Delen:
10 dingen die je niet wist over Voodoo
Dankzij de populaire uitbeelding van Hollywood is voodoo misschien wel een van 's werelds meest onbegrepen godsdiensten. De meeste afbeeldingen van voodoo tonen een duistere, mysterieuze religie die draait om dierenoffers, het werpen van schadelijke spreuken en het gebruiken van poppen om anderen pijn te doen. Dat is ongeveer net zo ver verwijderd van de waarheid als je kunt krijgen, en de echte verhalen achter voodoo zijn het bewijs dat je niet alles kunt geloven wat je op tv ziet.
10 Drie verschillende typen
Er zijn drie hoofdtypen voodoo, die elk hun invloedssfeer vanuit een andere plaats tekenen. West-Afrikaanse voodoo wordt nog steeds beoefend door ongeveer 30 miljoen mensen, vooral in landen als Ghana en Benin. Rituelen en overtuigingen zijn uitgebreid en grotendeels onaangeroerd door de invloeden van buitenaf die andere soorten voodoo hebben gevormd.
Louisiana voodoo is een uniek merk van voodoo beoefend, zoals de naam al doet vermoeden, voornamelijk in Louisiana en de zuidoostelijke Verenigde Staten. Hoewel deze vorm is overgenomen van de West-Afrikaanse voodoo, is deze vorm sterk beïnvloed door de praktijken van Spaanse en Franse kolonisten, evenals door de Creoolse bevolking. Haïtiaanse voodoo, beoefend in Haïti, is grotendeels gevormd door zijn Franse invloed en door het christendom.
9 Sterke overeenkomsten met het christendom
Op het eerste gezicht lijkt het erop dat een religie die draait om geestelijk bezit, drankjes en de aanbidding van voorouders weinig te maken heeft met het christendom. Er zijn echter sterke parallellen; in het geval van Louisiana en Haïtiaanse voodoo zijn veel christelijke tradities, overtuigingen en figuren opgenomen in deze flexibele religie. De geesten staan centraal in de beoefening van voodoo en veel van de centrale figuren hebben christelijke tegenhangers.
Aida Wedo is een maagdelijk beeld van Maria, terwijl Legba, de poortwachter, een spiegelbeeld is van de heilige Petrus. In voodoo worden belangrijke geesten waarmee gelovigen contact maken de loa (of wa) genoemd; op sommige locaties kunnen deze loa en hun families worden genoemd door de namen van de katholieke heiligen die zij vertegenwoordigen. In de West-Afrikaanse voodoo is er een zeer christelijk geloof dat er één oppergod is die alles regeert.
8 Geaccepteerd door de katholieke kerk
In feite zijn de parallellen tussen voodoo en het christendom zo sterk dat er geen animositeit is tussen de twee partijen, en in veel gebieden vreedzaam naast elkaar bestaan. Terwijl in een keer beoefenaars die ook gedoopt waren, repercussies konden verwachten van de kerk voor deelname aan voodoo-ceremonies, werken nu de priesters van beide kanten hand in hand om vrede en welvaart te brengen naar Afrika, de bakermat van voodoo.
Sterker nog, paus Johannes Paulus II heeft uitvoerig gesproken over de achting waarmee hij beoefenaars van voodoo beoefent en erkent de 'fundamentele goedheid' die inherent is aan hun praktijken, leringen en overtuigingen. Hij heeft in 1993 zelfs een voodoo-ceremonie bijgewoond, waarmee hij de beminnelijke coëxistentie van deze twee ogenschijnlijk tegengestelde godsdiensten heeft helpen versterken.
7 Voodoo-poppen
Voodoo-poppen zijn gecompliceerder dan ze meestal worden geportretteerd. Een voodoo-pop symboliseert niet echt een persoon in het opzicht dat wat ermee gebeurt, gebeurt met de persoon. In plaats daarvan wordt een pop alleen geassocieerd met de persoon in kwestie, meestal door een foto van de persoon te plakken, of iets dat in nauw contact met hen stond, zoals een haarlok (het aanbrengen van deze personificatie is eigenlijk het doel van de voodoo straight pin meestal gezien in een voodoo-pop, waarvan algemeen wordt aangenomen dat het een instrument van pijn is).
Andere dingen worden meestal toegevoegd aan de pop en deze variëren op basis van het beoogde doel. Knoflook, bloemblaadjes, parfums of zelfs geld kunnen worden toegevoegd - niet als een direct bericht aan de persoon, maar als een oproep aan de geesten om zich open te stellen voor de pop en de wensen van de betrokkenen. De voodoo-pop kan voor een groot aantal doeleinden worden gebruikt en de meesten zijn goedaardig. De voodoopop op zichzelf is geen slecht of duister ding, maar zoals veel religieuze en seculiere symbolen, kan het donker worden gemaakt door de persoon die het hanteert.
6 Marie Laveau
Marie Laveau is een van de namen die het meest geassocieerd worden met voodoo, en daarom is ze iets geworden van een surrealistisch, groter dan levensgroot figuur. Zelfs wat bekend is, is zeker discutabel. Ze zou de onwettige dochter zijn van een Creoolse plantage-eigenaar en zijn half zwarte, half Indiaanse minnares. Haar eerste huwelijk eindigde toen haar man verdween onder mysterieuze omstandigheden; haar tweede huwelijk in burgerlijk recht duurde echter jaren en gaf haar 15 kinderen. Een van deze kinderen, Marie Laveau II, trad in de voetsporen van haar moeder als een voodoo-priesteres en wordt verondersteld de bron te zijn van geruchten dat de oudere Laveau decennialang langer leefde dan een sterveling zou moeten doen.
Naast het adviseren van mensen in nood en het verkopen van gris-gris aan iedereen in alle lagen van de bevolking, was ze ook een kapper. Dit gaf haar intieme toegang tot enkele van de machtigste mensen in New Orleans, die ze raad gaf, terwijl ze tegelijkertijd geheimen en inside-informatie verzamelde over anderen in de stad, waardoor ze haar positie van relatieve macht kon versterken. Hoeveel macht Lavaeu had, is lang gedebatteerd, maar er kan niet over gedebatteerd worden dat haar openbare optredens en rituelen voodoo in het publieke oog hebben gebracht.
Ook buiten discussie is haar onbaatzuchtige zorg voor degenen met wie ze haar stad deelde; haar werk om hulp te bieden aan de daklozen, de hongerigen en de zieken is goed gedocumenteerd. Zelfs vandaag verlaten bezoekers van New Orleans het aanbod op de plaats waar ze vermoedelijk begraven ligt en vraagt om haar hulp.
5 Beoefenaars zijn dienaren van de geesten
Iemand die voodoo beoefent, wordt vaak - vooral door Hollywood - ervan beschuldigd een machtig persoon te zijn die de geesten opdracht geeft om te bieden. Dat is helemaal niet het geval; in feite is het tegenovergestelde waar. Voodoo beoefenaars zien zichzelf als dienaren van de geesten. Ze vertellen de geesten niet om iets te doen; ze bieden aanbiedingen en eer, en dan vragen.
Voodoo-priesters en priesteressen ondergaan een lange periode van training voordat ze een ritueel uitvoeren dat zich opent voor geestelijk bezit. Tijdens deze rituelen verlaat een van de twee geesten die het lichaam bewonen - de kleine steen - het lichaam zodat de geest van een loa het kan bezitten. De bonus is het deel van de geest dat het individu bevat en moet worden beschermd wanneer het individu een loa ontvangt. Het andere deel, de gros bon ange, is een geest die wordt gedeeld door alle levenden.
4 Genezing
Wederom terugkerend naar de voodoopop en de stereotypen eromheen, velen denken van voodoo als een donkere religie geleid door mensen die de macht hebben om de geest en het lichaam te beschadigen. Integendeel, veel van voodoo centra rond genezing en herbalism. Een van de belangrijkste redenen voor het oproepen van een geest in een voodoo-ritueel is om hulp te vragen bij het genezen van zieken en gewonden.
Genezing is zowel een geestelijk als een fysiek idee, en beoefenaars kunnen zich richten op het genezen van een gebroken hart of het geluk van een persoon verbeteren, en ook het lichaam helen. Voodoo-priesters en priesteressen erkennen dat ze niet almachtig zijn als het gaat om diagnose en genezing, en zullen moderne geneeskunde en behandeling aanbevelen als ze de situatie buiten hun macht achten.
3 Er is geen zwart of wit
Veel culturen herkennen witte magie als de goede, helende soort magie, terwijl zwarte magie de donkerdere soort is. In voodoo is er geen onderscheid tussen wit en zwart. In plaats daarvan, wanneer een boze geest wordt opgeroepen of omgekocht door een kwaadaardig persoon om iets slechts te doen, wordt het rode magie genoemd. De kleur van de geest is rood, en wanneer een beoefenaar een kwade loa toestaat om ze in bezit te nemen, worden hun ogen rood en tonen ze dat het kwaad aanwezig is.
Soms kan een welwillende geest het kwaad keren door de wensen die eraan worden opgelegd. Dit is volledig in tegenspraak met de feitelijke leringen van voodoo, die zich richten op het goede en het goede doel. Een deel van de rol van een vrouwelijke beoefenaar (een koningin) en een mannelijke beoefenaar (een arts) is om rode magie te stoppen voordat het gebeurt.
2 Het Voodoo Pantheon
In een andere opvallende gelijkenis met het christendom heeft het voodoo-pantheon drie hoofdlagen. Aan de top is een enkele God, die een huidige maar verre figuur is. De loa vormen weer een tier-geesten die regelmatig contact hebben met stervelingen. De overleden familieleden van het individu spelen ook een belangrijke rol in hun spirituele leven, omdat het eren van iemands voorouders een belangrijk onderdeel van voodoo is. De derde laag zijn de stervelingen zelf.
Een van de fundamentele concepten van voodoo is de relatie tussen deze lagen; Papa Legba is een van de belangrijkste van de loa, omdat hij de poortwachter is tussen het sterfelijke rijk en het goddelijke. Alle sterfelijke contact met de loa gaat door Legba, en er wordt gezegd dat hij de poorten tussen werelden opent. Een weerspiegeling van St. Peter, hij is ook de bewaker van het huis, het kruispunt en reizen.
1 slangen
De beelden die je vaak ziet van voodoo beoefenaars die met slangen dansten, zijn niet gedaan voor de schokwaarde. De slang is enorm belangrijk in de mythes van voodoo. Damballa, of Danballa, is de slangengod en de oudste van het voodoo-pantheon. Van hem wordt gezegd dat hij de wereld heeft geschapen. Damballa creëerde het water uit zijn schuurhuid en de sterren aan de hemel van zijn spoelen. Hij is getrouwd met Ayida Wedo, de regenboog, in een eeuwige liefde die de balans tussen het mannelijke en vrouwelijke vertegenwoordigt.
Hij vertegenwoordigt wijsheid en de geest, en wordt geassocieerd met symbolen zoals de kleur wit, eieren, botten en ivoor. De beschermer van de hulpeloze en jonge kinderen, evenals de gehandicapten en de misvormde personen, wordt gezegd dat hij de zielen van de doden naar het hiernamaals vervoert. Priesters en priesteressen kunnen bezeten zijn door de geest van Damballa, maar ze spreken niet; in plaats daarvan sissen ze.
+ Dierlijk offer
Dierenoffers hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in voodoo-rituelen, maar de reden is niet vanwege een morbide fascinatie voor dood of bloed. De loa gebruiken energie in hun communicatie met stervelingen, samen met de algemene gang van zaken in hun dagelijkse leven. Door dieren te offeren en aan te bieden aan de loa, geloven beoefenaars dat ze de levenskracht van het dier combineren met de levenskracht van de loa, waardoor de geest verjongd wordt.
Het vlees en het bloed van het dier worden vaak gekookt en geconsumeerd als onderdeel van de ceremonie. Sommige geesten hebben dieren die typisch bij hen worden geassocieerd als offer; kippen worden bijvoorbeeld vaak aangeboden aan Damballa.
Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.