10 belachelijk coole natuurlijke verschijnselen

Veel van wat we in de natuurlijke wereld zien, wordt als vanzelfsprekend beschouwd. Natuurlijk mogen we ons verbazen over de occasionele zonsondergang, of af en toe eens een paar nette wolken bekijken, maar voor het grootste deel lijkt het verbazingwekkende van de wereld om ons heen onopgemerkt. En dat is een schande, want als je weet waar je moet kijken, zie je dat de natuur dingen kan doen die veel indrukwekkender zijn dan zonsondergangen of wolken. Bijvoorbeeld:

10

Vulkanische bliksem

Als iemand je zou vragen de twee coolste dingen te noemen die je ooit in de natuur zou kunnen zien, zou je antwoord "vulkanen en bliksem" zijn. Of misschien "bliksem en vulkanen", denk ik, maar dat zijn de enige twee opties - het is gewoon een feit . Maar de natuur lijkt, zo lijkt het, constant op zoek naar nieuwe manieren om indruk op ons te maken - daarom is het vulkaanbliksem werkelijkheid geworden.

En ja, het is precies hoe het klinkt - een bliksemstorm die plaatsvindt in het midden van een vulkaanuitbarsting. Wetenschappers weten niet 100% zeker waarom dit gebeurt, maar de primaire theorie luidt dat wanneer een vulkaan uitbarst, hij positief geladen puin in de atmosfeer projecteert. Deze ladingen reageren dan met de reeds aanwezige negatieve ladingen, wat resulteert in 1) een bliksemschicht en 2) een echt cool beeld.

9

Brinicles

Wanneer het oppervlak van de zee bevriest, zoals rond de noord- en zuidpool, gebeurt dit op een manier die zakken bijzonder koud en zout zeewater dwingt zich aan de onderkant van het ijs te verzamelen. Dit mengsel van pekel is dichter dan het zeewater eronder en als gevolg daarvan zakt het langzaam naar de bodem. Nu, omdat het zo koud is, bevriest het frissere water onder de pekel er eigenlijk omheen als het valt, wat resulteert in een gigantische ijskegel onder het oppervlak. De technische naam voor dit soort dingen is 'ice stalactite', maar wat voor soort saaie titel is dat voor zo'n adembenemend fenomeen? Vandaar de behoefte aan hun coole bijnaam, 'briketten'. Het reguliere Engels had geen goed woord, dus moesten we een heel nieuw woord verzinnen (of, beter gezegd, slordig twee oude samenvoegen).

8

Penitentes

Hier is nog een koele ijsformatie, ongeveer zo ver weg van onder water als je kunt worden, hoog in de bergen. Deze stekelige ijsvelden worden penitentes genoemd en elke afzonderlijke scherf kan tot maar liefst 13 voet (4 meter) hoog zijn. Deze intimiderende sneeuwstructuren worden gevormd in hooggelegen gebieden met een lage luchtvochtigheid, zoals de gletsjers van het Andesgebergte. Als de omstandigheden goed zijn, zijn de zonnestralen zo heet dat ze eigenlijk sneeuwvelden kunnen sublimeren, wat betekent dat het bevroren water verdampt zonder ooit een vloeistof te worden. Dit leidt tot lichte zakken in het ijs, die - dankzij hun vorm - uiteindelijk zelfs nog meer warmte aantrekken. De scherpe punten zijn dus slechts de gelukkige delen van het sneeuwveld waar de zon niet op streefde voor volledige en totale vernietiging.

7

supercellen

Als Superman in feite een sterkere versie is van een gewone man met meer vluchten, dan is een supercell in feite een sterkere, meer tornado-enabled versie van een normale stormcel. Dit komt omdat - super zoals tornado's - supercells de neiging hebben om veel rond te draaien, maar ook - en wat nog belangrijker is - omdat supercells feitelijk tornado's kunnen creëren. Als je je één ding herinnert na het lezen van dit artikel, laat het dan zo zijn: blijf weg van dingen die dat kunnen.

In het geval dat het moet worden genoemd, supercells zijn de meest gevaarlijke van de vier grote stormtypes, en zijn bovendien het engst om naar te kijken. Gelukkig zijn ze ook de meest zeldzame en hebben ze de neiging zich in de lente te beperken tot de centrale Verenigde Staten. Als je er ooit een tegenkomt, onthoud dan gewoon het advies dat je kreeg in de laatste paragraaf: beweeg in de andere richting.

6

Vuur regenbogen

Deze kleurrijke uitlopers zijn vaak te zien tijdens de zomers van de breedtegraadgebieden, zoals het grootste deel van de Verenigde Staten. Wat ze in werkelijkheid zijn, is een grote halo van gebroken licht, en ondanks hun bijnaam hebben ze niets te maken met vuur of regenbogen. Ze komen alleen voor wanneer de zon ten minste 58 graden boven de horizon staat, wanneer er cirruswolken in de lucht zijn die zijn gevuld met plaatvormige ijskristallen. De breking van het licht is altijd evenwijdig aan de horizon en omdat de bogen zo groot zijn, worden er maar een paar delen van de boog gezien - en daarom kan het eruit zien alsof bepaalde plekken in de wolk in brand staan ​​(of een rave geven). De juiste naam voor deze dingen, voor het geval je ooit indruk op een wetenschapper moet maken, is 'circumhorizontale boog'.

5

Sun Dogs

Hier is nog een ander fenomeen dat te maken heeft met ijskristallen in de atmosfeer. Net als vuurregenbogen zijn zonhonden enorme halo's in de lucht als gevolg van lichtbreking, hoewel ze in dit geval de zon eigenlijk lijken te omringen. Zonnehonden zijn herkenbaar aan de twee opvallende lichtpuntjes aan weerszijden van de halo - als deze blips helder genoeg zijn, kan het zelfs lijken alsof er drie zonnen in de lucht zijn, allemaal naast elkaar. En het goede nieuws is dat dit de hele tijd gebeurt, over de hele wereld, dus je kunt ze gaan zien als je goed genoeg kijkt (vooral wanneer de zon laag aan de hemel staat). Onthoud alleen dat als je te lang genoeg dicht genoeg naar de zon kijkt, je niet veel zult zien. Ooit. Dus probeer voorzichtig te zijn.

4

waterspuiten

Waterspouts zijn precies hoe ze eruit zien, en precies zo geweldig als ze klinken: het zijn tornado's die zich boven water vormen. Hierdoor vormen ze geen grote bedreiging tenzij je toevallig in een boot zit, maar als je dat bent, pas dan op, want deze dingen kunnen snelheden tot wel 190 mijl (305 kilometer) per uur behalen.Er wordt zelfs gespeculeerd dat veel mysterieuze scheepswrakken - zoals die binnen de Bermudadriehoek - gewoon een gevolg zijn van pech met waterhozen. Ze kunnen overal in het water voorkomen, maar zijn vooral aanwezig in de Florida Keys, waar er 400 of 500 waterhozen per jaar kunnen zijn.

3

Sneeuw Donuts

Weet je, toen je een kind was en het buiten sneeuwde, was het eerste dat je deed een mooie grote sneeuwbal oprollen? Je gooide het naar iemands gezicht of maakte er een sneeuwpop mee (afhankelijk van wat voor type kind je was), maar dat is nu niet het belangrijkste deel van het geheugen. Het belangrijkste - het fantastische ding - is dat de natuur haar eigen manier van sneeuwballen rollen heeft: sneeuw donuts. Deze zeldzame vormen worden gevormd - alleen onder perfecte temperatuuromstandigheden - wanneer een massa sneeuw valt of door de wind wordt geblazen. Als het erin slaagt om aan een andere sneeuw vast te houden, en de zwaartekracht of de wind in zijn voordeel is, zal de nieuwe sneeuwbal zich op precies dezelfde manier rollen als we gewend waren. In dit geval hebben de middellen de neiging in te storten om een ​​doughnutvorm te creëren, die kan oplopen tot 26 inch (66 centimeter).

2

Columnar Basalt

Op een bepaald moment keek basalt zichzelf in de spiegel aan en besefte dat als het ooit door de coole kinderen in de natuur (ons) opgemerkt wilde worden, het zijn strijd moest opvoeren. En dus, net als het impopulaire meisje dat stiekem prachtig is wanneer ze haar bril afneemt, toonde basalt de wereld waar het toe in staat was - door zichzelf in kolommen te schikken.

Toegegeven, op het eerste gezicht lijkt dit niet zo indrukwekkend - kolommen zijn traditioneel niet erg spannend - maar wanneer het samengebracht wordt in een uitgestrekte honingraat, is dit type basalt een lust voor het oog. De unieke formaties zijn het resultaat van lavastromen die scheuren als ze afkoelen, in een loodrechte richting naar de oorspronkelijke stroom. Zuilvormige basaltclusters zijn over de hele wereld te vinden - en klommen daarna natuurlijk.

1

Ijsbloemen

Simpel gezegd, vorstbloemen zijn bloemen van vorst. Meer nauwkeurig, vorstbloemen zijn niet zo, dus laten we het in plaats daarvan technisch zeggen: het zijn opeenhopingen van ijsdeeltjes rond de basis van bepaalde planten en houtsoorten. Wanneer de temperatuur buiten de plant onder het vriespunt ligt en de temperatuur daarbinnen niet, dan wordt water naar het oppervlak getrokken in een proces vergelijkbaar met transpiratie. Dit leidt ertoe dat een fragiele ijsketen naar buiten wordt geduwd, waardoor zich uitwaaierende, delicate formaties vormen. Het zijn dus geen bloemen, meer bladeren of zoiets, maar ze zijn net zo mooi om naar te kijken, en minstens twee keer zo cool.