Delen:
10 Manen Mensen zouden kunnen koloniseren
Wanneer we het hebben over menselijke kolonies die zich in de ruimte bevinden, denken velen van ons waarschijnlijk aan Mars, en terecht. We zijn al duizenden jaren gefascineerd door de rode planeet, en zowel de NASA als verschillende particuliere bedrijven doen serieus pogingen om het binnen decennia te koloniseren.
Er zijn echter verschillende manen door het hele zonnestelsel die ogenschijnlijk goed geschikt zijn om koloniën op te zetten, en met tekenen van vloeibaar water op sommige ervan, kunnen we merken dat het leven er al is, zij het in microbe-vorm. Of ze nu een kleine permanente basis zouden kunnen hebben om nieuwe missies te starten of een volwaardige gekolonialiseerde samenleving, hier zijn tien manen die mensen in de toekomst heel goed naar huis kunnen bellen.
10 Europa
Er is niet alleen een goede kans dat mensen op Europa kunnen leven, maar het is ook mogelijk dat het leven daar al bestaat. Een van de vele manen van Europa, Europa, heeft een dikke ijzige korst, maar een enorme oceaan wordt verondersteld daaronder te liggen. Het heeft ook een rotsachtige binnenkern, die zou kunnen helpen om de juiste omgeving te creëren om buitenaards leven te ondersteunen, of het nu eenvoudige microben of meer geavanceerde levende wezens zijn.
Studies naar de verwachte oceaan en hoe deze zuurstof en waterstof omzette, zullen een goede indicator zijn voor de reële levenskansen op Europa en voor hoe reëel de mogelijkheid is dat mensen deze kunnen koloniseren. NASA hoopt te bepalen of het water reageert met de rotsachtige kern van de maan en kijk dan of deze reactie zowel warmte als waterstof veroorzaakt, zoals het proces hier op aarde doet. De studie van oxidanten in de ijzige korst zal een indicator zijn van de hoeveelheid geproduceerde zuurstof en hoeveel ervan wordt "geduwd" in de oceaan beneden.
Men denkt dat de NASA Europa in 2025 veel beter heeft bestudeerd, wat de enige manier zal zijn om te bepalen of hun theorieën in werkelijkheid kunnen werken. Nader onderzoek kan ook de aanwezigheid van actieve vulkanen onder het ijskoude oppervlak blootleggen, wat de kansen op het leven op de maan zou vergroten. Zulke vulkanen zouden water met vitale mineralen in de oceaan sturen.
Wanneer NASA Europa van naderbij kan bekijken, zullen ze verschillende onderzoeken uitvoeren om hen een beter idee te geven van wat zich onder de dikke laag ijs op het oppervlak bevindt. Magnetisch klinken zou wetenschappers moeten voorzien van lezingen die hen een indicatie geven van hoe dik het ijs is, terwijl ze ook informatie verstrekken over de diepte van de oceaan zelf. Zelfs de "zoutheid" van het water moet uit deze bewerking worden bepaald. Ze zullen ook radartechnologie gebruiken om het dikke oppervlakte-ijs te penetreren, dat uiteindelijk eventuele structuren zou moeten ontmaskeren die eronder kunnen liggen.
9 Titan
Hoewel het in het buitenste zonnestelsel is, is Saturnusmaan Titan waarschijnlijk een van de gunstiger plaatsen voor mensen en een die veel mensen geloven dat we in de toekomst zouden moeten koloniseren.
Mensen zouden nog steeds ademhalingsapparatuur nodig hebben, omdat de atmosfeer niet voor ons inadembaar is, maar het is niet nodig om onder druk staande ruimtepakken te dragen. Er zou echter behoefte zijn aan het dragen van beschermende kleding vanwege de sterk koude temperaturen, die gemiddeld -179 graden Celsius (-290 graden ° F) zijn. De zwaartekracht daar zou iets minder zijn dan de zwaartekracht van onze Maan, wat het wandelen tot een "onhandige" activiteit zou maken, terwijl het reizen door de lucht in eenvoudige voertuigen aangedreven door niets meer dan mensen zelf relatief eenvoudig zou zijn.
Voedselproductie zou ook met kunstlicht moeten worden ondersteund, omdat Titan slechts tussen 1 / 300ste en 1 / 1000ste van de hoeveelheid licht ontvangt die de aarde doet, afhankelijk van de hoeveelheid bewolking. Overigens bieden de wolken Titan, waarvan er genoeg zijn, verdere bescherming tegen de elementen. Hoewel er geen water op Titan is, bevat het hemellichaam vloeibaar methaan, wat sommige wetenschappers er zelfs toe heeft gebracht te theoretiseren dat er daar leven is dat op methaan is gebaseerd, in tegenstelling tot water.
Er zou genoeg te ontdekken zijn op Titan als mensen het ooit daar halen. Er zijn tal van methaanmeren en rivieren evenals uitgestrekte bergen, om nog te zwijgen van het feit dat Titan op relatief korte afstand van Saturn zelf ligt. De planeet zou permanent zichtbaar zijn (afhankelijk van de wolken) en zou ongeveer een derde van de hemel vullen.
8 Miranda
Hoewel Titania de grootste is van de manen van Uranus, kan Miranda, de kleinste van de vijf grote manen op de planeet, een betere plek blijken te zijn om een kolonie op te zetten. Verschillende van de breukstenen van Miranda zijn extreem diep, in sommige gevallen bijna 12 keer zo diep als de Grand Canyon hier op aarde. Deze kunnen ideale plaatsen bieden om te landen en een "basis" op te zetten die enigszins beschermd is tegen de buitenste elementen, waaronder geladen, radioactieve deeltjes geproduceerd door de magnetosfeer van Uranus. Miranda heeft ook geen atmosfeer om enige bescherming tegen deze deeltjes te bieden.
IJs bestaat overvloedig over Miranda; astronomen en onderzoekers schatten dat het de helft van de totale samenstelling van de maan is. Net als Europa is er een mogelijkheid dat onder dit ijs vloeibaar water kan bestaan, iets dat waarschijnlijk niet bekend zal zijn totdat het op een veel kleinere afstand wordt bestudeerd dan we op dit moment hebben gedaan. Vloeibaar water wijst op een significante geologische activiteit onder het oppervlak, omdat Miranda veel te ver weg is van de zon om zijn warmte om het water in een vloeibare toestand te houden. Hoewel het slechts een theorie is (en waarschijnlijk niet erg waarschijnlijk), kan het zijn dat Miranda's nabijheid tot Uranus en de daaruit voortvloeiende getijdenkrachten voldoende zijn om deze geologische activiteit te activeren.
Vloeibaar water of niet, als er ooit een menselijke kolonie op Miranda is opgezet, zou de zeer lage zwaartekracht van de maan betekenen dat elk onderzoek dat van een van de grote kliffen en in de diepe kloven valt, minuten zou kosten om de bodem te bereiken. De afdaling zou zoveel langzamer zijn dan hier op aarde dat dergelijke vallen waarschijnlijk niet fataal zou zijn.
7 Enceladus
Volgens sommige onderzoekers zou Enceladus, een van de belangrijkste manen van Saturnus, niet alleen een goede plek zijn om een kolonie op te zetten en de geringde planeet te observeren, maar het zou ook de plek kunnen zijn die het leven het meest waarschijnlijk al ondersteunt.
Enceladus is bedekt met ijs, maar er is waargenomen dat ijsdeeltjes hoog in de ruimte spuwen uit geiserachtige stralen. Monsters zijn verzameld en geanalyseerd door het Cassini-ruimtevaartuig, dat vloeibaar water, stikstof en organische koolstof detecteerde. Deze elementen, evenals de energiebron die hen in de eerste plaats de ruimte in heeft gestuurd, zijn in wezen de 'bouwstenen' van het leven. De volgende stap nu voor wetenschappers is om te ontdekken of meer complexe organismen verborgen zijn onder het ijzige oppervlak. De resultaten van het eerste testen van de inhoud van de pluimen hebben Enceladus aantrekkelijker gemaakt voor wetenschappers.
Er wordt getheoretiseerd dat de beste locatie voor het opzetten van een basis op de ijswereld in de buurt zou liggen van waar de pluimen vandaan kwamen - enorme scheuren op het oppervlak van het ijs op de zuidpool. Ze staan bekend als de "tijgerstrepen" van Enceladus. De in dit gebied geproduceerde warmte is ongeveer gelijk aan 20 kolencentrales en zou door potentiële kolonisten als warmtebron kunnen worden gebruikt.
Er zouden veel kraters en richels zijn om te verkennen en mogelijk ook als basis worden gebruikt, maar de atmosfeer van de maan is op zijn best erg dun, net als de zwaartekracht, wat het verplaatsen in de buurt behoorlijk moeilijk zou maken.
6 Charon
Terwijl de New Horizons-ruimtesonde van NASA zijn weg naar Pluto bereikte, stuurde hij ook geweldige beelden terug van de grootste maan van de dwergplaneet, Charon. Deze beelden hebben bij wetenschappers een debat op gang gebracht over de vraag of geologische activiteit al dan niet aanwezig is, omdat het oppervlak van Charon (en Pluto) veel jonger lijkt te zijn dan wetenschappers hadden voorspeld.
Hoewel er barsten zijn op het oppervlak van Charon, lijkt het relatief vrij te zijn van asteroïde markeringen en kraters, die volgens het New Horizons onderzoeksteam zouden kunnen suggereren dat Charon een actieve wereld is. De scheuren zelf lijken op de lavabuizen die we op onze maan vinden en zijn perfect voor het opzetten van een menselijke onderzoeksbasis of kolonie.
Men denkt dat Charon een heel dunne atmosfeer heeft, wat een verdere indicator van geologische activiteit zou zijn als het bewezen is dat het vanuit de maan zelf komt.
5 Mimas
Bekend als de "Death Star" -maan, de ijskoude, rotsachtige maan van Saturnus, heeft Mimas misschien een oceaan onder zijn anders onverwelkbare oppervlak, die in feite geschikt is voor het leven. Onderzoek van het Cassini-beeldmateriaal door wetenschappers onthulde dat Mimas heen en weer leek te schommelen terwijl het rondging in zijn baan. Dit kan activiteit onder het oppervlak suggereren.
Hoewel wetenschappers erg voorzichtig waren met hun bevindingen en opmerkten dat er geen andere tekenen van geologische activiteit waren, stelden ze vast dat als een oceaan werd ontdekt, de maan zeker als een mogelijkheid voor kolonisatie moet worden beschouwd. Er wordt geschat dat de mogelijke oceaan ongeveer 24 tot 29 kilometer (15 - 18 mijl) onder het oppervlak zou zijn.
Mocht de schommelende beweging niet het resultaat zijn van vloeibaar water onder het oppervlak, dan is het hoogstwaarschijnlijk het gevolg van een misvormde kern, mogelijk als gevolg van de immense zwaartekracht van de ringen van Saturnus. Aangezien er geen verdere uiterlijke tekenen van activiteit onder de oppervlakte zijn, zou de enige manier om er zeker achter te komen zijn om op de maan te landen en onderzoek te doen naar de oppervlaktetemperatuur en metingen te doen aan het zwaartekrachtsveld.
4 Triton
Beelden en gegevens die in augustus 1989 vanuit het Voyager 2-ruimtevaartuig werden teruggestuurd, toonden aan dat het oppervlak van de grootste maan van Neptunus, Triton, bestond uit ijs en stikstofijs. Het verhoogde ook de mogelijkheid dat er activiteit onder de oppervlakte was die de aanwezigheid van vloeibaar water zou kunnen suggereren.
Hoewel Triton een atmosfeer heeft, is het zo dun dat het vrijwel niet bestaat voor iedereen op het oppervlak. Niet dat je in staat zou zijn om naar buiten te gaan zonder zware beschermende kleding, hoe dan ook. Triton heeft een gemiddelde temperatuur van -235 graden Celsius (-391 & degF;), waardoor het het koudste lichaam in het bekende universum is.
Triton zou een interessante plaats zijn voor wetenschappers om te bezoeken en, als de technologie het toelaat, een permanente basis vormen voor, en het heeft zeker genoeg eigenaardigheden om een grondige studie te rechtvaardigen:
Gebieden op het oppervlak van Triton lijken licht te reflecteren alsof ze zijn gemaakt van iets dat zo hard en glad is als metaal. Het wordt algemeen aanvaard dat deze gebieden het resultaat zijn van stof, stikstofgas en mogelijk water dat uit het oppervlak van de maan wordt gespuwd voordat het vervolgens wordt gedistribueerd door de superdunne atmosfeer en bevriest op het oppervlak tot glad ijs. Het is niet bekend hoe dodelijk deze uitstoot zou zijn voor het milieu of voor de mens.
Het lijkt er ook niet op dat Triton tegelijkertijd en van hetzelfde materiaal als zijn planeet is gevormd, wat relatief vreemd is, gezien zijn grootte. Het lijkt zich ergens anders in de ruimte te hebben gevormd en terwijl het door het universum zwierf, werd het "veroverd" door Neptunus. De vreemde maan draait ook zijn gastheer in de tegenovergestelde richting van de planeet. Triton is de enige bekende maan in het zonnestelsel om dit te doen.
3 Ganymede
Ganymedes is de grootste maan van Jupiter en net als andere hemellichamen in ons zonnestelsel is de verbetering van de technologie aanleiding tot het vermoeden dat vloeibaar water onder zijn oppervlak bestaat. In vergelijking met andere met ijs bedekte manen, wordt aangenomen dat het oppervlak van Ganymedes relatief dun is en daarom gemakkelijker door te dringen.
Ganymede is ook de enige maan in het zonnestelsel met een eigen magnetisch veld. Dit geeft de maan-aurora gelijk aan die op aarde. Het feit dat deze aurora's niet lijken te bewegen op een geweldige manier geeft aan wetenschappers dat er een oceaan onder de oppervlakte is. Ganymede heeft ook een dunne zuurstofatmosfeer. Hoewel het te dun lijkt voor het leven zoals we het kennen, bestaat het potentieel voor een vorm van terraforming.
In 2012 kreeg het Europees Ruimteagentschap groen licht voor het lanceren van een missie om Ganymedes te verkennen, samen met twee andere manen van Jupiter, Callisto en Europa. De missie is gepland om te lanceren in 2022 en zal naar verwachting Ganymedes een decennium later bereiken. Hoewel alle drie manen van enorm belang voor onderzoekers zullen zijn, wordt aangenomen dat Ganymede mogelijk de rijkste omgeving voor studie en potentiële vestiging bevat.
2 Callisto
Ongeveer even groot als de planeet Mercurius, de op één na grootste maan Callisto van Jupiter is een andere maan die een enorme vloeiende oceaan lijkt te hebben onder zijn ijskoude oppervlak en bijgevolg een groot potentieel voor kolonisatie.
Het oppervlak van Callisto bestaat voornamelijk uit kraters en wat eigenlijk ijsvelden zijn. Callisto heeft ook een dunne atmosfeer die bestaat uit koolstofdioxide. Onderzoek dat al is uitgevoerd, suggereert dat deze atmosfeer wordt aangevuld door kooldioxide dat vrijkomt van onder het oppervlak, omdat het te dun is om anders op zijn plaats te blijven. Eerste gegevens suggereren de mogelijkheid dat zuurstof ook in de atmosfeer aanwezig kan zijn, maar verder testen zou nodig zijn om dit te bevestigen.
Aangezien Callisto op veilige afstand van Jupiter is, zou de straling van de planeet relatief laag zijn, terwijl het gebrek aan geologische activiteit de omgeving stabieler maakt voor potentiële menselijke kolonisten, zo erg dat habitats mogelijk op het oppervlak van de maan kunnen worden gebouwd in tegenstelling tot diepe underground.
1 De maan
Natuurlijk, als alles is gezegd en gedaan, is de eerste plaats in de ruimte die zal worden gekoloniseerd waarschijnlijk onze eigen maan (oftewel Luna). Behalve dat het een goede 'generale repetitie' is voor missies die veel verder weg liggen, zou het vestigen van een basis op de maan een goed startpunt zijn voor missies naar diepere ruimtes.
Een verhaal dat in maart 2016 rond veel mediaplatforms circuleerde, suggereerde dat wetenschappers voorspellen dat zo'n basis in het volgende decennium heel goed zou kunnen worden gevestigd. Chris McKay, een NASA-astrobioloog, is iemand die er alles aan doet om de missie waar te maken. Hij gelooft dat andere missies naar de maan sinds Apollo 17 gefaald hebben omdat ze simpelweg te duur zijn, maar het plan van zijn team zal een fractie van de kosten zijn. Hij stelt dat dit deels te wijten is aan nieuwe technologieën die zijn ontworpen voor gebruik op aarde, maar ook zeer kosteneffectief zullen zijn in de ruimte, zoals zelfrijdende auto's en toiletten voor afvalrecycling.
Hoewel de NASA vooral gericht is op het landen van mensen op Mars, gelooft McKay dat ze die droom niet zullen kunnen vervullen voordat ze met succes een permanente basis op de maan hebben opgezet, met de mededeling dat dit een "blauwdruk" zou zijn voor missies naar het rood planeet. McKay gelooft dat het feit dat andere agentschappen en privé-bedrijven echte interesse tonen in en zelfs plannen hebben voor het opzetten van een basis op de maan de enige motivatie is die NASA nodig heeft om de plannen te laten gebeuren, al was het maar ze kunnen daar "de rechtsstaat vestigen".
Marcus Lowth is een schrijver met een passie voor iets interessants, of het nu UFO's, de Ancient Astronaut Theory, het paranormale of complotten zijn. Hij heeft ook een voorliefde voor de NFL, film en muziek.