Delen:
10 fascinerende feiten over de shows in het Wilde Westen
Aan het einde van de 19e eeuw begonnen Wild West-shows overal in de Verenigde Staten op te duiken. Samen met circussen en paarden- en ponyshows waren Wild West-shows een groot bedrijf. Ze reisden door de VS, Europa en Australië en trokken bijna overal waar ze kwamen mensen aan. Mensen kwamen om te worden vermaakt, omdat ze nieuwsgierig waren en uiteindelijk om te socialiseren met andere mensen die werden aangetrokken door de gedurfde prestaties van mensen uit alle lagen van de bevolking.
10 Australiërs waren dol op hen
Terwijl de shows in het Wilde Westen afkomstig zijn uit de Verenigde Staten, stroomden Australiërs massaal naar de shows toen ze naar hun land kwamen. In 1891 werd Wirth's Wild West Show overspoeld met mensen in Sydney. De show pochte over het hebben van een Sioux-chef, American Bear, die op het punt stond om een Nieuw-Zeelands racepaard rond het circuit te racen.
Skuthorp's Wild West Show bezocht Adelaide in 1911 en trok bezoekers van over de hele wereld om de show te zien. De roem van de show was "het rijden van een koe zonder bareback door een dame." Er werd beweerd dat het evenement zeker "een grote gelijkspel" zou zijn. Een andere Wild West-show in 1911, gerund door een luitenant-kolonel Stacey, beloofde de mensen van Australië, drie indianenchefs, een medicijnman, 26 'volbloed Indiërs' en een alleenstaand Indiaans meisje.
In 1947 gaven de Australiërs hun eigen Wild West-shows, met echte Australische bandieten en een Maori-entertainer.
9 Een basisprogramma
Wild West-shows hadden altijd veel te bieden, waaronder entertainment, wedstrijden en dansen. In een programmalijst voor de Wyoming-Montana Wild West Show Company uit 1910 waren de activiteiten onder meer live muziek van de Broken Bow Military Band, ponyraces, fancy roping te voet en te paard, en zelfs een bokswedstrijd voor dames. Voor een van hun daden hadden ze een 'emigrantentrein aangevallen door Indianen', gevolgd door gewaagde cowboys die te hulp kwamen. Er was ook een paardendief act en een quadrille-dans uitgevoerd door cowgirls en cowboys.
Deze gebeurtenissen brachten enorme menigten met zich mee en vaak werd elke stoel gevuld. Mensen van meer dan 160 kilometer (100 mijl) zouden komen om deel te nemen aan de wedstrijden en om te socialiseren met hun buren.
8 De 'echte' Wild West-shows
Tegen 1911 waren er zoveel Wild West-shows dat sommige van de oorspronkelijke showeigenaren openlijk klagen. Het verschil was volgens sommigen dat de 'echte' shows hun oorsprong vonden in het Westen. Deze "echte" shows, zoals de populaire 101 Ranch Real Wild West Show uit Oklahoma, presenteerden het publiek met echte mensen die het Wilde Westen hadden meegemaakt.
Valse shows werden aan de andere kant gerund door "gewetenloze showmannen" die dachten dat "pistoolschoten en Indische joelen een uitzinnig westelijk beeld waren." Deze shows werden vergeleken met een circusact, waarbij acteurs twijfelachtige titels en een denkbeeldig verleden kregen daden van moed.
7 Getting In The Show
Gekozen wordt om deel te nemen aan de 101 Ranch Real Wild West Show was elk voorjaar een enorme beproeving. Cowgirls en cowboys zouden strijden om de eer om te pronken met hun vaardigheden, en degenen die werden gekozen om in de show te zijn, werden beschouwd als de kers op de taart.
Indianen zouden ook op de ranch afdalen in de hoop te worden gekozen voor de show en om verschillende aspecten van hun cultuur te vertegenwoordigen. Stamhoofden, krijgers, vrouwen en kinderen werden uitgekozen om mee te reizen en deel te nemen aan de show. Geronimo zelf maakte deel uit van de 101 Ranch Real Wild West Show in 1905.
6 De kosten van het starten van een show
In 1892, een verslaggever van het Britse weekblad Tit-Bits had een gesprek met Buffalo Bill's Wild West Show-partner Natt Salisbury. Hij wilde weten hoeveel het hem zou kosten om vanuit het niets een Wild West-show te beginnen.
Salisbury vertelde de verslaggever dat hij £ 30.000 nodig had om te beginnen. Van daaruit zou hij alle mensen en dieren voor de show moeten verzamelen. Dat zou minstens 300 mensen voor de show betekenen, inclusief cowboys, cowgirls, Native Americans en Mexicanen.
Het loon alleen zou hem £ 1500 per week kosten. Elke Native American chiefs zouden £ 20 per maand worden betaald. Cowboys werden overal betaald van £ 16 tot £ 24 per maand. Voedsel zou aan de medewerkers van de show moeten worden geleverd. Als de verslaggever van plan was de show over de oceaan te brengen, zou hij kunnen verwachten £ 6,230 te betalen voor het gebruik van het hele schip.
Met andere woorden, het starten van een Wild West-show was niet iets dat iemand goedkoop kon doen.
5 Prinses Wenona
Talloze mensen vonden hun roem in Wild West-shows, waaronder Lillian Smith. Ze begon met het schieten van een geweer toen ze zeven was en begon op haar tiende te spelen. Uiteindelijk daagde ze Doc Carver, een scherpschutter uit voor een uitdaging, maar hij kwam nooit opdagen.
Lillian ging naar Wild West-shows. Uiteindelijk verduisterde ze haar huid en hernoemde ze zichzelf tot 'Princess Wenona, the Indian Girl Shot' in een poging om haar populariteit te vergroten. In 1910 schreef een krantenartikel dat "ze glazen bollen door de lucht schiet en gemiddeld 496 van de 500 heeft. Deze prestatie is volbracht tijdens het rijden op een dolend galopperende paard."
4 Een slechte invloed
Hoewel veel mensen dol waren op de shows in het Wilde Westen, waren er natuurlijk degenen die zich verzetten tegen de wapens en het geweld getoond in de enactments. In 1913 probeerde een krant in Chicago het geweld in huis te koppelen aan het bekijken van een Wild West-show toen het schreef:
Na het bijwonen van Buffalo Bill Wild West show, Wm. V.Robbins, Yale afgestudeerd en advocaat, nam zijn zoon, William, 9, naar huis en schoot en verwondde hem ernstig. Vervolgens pleegde hij zelfmoord door zijn keel door te snijden.
Er werd geen verdere informatie gegeven over de vraag of de aanvankelijke verwonding per ongeluk was of met opzet. De lezer wist dat op de een of andere manier de show blijkbaar de vader beïnvloedde om zijn zoon te verwonden en zichzelf te doden.
3 A Toothy Grip
Verklarend dat de Amerikanen Adelaide zijn binnengevallen, een artikel uit 1912 in de stad Daily Herald gaf een nogal gedetailleerd verslag over hoe Buffalo Vernon, een artiest voor de Wild West Company van Captain Rose, wilde stieren wist te 'bulldoggen'.
Bulldogging een stuurwiel vereiste een cowboy om van zijn paard te springen en op de rug van de stuurman te komen. Buffalo Vernon zou dan een "tandgrip op de lip" krijgen en het stuur van het stuurwiel ronddraaien totdat de stuurknobbel de grond raakt. Vernon plantte vervolgens 'zijn tanden in de lip van het beest' om de stuurkolom naar beneden te houden.
2 Buffalo Bill
In 1913 klaagde Buffalo Bill (ook bekend als kolonel William F. Cody) dat films publiek wegnamen uit Wild West-shows en circussen. Beiden zouden volgens hem binnenkort failliet gaan, met mensen die binnen willen zitten om de wereld te zien op een groot scherm. Dit verklaart waarschijnlijk waarom kranten in 1915 de film "Buffalo Bill Breaks Into The Movies" aankondigden Patsy of the Circus.
Helaas was zijn filmcarrière voorbij voordat het echt begon. Buffalo Bill stierf op 10 januari 1917 in het huis van zijn zuster in Denver, Colorado.
1 De dag waarop ze de haai sprongen
Wat hebben auto's met het Wilde Westen te maken? Tegen 1922 werden ze te zien in sommige Wild West-shows. Bijvoorbeeld, de Burroughs Wild West Show had een stunt waarbij een bulldogger "springt van de treeplank van een auto en gooit zichzelf op de hoorns van de os."
Ongetwijfeld zal dit voor die tijd een spannende stunt zijn geweest, maar het was zo ver verwijderd van de originele stunts die tijdens de vroege Wild West-shows werden getoond.
In werkelijkheid had Buffalo Bill gelijk als de shows in het Wilde Westen failliet gingen. Zijn eigen Wild West-show ging failliet in 1913. De beroemde 101 Ranch Real Wild West Show ging door tot 1939. Tientallen andere Wild West-shows kwamen en gingen, maar de tijden veranderden en mensen wilden verschillende soorten entertainment.