10 Verschrikkelijke handelingen van moeder natuur

Jarenlang hebben we onafgebroken lezingen gehouden over hoe de mensheid haar kansen op een toekomst verpest door de willekeurige verwijdering van afval en een overmatige afhankelijkheid van fossiele brandstoffen. Dit is slechts een kleine herinnering dat, in een slecht humeur, Old Mother Nature meer schade kan toebrengen aan het fragiele menselijke ras in een oogwenk dan mannen zichzelf in meer dan een eeuw van industriële vervuiling kunnen aandoen. Haar voordeel is dat ze de tijd en het talent heeft om alles opnieuw te maken. Natuurrampen hebben altijd een rol gespeeld in de geschiedenis van deze planeten, maar ik ben niet van plan iets te zeggen over degenen die nog vers in het geheugen van mensen zijn. In chronologische volgorde:

10

Mensheid vernietigd - bijna

Tweevoetige mensachtigen verschenen voor het eerst enkele miljoenen jaren geleden, maar de moderne variant, Homo sapiens, was er niet al te lang voordat ze bijna waren uitgeroeid. Ongeveer 75.000 jaar geleden brak het Toba-meer in Indonesië uit in een super vulkanische gebeurtenis, door veel wetenschappers beschreven als 'mega-kolossaal'. Men gelooft dat het evenement de grootste explosieve uitbarsting is geweest waar ook ter wereld in de afgelopen 25 miljoen jaar, en het was zo immens dat het de time-out voor het snel ontluikende menselijke ras bijna riep.

Tot 6000 kubieke kilometer as - genoeg om de hele VS tot een diepte van 70 cm te bedekken - gespoten in de atmosfeer. Het vond plaats in een deel van de wereld dat op dat moment vrij dun was in bewoning, maar het lozen van enorme hoeveelheden schadelijk zwaveldioxide en een afzetting van as van 25 centimeter vernietigde alle weelderige bossen van Zuidoost-Azië, terwijl stof Wolken blokkeerden zonlicht en stortten de hele planeet in naar schatting 6 tot 10 jaar vulkanische winter.

Er was wereldwijde vernietiging van vegetatie en ernstige droogte in alle tropische regenwouden en hele groepen dieren werden geëlimineerd. Sommige mensen denken dat dit ertoe kan hebben geleid dat mensen over de hele wereld zijn teruggebracht tot slechts een paar duizend mensen, voornamelijk in Afrika, met een kern van misschien slechts 10.000 broedparen. Dit knelpunt in de menselijke evolutie zou volgens hen verantwoordelijk kunnen zijn voor de zeer kleine resterende genenpool in de wereldbevolking.

9

Oude overstromingen

De wereld heeft talloze ontzagwekkende overstromingen gezien, bijvoorbeeld smeltwater van terugtrekkende gletsjers aan het einde van de laatste ijstijd creëerde de Kaspische Zee en de Zwarte Zee als uitgestrekte zoetwatermeren. Rond 8500 voor Christus vulde het massieve meer Agassiz in Noord-Amerika - 's werelds grootste ooit zoetwatermeer - zich nog steeds met smeltwater van de kolossale Amerikaanse ijskappen. Dit meer - waarvan de huidige Grote Meren slechts een overblijfsel zijn - was ongeveer 2000 km lang - een virtuele zoetwaterzee in het binnenland - die zich uitstrekte van Hudson Bay in Noord-Canada, zo ver zuidelijk als Minnesota in de huidige VS.

Uiteindelijk kon het meer geen water meer vasthouden van het ontdooiende ijs, en toen het zijn oevers brak, werd ongeveer 30 procent meer water dan het bevat in alle meren van de wereld vandaag in de Noord-Atlantische Oceaan geblazen. De golf van zoet water was zo dramatisch dat het de warme Golfstroom in de oceaan verstoorde, en veroorzaakte een 400 jaar durende dip in de wereldtemperaturen, waarbij de planeet in een andere korte ijstijd werd ondergedompeld. Nadien leidde een snelle opwarming van de aarde tot een fenomenale stijging van de zeespiegel - meer dan 30 meter.

Rond 5600 v.Chr. Stroomde de Middellandse Zee over de Bosporusdrempel, die tot dan toe droog land was, en veranderde de zoetwater Zwarte Zee in een enorme zoutwaterinham. Geologen beweren dat 'tien kubieke kilometer water in de Zwarte Zee stroomde voor ongeveer 300 dagen' - wat 200 keer groter is dan vandaag over de Niagara Watervallen gaat.

Meer dan 600.000 vierkante mijlen land werd overstroomd, wat massale migraties van dieren en mensen in Europa en Azië teweegbracht. Het is mogelijk dat een deel van de mensen die naar het westen vluchtten de eersten waren die de landbouw in Europa introduceerden. De vroegste sporen van de Europese landbouw zijn te vinden in het zuidoosten van het continent.

8

Groot-Brittannië wordt een eiland

Tot 6100 voor Christus was Groot-Brittannië verbonden met Europa door een brede landbrug van kalkstroom van Kent naar de vallei van York, en oostwaarts naar Denemarken, en gedurende 4000 jaar liepen mensen er heen en weer overheen op jachttochten. Deze regio wordt door wetenschappers 'Doggerland' genoemd (een compliment voor de Doggersbank, die onder de Noordzee ligt). Er stroomde een rivier doorheen - de rivier van Nord - waar de Theems, de Rijn en de Seine allemaal in stroomden.

Rond 6100 voor Christus werd een massale onderzeese aardverschuiving langs de rand van Noorwegen veroorzaakt door de teruglopende ijstijd. Vandaag de dag bekend als de Storegga-glijbaan, had de instorting betrekking op 290 km van de kuststapel die in de zee viel. De verplaatsing veroorzaakte een van de grootste tsunami's die ooit op aarde bekend was. Enorme vloedgolven kwamen over de Noordzee racen om tegen Noordoost-Schotland te slaan, en de zee drong veertig kilometer landinwaarts voordat ze begon terug te lopen. Dezelfde enorme golf van water overspoelde ook het verbindende laag gelegen land tussen Groot-Brittannië en Europa.

De overstroming duurde enkele maanden, en op zijn hoogtepunt vloeide één miljoen kubieke meter water elke seconde het Engelse Kanaal binnen, dat is duizend keer meer dan Victoria Falls, in Afrika. Vlugge kreken die stroomden tussen de Atlantische Oceaan en de Noordzee, verdiepen snel de kloof en lieten alleen stronken zandbanken achter. De megavloed veranderde de dingen permanent. De mensen op het voormalige 'schiereiland' waren plotseling afgesloten van Europa.

7

De grote vloed

Overstromingen die het vaste leven van mensen verwoesten zijn gebruikelijk in de geschiedenis. Veel culturele groepen over de hele wereld hebben een traditie van volksverhalen die vertellen over traumatische gebeurtenissen in de vloed, maar er is geen reden om aan te nemen dat ze allemaal tegelijk plaatsvonden en er is geen bewijs om het idee van een wereldwijde overstroming te ondersteunen.

In het oude Mesopotamië was de omgeving hard - hete zomers, weinig regenval en rivieren die onvoorspelbaar overstroomden. Toch was de landbouw van dat land afhankelijk van een jaarlijkse overstroming van de rivieren om de bodem nieuw leven in te blazen, zodat er zoveel Soemerische steden werden gebouwd in de buurt van een overstromingsvlakte. In sommige jaren zijn de rivieren echter niet voldoende overstroomd en in andere zijn ze te lang overstroomd. Rond 3100 v.Chr., Morste de Eufraat veel meer dan gebruikelijk en ondermijnde de stad Shuruppak, en een groot deel van de regio eromheen.

Shuruppak was in die tijd een grote en prominente stad. Vandaag zouden we verwachten dat onmiddellijk een heling van reddingshelikopters en humanitaire hulp aan het toneel zou verschijnen, maar in 3.100 voor Christus bestonden dergelijke dingen niet. Er zou veel ellende zijn geweest, maar weinig sympathie getoond door anderen. Het lot van de mensen in en rond Shuruppak zou door buitenstaanders worden beschouwd als de straf van de goden voor hun scheldwoorden en zondige manieren.

Hoewel het in termen van wereldgebeurtenissen slechts een lokale ramp was, had deze overstroming een diepgaande invloed op de Soemeriërs als geheel die, misschien te combineren met vaag herinnerde volksmomenten van de overstroming van de Zwarte Zee, het vervolgens dramatiseerden in hun Genesis-verhaal Epic of Gilgamesh. Het is vanuit dit relaas dat de joodse en christelijke religies de traditie van Noach's zondvloed hebben getrokken.

Het Epic bevat een equivalent van Noah in een man genaamd Utnapishtim, en het bijbehorende verhaal van dieren die 'twee aan twee' worden gered, zou kunnen worden opgevat als wanhopige herders die proberen een of ander fokbestand te redden, aangezien dergelijke dieren hun levensonderhoud waren.

6

Thera - Bang!

De uitbarsting van de vulkaan op het eiland Thera (nu Santorini genaamd) rond 1600 voor Christus is een belangrijke marker geworden voor de Bronstijd, in de oostelijke Middellandse Zee. Het was waarschijnlijk de grootste vulkanische gebeurtenis in de opgenomen geschiedenis. De vulkaan ontplofte letterlijk en vernietigde het grootste deel van het eiland dat hij had gecreëerd, en steriliseerde de restanten. Onderzoekers zeggen dat tijdens de fall-out van de as een gebied van minstens 300.000 vierkante km in totale duisternis zou zijn ondergedompeld en zwavel in de atmosfeer zou zijn geloosd, waardoor het oppervlak van de aarde aanzienlijk zou zijn afgekoeld.

Een onmiddellijk slachtoffer was de bloeiende Minoïsche stad en haven van Akrotiri, die was gevestigd op Thera. Het vreselijke lot heeft mogelijk bepaalde Griekse mythen geïnspireerd en aanleiding gegeven tot Plato's verhaal over Atlantis. Hoewel de bewoners van Akrotiri waren geëvacueerd voor de laatste gebeurtenis, zou de enorme tsunami veroorzaakt door de uitbarsting catastrofaal zijn geweest voor de gemeenschappen op de nabijgelegen eilanden en die aan de kust van Kreta.

De daaropvolgende vulkanische winter heeft waarschijnlijk bijgedragen aan de wanorde in Egypte op dit moment, en het is zelfs beschuldigd van de ondergang van de Xia-dynastie in het oude China, toen: 'er was een gele mist, een schemerige zon, vorst in juli en de verwelking van alle gewassen '. Er zijn zelfs mensen die beweren dat de omgevingsomstandigheden veroorzaakt door de ontploffing van Thera verantwoordelijk waren voor de reeks van 10 plagen in het oude Egypte die in de Bijbel zijn opgetekend.

De plagen gingen vooraf aan de uittocht van de Israëlieten, en traditionalisten geloven dat de uittocht rond 1450 voor Christus heeft plaatsgevonden. Dat is het onderwerp van vele wetenschappelijke debatten, maar radiokoolstofdatering (die in beide gevallen ruimte biedt voor een paar jaar) dringt erop aan dat de Israëlieten Jericho rond 1562 v.Chr. Hebben ontslagen, daarom zou hun vertrek uit Egypte gemakkelijk geweest kunnen zijn ten tijde van het Thera-evenement.

5

Middeleeuwen Begin hier

In 535-536 was er een ernstige afkoeling van klimaatkoeling, vermoedelijk veroorzaakt door een uitgebreide atmosferische stofsluier van vulkanische activiteit in de tropen. Wetenschapsschrijver David Keys gelooft dat de oorzaak een vulkaanuitbarsting was die gelijk was aan miljoenen Hiroshima-grootbommen. De effecten ervan werden zeker wereldwijd gevoeld.

Een Chinees hofblad vermeldde 'een enorm donderend geluid dat uit het zuidoosten kwam', terwijl duizenden kilometers verderop een Hopi-ouder zei: 'er was een groot geluid gehoord over de hele aarde'. De Pustaka Raja Purwa in Indonesië schreef 'toen kwam er een furieuze storm tevoorschijn die de hele wereld verduisterde'. Van Mongolië tot Constantinopel meldden kroniekschrijvers dat de zon bijna twee jaar lang haar uitstraling en warmte verloor, waardoor ongebruikelijke weers- en oogstmislukkingen plagen, hongersnoden en chaotische migraties veroorzaakten.

Keys is van mening dat dergelijke calamiteiten mogelijk hebben geleid tot de val van de grote Mexicaanse stad Teotihuacan en ook een rol kan hebben gespeeld bij de geboorte van de islam, die minder dan honderd jaar later werd opgericht. Daarnaast veronderstelt hij dat ze mogelijk een belangrijke factor zijn geweest bij het initiëren van de driehonderd jaar van sociale onrust in Europa, ten onrechte bekend als de donkere Middeleeuwen maar nu bekend als de vroege Middeleeuwen.

De vulkanoloog R B Stothers is voorstander van de uitbarsting van Rabaul in Papoea-Nieuw-Guinea als de boosdoener in dit alles, terwijl anderen geloven dat het een vroege uitbarsting van Krakatoa in Indonesië was.

4

Het jaar zonder zomer

1816 was het 'jaar zonder zomer' en het volgende jaar wordt soms 'achttienhonderd en doodgevroren' genoemd. De oorzaak was de uitbarsting van de Tambora-berg in Indonesië, waarin de vulkaan met geweld explodeerde en het koudste jaar van de negentiende eeuw versnelde, en een van de koudste op recordniveau.

De ontploffing was vier keer krachtiger dan die van Krakatoa en 52.000 keer krachtiger dan de atoombom die in 1945 op Hiroshima was gevallen. In het Verre Oosten stierven 92.000 mensen, voornamelijk door honger vanwege de verwoesting van gewassen en dieren. Stof en zwavelhoudende aswolken dreven in de atmosfeer gehuld in zonlicht, verstoorden het weer en zorgden ervoor dat de wereldwijde temperaturen drie opeenvolgende jaren daalden.In India vielen de jaarlijkse moessons niet in hun gebruikelijke regio's, wat leidde tot een enorme epidemie van cholera onder mensen die gedwongen waren te vertrouwen op voorraden vies stilstaand water.

Europa was meer getroffen dan de VS, mogelijk vanwege de omvang van de bevolking in plaats van de weersomstandigheden. Het falen van gewassen leidde tot voedselrellen in Frankrijk en Zwitserland en ten minste 200.000 mensen kwamen om bij een tyfusepidemie. Niettemin leidde de bijna totale vernietiging van oogsten in New England tot de eerste massale migratie van boeren naar het middenwesten en veranderde het patroon van de Amerikaanse landbouw voor altijd.

3

De oude kastanje

Krakatoa blijft opduiken en aangezien het waarschijnlijk de beroemdste vulkanische gebeurtenis in de recente geschiedenis is, moet het worden opgenomen. Krakatoa is een vulkaan op het eiland Rakata, in de Soenda-Straat tussen Java en Sumatra. Op 27 augustus 1883 ontplofte de vulkaan zo hevig dat het geluid 3500 mijl verderop in Perth, West-Australië, werd gehoord. Schokgolven reisden 7 keer rond de wereld, en wolken as werden 80 km (50 mijl) de lucht in gereden.

Het 23 km vierkante eiland had tot een hoogte van 450 meter boven de zeespiegel bestaan, maar de explosie nam het grootste deel tot 250 meter onder de zeespiegel. Pyroclastische stroomt verwoeste voyaging-schepen op 40 km afstand. De gecombineerde effecten van vulkanische as, pyroclastische stromingen (wolken van superverwarmd stof en gas die langs de grond scheuren - of over de zee - met 100 mph) en de resulterende 40 meter hoge tsunami hadden rampzalige gevolgen voor nabijgelegen kleine eilanden en kustgebieden.

Het officiële dodental in de directe omgeving werd geregistreerd als 37.000, maar dit hield alleen rekening met die mensen aan de kusten van Java en Sumatra. Sommige bronnen schatten dat de totale verkeersdoden viermaal zo groot waren. De wereldwijde temperaturen daalden met 1,2 graden Celsius en de weerpatronen in de wereld bleven de komende vijf jaar chaotisch. Onheilspellend is Krakatoa nog steeds actief en bouwt zichzelf langzaam weer op. Het 'kind van Krakatoa' stak in 1930 zijn hoofd boven de golven uit.

2

Tokyo Calamity

Tijdens de laatste duizend jaar zijn aardbevingen verantwoordelijk geweest voor de dood van minstens acht miljoen mensen wereldwijd. Een van de grootste, 8,3 op de schaal van Richter, vond plaats in Sagami Bay nabij Tokyo, in 1923. Het was niet de ergere aardbeving die Japan had geleden, maar vanwege de nabijheid van een hoge bevolkingsdichtheid, was dit de meest destructieve.

Schokgolven en vallend puin in de stad staken talloze kookovens omver, en omdat de meerderheid van de gebouwen van oudsher hout en papier bouwden, begonnen ze miljoenen vuren. Ontvlambare materialen in pakhuizen en industriële fabrieken hielpen de vlammen aan te wakkeren, en door de wind opgestuwd, fuseerden de vuren tot een reeks afschuwelijke vuurstormen die twee dagen en twee nachten duurden.

De goed getrainde brandweer was hulpeloos, omdat waterleidingen niet beschikbaar waren. 30.000 mensen die vastzaten in de wijken Honjo en Fukagawa zochten hun toevlucht in een groot open gebied, maar werden daar verbrand. Toen de vuren uiteindelijk uitbrandden, waren de belangrijkste zakelijke districten van Japan in puin en waren tot 150.000 mensen gedood, maar hoewel het een nationale ramp voor Japan was, ging het bijna onopgemerkt door de rest van de wereld.

1

De toekomst

Het is bekend dat de grond onder het Yellowstone National Park in Wyoming een geschikte kandidaat is voor een kolossale uitbarsting die de gebeurtenis aan het Toba meer dan 70.000 jaar geleden kon evenaren. Geo-hazard expert Bill McGuire heeft een studie gemaakt van natuurrampen en hij gelooft dat rampen in de toekomst niet zullen worden opgehouden. Andere mogelijkheden die hij schetst zijn onder meer:

Mega-tsunami: De westkust van La Palma (Canarische eilanden) is klaar om in zee te storten. Wanneer dit gebeurt, worden de oostelijke kuststeden van de VS getroffen door tsunami's van 50 meter hoog.

Aardbeving: een andere grote aardbeving in Tokio, vergelijkbaar met die van 1923, zou in totaal 7 biljoen dollar schade aanrichten en een wereldwijde economische instorting veroorzaken.

Asteroïde-effect: een botsing met een asteroïde met een diameter van 1-1,5 kilometer zou resulteren in de dood van minstens een kwart van de wereldbevolking. De overlevenden zouden worden teruggegooid naar een niveau van leven dat overeenkomt met de middeleeuwen.

Mogelijk opwarming van de aarde: tegen het einde van de eeuw kan de aarde heter zijn dan ooit tevoren in de afgelopen 150.000 jaar. Niemand weet welke gevolgen dit zou hebben.

Mogelijke wereldwijde afkoeling: er zijn slechts 600 menselijke generaties verstreken sinds het einde van de laatste ijstijd, maar de planeet zou zichzelf kunnen opmaken voor een terugkeer naar volledige glaciale omstandigheden - onthoud dat we momenteel in een ijstijd zijn die de Pleistoceen-ijstijd heet. McGuire gelooft dat alles wat nodig is om een ​​snelle afkoeling van de aarde teweeg te brengen, een trigger is, en ironisch genoeg zou opwarming van de aarde zo'n trigger kunnen zijn.

Maar ach, we moeten ons niet al te veel zorgen maken. Als er iets van dit spul gaat gebeuren, is de kans groot dat het waarschijnlijk niet vóór december 2012 zal zijn!