10 Heavens Of World Mythologies
Bijna elke religie of mythologie heeft een paradijs dat eeuwige beloningen belooft als zijn volgelingen de regels gehoorzamen. Er zijn nogal wat overeenkomsten tussen hen - voornamelijk eeuwige jeugd, rust en afwezigheid van kwaad of ruzie - maar er zijn ook nogal wat verschillen.
10Tlalocan
Azteekse mythologie
Voor de Azteken was Mictlan de plaats waar bijna alle stervelingen naartoe gingen toen ze stierven, ongeacht hoe ze leefden. Als aan bepaalde voorwaarden is voldaan, kan de ziel echter toegang krijgen tot andere overlevingen. Eén zo'n plaats, bekend als Tlalocan, was de thuisbasis van de regengod Tlaloc en was uitsluitend voor degenen die stierven vanwege regen, bliksem of verschillende huidziekten, of werden opgeofferd aan de godheid. Er werd gezegd dat het vredig was en vol bloemen en dans (logisch met al die regen). Degenen met fysieke misvormingen, die naar verluidt onder de hoede waren van Tlaloc, kregen ook toegang tot het paradijs. De zielen van hen die naar Tlalocan gingen, reïncarneerden vaak en gingen heen en weer tussen rijken.
9Gan Eden
jodendom
Gan Eden (Hebreeuws voor "de Hof van Eden") is het laatste spirituele vlak in het Jodendom, waar de zielen van de rechtvaardigen de eeuwigheid met God doorbrengen. Het wordt beschreven als zijnde 60 keer beter dan wat we op Aarde ervaren en is de tegenhanger van Gehanna, een soort Joods vagevuur, waar zondaars zich zuiveren van de fouten die ze begaan hebben (de meesten hoeven daar maar 12 maanden te blijven, maar de echte slecht komt nooit uit). Het wordt soms vergeleken met de Hof van Eden in de Bijbel, maar het is een duidelijke plaats die nooit door sterfelijke ogen is gezien.
8Fólkvangr
Noorse mythologie
De meeste mensen zijn waarschijnlijk bekend met het Walhalla, de hemelachtige plaats waar de zielen van gevallen krijgers worden meegenomen in de Noorse mythologie. Volgens de mythen zou echter de helft van hen eigenlijk naar een plaats gaan genaamd Fólkvangr, wat zich vertaalt als 'veld van de gastheer' of 'veld van het leger'. Dit leven na de dood werd geregeerd door Freyja en was vermoedelijk een tegenhanger van Valhalla. Er zijn maar heel weinig letterlijke beschrijvingen van Fólkvangr overgebleven, maar we weten wel dat hier de Freyja-hal Sessrúmnir ('ruime zitplaats') is gelegen, die op zichzelf wordt beschreven als 'groot en rechtvaardig'. Men geloofde ook dat vrouwen in staat zouden zijn om te eindigen. daar, zelfs als ze niet werden gedood in de strijd.
7De velden van Aaru
Egyptische mythologie
Soms ook wel bekend als 'de velden van offeranden' of zelfs 'de Elysische velden', was Aaru het land waar Osiris woonde nadat hij uit de dood was opgestaan. Een aantal poorten, ofwel 15 of 21, elk met een eigen bewaker, stond tussen de ziel van een rechtvaardig persoon en Aaru. Eenmaal aangekomen, zouden de zielen zichzelf vinden in een land van eeuwige vrede, met prachtige gewassen en "brood en bier van de eeuwigheid", dat nooit muf zou worden. Andere fysieke gemakken waren er in overvloed en mannen konden een aantal vrouwen en concubines hebben (geen woord over wat vrouwen zouden krijgen, als ze er zelfs maar in zouden kunnen komen). Aaru was min of meer precies hetzelfde als de sterfelijke wereld, alleen maar beter.
6Vaikuntha
Hindoeïsme
De ultieme bestemming voor zielen die moksha of "redding" hebben bereikt, Vaikuntha, is de hoogste hemel van het hindoeïsme en wordt gezegd dat het de plaats is waar Vishnu, de oppergod, woont. Bij aankomst krijgen de zielen liefde en gemeenschap met Vishnu, die eeuwig duurt. Iedereen in Vaikuntha is mooi en jong, vooral de vrouwen, die worden vergeleken met Lakshmi, de hindoegodin van het geluk. Dieren en planten zijn oneindig veel beter dan hun echte tegenhangers, en de bewoners van Vaikuntha vliegen in vliegtuigen, gemaakt van lapis lazuli, smaragd en goud. Bovendien hebben de bossen wensgevende bomen, speciaal ontworpen voor de bewoners. Nogmaals, mannen zouden echtgenotes en consorten ontvangen zoals ze wilden.
5Tir Na Nog
Ierse mythologie
Tir Na Nog, bekend bij de Ieren als 'Het land van de jeugd', was een eiland ver weg in de Atlantische Oceaan, waarvan werd gezegd dat het een plaats van eeuwig geluk en jeugd was. Stervelingen werden normaal verbannen van het eiland, maar konden het bereiken als ze een extreem proces ondergingen of werden uitgenodigd door de feeën die daar woonden. Een dergelijke sterveling was Oisín, die naar verluidt de grootste dichter in de geschiedenis van Ierland was. Hij reisde daar met Níamh Chinn Óir, de dochter van de koning van Tir Na Nog, en zij bleven samen 300 jaar lang - hoewel het slechts een jaar aan Oisín leek. Alles wat je ooit zou willen werd gevonden op het eiland. Echter, Oisín werd uiteindelijk heimwee en vertrok, stervende toen hij terugkeerde naar Ierland.
4De andere wereld
Celtic Mythology
In tegenstelling tot de meeste afbeeldingen van de hemel, werd gezegd dat de Keltische Wereld elders op Aarde was, ergens in de Atlantische Oceaan. Soms wordt het beschreven als een eiland of keten van eilanden; soms denkt men dat de Andere Wereld onder de oceaan bestaat. Het is een geïdealiseerd spiegelbeeld van de aarde, waar ziekte, ouderdom, hongersnood, oorlog en alle andere kwaden van de wereld worden verbannen. De verschillende godheden van de Keltische mythologie zouden de Andere Wereld naar huis roepen en de zielen van rechtschapen mensen zullen voor eeuwig met hen omgaan. Bovendien, in tegenstelling tot veel van de andere hemelen op deze lijst, zouden stervelingen af en toe de Andere Wereld hebben bezocht.
3Elysium
Griekse mythologie
Ook wel bekend als de Elysian Fields, de Elysian Plain of de Islands of the Blessed, veranderde het doel van Elysium na verloop van tijd voor de Grieken. Aanvankelijk mochten alleen stervelingen die door de goden speciale gunst hadden gekregen binnenkomen, maar uiteindelijk werd de uitnodiging uitgebreid tot alle goede mensen. Homerus beschreef het als een plaats van perfectie, zonder werk of strijd.Hesiod schreef dat "honingzoet fruit" drie keer per jaar groeit en de gezegenden voedt. Latere Griekse schrijvers identificeerden de eilanden van de oostelijke Egeïsche zee of andere eilanden in de Atlantische Oceaan als mogelijke locaties in de echte wereld voor Elysium. Toen reïncarnatie in de Griekse mythologie begon aan te slaan, werd Elysium soms opgedeeld in lagen, met een ziel die vier keer toegang had tot Elysium voordat ze permanent naar de Eilanden van de Gezegenden werd gebracht.
2Cockaigne
Middeleeuwse Europese mythologie
Niet geassocieerd met een religie, was Luilekkerland een mythisch land dat veel op de hemel leek, waar iedereen kreeg wat ze wilden. Rivieren van wijn zouden door het land stromen en de huizen en straten werden gemaakt van gebak. De locatie was naar verluidt ergens in de Atlantische Oceaan en werd soms gezien als een alternatief voor het 'saaie' paradijs van de christelijke hemel. Seksualiteit was buitengewoon uitgesproken en bijna iedereen hield zich bezig met een of andere onzedelijke activiteit (nonnen en monniken werden in het bijzonder genoemd). Bovendien hoefde niemand te werken, en er waren geroosterde ganzen die rond zouden dwalen, smeken om te worden opgegeten. De Amerikaanse hobo-mythe van Big Rock Candy Mountain wordt gezien als een evolutie van dit idee.
1Heaven
Christendom
Als de grootste religie ter wereld, is de versie van de christelijke versie van de hemel vrij goed bekend. Attributen zoals een afwezigheid van verdriet, oorlog of zonde zijn algemene kennis, net als de parelwitte poorten, maar er zijn nogal wat duistere elementen die de christelijke hemel scheiden van andere afbeeldingen. Om te beginnen is de ultieme hemel nog geen plaats; de Bijbel zegt dat een nieuwe aarde, waar de hemel zal zijn, pas na Armageddon zal worden geschapen. Tot die tijd wachten de doden gewoon op een tussenliggende hemel en voelen ze geen tijdsverloop.
Het boek Openbaring zegt dat er een grote stad zal zijn, ongeëvenaard in schoonheid, met muren gemaakt van kostbare juwelen en straten gemaakt van goud. Van God wordt gezegd dat hij woont tussen de mensen die de hemel bereiken, waar ze hem voor eeuwig aanbidden. Er is veel discussie over of mensen in de hemel hun leven wel of niet gedenken, en de Bijbel is een beetje dubbelzinnig over het onderwerp, maar de belofte van Jezus om zijn discipelen daar te zien is zo opgevat dat ze dat ook doen.