Delen:
10 intrigerende historische mysteries die we eindelijk hebben opgelost
Voor sommigen van ons zijn de oudste mysteries, die vóór onze tijd, het meest overtuigend. Soms stuiten we op een antwoord als een gelukkig ongeluk. Soms laat iemand het gewoon los voordat hij of zij de oplossing heeft gevonden.
10De 20-jarige zoektocht naar een ontbrekende opera
Enrique Granados, een beroemde Spaanse componist, schreef een ongepubliceerde opera genaamd Maria del Carmen in 1898. Het verhaal van een liefdesdriehoek in Murcia, de opera was zo gevierd toen het in Madrid werd geopend dat de koningin van Spanje Granados het voornaam Charles III Cross gaf voor zijn muziek. Toch is de originele versie van de opera nooit opnieuw uitgevoerd.
Toen de New York Metropolitan Opera in 1916 een ander werk van de componist uitvoerde, zeilden Granados en zijn vrouw naar Amerika met het enige exemplaar van Maria del Carmen. Granados hoopte de Met te overtuigen zijn meesterwerk te maken. Toen ze het niet eens waren, vertrokken de Granados via Engeland naar Spanje, maar een Duitse onderzeeër torpedeerde hun boot in het Engelse Kanaal.
Het paar verdronk, maar de driedelige opera overleefde, evenals hun zes kinderen die ze in Barcelona hadden achtergelaten. Twee decennia later verkocht een zoon die geld nodig had de opera aan een Amerikaanse muzikant tegen de wensen van andere familieleden. Voor de komende decennia werd het eigendom van de muziek gearbitreerd. Voordat het probleem werd opgelost, werd de opera vermoedelijk vernietigd in een brand in New York in 1970.
Een paar decennia later hoorde Walter Clark, een afgestudeerde student die een proefschrift over muziek schreef, van het ontbrekende meesterwerk. De volgende 20 jaar kon hij zijn twijfels over zijn lot niet wegnemen. "Ik vroeg me af of het echt was vernietigd," zei Clark. "Niemand had een goede inventaris opgemaakt na de brand. Toen ik mijn [biografie van Granados in 2006] aan het onderzoeken was, nam ik contact op met de kleinzoon van de man die het had gekocht Mariaen hij bleef zoeken. "
Eindelijk, in 2009, werd de opera gevonden, hoewel hij was beschadigd door rook en water. Dank aan de muziekprofessor die detective speelde, Maria del Carmen is gerestaureerd en vervolgens gepubliceerd door het bedrijf, Trito. Voor het eerst sinds 1899 zal de opera ook in 2015 in Spanje worden opgevoerd.
9Het Marokkaanse dorp gebouwd op een rotspaal
Op ongeveer 3900 meter boven zeeniveau, zit het dorp Arroumd gevaarlijk bovenop een enorme stapel rotsen in het Hoge Atlasgebergte van Marokko. Al meer dan 130 jaar heeft de oorsprong van die rotsformatie wetenschappers verbijsterd. De meesten veronderstelden dat de beweging van een gletsjer de rotsen aflegde, maar moderne dateringstechnieken wijzen 4.500 jaar geleden op de seismische activiteit als de boosdoener. Het dorp ligt in de buurt van een belangrijke tektonische fout die onder het gezicht van een klif ligt.
Hoewel een gletsjer waarschijnlijk het gezicht van de klif heeft geërodeerd, waardoor deze kwetsbaar is voor instorting, vond de lawine plaats ongeveer 7.000 jaar nadat de gletsjer was gesmolten. Dus de gletsjer heeft misschien de klif waarschijnlijk meer doen instorten, maar een aardbeving was waarschijnlijk de feitelijke trigger van de lawine van rotsen.
Zelfs buiten de enorme stapel rotsen is Arroumd een mysterieuze plaats. "Verschillende incidenten hebben plaatsgevonden op de locatie, waaronder enkele ongelukken - kleine, gelukkig - en mysterieproblemen voor degenen die daarheen zijn gegaan", zei hoofdonderzoeker Philip Hughes. "Ik maak altijd grapjes over de 'vloek' van de landvorm Arroumd. Dit jaar kwamen we grote wervelwinden tegen toen we de vallei binnenreden ... We konden niet op onze benen staan, wat nogal ongewoon is voor dit deel van de wereld, waar het klimaat vaak warm en kalm is. "
8 Hoe Mary Ingalls echt blind werd
In de Kleine huis op de Prairie kinderboekenserie, auteur Laura Ingalls Wilder schreef dat haar echte zus, Mary, op 14-jarige leeftijd verblind werd door roodvonk. Het evenement werd ook gedramatiseerd in een televisieserie gebaseerd op de boeken. Maar kinderartsen zeggen dat de verklaring voor Maria's blindheid niet logisch is.
Dr. Beth Tarini was verrast door die ontdekking, zelfs als een medische student. "Ik was in de rotatie van mijn kindergeneeskunde," zei Tarini. 'We hadden het over roodvonk en ik zei:' O, roodvonk zorgt ervoor dat je blind wordt. Mary Ingalls is er blind van geworden. ' 'Haar professor was het daar niet mee eens, wat Tarini op een detectiemissie stuurde om erachter te komen wat er echt met Maria is gebeurd.
Tarini en haar team hebben het probleem gedurende 10 jaar onderzocht. Ze ontdekten dat Mary roodvonk had als een jong kind, maar haar ziekte op 14 werd aangeduid als "hersenkoorts." Er was ook geen verwijzing naar haar met de kenmerkende uitslag van roodvonk als tiener. Hoewel roodvonk in de jaren 1800 een sterftecijfer had voor kinderen tot 30 procent, waren de meeste gevallen van blindheid door de ziekte tijdelijk.
Terwijl het team verder ging met onderzoeken, ontdekten ze dat Laura in 1937 een brief schreef aan haar dochter Rose, die de ziekte van Mary beschrijft. Laura stuurde de brief vlak voor de publicatie van haar boek Aan de oevers van Silver Lake, die Mary's blindheid beschreef als veroorzaakt door roodvonk. In een uittreksel uit de brief stond echter: "Mary had een soort ruggenmergziekte. Ik weet niet zeker of de Dr. het heeft genoemd. We leerden later dat Pa haar van De Smet, South Dakota naar Chicago, Illinois naar een specialist bracht, dat de zenuwen van haar ogen verlamd waren en er geen hoop was. '
Na het bestuderen van historische gegevens, waaronder de stadskrant van Ingalls die meldde dat Mary leed aan ernstige hoofdpijn en gedeeltelijke verlamming aan één kant van haar gezicht, geloven de onderzoekers nu dat Mary een virale meningoencephalitis opliep die de hersenen en het ruggenmerg ontstoken.Door de oogzenuw te ontsteken, kan het ook leiden tot blindheid.
7Gospel van de vele Maria
Recentelijk vertaald door Princeton University religie professor Anne Marie Luijendijk, het 1.500 jaar oude "Evangelie van de Lots of Mary" is geen evangelie dat het leven en de dood van Jezus Christus beschrijft, zoals iedereen had aangenomen. In plaats daarvan is het een soort Magic 8 Ball om de toekomst te voorspellen en mensen te helpen hun problemen op te lossen.
Dit christelijke orakelboek is geschreven in de Egyptische Koptische taal, die het Griekse alfabet gebruikt. Het boek opent als volgt: "Het evangelie van het lot van Maria, de moeder van de Heer Jezus Christus, zij aan wie Gabriël de aartsengel het goede nieuws bracht. Hij die met zijn hele hart voorwaarts zal gaan, zal verkrijgen wat hij zoekt. Wees niet van twee gedachten. "
Die opening bracht Luijendijk ertoe te geloven dat het boek een standaard type evangelie bevatte. Ze merkte echter dat het veel gebruikte boek bestond uit 37 orakels, die Jezus zelden noemden. Als iemand hulp nodig had met een probleem, zou hij een vraag stellen aan de eigenaar van het boek. Vervolgens zouden ze willekeurig een orakel selecteren om het probleem op te lossen. De eigenaar van het boek zou het antwoord van het orakel interpreteren.
Elk orakel is zo vaag geschreven dat het voor veel situaties kan worden gebruikt. Een voorbeeld zou zijn: "Stop met twee geesten, o mens, of dit ding zal gebeuren of niet. Ja, het zal gebeuren! Wees dapper en wees niet van twee gedachten. Omdat het nog lang bij je zal blijven en je vreugde en geluk zult ontvangen. '
Oude "lot books" werden geraadpleegd om de toekomst van mensen te voorspellen. Over het geheel neemt dit boek een positief beeld van wat ons te wachten staat. Luijendijk had echter nog nooit van een ander lotboek geweten dat een 'evangelie' werd genoemd, wat zich vertaalt als 'goed nieuws'. Dat brengt Luijendijk ertoe te geloven dat evangeliën anders in de oudheid misschien anders zijn bekeken, misschien niet alleen als teksten over het leven en de dood van Jezus.
In 1984 werd de tekst geschonken aan de universiteit van Harvard door de schoondochter van een antiquiteitenhandelaar. Niemand weet echter hoe of wanneer het gezin het boek heeft verworven.
6Waarom Palmyra in de Syrische woestijn was gelegen
Palmyra was ongeveer 2000 jaar geleden een belangrijk handelscentrum in het Romeinse rijk. Maar historici konden nooit begrijpen hoe de 100.000 inwoners van Palmyra konden bloeien in het midden van de Syrische woestijn - of waarom ze daar in de eerste plaats zouden wonen.
Echter, een team van Noorse en Syrische onderzoekers heeft eindelijk het mysterie opgelost. Palmyra en meer dan drie dozijn omliggende (maar vergeten) oude Romeinse boerendorpen gebruikten een netwerk van waterreservoirs om hun dorre steppegroen te maken. Door de jaarlijkse regenval van 12-15 centimeter (5-6 in) van seizoensgebonden stormen in deze reservoirs te verzamelen en te channelen, bewerkten de oude bewoners het land met een verscheidenheid aan gewassen. Dit gaf Palmyra een stabiele voedselbron, zelfs tijdens droogtes, waardoor het een grootse oase was van lanen, bogen en kolommen in een levendige woestijnmarkt.
De stad floreerde ook als een belangrijk handelsknooppunt tussen oosterse beschavingen en westerse beschavingen. Hoewel de Perzen en Parthen het oosten beheersten en de Romeinen het Westen domineerden, waren er kleine onafhankelijke koninkrijken gelegen tussen de twee. Elk van hun heersers eiste betalingen van reizigers om hun waterroutes te gebruiken, langs delen van de Eufraat en de Nijl, bijvoorbeeld.
In plaats van al die exorbitante rivierbelastingen te betalen om de directe routes te nemen, doorsneden vaklui de woestijn en stopten bij Palmyra. Daar konden ze de spullen en diensten kopen die ze nodig hadden om hun reizen veilig af te ronden. Dit heeft in de oudheid in hoge mate bijgedragen tot de welvaart van Palmyra.
5 De vorm van Stonehenge
Voor een lange tijd zijn historici verdeeld over de vraag of de stenen in Stonehenge oorspronkelijk een volledige cirkel hadden gevormd. Zonder stenen gevonden in het zuidwesten, geloofden sommige onderzoekers dat de structuur nooit was voltooid.
Maar een korte slang loste het mysterie per ongeluk op zonder uitgraving of dure apparatuur. Tienduizenden mensen hadden het antwoord eerder over het hoofd gezien.
Wanneer een bewaarder het gras in het hele Stonehenge-gebied niet water kon geven (zoals gewoonlijk gebeurde) vanwege het korte slangweefsel, groeide het gras niet in het niet-gedrenkte gebied, wat depressies in de grond onthulde. Als sommige van die uitgedroogde gebieden stenen hadden vastgehouden, zou de cirkel compleet zijn geweest. Andere bruine vlekken kwamen overeen met gebieden met bekende archeologische opgravingen, wat bevestigt dat de uitgedroogde gebieden een grond vormden die opzettelijk was verstoord.
"Veel mensen gaan ervan uit dat we de hele site hebben uitgegraven en alles wat we ooit zullen weten over het monument is bekend," zei historicus Susan Greaney van English Heritage. "Maar eigenlijk weten we nog steeds niet veel en er is best veel dat alleen ontdekt kan worden door niet-ontgravingsmethoden."
Dat laat nog steeds het mysterie achter wat er met de ontbrekende stenen is gebeurd. Waren ze vroeger huizen of wegen in de omgeving aan het bouwen? Niemand weet het, maar English Heritage kan opzettelijk vermijden sommige gebieden van Stonehenge tijdens de volgende droge periode te betoveren om te zien of de antwoorden op andere puzzels naar voren komen.
4De verdwijning van de Nazca-beschaving
Jarenlang waren historici verbijsterd over de mysterieuze verdwijning van het Nazca-volk in Peru rond 500 na Christus. Dit was de beschaving die verantwoordelijk was voor de Nazca-linies, enorme geogliefen die in die regio in de grond waren uitgehouwen. Er zijn veel theorieën geweest om de regels uit te leggen, maar de meeste historici zijn het erover eens dat de Nazca ze waarschijnlijk als heilige paden hebben gebruikt bij het beoefenen van hun rituelen.
In de afgelopen jaren hebben wetenschappers vastgesteld dat de Nazca-beschaving haar eigen vernietiging heeft veroorzaakt. Door zoveel huarango-bomen in hun valleien op te ruimen voor de landbouw, hebben ze onherstelbare schade toegebracht aan hun omgeving. Deze stikstofbevestigende bomen verhoogden vocht en bodemvruchtbaarheid. Zonder genoeg van hen, werd het klimaat te droog om voedsel te verbouwen.
"De huarango ... was een belangrijke bron van voedsel, voedsel, hout en brandstof voor de lokale bevolking", zei archeoloog David Beresford-Jones. De soort was verantwoordelijk voor "het verbeteren van de vruchtbaarheid van de bodem en vocht, het verbeteren van woestijn uitersten in het microklimaat onder de overkapping en het ondersteunen van de uiterwaarden met een van de diepste wortelsystemen van elke bekende boom. Na verloop van tijd kruiste een geleidelijke bosontruiming een ecologische drempel - scherp gedefinieerd in dergelijke woestijnomgevingen - waardoor het landschap werd blootgesteld aan de buitengewone woestijnwinden en de effecten van de overstromingen van El Nino. "
Wetenschappers geloven dat er rond dezelfde tijd als de ontbossing een groot El Nino-evenement plaatsvond, waardoor verwoestende overstromingen als gevolg van het ontbreken van bomen ontstonden. Daarna had de Nazca niet genoeg voedsel voor hun mensen in dat gebied kunnen verbouwen.
3A War Bracelet komt thuis
Tijdens het dienen in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog verloor of verloor Warren McCauley zijn zilveren identificatiearmband ("dog tag") in Castel D'Aiano, Italië in 1945. Volgens een nieuwsbericht van het leger dat jaar ontving oorlogsheld McCauley de bronzen Star toen hij "onbevreesd doorging onder een hagel van vuur met kleine armen om de communicatie te herstellen" nadat de Duitse vijand draadsnijden had gesneden.
Terwijl hij in Castel D'Aiano was, stopte McCauley bij het huis van Maria, dat de Italiaanse familie had opengesteld voor Amerikaanse soldaten voor voedsel en medische zorg. Toen McCauley vertrok, bleef zijn armband achter, hoewel niemand weet of hij deze is kwijtgeraakt, vergeten is of opzettelijk heeft achtergelaten als een soort betaling of eerbetoon aan de familie de Maria.
Niettemin vond Bruna de Maria, toen acht jaar oud en daar in armoede leven, de armband en bewaarde deze als een onverwachte schat. Ze zorgde altijd liefdevol voor de armband, maar probeerde nooit de eigenaar te vinden.
Tientallen jaren later overtuigde haar volwassen zoon, Stefano Sedda, zijn moeder ervan haar schat terug te geven aan de oorspronkelijke eigenaar. "Deze armband heeft geschiedenis geschreven," legde Sedda uit. "Het behoorde toe aan een Amerikaanse soldaat die hier kwam om te vechten, om ons land te verdedigen - daarom dacht ik eraan het terug te geven."
Via een vriend nam Sedda contact op met een Amerikaanse advocaat, die samen met een journalist en het leger het ID-nummer van de armband op McCauley traceerde. Hoewel McCauley 30 jaar eerder was gestorven, vonden ze zijn 85-jarige weduwe, Twila McCauley, woonachtig in Buena Vista, Californië. Warren McCauley had een aantal verhalen in oorlogstijd met zijn familie gedeeld - zoals de tijd dat hij in een rivier viel en een ezel over hem liep - maar hij had hen nooit over de armband verteld.
Samen met de rest van haar familie was mevrouw McCauley ontroerd en dankbaar dat deze speciale band met haar overleden echtgenoot bijna 70 jaar nadat hij vermist was, thuis bracht.
2The Cambyses Cover-Up
Zoals we eerder hebben besproken, is het verloren leger van de Perzische koning Cambyses II een groot historisch mysterie geweest. Rond 524 voor Christus bestelde de koning 50.000 mannen in de Egyptische woestijn rond de oude stad Thebe (nu Luxor). Toen de mannen verdwenen, zei het officiële verhaal van oude historici dat het leger was weggevaagd door een zandstorm.
De moderne Egyptoloog Olaf Kaper was echter sceptisch. "Sinds de 19e eeuw zijn mensen op zoek naar dit leger: amateurs, evenals professionele archeologen," zei Kaper. "Sommigen verwachten ergens onder de grond een heel leger te vinden, volledig uitgerust. De ervaring leert echter al lang dat je niet aan een zandstorm kunt sterven, laat staan dat een heel leger verdwijnt. "
Door het verzamelen van informatie uit opgravingen, historische verslagen en vooral de geschriften van een Egyptische rebellenleider (die Kaper uit oude tempelblokken had vertaald), gelooft Kaper dat het Perzische leger op weg was naar Dachla Oasis, waar de rebellenleider Petubastis III en zijn troepen waren gelokaliseerd. Maar het Perzische leger werd in een hinderlaag gelokt door de rebellenleider en kreeg een verpletterende nederlaag. Na zijn overwinning ging Petubastis verder met het heroveren van een groot deel van Egypte en zichzelf farao te kronen in de hoofdstad van Memphis.
Volgens Kaper maakte de Perzische koning Darius I een einde aan deze Egyptische rebellie in een bloedige strijd twee jaar nadat Cambyses verslagen was. Om de waardigheid van Perzië te herstellen, bedekte Darius de gênante ondergang van zijn voorganger met het zandstormverhaal.
1Wat heeft de oorzaak? Hindenburg Explosie
De belofte van de Hindenburg, een met waterstof gevuld luchtschip dat in de helft van de tijd van een schip op zee de Atlantische Oceaan zou kunnen oversteken, explodeerde samen met het vaartuig zelf toen het klaar was om te landen in Lakehurst, New Jersey in mei 1937. Van de 100 mensen aan boord die dag, 35 stierf.
Wetenschappers hebben decennialang gedebatteerd over de reden van de explosie. Ze wisten dat een vonk lekkende waterstof aanstak, maar ze verschilden van mening over de reden voor de vonk en het lekkende gas. Theorieën omvatten bliksem, explosieve eigenschappen in verf en een bom.
In 2013 heeft een team van experts echter de andere theorieën uitgesloten en besloten dat het Hindenburg was van statische elektriciteit geraakt door een onweersbui. Een defecte gasklep of gebroken draad zorgde ervoor dat waterstof in de ventilatieschachten lekte. Een vonkje statische elektriciteit ontstak de waterstof, die het vuur in de staart begon en leidde tot de explosie.
"Ik denk dat het meest waarschijnlijke mechanisme voor het leveren van de vonk elektrostatisch is", zei de Britse luchtvaartingenieur Jem Stansfield. "Dat begint aan de top, dan zijn de vlammen van onze experimenten [opblazen of in brand steken van schaalmodellen van het luchtschip] waarschijnlijk tot in het midden gevolgd. Met een explosief mengsel van gas, dat de whoomph gaf toen het de bodem bereikte. "