeer, kunnen ze onze planeet meerdere dagen achtereen beuken en aardmagnetische stormen veroorzaken. Deze stormen kunnen uiteenlopen van mild tot gevaarlijk en zijn eigenlijk best eng.
Wetenschappers zeggen voor het grootste deel dat zonnewinden geen ernstig of "direct" gevaar voor de mens op aarde zijn - maar zij zijn een gevaar voor onze satellieten, elektronische systemen op de wereld, en voor astronauten die door de ruimte reizen. De Aurora Borealis en de Aurora Australis worden eigenlijk veroorzaakt door zonnewind en deze gebeurtenissen kunnen met het blote oog worden waargenomen.
Astronauten in de ruimte worden geconfronteerd met de ernstigste bedreiging als ze worden betrapt op het pad van een zonnewind. Ze kunnen chromosoomschade oplopen en / of kanker ontwikkelen door de straling. Deze omstandigheden kunnen dodelijk zijn als ze ernstig genoeg zijn en zonnewind een gevaarlijke uitdaging maken voor de toekomst van ruimtevluchten.
6 Geomagnetische stormen
In 1859 werd de grootste zonnestorm in de moderne geschiedenis geregistreerd door wetenschappers. Het heette het Carrington-evenement en was het resultaat van een "megaflare" die ongelooflijke aardmagnetische storingen op aarde veroorzaakte. Het evenement was zo groot dat het noorderlicht te zien was in Honolulu en het zuidelijke licht in Chili. In die tijd was er wereldwijd niet veel gevoelige elektronische apparatuur in bedrijf, maar meldden telegraafbedrijven dat ze 'uit hun apparatuur sprongen', soms zelfs met vuren!
Onderzoekers zeggen dat een aardmagnetische storm van die omvang het moderne leven zou kunnen verlammen als het vandaag zou gebeuren. Het kan de communicatie verstoren, satellieten beïnvloeden en zelfs het elektriciteitsnet naar beneden halen. Sommige studies geven zelfs aan dat een "solaire megastorm" moderne satellieten voor een decennium zou kunnen verlammen.
Maar het meest angstaanjagende deel? Veel wetenschappers geloven dat het slechts een kwestie van tijd is voordat een solaire megastorm van deze omvang onze planeet in de toekomst raakt. Het komt zelden voor, maar het is zeker niet onmogelijk.
5 De zon maakt interplanetaire reizen veel gevaarlijker
We hebben al gezegd dat zonnestraling gevaarlijk kan zijn voor astronauten, maar dit zorgt voor een nog veel enger secundair probleem. We weten allemaal dat het leven op aarde waarschijnlijk op een timer is. Het zal slechts een kwestie van tijd zijn voordat onze planeet niet in staat is om het leven te ondersteunen.
Velen geloven dat we een 'interplanetaire soort' moeten worden als we hopen te overleven op de lange termijn. Maar de straling van de zon zou dit uiterst problematisch kunnen maken!
Volgens NASA zijn er twee soorten straling waarmee astronauten te maken krijgen zodra ze de beschermende "bubbel" van de magnetosfeer van de aarde verlaten. Een deel van die straling komt van galactische kosmische stralen ... maar de rest komt van de zon zelf.
Onderzoekers werken voortdurend aan nieuwe technologieën om mensen tegen deze straling te beschermen, maar zelfs een korte reis naar Mars biedt veel uitdagingen. Dit roept ons op om de vraag te stellen: zullen we erachter komen hoe we ons kunnen beschermen tegen interplanetaire straling in een tijd die nodig is om te ontsnappen aan een stervende aarde?
4 De zon zal uiteindelijk de watervoorziening van de aarde verdampen
Dit is waar dingen behoorlijk donker worden.
Onze zon bevindt zich momenteel in de fase van zijn levenscyclus waar hij is geclassificeerd als een hoofdreeksster. In deze fase is het meestal stabiel en besteedt het zijn tijd aan het vreedzaam omzetten van waterstof in helium.
Het goede nieuws? Een ster ter grootte van onze zon zal gewoonlijk ongeveer acht miljard jaar in deze fase doorbrengen. Dit betekent dat de zon, die naar schatting ongeveer 4,5 miljard jaar oud is, nog steeds vrij veel leven in zich heeft.
Maar het slechte nieuws? Welnu, terwijl de zon waterstof verbrandt, neemt deze ook in helderheid toe met ongeveer tien procent elke miljard jaar of zo. Een lichtstijging van tien procent zou de gastvrije zone in ons zonnestelsel veranderen, wat zou leiden tot catastrofale veranderingen voor onze wereld. Een helderheidstoename van tien procent maakt de aarde voldoende warm zodat onze oceanen beginnen te verdampen.
3 De oceanen zullen koken
Helaas, nadat de zon de oceanen begint te verdampen, wordt het niet beter. Er wordt duidelijk gespeculeerd over wat er precies zou gebeuren, maar wetenschappers zijn het er in het algemeen over eens dat als de oceanen blijven verdampen, er meer water in onze atmosfeer verstrikt raakt.
Dit zal op zijn beurt een broeikasgaseffect creëren dat nog meer warmte vasthoudt in onze atmosfeer, waardoor nog meer van de oceanen verdampen. Uiteindelijk zullen onze oceanen aan de kook komen ... en de cyclus zal doorgaan totdat de grond grotendeels droog is en het meeste water in de atmosfeer aanwezig is bij een extreem hoge temperatuur.
2 De zon zal het water uit onze atmosfeer 'ontluchten'
Als er water in de atmosfeer blijft, betekent dat dat er nog steeds hoop is voor de mens en het leven in het algemeen, toch?
Nou, niet precies. Terwijl de zon doorgaat met de transformatie tot een rode reus, zal het water dat de atmosfeer verzadigt worden gebombardeerd door zonne-energie. Dit zal er uiteindelijk toe leiden dat de moleculen uit elkaar worden gesplitst, waardoor het water als zuurstof en waterstof uit de atmosfeer kan ontsnappen.
Dus, in principe zal de Zon het water uit onze atmosfeer "bloeden" nadat onze oceanen droog zijn gekookt.
1 Wetenschappers zijn het oneens over hoe lang het zal duren, maar de zon zal uiteindelijk afsterven
Fotocredit: Fsgregs bij het Wikipedia-project in het EngelsVerschillende modellen voorspellen verschillende eindes voor onze planeet. Maar waar het de zon betreft, is er eigenlijk maar één belangrijk punt van onenigheid - hoe lang het zal duren. Sommige modellen suggereren dat het leven snel zal knipperen en dat onze planeet binnen een miljard jaar een kale rotsblok zal worden. Anderen suggereren dat sommige vormen van leven iets langer kunnen aanhouden dan dat, gebaseerd op de complexiteit van sommige van de systemen op het werk.
Uiteindelijk, als onze ster een rode reus wordt, zullen krachten die in het midden compressie veroorzaken het oppervlak naar buiten doen uitzetten. Onze zon, die op dit moment witheet is, zal afkoelen en rood worden. Het wordt echter groter, brandt helderder en sleept de aarde uiteindelijk naar een vurige vernietiging binnen zijn enorme rode oppervlak. Of misschien zal de aarde verder weggaan als de zon massa verliest, maar hoe dan ook, onze planeet zal een onherkenbaar dode schil zijn.
Dat zal het einde zijn voor de aarde.
Veel wetenschappers zijn het erover eens dat in de verre toekomst onze Zon waarschijnlijk op een dag zal krimpen tot een witte dwerg voordat hij volledig zonder brandstof zit en een planetaire nevel wordt. Onderzoekers geloven dat dit ongeveer tien miljard jaar zal duren, maar wat is de kans dat mensen erbij zijn om er getuige van te zijn?
Laten we zeggen dat die kansen "behoorlijk klein" zijn.