10 verrassende feiten over Nelson Mandela

Nelson Mandela was een van de echte reuzen van de twintigste-eeuwse politiek. Niet alleen was hij de meest populaire president van Zuid-Afrika, hij was behulpzaam bij het beëindigen van de apartheid, het bestrijden van aids in Afrika en het bevorderen van wereldwijde vrede. Hij was echter ook een mens en de mensheid leidde tot een aantal beslissingen die haaks stonden op ons westerse beeld van hem. Om zijn overlijden te eren, zijn hier 10 verrassende feiten over een van de grootste Afrikaanse leiders ooit.

10Hij haatte zijn publieke imago

Toen Mandela voor het eerst tot president van Zuid-Afrika werd verkozen, schreef een plaatselijke krant een citaat van zijn vetgedrukte voorpagina: "I'm NOT MESSIAH." Terwijl westerlingen hem als een soort van heilige voorstelden, was Mandela in zijn eentje woorden, gewoon "een gewone man die door buitengewone omstandigheden leider was geworden." Nou, hoe zit het? De meeste politici beoefenen valse bescheidenheid. Heck, 90 procent van alle Amerikaanse verkiezingscampagnes worden erop uitgevoerd.

Maar Mandela schrok er niet om: volgens alle verhalen haatte hij zijn populaire imago. Hij was een mens, had fouten gemaakt en wist dat hij niet de engelachtige godheid was die de wereld hem wilde hebben. En dat is belangrijk, want het maakt zijn verhaal des te verbazingwekkender: hier was een gewone Joe die opkwam voor waar hij in geloofde en de wereld veranderde. Nu, hoeveel inspirerender is dat dan een verhaallijn van een halfbakken messias?

9 Hij was een communist

Deze heeft wat verduidelijking nodig. Om te beginnen stond de Zuid-Afrikaanse Communistische Partij van de jaren '50 en '60 in directe oppositie tegen de gevestigde orde, dezelfde instelling die bezig was het leven verschrikkelijk te maken voor miljoenen zwarte burgers. Het is dus niet moeilijk om te zien waarom iemand die zowel arm als zwart was, er mogelijk door aangetrokken werd. Ten tweede is er nogal wat dat Mandela meer geïnteresseerd was in het leren van weerstandstechnieken dan Zuid-Afrika in een marxistische utopie te veranderen.

Maar het bewijs suggereert nog steeds dat hij ooit een actief lid was en dit later verborg om Amerikaanse steun te krijgen. En het is geluk dat hij dat deed - in een confrontatie tussen een racistisch regime en een voormalig communist, is er elke kans dat het Westen gewoon hun handen van het hele ding zou hebben gewassen en ermee klaar was.

8Hij was een verheerlijker

Net zoals het is met je eigen ouders, is het moeilijk voor te stellen dat de knuffelige oude Mandela ooit een seksueel wezen was. Maar volgens zijn biografen was de man meer dan alleen een seksueel wezen - hij was de Casanova van het Zuid-Afrikaanse 1940. Het boek Jonge Mandela door David James Smith schildert een portret van hem als een energieke, charismatische en onstuimige kerel-gelijke delen James Dean en Che Guevara.

Er wordt gezegd dat vrouwen "onvermijdelijk ... aan zijn voeten vielen", en hij wist op elk moment tientallen zaken door te voeren. Het boek is ook geen eenvoudige bijlbaan; Smith had de steun van de Nelson Mandela Foundation overal. Zoals hierboven vermeld, wilde Mandela dat de wereld zich bewust zou zijn van zijn tekortkomingen, hoewel in dit geval dat "falen" meestal bestond uit geweldig zijn.

7Hij ex-vrouw was angstaanjagend

Ondanks zijn reputatie als ladykiller, vestigde Mandela zich met drie verschillende vrouwen in zijn leven. Terwijl zijn eerste en derde vrouw gewone, fatsoenlijke vrouwen lijken, was zijn tweede, Winnie Mandela, het vrouwelijke equivalent van Tony Soprano. In 1991 werd ze veroordeeld voor het ontvoeren en vermoorden van een 14-jarige politie-informant en kreeg ze een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes jaar.

In de loop van de jaren werd ze ook geconfronteerd met beschuldigingen van het slaan, martelen en "verdwijnen" van wie ze dacht dat het stond in de weg van de zaak van haar man, meestal op het zwakste bewijs. Gedurende haar tijd in het ANC, pleitte ze voor het gebruik van "kettingen" (executie door een brandende band rond de nek van verdachte verraders te plaatsen), bestelde ze moorden, nam ze deel aan gewelddadige ondervragingen en richtte ze haar eigen geheime politie op. Als dat nog niet genoeg was, is ze nu weer verwikkeld in een moordonderzoek, ditmaal voor de executie van twee ANC-spionnen in 1988.

6He heeft persoonlijk AIDS-patiënten geholpen

Een van de weinige grote kritieken die bij Mandela kunnen worden geuit, is zijn trage reactie op de aids-crisis. Pas nadat hij van het presidentschap was afgetreden, begon hij serieus campagne te voeren - en op dat moment was de nieuwe leider, Thabo Mbeki, druk bezig al het mogelijke te doen om een ​​einde te maken aan effectieve wetgeving. Klinkt als een fout, toch? Wel, denk opnieuw. Volgens Bill Clinton, wiens stichting miljarden aan aids vecht, was Mandela zo vastbesloten om het verschil te maken dat hij persoonlijke controles naar patiënten stuurde om voor behandeling te betalen. Omdat Zuid-Afrika het grootste aantal besmette mensen heeft op aarde, waren zijn pogingen om de oceaan te slikken. Toch probeerde hij het - zelfs in het licht van een hopeloze pandemie, probeerde hij. Met andere woorden, het was niet alleen in de politiek dat hij geweldig was.

5Hij was vrienden met Gaddafi

Van alle onplezierige tirannen in de wereld, kon Muammar Gaddafi het het minst aangenaam proberen. Maar hij had één vriend in de internationale gemeenschap waar iedereen totaal cool mee was: Nelson Mandela.

Nogmaals, dit bericht heeft enige context nodig. Het is niet alsof Mandela de nieuwste editie van heeft uitgekomen 'S Werelds slechtste dictators en besloot om gezellig met één van hen te spelen. Terwijl het ANC van Mandela nog steeds verboden was, was Gaddafi een van de weinige mensen die oorlogszuchtig genoeg was om hen te ondersteunen door wapens en geld te leveren op een moment dat ze het het meest nodig hadden. Niemand die ooit een vriend heeft vergeten, heeft Khadafi terugbetaald door hem in 1994 te bezoeken, terwijl het nog steeds technisch illegaal was, zijn kleinzoon achter hem aan te wijzen en zijn regime tot het einde te steunen. Nogmaals, voor ons hier in het Westen lijkt het op waanzin. Maar Mandela beweerde ooit dat apartheid niet kon worden beëindigd zonder Libische steun, dus misschien moet dit eerder als loyaliteit dan als iets anders worden gezien.

4 Hij is misschien een vrouwenklopper geweest

Er is geen gemakkelijke manier om dit aan te pakken. Toen Mandela eind jaren vijftig van zijn eerste vrouw scheidde, beweerde ze dat hij haar had aangevallen en bedreigd. Terwijl ze uiteindelijk de claim intrekt, wordt deze tussen mei 1956 en november hetzelfde jaar verlaten. Het is ook de moeite waard om op te merken dat de zaak nooit voor de rechtbank is gekomen, wat betekent dat geen enkele rechter of jury uiteindelijk heeft beslist over de waarheid van de beschuldiging. Nu is het waarschijnlijk onmogelijk om met zekerheid te zeggen of Evelyn's bewering dat Mandela haar had aangevallen, waarheid was. Het gerechtsdossier is er echter wel, en het feit blijft dat ze de claim heeft ingediend als onderdeel van een echtscheidingspak. Dus, was het een geval van Evelyn die een claim maakte om de scheiding te rechtvaardigen, of had Young (er) Mandela het soort driftkwesties die we echt niet van onze helden willen hebben? Wie kan het zeggen? Maar het blijft een (mogelijke) vlek op het leven van een groot man.

3He Founded The ANC Military Wing ...

Terwijl de meesten van ons zich ervan bewust zijn dat de wereld Mandela ooit als een terrorist heeft gezien, zijn we waarschijnlijk niet duidelijk over hoe diep dat gaat. Simpel gezegd, als het niet voor Mandela was geweest, zou er geen militaire vleugel van het ANC zijn geweest. Aangezien het de militaire vleugel was die later burgers zou aanvallen met een bom die dodelijker was dan de recente aanvallen van Boston, is dit eigenlijk een groot probleem. Houd in gedachten dat de militaire vleugel werd opgericht als reactie op het bloedbad van Sharpeville, toen gewapende politie het vuur op protestanten opende en 69 doden maakte. Desondanks richtten ten minste twee van de aanvallen van het ANC zich op onschuldige burgers, met fatale gevolgen. En zo'n idiote actie mag nooit worden vergeven.

2 ... Maar tegengesteld geweld tegen burgers

Aan de andere kant kunnen degenen die Mandela kennen als een terrorist verrast zijn om te ontdekken dat hij nooit een persoon heeft geschaad. Niet alleen dat, hij verzette zich standvastig tegen de MK (militaire vleugel van het ANC) die zich ooit op een mens richtte, laat staan ​​niet-militaire doelen. Tegen de tijd dat Mandela in de gevangenis werd gegooid, was de MK niet verder gekomen dan het opblazen van elektriciteitsstations en spoorbanen, wat leidde tot ongeveer nul doden. Pas nadat Mandela in de gevangenis was beland, hebben ze zich op militair personeel gericht en pas in de jaren tachtig vertoonden zij een civiele moord.

In elke bloeddorstige campagne was Mandela ofwel niet betrokken of sloeg actief af. In 1977 tekende het ANC (toen een terroristische organisatie) zelfs voor de Geneefse Conventie en engageerden zich om onschuldig bloedvergieten te voorkomen. Het feit dat zijn acteurs dit standpunt in 1985 veranderden, is niet de schuld van Mandela's. Simpel gezegd, terwijl hij misschien verantwoordelijk was voor de oprichting van de MK, had hij niet meer de schuld voor hun daden dan, laten we zeggen, Marx was voor Stalin.

1He Loved The Spice Girls

Voor een man die beroemd was met een fantastisch gevoel voor humor, is het overlijden van Nelson Mandela gemarkeerd met een duidelijk sombere uitstraling. Dus laten we dat verhelpen met deze laatste inzending. Volgens verschillende bronnen, om nog maar te zwijgen van de man zelf, was Nelson Mandela - hilarisch, fantastisch, briljant - een toegewijde Spice Girls-fan. Voor degenen onder u die in de jaren negentig hebben geslapen, waren de Spice Girls een barstorming-popgroep die opkwam voor feminisme door luid en onaangenaam te zijn en alles wat we van een waardeloze Britse popgroep verwachten. Maar ze waren succesvol genoeg om Nelson Mandela in 1997 te ontmoeten, waar hij naar hem verwees als zijn 'helden' en zei dat het een van de meest emotionele momenten in zijn leven was. Dit is geen grapje. Volgens de BBC ontmoette Mandela meer een ontmoeting met een meidengroep uit Noord-Londen dan het ontmoeten van Bill Clinton, Tony Blair en de secretaris-generaal van de VN samen.

En wanneer u erover nadenkt, wat zou passender zijn? Hier was een man die buitengewone dingen tot stand bracht, maar nooit echt meer dan gewoon was - een van de grootste staatslieden die de wereld ooit heeft gezien, maar toch nog steeds een schuwe fanboy die zijn favoriete band ontmoet. Legende, heilige, martelaar ... misschien. Maar meer dan wat dan ook, Nelson Mandela was gewoon een (geweldig) normale vent. En dat zou zijn nalatenschap moeten zijn.