Delen:
10 Intrigerende Kepler Space Telescope-ontdekkingen
De Kepler-ruimtetelescoop is in maart 2009 gelanceerd om planeten buiten onze melkweg te identificeren die overeenkomen met de grootte van de aarde. Toen twee van de vier "reactiewielen" die de precieze hoek van de telescoop in de ruimte handhaven, in 2013 niet meer naar behoren werken, dachten veel mensen dat de missie van de telescoop voorbij was.
Ondanks de tegenslag werkt de telescoop opnieuw. Naast andere intrigerende vondsten heeft het nog eens 1.000 exoplaneten ontdekt, die planeten zijn die om een andere ster draaien dan onze zon.
10 De exoplaneet met het langste jaar
Als je het gevoel hebt dat je verjaardag niet snel genoeg rond komt, wees dan dankbaar dat je niet op Kepler-421b woont. Van alle exoplaneten die tot nu toe zijn ontdekt, heeft Kepler-421b het langste jaar ooit geregistreerd.
We vinden een exoplaneet door naar zijn schaduw te zoeken wanneer deze over zijn zon passeert. Hoe verder weg een exoplanet van zijn gastheerster komt, hoe langer de baan van de exoplaneet. Dat maakt een exoplaneet zoals Kepler-421b moeilijker te detecteren met onze apparatuur omdat het zo zelden de weg van zijn ster kruist.
Hoe lang moet je wachten op je verjaardag op Kepler-421b? Ongeveer 704 dagen. Dat is langer dan de jaarlijkse baan van Mars, die 687 dagen in beslag neemt. Kepler-421b heeft ook een oppervlaktetemperatuur van -92 graden Celsius (-135 ° F) voor het geval u een andere reden nodig had om daar niet te wonen.
9Het compacte zonnestelsel
Wanneer we ons een zonnestelsel voorstellen, denken we vaak aan planeten met grote afstanden tussen hen zoals we in ons zonnestelsel hebben. Kepler heeft echter een zonnestelsel gevonden waar de planeten ongebruikelijk dichtbij lijken te zijn.
Dit systeem bevat een ster, Kepler-11, die vergelijkbaar is met onze eigen zon. Kervel Kepler-11 zijn zes planeten, elk groter dan de aarde. De grootste planeet is qua grootte vergelijkbaar met Neptunus, die bijna vier keer zo groot is als de aarde.
De planeet die het verst verwijderd is van Kepler-11 heeft een baan die slechts iets groter is dan die van Mercurius, de planeet die het dichtst bij onze zon staat. De andere vijf planeten hebben elk kleinere banen, wat betekent dat deze enorme planeten dichter bij hun ster komen dan elke andere planeet binnen ons zonnestelsel naar onze Zon.
Dus hoe vermijden deze planeten elkaar aan te trekken en met de zwaartekracht naar elkaar toe te trekken? Dat doen ze niet. Het hele systeem lijkt een puinhoop te zijn waarbij de banen van elke planeet door de anderen worden gemanipuleerd met hun aantrekkingskrachten. We kunnen niet uitleggen hoe dit chaotische maar stabiele zonnestelsel werkt. Maar het systeem bestaat al miljoenen jaren, wat suggereert dat deze banen als een gesynchroniseerde dans kunnen zijn.
8Gigantische zonnevlammen
Bij het proberen andere sterren te begrijpen, is ons beste referentiepunt onze eigen zon. Dus toen de Kepler-ruimtetelescoop zonnevlammen op andere sterren ontdekte die één miljoen keer krachtiger waren dan die op onze zon, merkten onze wetenschappers dat op.
Met onze zon komen fakkels voort uit interne magnetische heraansluiting. Aanvankelijk geloofden wetenschappers dat een planeet ter grootte van Jupiter dicht bij een ster moest komen om daar de gigantische zonnevlammen te produceren die ze met deze andere sterren observeerden. Dit staat bekend als de 'hot-Jupiter-theorie'.
Maar wetenschappers konden geen grote planeten in de buurt vinden om de zonnevlammen uit te leggen, wat de theorie lijkt te ontkrachten. Hoewel we niet kunnen uitleggen wat er aan de hand is, weten we dat we niet willen dat onze eigen zon gigantische fakkels produceert. Een zonnevlam van die omvang zou al het leven op aarde vernietigen.
Ironisch genoeg geloven wetenschappers dat deze enorme zonnevlammen het organische leven op andere planeten een vliegende start kunnen geven en veelbelovende doelen kunnen bieden voor buitenaardse jagers.
7De planeet met vier zonnen
We hebben Kepler-47c al besproken, een planeet met twee zonnen. Maar eind 2015 ontdekte de Kepler-ruimtetelescoop iets dat twee keer zo spannend was, een gasreus die iets groter is dan Neptunus met vier zonnen.
Het bestaan ervan staat wetenschappers in de weg. Ze kunnen niet begrijpen hoe deze gasreus niet wordt verscheurd door de gelijktijdige zwaartekracht van vier zonnen. Ze kunnen ook niet uitleggen hoe het een "schijnbaar stabiele baan" in stand houdt, iets wat ze niet verwachtten van een planeet die om vier zonnen draait.
Nog interessanter was dat de ontdekking niet door de NASA werd gedaan. Hoewel de gegevens afkomstig waren van de Kepler-telescoop, waren amateur-astronomen in een groep met de naam Planet Hunters degenen die de gegevens hebben doorzocht en deze opwindende planeet hebben gevonden. Verbazingwekkend genoeg was het hun eerste ontdekking.
De naam van de planeet is PH1, wat staat voor "Planet Hunters 1".
6The Super-Earth Orbiting An Orange Dwarf
Toen de Kepler-ruimtetelescoop een paar jaar geleden kritiek had, waren veel mensen ervan overtuigd dat de missie was beëindigd. De telescoop kwam echter weer tot leven en bewees het nut ervan door een planeet te lokaliseren die anders is dan die in ons zonnestelsel.
Met de zeer gedenkwaardige naam 'HIP 116454b' is deze planeet bij benadering 2,5 keer zo groot als de aarde en 12 keer zo groot als de massa. De dichtheid van de planeet suggereert dat het een "waterwereld" is (75 procent water, 25 procent land zoals onze aarde) of een miniatuur, gasvormig Neptunus. Als het een waterwereld is, maakt de nabijheid van de zon het waarschijnlijk te warm om het leven te ondersteunen.
Deze super-aarde draait om een oranje dwerg van type K, die niet lijkt op een gele dwerg zoals onze zon. Oranje dwergen hebben minder massa en tot drie keer de levensduur van gele dwergen. Hoewel zijn ster koeler is dan onze zon, draait HIP 116454b zo sterk om zijn ster dat een jaar op de planeet slechts negen aardse dagen duurt, wat verklaart waarom deze super-aarde zo heet is.
5De planeet die wiebelt
Kepler-413b is een gasreus met tot 65 keer de massa van de aarde. Maar het meest interessante aspect van de planeet is niet de make-up of grootte, het is de hoek waaronder het draait.
Terwijl deze gasreus draait om een oranje dwerg en een rode dwerg (die minder massa en meer stabiliteit heeft dan een oranje dwerg), heeft de planeet de neiging om op zijn as te wiebelen, ongeveer zoals de tol van een kind. De as van Kepler-413b verandert elke 11 jaar wel 30 graden. Ter vergelijking: de as van de aarde is in de loop van 26.000 jaar slechts 23,5 graden verschoven.
Als de aarde een gewelddadige asverschuiving zou ondergaan zoals die van Kepler-413b, zou dit een ongelooflijk chaotisch effect hebben op onze seizoenen. Kepler-413b draait ook te dicht bij zijn ster om vloeibaar water op het oppervlak te hebben, waardoor de planeet onbewoonbaar is voor het leven zoals wij het kennen.
4Het totale aantal Earth-Sized-planeten op de melkweg
Niet alle ontdekkingen die door de Kepler-ruimtetelescoop zijn gedaan, zijn afzonderlijke planeten of sterren. Soms gebruiken astronomen de gegevens om voorspellingen te doen over ons melkwegstelsel, de Melkweg. Een van deze voorspellingen is een ruwe schatting van het aantal planeten op aarde in de Melkweg.
Uit de gegevens van de telescoop hebben astronomen afgeleid dat 17 procent van de sterren in de Melkweg een planeet ter grootte van een aarde heeft. Ongeveer 25 procent van de sterren van de melkweg herbergt een 'superaarde' en nog eens 25 procent wordt omcirkeld door een mini-Neptunus.
Met ongeveer 100 miljard sterren in de Melkweg betekent dit dat we maar liefst 17 miljard Earth-sized planeten hebben. We zijn nog niet eens begonnen met het verklaren van 'buitenaardse wezens', planeten die het leven zouden kunnen hosten op manieren die we nog niet hebben ontdekt.
3The Star Destroying A Small Planet
Toen wetenschappers een planeet ontdekten met een "staart" van materie erachter, wisten ze niet wat ze ervan moesten denken. Toen ze de gegevens nader bekeken, concludeerden ze dat de staart feitelijk puin van de planeet was toen stukken werden afgescheurd door zijn gastheerster.
Helaas voor de arme planeet was zijn gastheerster een witte dwerg geworden. Als kleine tot middelgrote sterren zoals onze zon sterven, zwellen ze in rode reuzen, verliezen uiteindelijk hun buitenste lagen en eindigen als kleine, hete kernen die bekend staan als witte dwergen. Grotere sterren worden zwarte gaten of neutronensterren wanneer ze sterven.
Toen deze specifieke ster een rode reus werd, is de kans groot dat de planeten in een baan om de aarde door de rode reus worden verslonden of als koude, levenloze lichamen in de ruimte worden afgedreven. De planeten die overblijven - zoals die gevonden door Kepler - zullen hun materie uiteen laten trekken door de intense zwaartekracht van de witte dwerg.
Een soortgelijk lot wacht misschien op onze planeet. Als de aarde de eerste transformatie overleeft wanneer onze zon een rode reus wordt, geloven wetenschappers dat onze planeet ook zal worden verscheurd door de witte dwerg die de zon wordt.
2Earth 2.0
"Kelpler-452b wordt door wetenschappers" Nageboorte 2.0 "genoemd en is beschreven als een" nauwe neef "van onze planeet. Met vijf keer de massa van de aarde is Kepler-452b ook ongeveer 60 procent breder. Als een mens op deze planeet zou kunnen leven, zou hij of zij ongeveer twee keer zoveel wegen als op aarde.
Maar misschien kun je de extra kilo's afzweten. Kepler-452b draait om een ster die 20 procent helderder is dan de zon, hoewel de planeet zich op dezelfde afstand van zijn ster bevindt als de aarde van de zon verwijderd is. Dat maakt Kepler-452b een grotere, heter, zwaardere versie van de aarde, maar nog steeds potentieel bewoonbaar.
Het potentieel is zelfs zo groot dat wetenschappers van het Search for Extraterrestrial Intelligence (SETI) Institute op de planeet zijn vastgezet met de Allen Telescope Array, ontworpen om radiogolven op te nemen van buitenaardse transmissies. Maar ze vonden niets. "Dat is geen reden om ontmoedigd te raken," zei Seth Shostak, senior astronoom bij het SETI Institute, tijdens een webcast. 'Bacteriën, trilobieten, dinosaurussen - ze waren hier, maar ze bouwden geen radiozenders.'
1De bizarre ster die een buitenaardse jacht voortbracht
De Planet Hunters kregen de taak om naar planeten te zoeken, maar één ster in het bijzonder, KIC 8462852, bleef door waarnemers worden aangemerkt als 'bizar' en 'interessant'. Toen wetenschappers een kijkje namen, vonden ze een zon met een schaduwpatroon dat doorschemerde in een strak gevormde materie rond de ster.
Als de ster jong was, zou de bevinding verklaard kunnen worden als de "materiesoep" die uiteindelijk een zonnestelsel vormt. Maar deze ster was volwassen. Elk zonnestelsel zou nu zijn gecreëerd, wat betekent dat de waargenomen materie gecreëerd moet zijn nadat de ster zijn volwassen fase is ingegaan.
Veel ideeën werden voorgesteld maar neergeschoten. Het zou bijvoorbeeld ongelooflijk toeval zijn als we een tijdelijke zee van kometen hadden gezien. Gegeven dat dit patroon in een enkele ster uit 150.000 geregistreerde lichtpatronen verscheen, dachten wetenschappers dat er meer aan de hand was. Dat is wanneer iemand suggereerde dat misschien deze objecten buitenaardse structuren zijn die zijn ontworpen om de energie van de zon te verzamelen.
Hoewel astronomen waarschuwden dat het idee een "laatste redmiddel" -uitleg was, sprongen nieuwsuitzendingen op het idee, wat een golf van buitenaardse opwinding op het internet veroorzaakte. Het SETI-instituut probeerde de communicatie van de 'buitenaardse structuren' op te pikken, maar ze konden niets vinden. Hoewel niet iedereen in de buitenaardse theorie geloofde, houden sommige mensen vast aan het onwaarschijnlijke idee, ervan overtuigd dat de buitenaardse wezens een andere communicatiemethode gebruiken die we niet kunnen vinden.