10 redenen waarom de War On Terror je vermoordt

10 redenen waarom de War On Terror je vermoordt (Politiek)

In 2001 pleegden een handvol extremisten het grootste bloedbad op Amerikaanse bodem in de geschiedenis. Sindsdien is de hele westerse wereld in lockdown gegaan - de veiligheid opvoeren, internationale oorlogen lanceren en zijn best doen om de terroristische dreiging weg te vagen. Het enige probleem is: het werkt niet. Niet alleen is 'terreur' levend en wel, onze mislukte oorlog is schadelijk voor ons allemaal, dankzij zaken als:

10

Onrechtmatige moord

Stel je voor dat je leest dat Obama opdracht had gegeven tot het vermoorden van een Amerikaanse burger - een tiener - zonder een arrestatiebevel, onmiddellijke reden of proces door de jury. Er zou opschudding zijn, toch?

Blijkbaar niet, want het is al gebeurd. In september 2011 ondertekende de administratie de afgelegen executie - per raket - van de 16-jarige zoon van Anwar al-Awlaki. Nu was Awlaki een Al-Qaeda-agent in het rekruteringsspel in Jemen, maar tegen de tijd dat de raket werd ingezet, was hij al twee weken dood. Volgens alle bronnen was zijn zoon geen bedreiging, of zelfs absoluut niet gekoppeld aan terrorisme. Het Witte Huis heeft echter nog steeds zijn onwettige executie bevolen, geprobeerd het buiten te houden en de wet gewijzigd om het legaal te maken toen de pers het ontdekte. Met andere woorden, Obama gaf zichzelf het wettelijke recht om Amerikaanse tieners te vermoorden simpelweg omdat hij vermoedt dat ze ooit een bedreiging kunnen worden. En hij kan dit doen vanwege:

9

Het wereldwijde slagveld

De aard van terrorisme is dat het overal kan toeslaan, op elk moment. Dat is wat het maakt, weet je, terrorisme. Dus hoe reageer je op een dreiging zonder geografische grenzen?

Nou, je zou de hele wereld een slagveld kunnen verklaren. In februari rapporteerde de Guardian over de beslissing van John Brennan dat de oorlog tegen het terrorisme geen geografische limieten kent. Hoewel dit klinkt als een saaie legal-formulering snoozefest, zijn de implicaties behoorlijk verontrustend: simpel gezegd, als de oorlog overal is, zo is ook de regel van oorlog, diezelfde regels die zeggen dat we onze eigen burgers zonder proces kunnen doden. Toen senator Rand Paul probeerde te vragen of dit Amerikaans grondgebied omvatte, ontving hij zo'n eindeloze reeks niet-antwoorden dat hij geen andere optie zag dan zijn beroemde filibuster in maart te lanceren. En hij had gelijk als hij bang was: terwijl de kans dat Obama de dood laat regenen, laten we zeggen, Texas te verwaarlozen kan zijn, zullen die bevoegdheden zich uitstrekken tot alle toekomstige presidenten. Wil je je een Nixon voorstellen met het vermogen om letterlijk iedereen te doden die hij wil, wanneer hij maar wil? Omdat het nog kan gebeuren.


8

Gelegaliseerde foltering

Torturing suspects is om vele redenen een slecht idee; belangrijkste onder hen is dat het niet werkt. Dat is ook geen 'hoofd in de wolken'. Liberale fantasie: hier is een voormalige FBI-ondervrager-ooit aangeduid als 'de toekomst van de FBI'-zeggend dat het in feite nutteloos is. En hier zijn de resultaten van een 3-jarige senaatsonde die concludeerde dat er "weinig bewijs" was voor effectieve foltering. Maar we hebben het niet alleen tijdens onze 'oorlog tegen de terreur' gelegaliseerd, maar we lijken ons er nu ook niet meer van te kunnen afkicken.

Twee weken geleden werden een onafhankelijk rapport gesloten gevangenen in Guantanamo Bay gemarteld. Twee jaar daarvoor gaf een uitgebreide mensenrechtenstudie aan dat gedetineerden waren geslagen, seksueel werden mishandeld, bedreigd met verkrachting, bijna waren verdronken en onderworpen aan schijnexecuties. Met andere woorden, exact dezelfde soorten tactieken die we 'schendingen van de mensenrechten' noemen als we ze gebruiken in landen in verre oorden met namen die we niet kunnen uitspreken. En toch houden we vast aan de fantasie dat het ons op een of andere manier veilig houdt.

7

Drone-aanvallen

Je zou een heel artikel kunnen schrijven over waarom drone-aanvallen een slecht idee zijn en toch genoeg materiaal hebben voor een vervolg. Om te beginnen is er hun vervelende gewoonte om onschuldige mensen te vermoorden. Dan is er nog de kwestie van de 'dubbele tik', waar de drone terugkomt om burgers en paramedici te doden die de gewonden neigen. Om nog maar te zwijgen van de verhouding 50: 1, die aangeeft dat ongeveer 50 burgers worden gedood voor elke terrorist. Of het verontrustende aantal kinderen dat deel uitmaakt van die '50'. Maar zelfs dat raakt het meest schadelijke aspect van allemaal niet: drone-aanvallen creëren terroristen.

Volgens de Washington Post hebben drone-stakingen in Jemen geleid tot een sterke toename van Al-Qaeda-werving, meer dan een verdubbeling van hun aantal. Dan is er de kwestie van 'signature strikes'-waar lifestyle-patronen van mensen worden bestudeerd in een kantoor duizenden mijlen ver weg, en statistische analyse bepaalt of ze waarschijnlijk terroristen zijn en dus de dood waardig. Het is niet verwonderlijk dat mensen in angst leven om vals te worden geïdentificeerd, wat bijdraagt ​​aan het anti-Amerikaanse sentiment dat nu zo wijdverspreid is, het lijkt toekomstige generaties terroristen te garanderen om te vechten. Stel jezelf de volgende vraag: als er een Chinese drone naar je geboortestad kwam en je 'Red Dawn' ging gebruiken voor je vrienden en familie; zou je pro-Chinees willen veranderen, of zou je alles doen om terug te slaan naar die klootzakken? Omdat we op dit moment die klootzakken zijn.

6

Het kweekt racisme

Laten we het hier niet laten: de meesten van ons die het woord 'terrorist' horen, zullen zich een heel specifiek type persoon voorstellen. Het maakt niet uit dat de meest dodelijke binnenlandse terroristen in de VS en Noorwegen blanke supremacisten waren; of dat de Real IRA vastbesloten lijkt het VK aan te vallen. De meesten van ons associëren 'terrorisme' uitsluitend met 'Islam'. En het lijkt erop dat onze regeringen niets doen om die perceptie te veranderen.

In 2011 ontdekten de NYPD en de CIA illegaal de moslimgemeenschappen in New York. Niet op 'vermoedelijke terroristen' of mensen met 'links naar terrorisme', maar op gewone mensen die toevallig tot een bepaalde religie behoren.En ik bedoel spionage: sommige AP-verslaggevers onthulden gedetailleerde kaarten van de routines van honderden Amerikaanse burgers en een netwerk van bewaking dat zelfs halalwinkels, boodschappen uit het Midden-Oosten en restaurants met islamitische eigenaren omvatte. Met andere woorden, als je een bruine huid hebt en een naam als 'Abdullah', ziet de lokale overheid blijkbaar niets verkeerds met dropping van je recht op privacy in het gezicht.


5

Verwijdering van burgerlijke vrijheden

Maar het zijn niet alleen Amerikaanse moslims die lijden. Wij allemaal, in Amerika en Europa, verliezen gestaag onze moeizaam verworven vrijheden. Neem de National Defense Authorization Act: een saai klinkend stuk wetgeving dat betekent dat eenieder van ons nu voor onbepaalde tijd kosteloos kan worden vastgehouden. Die kleine baby is in 2011 wettelijk ondertekend, wat betekent dat de rest van ons nu kan achterhalen hoe de 48 Guantanamo Bay-gevangenen die er al tien jaar zijn zonder aanklacht aanvoelen.

Maar ons verlies aan vrijheid stopt hier niet: een voormalig FBI-agent verscheen een paar dagen geleden op tv om te zeggen dat de regering automatisch elk telefoontje en elke e-mail die we maken letterlijk opneemt. Zijn opmerkingen passen in eerdere openbaringen over spionage door de overheid en bevestigen een angstaanjagend patroon. Dat betekent dat je vanochtend je moeder hebt gebeld, de boze e-mail die je je baas hebt gestuurd, de dronken tekst die je de vriend hebt gestuurd waar je 'stiekem' verliefd op bent en die allemaal ergens worden opgeslagen en misschien ooit tegen je worden gebruikt. Als dat je niet doet schrikken, dan is het waar.

4

Geheime rechtbanken

In een lijst met '10-borden waarvan je in een politiestaat woont 'zou Secret Courts / Evidence bijna aan de top staan. Toch lijkt niemand in de regering dit te hebben doorgemaakt, omdat onze rechtbanken het hele 'geheime bewijs' uitdoen alsof ze uit de mode raken. Hoewel de reden voor het gebruik ervan goed klinkt - 'als dit in het openbaar zou worden verspreid, zou dit een inbreuk op de beveiliging kunnen veroorzaken' - zijn de effecten net zo schadelijk voor de democratie als een houwitser in het gezicht.

Eenvoudig gezegd, 'geheim bewijs' stelt mensen in staat om te worden vastgehouden, lastig gevallen, gevolgd en zelfs in rekening gebracht zonder ooit te weten wat hun misdaad was. In gerechtelijke procedures kan het worden gebruikt om een ​​zaak tegen de federale regering te stoppen (zonder uitleg) of zelfs een schaduwrechtbank-systeem op te zetten waarbij mensen worden veroordeeld met behulp van bewijsmateriaal dat niemand kan zien, in procedures waar niemand weet van heeft, voor misdaden die onduidelijk blijven. Het is het soort dingen waar Franz Kafka vroeger op rusteloze nachten over schreeuwde en de regeringen van de VS en het VK kunnen er geen genoeg van krijgen. Met andere woorden, een van de meest elementaire mensenrechten - een eerlijk proces voor een jury van uw collega's - wordt uitgehold terwijl we achterover leunen en niets doen om het te stoppen.

3

Buitengewone uitlevering

'Extraordinary Rendition' is Washington-spreek voor 'kidnapping'. Hoewel beoefend in de jaren vóór 9/11, zag de post-Twin Towers-wereld een dramatische golf van CIA-agenten die mensen van huis wegrukten en hen dumpten in een afgelegen martelkamp. Volgens een recent rapport hebben ongeveer 54 landen een helpende hand geboden - zelfs het opzetten van geheime gevangeniskampen op hun eigen grondgebied. Met andere woorden, sinds meer dan een decennium heeft een enorm, wreed netwerk van ontvoeringen en mensenhandel de hele wereld ingeslikt - en het wordt gerund door dezelfde mensen die ons moeten beschermen.

Erger nog, het zijn niet alleen terroristen die ze targeten. In 2004 werden Sami al-Saadi en zijn gezin door MI6 uit Hong Kong ontvoerd en naar Libië gevlogen, waar ze wreed werden gefolterd. Hun misdaad? Tegenover Gaddafi - dezelfde Gaddafi hielpen we later al-Saadi en zijn vrienden omver. Sterker nog, een Duitse autoverkoper met een soortgelijke naam als een terrorist werd op vakantie ontvoerd en vijf maanden lang gemarteld, voordat de CIA besefte dat ze de verkeerde man hadden. Het zou hilarisch zijn als het niet zo absoluut verdomd deprimerend was.

2

Oorlogsmisdaden

Vorige maand werd het duidelijk dat het Syrische leger clusterbommen op civiele gebieden liet vallen. Omdat internationale wetgeving bepaalt dat willekeurige aanvallen in bevolkte gebieden illegaal zijn, is de campagne gebrandmerkt als een oorlogsmisdaad. Het zou dus geen verrassing moeten zijn dat de VS precies dezelfde tactiek gebruiken.

In 2009 trof een Amerikaanse kruisraket een dorp in Jemen, waar vermoed werd dat Al-Qaeda-arbeiders zich schuilhielden. Toen de raket ontplofte, regende het clusterbommen over het hele gehucht en doodde 35 vrouwen en kinderen. Vijf van de vrouwen waren zwanger; het jongste kind was slechts een jaar oud. Evenmin stopte het bloedbad daar: bijna een jaar later explodeerde een 'bom' die de aanval overleefde, waarbij twee inwoners werden gedood en vijftien mensen gewond raakten. Er is geen bewijs dat iemand vermoord een actieve terrorist was, of het dorp was meer dan een gewoon dorp. Met andere woorden: dit was een oorlogsmisdaad, net als het neerschieten van twee overgegeven militanten in Irak, of het vermoorden van personeel van hulpdiensten met de hierboven genoemde 'double tap'-methode. Toch moet de overheid nog verantwoordelijkheid nemen, of zelfs erkennen dat de aanval ooit is gebeurd.

1

huichelarij

Simpel gezegd, de oorlog tegen de terreur heeft ons allemaal hypocrieten gemaakt. Wanneer u een terrorist definieert als iemand die burgers, vrouwen en kinderen met gewelddadige massavernietigingswapens aanvalt om een ​​politiek doel te bereiken; dan zou de definitie kunnen worden toegepast op Washington, Londen, Berlijn of een westerse bondgenoot. Door zich te richten op dorpen, hulpverleners te doden, niet-strijders te bombarderen en onschuldige mensen te kidnappen en te martelen, hebben onze regeringen de grens tussen 'militaire actie' en 'terrorisme' vervaagd. Als je het er niet mee eens bent, stel je dan eens voor dat een Iraanse bom je vrouw, man, vriendin, dochter of wat dan ook doodde - zou je stoppen om hun 'noodzaak om hun grenzen te beschermen' te rationaliseren of zou je het herkennen voor wat het was: door de staat gesponsord terreur? Want zo voelt het dagelijks aan honderden onschuldige mensen over de hele wereld, wanneer een Amerikaanse raket zijn vrienden en buren in een vroeg graf plaatst. Met andere woorden, we hebben niet alleen de 'oorlog tegen het terrorisme' verloren; we dreigen iets te verliezen dat veel onvervangbaarder is: onze eigen menselijkheid.

Morris M.

Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.