Delen:
Top 10 zeldzame nieuwe ontdekkingen van oude locaties
Een enkel detail kan alles veranderen aan een monument, het geschreven verslag of een volledig veld. Hoewel niet alle ontdekkingen dramatisch zijn, is elk hersteld stuk waardevol. Zelfs het kortste hoofdstuk van de geschiedenis is zelden compleet.
Stukken kunnen overal verschijnen, verborgen in het zicht of wanneer er geen verwacht wordt. Maar het gaat niet alleen om de ruïnes. Bewijs van conflicten tijdens het eerste contact tussen beschavingen en van buitenaf opzij gezette broers en zussen van beroemde mensen kan geschiedenis met vuur en pijn bezielen.
10 Looted Monastery Walls
Toen koning Hendrik VIII een schroot selecteerde bij de kerk, ontsloeg hij meer dan 800 religieuze instellingen in heel Engeland. Hij ging vooral op kloosters en nonnenkloosters post om hun rijkdom te stelen.
Maar in 2017 liet een nieuwe vondst in de stad Hull zien dat de koning ook bouwmateriaal strooide. Een jaar na de rooftocht (1536-1540) beval de vorst de bouw van een blokhuis. Het moest de verdediging van Hull versterken en veiligheid bieden aan schutters en opgeslagen wapens.
Tijdens opgravingen van de zwaar beschadigde locatie vonden archeologen de originele vloeren onder die van de 19e eeuw. Toen vonden ze de eerste muren en ontdekten dat er stukken kloosters in de mix waren opgenomen. Ze werden volledig ondergronds gevonden en de muren stonden op sommige plaatsen nog steeds 1 meter hoog. De ruïnes omvatten ook kanonpoorten met zijkamers.
Afgezien van het vinden van de sporen van de gesloopte kloosters, is het herstelde blokhuis een groot historisch herstel in het algemeen, aangezien het behoort tot de eerste verdedigingswerken gebouwd op bevel van Henry VIII.
9 De Nova Zagora-plaat
In 2016 verscheen er een fragment onder een Romeins wegenstation in Bulgarije. Marks op het oppervlak maakte het 7.000-jaar-oude stuk een goede kandidaat voor 's werelds oudste schrijven. Maar een jaar later zou een andere Bulgaarse vondst - dit keer een complete plaat - dat record met een millennium kunnen verslaan.
Het kleine artefact was gemaakt van klei. Iemand duwde repetitieve symbolen in de oppervlakte. Hoewel ze op lijnen en sergeantstrepen lijken voor het gewone oog, raakten archeologen enthousiast.
Gevonden in de buurt van de stad Nova Zagora in een oud dorp aan de rivier, het toonde overeenkomsten met andere ingeschreven voorwerpen uit Bulgarije. Niemand paste echter bij de oudheid.
Archeoloog Tatjana Kancheva zei: "Deze symbolen, deze tekens worden op grote schaal verspreid, niet alleen in Bulgarije maar ook in Roemenië, in Servië, over het hele Balkan-schiereiland, maar die zijn van het vierde tot vijfde millennium. [...] Er zijn soortgelijke tekens die op allerlei soorten artefacten zijn aangebracht. '
Als dit een soort script is, blijft de betekenis van het schrijven een ononderbroken code. Onderzoekers hebben er vertrouwen in dat de boodschap belangrijk is, waarschijnlijk iets dat lijkt op een oogstkalender.
8 Nieuwe inscripties van Esarhaddon
Een van de monumenten die door de militante groep ISIS werd vernietigd, was een schrijn van moslims en christenen in Irak. Men geloofde dat het de tombe van de bijbelse Jona zou huisvesten in de oude stad Nineve.
Onderzoekers ontdekten dat plunderaars tunnels onder het graf hadden gegraven. Vier van de gangen bevatten verrassingsinscripties die 2.700 jaar oud waren. De passages beschrijven de genealogie, religieuze hervormingen en het grondgebied van de Assyrische koning Esarhaddon.
Beschrijvingen van zijn grenzen varieerden van de geografische "koning van Assyrië, stadhouder van Babylon, koning van Sumerië en Akkad, koning van de koningen van Neder-Egypte, Boven-Egypte en Kush" tot de fantasierijke "koning van de wereld." De laatste en zijn voorouders stonden op de achterkant van een ondergronds standbeeld.
De nieuwe details kunnen nu worden toegevoegd aan geschriften die zijn gevonden tijdens de opgravingen in 1987-1992 van de schrijn, die de brutale heldendaden van Esarhaddon beschrijven. De vernietiging van Cilicia werd in zijn eigen woorden genoteerd op een kleipiramide: "Ik omsingelde, overwon, plunderde, sloopte, vernietigde en verbrandde met vuur eenentwintig van hun steden samen met kleine steden in hun omgeving."
7 Korte levensduur van Fort San Juan
Jarenlang zochten onderzoekers naar Fort San Juan, de eerste bekende poging van Europeanen om in het binnenland van de Verenigde Staten te blijven. In 2013 werd het opgespoord in North Carolina.
Als een van de vroegste groepen om in contact te komen met de lokale bevolking, vroegen archeologen zich af of hun relatie solide of beladen was met conflicten. Het feit dat de bewoners van Fort San Juan Spaanse conquistadores waren, was geen goed teken. De Spaanse interactie met autochtonen staat erom bekend dat ze onderdrukkend zijn geweest.
Erger nog, voordat de fortbuilders kwamen, drukte een andere groep conquistadores de plaatselijke dorpen in 1540 voor voedsel en arbeid. Toen de inheemse Amerikanen weigerden, werden ze aangevallen. De Spanjaarden trokken verder.
Twee decennia later, toen Fort San Juan werd opgericht, waren de inwoners niet langer weerloos. Misschien vanwege wat ze in het verleden hadden geleden, was een nabijgelegen nederzetting genaamd Joara vijandig geworden en verbrandde het twee jaar oude fort in 1568.
In 2018 ontdekten onderzoekers dat de ontslagen huizen Indiaanse ontwerpen hadden. Het is niet duidelijk of de lokale bevolking of de Spanjaarden ze hebben gebouwd. Maar ten minste de vraag van hun uiteindelijke reactie op elkaar werd beantwoord en het zette de stemming voor de dingen die gaan komen.
6 Onbekende Ramses II Stela
In de oude Egyptische stad Tanis rust een verwaarloosde site. Genaamd San Al-Hagar, het heeft al bewezen een waardige archeologische vindplaats te zijn. Sinds de 19e eeuw zijn tempels in San Al-Hagar verschenen, vele gewijd aan de godin Mut en de goden Amon en Horus. One Mut-tempel had zelfs zijn eigen heilige meer binnen.
In 2018 bracht een hernieuwde poging om San Al-Hagar te verkennen en te conserveren een grote granieten stèle tevoorschijn. De rode steen werd rechtopstaand afgebeeld en gaf de bekende farao Ramses II weer die een offer aan een godheid aanbood. De Egyptische autoriteiten identificeerden niet de god of entiteit die de aanbidding van de koning waardig was.
Ramses II was een van de beroemdste en langst regerende farao's. Hij beval Egypte tot hij op 90-jarige leeftijd stierf. De stèle en zijn niet-ontcijferde hiërogliefen zijn een bemoedigende vondst voor diegenen die San Al-Hagar tot een openluchtmuseum willen maken.
5 Romeinse bokshandschoenen
Dankzij sportieve beelden en schilderijen weten onderzoekers dat Romeinen bokshandschoenen gebruikten. Ze zagen er een beetje anders uit dan hun moderne tegenhanger - meer knokkel dan handschoen. Ondanks de ontelbare Romeinse sites die zijn opgegraven, was er nooit een enkele handschoen opgedoken.
In 2017 werd een cache met artefacten opgegraven in de buurt van het oude fort dat bekend staat als de muur van Hadrianus in Northumberland. Onder de wapens, kleding en schrijfgerei was een paar tweeduizend jaar oude sparringhandschoenen.
Vakkundig gemaakt van leer, passen ze goed in de knokkels, maar waren ze niet van dezelfde grootte. De grotere bevatte natuurlijke vezels, net zoals vulling. In de kleinere handschoen zat echter een harde rol leer.
Hoewel dit voor een pijnlijker jab zorgde, waren de handschoenen tam, gezien wat historici wisten over oude bokswedstrijden. Handschoenen voor echte gevechten bevatten meestal metaal. Naar alle waarschijnlijkheid was de zeldzame vondst een trainingsset.
4 Hemings's Kitchen in Monticello
Thomas Jefferson bezat verschillende slaven die de halfbroer waren van zijn vrouw, Martha. (Ze deelden een vader.) De bekendste was Sally Hemings, met wie Jefferson meerdere kinderen had gehad. Een minder bekende halfbroer van Martha en volle broer van Sally was James Hemings.
Jefferson negeert de 19-jarige James, maar wordt niet meegenomen door Jefferson naar Parijs om de Franse keuken te leren. Jefferson was dol op de keuken en het was in die tijd ook een teken van rijkdom om Frans eten in huis te hebben.
James Hemings is een historische schaduw. Bijna niets is vastgelegd over zijn leven, hoewel hij meringues, creme brulee en macaroni en kaas introduceerde in de Verenigde Staten.
Onlangs vond de verbouwing op de plantage van Jefferson, Monticello, plaats in de keuken van de verslaafde chef-kok. Al die tijd was het verborgen in een badkamer die in een kelder veranderde. Wanneer ze in 2017 volledig zijn uitgegraven, identificeerden de resten van kachels de keuken van Hemings. Het waren stoofpotten, in die tijd nauwelijks gebruikt door Amerikanen, maar populair in Frankrijk.
De ontdekking is waardevol omdat het moeilijk is om een slaaf uit de geschiedenis te verbinden met fysieke sporen van zijn leven, zoals de werkplaats en apparatuur van Hemings. Hoewel hij uiteindelijk bevrijd werd, stierf James een paar jaar later van een schijnbare zelfmoord.
3 Het Windsor-monument
In het zicht van Windsor Castle onthulde een van de oudste monumenten van Groot-Brittannië zich in 2018. Archeologen onderzochten het gebied en verwachtten kleine huizen en sporen van de prehistorische landbouw te vinden. In plaats daarvan vonden ze een ovaal met een omtrek van 500 meter (1,640 voet) met greppelsegmenten. Het was een verharde omheining rond 5.500 jaar oud.
Dit soort locatie, omringd door sloten, wordt al lang beschouwd als een ceremonieel centrum. De Windsor vond een hoop bewijsmateriaal toegevoegd om die theorie te ondersteunen. Er waren enorme hoeveelheden dierlijke botten, tamelijk en wild, die deden denken aan feesten.
Opzettelijk geslagen keramiek suggereerde dat de festiviteiten op een gegeven moment een koortsige toonhoogte bereikten. Deskundig gefabriceerde wapens en gereedschappen kwamen ook opdagen. De uitzonderlijke schat aan artefacten maakt de site ook ongewoon. Normaal gesproken leveren verhoogde toegangswegen niet zoveel op.
Bovendien was het meer intact dan de meeste vergelijkbare structuren. Dit kan een vollediger begrip van deze verzamelplaatsen mogelijk maken. Er zijn ook nieuwsgierige menselijke resten opgedoken. Eén persoon miste een dijbeen en een schedel. Een andere schedel, die snijtekens vertoonde, was met opzet op de bodem van de greppel achtergelaten.
2 Ontbrekende Crusader Altaar
Jarenlang hebben de bezoekers van het Heilig Graf van Jeruzalem hun sporen in een plaat weggegooid die in een hoek werd weggegooid. Uiteindelijk werd de tafelgrote rots bekend als de "graffiti steen".
In 2018 moest een fragiel deel van de kerk worden gerestaureerd en de steen werd uit een andere hoek verplaatst. Maar het was omgekeerd en liet de kant zien die al tientallen jaren verborgen was.
Een Israëlische onderzoeker zag cirkelvormige ontwerpen en prachtig ingelegde rode stenen in de kalksteen. De ringen kwamen overeen met het handelsmerk van een ambachtelijk gezin in dienst van paus Urbanus II. De plaat werd niet langer gezien als een verloren stuk rommel. De pauselijke link, het hoge vakmanschap en de locatie waren allemaal aanwijzingen voor de ware identiteit.
Het gebied dat werd gerenoveerd, was de Aedicule. In 1808 kreeg het ook een make-over na een verwoestend vuur. Maar soms tijdens reparaties, verdween het hoofdaltaar. In de 12e eeuw was het daar geplaatst door de kruisvaarders, die 700 jaar na de bouw het gezag over de kerk hadden overgenomen.
Onderzoekers geloven dat de graffiti-steen het ontbrekende hoofdaltaar zou kunnen zijn waarop de mis de komende vijf eeuwen werd gezegd. Ironisch genoeg was het de hele tijd in de buurt van zijn oorspronkelijke positie en in het volle zicht geweest.
1 Kerkhof onder de zee
Venetië in Florida is een rijk jachtgebied voor fossielenzoekers. In 2016 vond een duiker een kaak bij Manasota Key. Hij heeft het een paar weken thuis gehouden voordat hij achterdochtig werd dat de resten menselijk kunnen zijn. Een expert heeft dit snel bevestigd. Bovendien behoorde de kaak tot een voorhistorisch individu.
Een onderzoeksteam ondergedompeld al snel onder de golven waar het bot was ontdekt. Ze vonden meer skeletfragmenten en houten palen. De conclusie was een ongekende vondst: een 7000 jaar oude veenbegraafplaats verzwolgen door de oceaan.
Wat dit zo spectaculair maakte, was het niveau van behoud. Op de een of andere manier overleefden de skeletachtige stukken en artefacten millennia onder de zee, de ruwe golven en het geloof van deskundigen dat geen enkele oude plek aan deze omstandigheden zou kunnen voldoen.
Opgravingen in 2017 hebben zes personen, textiel en scherpe staken opgeleverd. Omdat het kerkhof ongeveer een acre beslaat, worden er meer skeletten verwacht. Hun leeftijd plaatst ze bij de eerste inheemse Amerikanen om de jager-verzamelaar weg voor dorpen te verlaten.
Organisch materiaal werd ook in dichte hoeveelheden aangetroffen. Dit past in een theorie dat begrafenispraktijken in die tijd het doden van de overledene in geweven materiaal betekenden, dat vervolgens op de bodem van een vijver werd uitgezet.