Delen:
10 vreselijke daden van Amerikaans politiek geweld
Soms lijkt het alsof Amerika nog nooit zo verdeeld is geweest. De dagelijkse nieuwsverhalen van politieke verdeeldheid en felle protesten laten het lijken alsof een explosief einde onvermijdelijk is.
Een paar studies, peilingen en persoonlijke accounts in de media doen anders vermoeden. Misschien zijn de verschillen tussen de meeste liberalen en conservatieven niet echt zo groot. Misschien sommigen in de media sensibiliseren hun nieuwsverhalen om hun kijkcijfers te verhogen en mensen over te halen om naar hun politieke kant te komen als het eenvoudigweg niet opdracheren van alle feiten op een onpartijdige manier gebeurt.
Hoe het ook zij, de onrust wordt ook aangewakkerd door twee Amerikaanse politieke partijen die op de slechtst mogelijke manieren strijden om macht. Of ze nu opzettelijk zijn of niet, ze kunnen aan beide kanten gekkies motiveren om extreme acties te ondernemen die geen verstandige persoon wil zien.
Aangezien de Verenigde Staten meer politiek geladen en verdeeld lijken te worden, is het belangrijker dan ooit om de dreiging van politiek gemotiveerd geweld te erkennen. Hier zijn 10 vreselijke daden van Amerikaans politiek geweld in de geschiedenis van het land.
10 Congreshonkbaloefeningen schieten
Op 14 juni 2017 was het schieten op een honkbalpraktijk in het Congres gewoon een ander voorbeeld in de ongelukkige geschiedenis van Amerikaans politiek geweld. James Hodgkinson opende het vuur op de Republikeinse leden van het honkbalteam van het Congres terwijl ze oefenden.
Gedurende ongeveer 10 minuten werden continu opnames gemaakt, waarbij sommige het aantal schatten op 50-100. Verschillende mensen werden neergeschoten, maar alleen de schutter stierf tijdens een vuurgevecht met de politie.
Op basis van zijn posts op sociale media is Hodgkinson scherp anti-republikeins geweest. (Hij bood zich ook aan voor de presidentiële campagne van Bernie Sanders.) Toen hem werd gevraagd naar de schietpartij, antwoordde Senator Jeff Flake: "Mensen weten dat dit het Republikeinse honkbalteam aan het oefenen is. Je kunt het zien. "
Vertegenwoordiger Jeff Duncan herinnerde zich dat hij Hodgkinson op de parkeerplaats tegenkwam vóór de aanval. De schutter had gevraagd of de Democraten of Republikeinen aan het oefenen waren. Duncan zei: "Ik heb hem gezegd dat ze republikeinen waren."
9 De verkiezingsoproer van 1874
De datum: 3 november 1874. De plaats: Barbour County, Alabama.
Republikeinen hadden het gebied gedomineerd sinds het einde van de burgeroorlog, dankzij nieuwe bevrijde zwarte kiezers samen met vermeende out of state kiezers. De Witte Liga, een paramilitaire groep die is opgezet om blanke mannen en democraten te promoten, kwam naar de stad Eufaula in de hoop de Republikeinse kiezers te intimideren of anderszins te overtuigen zich van stemming te onthouden. In plaats daarvan ontstond er een oproer waarbij acht mannen werden gedood en maar liefst tachtig mensen gewond raakten, de meesten van hen zwart.
De White League verhuisde vervolgens naar Spring Hill, een nabijgelegen stad, waar ze het stembureau bestormden, de balletdoos vernietigden en de zoon van E.M. Keils, een Republikeinse rechter, vermoordde. Uiteindelijk kregen de democraten de controle over de telling van de stemmen. Ze weigerden om Republikeinse stemmen te erkennen en hun eigen leiders de leiding te geven.
De erfenis van deze acties was om Republikeinse kiezers te houden van het deelnemen aan het politieke proces door impliciet of daadwerkelijk geweld tientallen jaren.
8 The Caning Of Charles Sumner
Op 22 mei 1856 vond een van de meest beruchte gebeurtenissen in de geschiedenis van de Amerikaanse Senaat plaats: de besprenkeling van senator Charles Sumner door vertegenwoordiger Preston Brooks.
Sumner was een schelle abolitionist. Hij had een paar dagen eerder een vernietigende toespraak gehouden met een aantal aanvallen op democratische senatoren, waaronder Stephen Douglas en Andrew Butler. Brooks, de neef van Butler, nam extreme kritiek op de opmerkingen en besloot dat er iets aan moest worden gedaan.
Brooks wilde Sumner met een wandelstok aanvallen omdat hij dacht dat Sumner geen heer was en niet akkoord ging met een eervolle strijd. (Blijkbaar zag Brooks daar de ironie niet in.)
Nadat de Senaat voor de dag was onderbroken, sloop Brooks achter Sumner aan en begon hem een minuut lang met een stok te slaan. Brooks kreeg een kleine straf voor zijn daden, alleen kreeg hij een boete van ongeveer $ 8000 in het geld van vandaag.
Sumner leed enorm aan zijn verwondingen, nam drie jaar de tijd om goed te herstellen en terug te keren naar de Senaat. Hij heeft echter blijvende gevolgen voor de rest van zijn leven.
7 De moorden op Raul en Brisenia Flores
Raul Flores Jr., zijn vrouw, Gina Gonzales, en hun dochter, Brisenia Flores, zaten op 30 mei 2009 in hun huis in Arivaca, Arizona, toen drie mensen door de deur binnenkwamen en beweerden wetshandhavingsambtenaren te zijn.
Ze waren echter echt leden van een nieuwe anti-illegale immigratiegroep die bekend staat als de Minutemen American Defense (MAD). Shawna Forde, de leider van de aanval, was eerder lid van het Minutemen Civil Defence Corps, een andere anti-illegale immigratiegroep.
Forde en haar twee handlangers geloofden dat er drugs en onterecht geld waren in het huishouden van Flores. Dus besloten ze de inwoners te beroven en te vermoorden om MAD te financieren. Er was echter niets illegaals in huis. Forde besloot om alle drie toch te vermoorden.
Flores Jr. werd in de borst geschoten en Gonzales werd in zijn been geschoten. Ze overleefde de aanval echter door te doen alsof ze dood was. Brisenia, een negenjarige, werd op het verkeerde moment in het gezicht neergeschoten nadat ze tevergeefs smeekte om haar leven. Forde en een van haar handlangers werden ter dood veroordeeld. De andere dader is veroordeeld tot levenslang in de gevangenis.
6 Knoxville Unitarian Universalist Church Shooting
Jim David Adkisson was een voormalig soldaat in het Amerikaanse leger die van 1974 tot 1977 diende.Hij was ook vastberaden anti-liberalisme en beschuldigde Democraten, liberalen, zwarten en homoseksuelen voor de problemen van Amerika.
Gefrustreerd door zijn onvermogen om gekozen democraten persoonlijk aan te vallen, besloot hij zich te richten op diegenen waarvan hij vond dat deze hen hadden gestemd. De slachtoffers van zijn woede: leden van de Tennessee Valley Unitarian Universalist Church. (Hij geloofde dat hun leringen te liberaal waren.)
Op 27 juli 2008, terwijl de congregatie een kinderlijke muzikale uitvoering bekeek, liep Adkisson het heiligdom binnen en begon een geweer in de menigte te schieten. Twee mensen stierven voordat leden van de kerk het geweer van hem af konden worstelen. Ze beperkten hem tot de politie arriveerde.
Adkisson was van plan te blijven schieten totdat de politie hem doodgeschoten had. Nog geen jaar later pleitte hij schuldig aan twee tellingen van moord en werd hij tot levenslang in de gevangenis veroordeeld.
5 De Brooks-Baxter-oorlog
Neergedaald door vragen over de legitimiteit van de 1887 Gubernatorial-verkiezing in Arkansas, werd de Brooks-Baxter-oorlog uitgevochten tussen aanhangers van twee rivalen: Joseph Brooks en Elisha Baxter. Claims van genegeerde stembiljetten en van stemmen van de doden waren ongebreideld. Brooks werd aangekondigd als de eerste winnaar, hoewel Baxter al snel werd uitgeroepen tot overwinnaar.
Conflict ontstond ongetwijfeld omdat de verkiezingscommissie werd gedomineerd door leden van de partij van Baxter, evenals de wetgevende macht van de staat. Uiteindelijk werd Baxter beëdigd als gouverneur.
Een aantal juridische veldslagen volgden, hoewel ze uiteindelijk niet succesvol waren voor Brooks. Er werd echter eindelijk een rechter gevonden die in het voordeel van Brooks zou regeren. Hoewel hij wettelijk niet was toegestaan om dit te doen, zweerde rechter John Whytock Brooks in als gouverneur.
Met zowel de bevelhebber als ongeveer 20 gewapende mannen marcheerde Brooks in het Arkansas Capitol-gebouw en sleepte Baxter weg uit zijn kantoor. Uiteindelijk namen duizenden mensen deel aan de gevechten. Moderne schattingen stellen het dodental op iets meer dan 200 mensen. President Ulysses S. Grant werd gedwongen in te treden en Baxter de wettige gouverneur te verklaren, op welk moment Brooks toegaf.
4 De Hard Hat Riot
Het Vietnam-tijdperk in de VS bevatte een overvloed aan anti-oorlogsprotesten, sommige gewelddadig en andere geweldloze. Een met een bloedig einde was de Hard Hat Riot in New York City op 8 mei 1970. In de voorgaande maand had president Richard Nixon plannen aangekondigd voor een invasie in Cambodja. Daarnaast waren vier studenten van de Kent State University doodgeschoten door de Ohio National Guard, slechts vier dagen eerder.
Het is dus niet overdreven om te zeggen dat de spanning in de lucht voelbaar was. Duizenden anti-oorlog demonstranten overstroomden Wall Street en eisten de vrijlating van 'alle politieke gevangenen in Amerika'.
Om welke reden dan ook, mogelijk de neiging van blanke arbeiders om conservatief te zijn, waadden ongeveer 200 bouwvakkers in de horde en begonnen de demonstranten te mishandelen. De arbeiders zochten specifiek naar mannen met lang haar omdat ze minder mannelijk werden geacht.
Bouwvakkers snelden ook met de Amerikaanse vlag naar het stadhuis, boos dat het halfstok vloog om de studenten te eren die in Kent State waren gestorven.
3 Het bloedbad van Coushatta
Het was augustus 1874 in Louisiana en de White League was erop uit om Republikeinen uit de staat te drijven en zwarte mensen te vermoorden die ze konden vinden. Ze vergaarden een relatief grote militie en marcheerden naar de stad Coushatta, waar ze van plan waren zes blanke Republikeinse functionarissen te ontvoeren. De Witte Liga beweerde dat ze de functionarissen feitelijk arresteerden voor het plannen van een 'negeropstand'.
Die beweringen waren natuurlijk vals. Frank Edgerton, de sheriff van de parochie, organiseerde zijn eigen troep om de Witte Liga te weerstaan. Helaas werd de posse summier verslagen.
Hoewel de zes functionarissen ermee instemden af te treden met de belofte dat hun leven zou worden gespaard, werden ze in plaats daarvan net buiten de parochielijn genomen en geëxecuteerd. (Vier zwarte mannen werden ook gedood in het bloedbad.) Krantenkoppen in de hele natie boden het feit dat de daders ongestraft waren gebleven. In feite was er zelfs geen onderzoek naar de aanval.
2 The Draft Riots in New York City
Indertijd bekend als Draft Week braken de ontwerprellen uit in New York City vanwege strengere federale wetsontwerpen vanwege de toenemende bloedbraak van de Amerikaanse burgeroorlog. Op zaterdag 11 juli 1863 vond de eerste loterij plaats om te bepalen wie er dienstplichtig zou zijn in het leger van de Unie.
In het begin leek alles goed te gaan, want de zondag kwam en ging zonder incidenten. Op maandagochtend vroeg brak er echter rellen uit. De menigte richtte zich op regerings- en militaire gebouwen.
Veel van de relschoppers waren Iers van de werkende klasse die boos waren dat de rijken $ 300 konden betalen om hun namen van de lijst te verwijderen. Hun woede keerde echter snel naar de zwarte inwoners van de stad, omdat ze ook voor de problemen werden beschaamd. (Blanken die werden gezien als voorstanders van de zwarte burgers werden ook aangevallen.)
Uiteindelijk kwamen politieagenten en soldaten in voldoende grote aantallen om de relschoppers te verspreiden. Er waren echter al een aantal zwarte mensen gedood en 'zwartvriendelijke' gebouwen waren vernietigd.
1 The Pineapple Primary
Misschien wel de meest gewelddadige Amerikaanse verkiezing aller tijden, de 1928 Republikeinse primair in Chicago werd gekenmerkt door het gebruik van een ongelooflijk groot aantal explosieven, vooral handgranaten die gewoonlijk "ananassen" worden genoemd.
In feite vonden in de zes maanden voorafgaand aan de verkiezingen 62 afzonderlijke bomaanslagen plaats, waarbij ten minste twee politici stierven in het geweld.Corrupte politici die banden hadden met de georganiseerde misdaad - evenals de lucratieve bootlegging die de stad had vernietigd - waren de voornaamste redenen voor het geweld.
Geleid door de beruchte Al Capone, werd de primitieve menigte ook beschuldigd van stembus vullen en intimidatie van de kiezer. Capone wist echter dat het niet zou werken in een nationale verkiezing. Toen hem werd gevraagd door Frank Loesch, de oprichter van de Chicago Crime Commission, om een vreedzame verkiezing mogelijk te maken, stemde de maffiabaas ermee in zich van geweld te onthouden. Loesch zei later over de dag: "Het bleek de meest opvallende en de meest succesvolle verkiezingsdag in 40 jaar te zijn."