Delen:
10 manieren religie en bijgeloof hebben geleid tot dierenmishandeling
Het schaden van dieren wordt algemeen beschouwd als een van de laagste en wreedste daden die een mens zou kunnen doen. In sommige gevallen hebben religie en bijgeloof cruciale rollen gespeeld in het leiden van de mensheid om grote hulp te bieden aan hulpeloze wezens, zowel groot als klein.
Waarschuwing: deze lijst bevat grafische foto's die voor sommige lezers storend kunnen zijn.
10 Breng offers voor Shakti
Shaktisme is een sekte van het hindoeïsme die zich richt op de aanbidding van de hindoeïstische goddelijke moeder, samen met verschillende leden van Shiva en Vishnu. Een van deze vormen is de godin Kali, gemalin van Shiva. Het is bekend dat de godin dierenoffers aanbeveelt, met name geiten. Het doden van een geit in haar naam wordt verondersteld om een van de negatieve emoties te verlichten, zoals angst, woede en jaloezie.
Een opmerkelijk voorbeeld is de Kamakhya-tempel in India, een populaire toeristische bestemming. Daar worden geiten en duiven ritualistisch opgeofferd voor buitenlandse toeschouwers.
De daad van dierenoffers bestaat al eeuwen, en in de loop der jaren hebben vele verschillende autoriteiten geprobeerd het met wisselend succes te stoppen. Zo legde het hooggerechtshof in Orissa een verbod op dierenoffers op, maar toch slagen een paar districten in de provincie er nog steeds in de strijd aan te gaan.
9 Kosjer moorden die helemaal niet Kosjer zijn
Kosjer voedsel houdt zich aan strikte richtlijnen gebaseerd op de joodse traditie. Stieren, koeien, schapen en ander vee moeten op humane wijze worden geslacht door een shohet - een slager die is gecertificeerd door een rabbijn of een joodse rechtbank om dieren te doden voor voedsel zoals voorgeschreven door de Joodse wet. De shohet voert een diepe snee uit in de keel van het dier waardoor het ogenblikkelijk bewusteloos wordt. Een snelle en pijnloze dood vindt slechts momenten later plaats.
Veel landen hebben wetten die vereisen dat dieren worden verdoofd of verdoofd voordat ze worden geslacht, maar een vrijstelling wordt vaak verleend op basis van religieuze praktijken zoals halal (de islamitische praktijk). In landen als Zweden en Denemarken moet het dier echter worden verdoofd, ongeacht tegenstrijdige overtuigingen.
Het probleem komt wanneer de zogenaamde koosjer moorden niet op de minst koosjer zijn. In de Verenigde Staten ontdekte PETA in zowel 2004 als 2007 dat sommige koosjere slachthuizen in Iowa en Nebraska zowel de federale als de koosjere wetgeving schonden door dieren te doden die volledig bij bewustzijn waren. Werknemers graven met een haak in hun keel om het bloedingproces te versnellen. Sommige koeien zagen zelfs een poging om op te staan terwijl hun bloed vrij vloeide.
8 Uilen meer dan bijgelovige angst
Er zijn veel bijgelovige overtuigingen verbonden aan uilen. Romeinen geloofden dat uilen "achterdochtig" waren vanwege hun nachtelijke activiteiten, en zij voelden dat de schepsels de dood voorzegd hadden - zoals in de gevallen van Julius Caesar, Augustus Caesar en Marcus Agrippa. Uilen werden zelfs verbrand tijdens festivals en hun as verspreid in de rivier de Tiber.
Naarmate de eeuwen verstreken, maakten oude geloofsovertuigingen plaats voor nieuwe, zoals hoe een uil die toeterde of krijste de dood van een pasgeboren baby betekende. Uilen werden ook geassocieerd met heksen en spoken - een uil die in een huis nestelde, betekende dat het spook was. Op dezelfde manier betekende dromen van een uil dat je snel een ongeluk zou tegenkomen, terwijl grote tegenslagen je zouden overkomen als je overdag een uil tegenkwam. Zulke overtuigingen hebben geleid tot de offermoorden (zoals op het Indiase Diwali-festival bijvoorbeeld), jagen en illegale handel in deze ongelukkige wezens.
7 Black Dog Syndrome
Eeuwenlang hebben verschillende religieuzen en bijgeloof duistere dieren opgejaagd. Tijdens de vroege dagen van het christendom bijvoorbeeld, geloofde men dat een grote zwarte hond, grim genaamd, vaak begraafplaatsen was. Een zekere grimmigheid, de "Black Dog of Newgate" genaamd, zou in de buurt van het venster van zieke mensen gaan staan, wat aangeeft dat ze op het punt stonden te sterven.
Men geloofde ook eens dat vampiers de vorm van zwarte honden namen. Oost-Europese overlevering spreekt over hoe deze beesten werden gezien door het platteland, nadat vee was aangevallen. Dit leidde ertoe dat veel mensen geloofden dat deze honden een kwaadaardige kracht waren en achter de aanvallen zaten. Deze verhalen bevonden zich ook ingebakken in de Noord-Amerikaanse cultuur, vaak "hellehonden" genoemd. Meer recent werden verhalen over de kwaadwilligheid van de grimmige man opnieuw beroemd in Harry Potter en de gevangene van Azkaban.
Dit alles resulteert in wat dierenwelzijnswerkers en activisten 'Black Dog Syndrome' noemen. Honderden jarenlange gedragsconditionering heeft ertoe geleid dat mensen duistere honden zien als minder adoptief, minder vriendelijk en meer intimiderend. In vergelijking met lichtere huisdieren vinden dierenwinkels zwarte honden moeilijker te verkopen. In dierenverblijven zijn ze vaak de laatsten die een huis vinden, wat betekent dat ze hun hele leven in een kennel leven of dat ze de eerste zijn die geëuthanaseerd worden.
6 Honden eten om te genezen wat u dwarszit
De Igorot, een inheems volk uit de noordelijke bergen van de Filippijnen, geloven dat honden spirituele voogden zijn met mystieke eigenschappen. Men zegt dat de tanden van de hond beschermen tegen slangenbeten en zelfs bliksem. Deze tanden, doordrenkt van magische eigenschappen, worden meestal gedragen als een ketting of bedel. Evenzo dragen Igorots hondentattoos om de wendbaarheid en kracht van de hond aan te roepen.
Daarnaast eten Igorots af en toe hondenvlees tijdens hun genezingsrituelen. Dit gebeurt echter maar heel zelden en is alleen gereserveerd voor de meest speciale gelegenheden. Helaas is de stam daar niet bekend om, dankzij hun deelname aan de Wereldtentoonstelling van 1904 in St. Louis, Missouri.De Filippijnen waren toen onder Amerikaanse heerschappij en de organisatoren van de Fair brachten ongeveer 1.100 Filippino's binnen om hen rond te toeren voor vol ontzagwekkende Amerikaanse kermisexploitanten.
Ondanks dat het eten van hondenvlees een zeer zeldzame praktijk van hen is, wilde de Fair de Igorots verkopen als een "wilde" stam met een vraatzuchtige honger naar pooch. De stam ging mee omdat, terwijl hun overtuigingen sterk waren, de aantrekkingskracht van geld nog sterker was. De stad bood hen een "ruim aanbod" van 20 honden per week om te slachten en op het podium te eten. Later groeide dit aantal exponentieel vanwege de populariteit van het spektakel. Het stropen van honden in de buurt van de Fair werd zo ongebreideld dat inwoners eigenlijk werd gezegd hun honden thuis te laten, anders zou het ergste gebeuren.
5 De oorzaak van de kleurstof vanwege hun 'slechte' vinger
Het aye-aye-een klein wezen dat in Madagaskar wordt gevonden - is een onschadelijk zoogdier dat de bevolking van Madagaskar in gevaar heeft gebracht. Dit komt bijna volledig door één ding: zijn lange middelvinger. Dit is een evolutionair hulpmiddel om insecten in boomschors en takken weg te rukken, maar bijgelovige en paranoïde inwoners zien het niet zo. De mensen van Madagaskar geloven dat de ayye-aye die zijn middelvinger naar een mens richt, een zekere ondergang betekent. Ze geloven dat deze wezens 's nachts in hun huizen zullen kruipen en die lange, puntige vingers gebruiken om ze in het hart te steken.
Wat is een betere manier om dat te voorkomen dan met preventieve aye-aye-moord? Als een inheemse Madagaskar een aye-aye naar zich toe ziet komen - wat zeer waarschijnlijk zal gebeuren als het dier vriendelijk en nieuwsgierig van aard is - zullen ze het schepsel waarschijnlijk met een kogel of twee begroeten, ter plekke ter plaatse laten vallen . Terwijl de aye-aye waarschijnlijk zijn middelvinger niet gebruikt om zijn ongenoegen tegenover de mens te communiceren, zou hij dit waarschijnlijk moeten gaan doen.
4 De Thylacine hoppen omdat het kwaad kan zijn
Het thylacine is uitgestorven sinds de jaren 1930 dankzij zowel de veranderende omgeving teweeggebracht door Europese kolonisten en het gekke bijgeloof van mensen. Hoewel de thylacine zeker een toproofdier was, valt niet te ontkennen dat kolonisten een aantal zeer wilde en overdreven veronderstellingen over hen deden.
Omdat mythen van vampiers en weerwolven doordrongen in kampvuren en lodges, werd een onnatuurlijk kwaad geassocieerd met het thylacine. De wezens werden vaak geassocieerd met mysterieuze sterfgevallen bij vee zoals schapen en runderen, vanwege hun krachtige kaken die botten en spieren konden verpletteren. Bovendien beeldde een foto uit de jaren 1920 het schepsel af met een kip in zijn mond. Dit leidde ertoe dat velen dachten dat thylacines wrede dieven van pluimvee waren, en de regering bood snel een £ 1 premie aan voor elke gedoode thylacine.
Een kinderencyclopedie die in de jaren veertig werd gepubliceerd, vertelde de jongere generatie hoe deze beesten - beschreven als "een soort nachtmerrie-wolf" - regelmatig bezig waren met bloedstollende waanzin, waarbij ze op hun prooi jagen om hun bloed te drinken in plaats van vlezige voeding. Deze verkeerde overtuiging bleef tot ver in de jaren tachtig populair.
In 2011 concludeerde een studie van de University of New South Wales dat deze beschuldigingen en overtuigingen ongegrond waren - de kaken van de thylacine waren lang niet zo sterk als de vroege kolonisten alom geloofden. Sterker nog, ze waren waarschijnlijk niet eens sterk genoeg om schapen te vangen in de eerste plaats.
3Hanging A Bull To Forth A Year Of Peace
Reissites in China vermelden vrijuit het Naoyu-festival - een religieuze bijeenkomst op 2 juni van de Chinese maankalender. Het is een viering van verschillende etnische groepen, zoals de Dong, Yao en Miao. Zoals bij de meeste ceremonies, kenmerkt de Naoyu zich door dansen, zingen en traditionele volksbijeenkomsten. Stierenvechten komt ook prominent voor.
Er gebeurt echter iets veel gruwelijks daar dat zelden wordt geadverteerd aan toeristen. De lokale bevolking begint de dag onschuldig genoeg door vis te vangen en gebeden te brengen. Deze dag culmineert echter met wrede moord op dieren. Ze pakken een van de stieren, binden een strop om zijn nek en hangen het worstelend dier totdat het sterft. Van deze langzame en pijnlijke dood wordt verondersteld dat het een vredig jaar en een welvarende oogst voor de gemeenschap teweegbrengt.
2Zeer Bear Cubs doden zodat ze kunnen toetreden tot de Spirit World
Bruine beren worden vereerd door het Ainu-volk in Japan tot het punt dat ze de knuffelige wezens als goden beschouwen. De Ainu geloven ook dat sinds goden wonen in de geestenwereld, dat is waar de beren naartoe gestuurd zouden moeten worden.
De Iomante-ceremonie wordt daarom losjes vertaald als "het uitzenden van goddelijke wezens naar een andere wereld." De Ainu beginnen het proces door een berenjong uit het wild te grijpen. Als de moeder ergens in de buurt van haar baby wordt gevonden, wordt ze onmiddellijk gedood om het proces niet te verstoren. De welp wordt vervolgens teruggebracht naar het dorp en verpleegd tot volledige gezondheid. Als de welp bijzonder jong is, helpen de vrouwen in het dorp het door borstvoeding te geven.
Rond een jaar of twee later beginnen de voorbereidingen voor de gruwelijke festiviteiten. Het wezen wordt uit de kooi gehaald en in het centrum van het dorp vastgebonden. De dorpelingen beginnen het te fotograferen met stompe pijlen en gaan vervolgens verder met dodelijkere pijlen. Als de beer na dit alles nog in leven is, zullen de inboorlingen ofwel zijn hoofd verpletteren met een enorme boomstam of hem eenvoudigweg tot de dood wurgen. Het brein, de tong en de oogbollen van het schepsel worden vervolgens verwijderd en de schedel wordt gevuld met bloemen.
Het naburige Nivch-volk - of Gilyaks - van het eiland Sakhalin hebben ook een soortgelijke ceremonie. Een welp wordt verpleegd tot volledige gezondheid en wordt vervolgens naar buiten gebracht voor executie.De opperhoofd - die het al zijn hele leven kent - spreekt tot de welp, zijn geruststellende woorden kalmerende het beest. Het wordt dan met een pijl door het hart geschoten. Zodra de daad is gedaan, wordt de beerhuid verwijderd en het vlees ervan geconsumeerd.
1Honderden duizenden dieren op een hindoeïstische godin richten
Weinig dierenoffers komen dicht bij de uitersten van het Gadhimai-festival in Nepal. Om de vijf jaar trekken miljoenen mensen naar de heilige tempel in Bariyapur om Gadhimai, de hindoegodin van de macht, te kalmeren. In een periode van twee dagen worden maximaal 400.000 dieren geslacht. Een deel van deze offerkudde bestaat uit 40.000 buffels, hoewel ze niet als heilig worden beschouwd, omdat ze worden geassocieerd met Yama Raja, de hindoegod van dood en vergelding.
Uiteraard was vee onderdeel van de slachting, maar sommige aanhangers brachten eenvoudig elk dier mee dat ze konden vinden, zoals ratten, slangen en duiven, en doodden hen voor de tempel. Het is ook vermeldenswaard dat dit niet alleen een religieuze praktijk is, maar ook een commerciële, omdat de bijproducten van de geofferde wezens - botten, vlees en huiden - voor hun gebruik worden verkocht aan verschillende bedrijven.
Ondanks massale protesten bleef de Nepalese regering tot dusverre vrijblijvend over dit onderwerp, met het argument dat het zich niet zal mengen in een eeuwenoude traditie. Critici en demonstranten hebben daarom de toegewijden gepleit om te stoppen met het rituele doden van dieren en te overwegen iets anders op te offeren, zoals fruit.