10 redenen oorlog met IS kan onvermijdelijk zijn

10 redenen oorlog met IS kan onvermijdelijk zijn (Onze wereld)

Op 13 november 2015 ontploffen drie teams van aanvallers met bommen en opende het vuur in Parijs, waarbij ongeveer 130 mensen om het leven kwamen. Het was de dodelijkste terreuraanslag op Europese bodem sinds de bomaanslagen in Madrid in 2004. Binnen enkele minuten had ISIS de verantwoordelijkheid opgeëist.

Ook bekend als ISIS, Islamitische Staat en Daesh (een naam die ze haten, vandaar dat veel mensen het gebruiken), ISIS is de grootste, best gefinancierde terreurgroep in de geschiedenis. Ze controleren de delen van Irak en Syrië en hebben verwoestende aanvallen op het Midden-Oosten ingezet. Tot de nacht van 13 november dachten analisten dat het bereik van de groep alleen lokaal was. In de nasleep van de tragedie in Parijs moeten wereldleiders snel hun positie tegenover de groep heroverwegen. Nu al lijkt een volwaardige oorlog tegen het kalifaat onvermijdelijk.

Dit wil niet zeggen dat oorlog wenselijk is of zelfs zeker. Maar er zijn tekenen dat Parijs misschien het omslagpunt was. Sinds 2014 zijn de voorwaarden voor een totaalconflict in de Levant ontstaan.

10Hollande's Verklaring

Na de aanslagen van 13 november nam de Franse president Francois Hollande deel aan de radiogolven om drie dagen van nationale rouw af te kondigen. Hij klopte niet. Toen hij hoorde dat ISIS de verantwoordelijkheid op zich had genomen, noemde hij de aanvallen een 'oorlogsdaad'.

Dit was geen lege retoriek. Al een tijdje is Frankrijk betrokken geweest bij een gecoördineerde luchtaanvalcampagne tegen ISIS-doelen in Syrië. Twee dagen nadat explosies Parijs op zijn grondvesten deden schudden, lanceerden Franse straaljagers een maalstroom van bombardementen op het Syrische bolwerk van de groep in Raqqa. Twaalf oorlogsvliegtuigen hebben 20 bommen gelost in een trainingskamp voor terroristen en een ISIS-munitiedepot. Volgens een lokale activistische anti-ISIS-groep - die zich tegen de luchtaanvallen verzet - werd Raqqa zwaar getroffen, met hele gebouwen platgemaakt.

Het was een teken dat Frankrijk bereid is een veel grotere rol te spelen in de coalitie onder leiding van de VS tegen ISIS. Anderen zijn al aan het duwen voor de actie om verder te gaan. De Turkse president Recep Tayyip Erdogan zei dat de aanslagen de tijd lieten zien voor woorden voorbij was. In de VS leidde de Republikeinen de oproepen voor duizenden Amerikaanse laarzen op de grond in Syrië. Hoewel Hollande nog niet heeft aangegeven dat Frankrijk de NAVO om hulp zal vragen, is de gemoedstoestand in Parijs zeker verschoven naar een oorlogsvoet, zoals elders.

9A Rechtsgrondslag

Foto credit: Yo

Een van de grootste uitdagingen voor haviken die oorlog willen met ISIS is dat het illegaal is. Internationale wetgeving maakt gewelddadige actie tegen een andere staat een groot nee-nee, zelfs als de betreffende staat (Syrië) niet in staat is om de extremisten in haar midden te beheersen. Het helpt ook niet dat het zelfverklaarde kalifaat van ISIS niet wordt herkend. Een recent Internationaal Gerechtshof uitspraak over Israël v. Palestina maakte duidelijk dat zelfverdediging niet kan worden gebruikt als rechtvaardiging voor het aanvallen van niet-staten.

Dat wil niet zeggen dat een oorlog tegen ISIS onmogelijk is. Er zijn minstens twee manieren waarop Frankrijk legaal in staat zou zijn om een ​​grote militaire actie tegen de Islamitische Staat te starten. Een daarvan is om artikel 5 van het Verdrag van Washington in te roepen. Een van de grondbeginselen van de NAVO, artikel 5, maakt een aanval op één ondertekenaar een aanval op hen allemaal. Dit betekent dat het Witte Huis de aanslagen in Parijs legaal als een aanval op de VS kan behandelen, wat de kans op een grootschalige interventie vergroot.

De tweede route is om de status van ISIS als een "niet-staat" te negeren. The Washington PostJuridische correspondentie beweert dat ISIS op zijn minst een staat-achtige entiteit is vanwege de inbeslagname en effectieve controle van grote delen van Syrië en Irak. Als je accepteert dat het kalifaat functioneert als een staat, wat het duidelijk doet, dan wordt het juridisch rechtvaardigen van een volledige invasie een stuk gemakkelijker.


8Russische belangen

Een van de redenen dat de Syrische situatie zo rommelig is, is het enorme aantal concurrerende belangen in het spel. Afgezien van de vele lokale facties zijn zowel Iran als Saoedi-Arabië hierbij betrokken. Wat belangrijker is vanuit een Amerikaans perspectief, zo ook Rusland.

Met behulp van het excuus om actie te ondernemen tegen ISIS, heeft Moskou vliegtuigen gestuurd om anti-Assad rebellen te bombarderen om de steun van de dictator te ondersteunen. Tot dusverre hebben de VS en zijn bondgenoten zorgvuldig in de regio moeten treden. Een directe confrontatie tussen de VS en Rusland is het soort ding dat per ongeluk Wereldoorlog III zou kunnen veroorzaken.

Maar de aanslagen in Parijs hebben misschien de betrekkingen tussen de leiders van deze twee machtige naties ontdooid, tenminste over deze kwestie. Na een G20-bijeenkomst in de onmiddellijke nasleep bereikten Poetin en Obama een historische overeenkomst over de situatie in Syrië.

In dit stadium is de overeenkomst vrij zwak en wordt de VN opgeroepen om te onderhandelen over een wapenstilstand tussen Assad en rebellen tegen Assad (exclusief ISIS). Maar symbolisch is het belangrijk. Tot nu toe was Poetin's grootste zorg dat de VS één van zijn bondgenoten zal afzetten en een pro-westers regime in zijn plaats zal installeren. Nu deze bezorgdheid door deze overeenkomst is versoepeld, verkeert het Westen in een veel betere positie om Poetin onder druk te zetten krachtige maatregelen tegen IS te nemen.

Rusland heeft duidelijke belangen bij het uitschakelen van de Islamitische Staat. ISIS heeft beweerd dat ze onlangs een bom hebben gebruikt om een ​​Russisch vliegtuig neer te halen, waarbij 224 burgers zijn gedood, hoewel dit nog niet is bevestigd. Toch heeft de groep Rusland openlijk bedreigd. Geconfronteerd met een dergelijke onmiddellijke dreiging, kan Poetin de tactiek nog veranderen en deelnemen aan een totale oorlog met het kalifaat.

7Turkish Interesses

De rol van Turkije in Syrië was verwarrend. In augustus begon het ISIS te bombarderen. Voordien bombardeerde het de Koerdische strijdkrachten die grotendeels verantwoordelijk zijn voor de strijd tegen ISIS. Er verschijnen signalen dat Ankara de Koerdische separatisten misschien niet langer als de primaire bedreiging beschouwt.Sinds oktober 2015 dringt president Erdogan er bij het westen op aan om een ​​"ISIS-vrije zone" in het noorden van Syrië te creëren.

De reden hiervoor is deprimerend eenvoudig. Op 10 oktober was Ankara het doelwit van twee zelfmoordaanslagen waarbij bijna 100 mensen om het leven kwamen. Het was de dodelijkste bomaanslag in de Turkse geschiedenis en wordt verondersteld het werk van ISIS te zijn geweest. Slechts één dag na de aanslagen in Parijs blies een verdachte militant een appartement in het zuidoosten van Turkije op om gevangenname te voorkomen. Islamitische staat heeft gezworen om te blijven richten op het land.

Tot nu toe waren de Turkse belangen in Syrië gecompliceerd door de anti-Assad-houding van Ankara. Nu de overeenkomst van Wenen met Rusland is gesloten, kan het pad worden opengesteld voor een grotere betrokkenheid van Turkije. Nu duwt Erdogan harder dan bijna elke andere leider voor krachtige actie tegen het kalifaat.

6ISIS pakt gevechten met iedereen aan

Hier is een vraag: wat hebben Hezbollah, Iran, Hamas, Al-Qaida en Saoedi-Arabië met elkaar gemeen? Het antwoord is dat ze allemaal een gemeenschappelijke vijand hebben: ISIS.

In de tweede helft van 2015 begon ISIS gevechten te organiseren met bijna iedereen op aarde. De dag vóór de aanslagen in Parijs bombardeerde ISIS een marktplaats in Beiroet, waarbij 44 mensen om het leven kwamen. Als een direct resultaat heeft Hezbollah lang beschouwd als een terroristische organisatie - een 'lange oorlog' verklaard tegen ISIS, zwoer zijn inspanningen in Syrië te intensiveren. Slechts een paar maanden eerder, verklaarde het kalifaat zijn eigen oorlog tegen Hamas, met de belofte om de Gazastrook van hen te grijpen. ISIS bedreigde ook Iran en voerde in de zomer van 2015 zelfmoordaanslagen uit in Saoedi-Arabië.

Nu ISIS zoveel verschillende groepen target, is oorlog bijna onvermijdelijk, zelfs als het Westen er uiteindelijk voor kiest om er niet bij betrokken te raken. Dit is niet het intelligente opbouwen van allianties die kenmerkend zijn voor de meeste opstandige groepen, zoals toen de IRA gezamenlijke trainingsoefeningen uitvoerde met Colombia's FARC. Dit is het soort dingen dat alleen een gekke sekte met een doodswens kan bedenken, is een goed idee. Zelfs Al-Qaeda valt nu ISIS-doelen aan en vernietigt ze. Dit werpt de vraag op: wat wil ISIS precies?


5ISIS wil een oorlog

Fotocredit: Voice of America News

Toen Hollande de aanvallen van Parijs een 'oorlogshandeling' noemde, was hij 100 procent letterlijk. ISIS is niet geïnteresseerd in wraak nemen of westerlingen te bang maken om hun huizen te verlaten. In tegenstelling tot Bin Laden willen ze geen specifieke politieke concessies in ruil voor hun geweld. Ze willen een apocalyptische, regionale oorlog beginnen.

We hebben zoveel geweten sinds 2014, toen het opperbevel van ISIS reageerde op de eerste Amerikaanse luchtaanvallen door Obama publiekelijk te straffen omdat hij geen troepen op de grond had gezet. In plaats van bang te zijn voor een binnenvallend Amerikaans leger, zou ISIS het verwelkomen. Spreker van de BBC, Dr. Peter Neumann, directeur van het Internationaal Centrum voor de studie van radicalisering, beweerde dat dit hun verhaal van slachtofferschap zou legitimeren. Ze zouden de binnenvallende troepen schilderen als het begin van een nieuwe kruistocht en proberen het Westen af ​​te schilderen als zijnde tegen elke moslim op aarde. Wat hen betreft, zou oorlog een propaganda-staatsgreep zijn.

Dan is er het kleine feitje van de apocalyps. ISIS gelooft letterlijk dat ze werken om het einde van de wereld tot stand te brengen. Centraal in hun verhaal staat een destructieve, definitieve strijd die ze wanhopig willen starten. Ze willen een oorlog en zullen alle middelen gebruiken om het te krijgen.

4 Er zullen meer aanvallen zijn

Foto credit: Stolbovsky

ISIS start geen willekeurige aanvallen. Hun acties zijn ontworpen om maximale publiciteit te creëren terwijl ze dichter bij hun doelen komen. Om ervoor te zorgen dat dit gebeurt, werken ze vanuit een heel specifiek rulebook.

Het is tien jaar geleden geschreven door Abu Bakr Naji, het wordt de naam van Het beheer van Savagery / Chaos. Het traktaat vertelt vechters dat ze zich moeten concentreren op zachte doelen, zoals degene die geraakt zijn tijdens de aanslagen in Parijs. Het vertelt recruiters om jonge mannen en tieners aan te melden en hun natuurlijke opstandigheid te gebruiken. Het vertelt commandanten om de VS te dwingen de psychologische en mediaoorlog te verlaten en zich te verbinden aan laarzen op de grond.

Totdat dit laatste doel is bereikt, zullen aanvallen volgens de regels van het Playbook worden voortgezet. Het doel hiervan is om iets te vernietigen dat "de Grijze Zone" wordt genoemd. Eerst werd het geformuleerd in een redactie van ISIS in 2015, het is de staat waar de meeste moslims van de wereld in bestaan, noch westerse acties in het Midden-Oosten volledig steunen, noch islamitische steun volledig ondersteunen. extremisten. Het verklaarde doel van de aanvallen van ISIS is om de handen van deze moslims te dwingen. Om ze ondubbelzinnig te laten kiezen tussen de islam of de westerse samenleving. Dan kan de oorlog beginnen.

De meest redelijke mensen zouden zeggen dat de keuze die ISIS probeert te forceren niet bestaat. Het doel van deze aanvallen is om het te creëren. Elke keer als een radicale imam haat tegen het Westen predikt of een aanval viert, helpt het ISIS. Telkens wanneer iemand reageert op een gruweldaad door alle moslims te laten deporteren, speelt het in de handen van het kalifaat. De groep heeft een langetermijndoel. Totdat ze hun oorlog krijgen, zullen aanvallen zoals deze doorgaan.

3Air Strikes werken niet

https://www.youtube.com/watch?v=v69KaNbQGlU

In augustus 2014 begonnen de VS met luchtaanvallen tegen de Islamitische Staat. Sindsdien heeft de door Amerika geleide coalitie 5000 afzonderlijke luchtaanvallen gelanceerd tegen het kalifaat, waarbij meer dan 10.000 jagers werden gedood. Op welke manier dan ook, dit zou als een dodelijke slag tegen de terreurgroep moeten worden beschouwd. Maar bewijs suggereert anders. In augustus 2015 verklaarden Amerikaanse inlichtingendiensten dat ISIS niet zwakker was na een jaar van luchtaanvallen dan het eerder was.

Dit wil niet zeggen dat luchtaanvallen volledig nutteloos zijn geweest. Hoewel ISIS niet zwakker is, zijn ze ook niet sterker.Toen luchtaanvallen begonnen, leek ISIS op het punt om Irak over te nemen. Sindsdien is hun gebied grotendeels stil gebleven of zelfs iets gekrompen. Russische bombardementen - die doorgaans zwaarder en meer willekeurig zijn dan chirurgische stakingen in westerse stijl - hebben de afgelopen maanden ook druk uitgeoefend op de groep, ook al zijn de meeste Russische doelen buiten het ISIS-gebied geweest.

Aan de andere kant is ISIS niet dichter bij instorten en is het ongetwijfeld in invloed gegroeid. Tot voor kort werd gedacht dat de groep niet in staat was om buiten het Midden-Oosten te staken. Parijs laat zien dat hun bereik veel groter is dan we dachten, zelfs na 15 maanden van aanhoudende bombardementen. Hoewel luchtaanvallen mogelijk de belegerde Irakese staat in stand houden, is de effectiviteit van dit type militaire actie duidelijk beperkt.

2Ground Action is het enige dat werkt

Fotocredit: het Amerikaanse leger

Met alle focus op de aanslagen in Parijs, is het gemakkelijk om te vergeten dat 13 november eigenlijk een slechte dag was voor ISIS. In Irak, een combinatie van Koerdisch peshmerga, Koerdische communisten en Yezidi-strijders keerden de stad Sinjar terug van Islamitische Staat. Gesteund door Amerikaanse luchtmacht, marcheerden bijna 10.000 troepen in de stad die ISIS 15 maanden had vastgehouden. Binnen enkele uren was de plaatselijke tak van het kalifaat gevallen na het aanbieden van alleen symbolische weerstand.

Dit was een verpletterende nederlaag voor de terreurgroep. Sinjar en het omliggende gebied functioneerden als een belangrijke jihadistische bevoorradingsroute tussen Syrië en de sleutel, de door ISIS beheerde, Iraakse stad Mosul. Zo gemakkelijk verliezen was ronduit gênant. Het vestigde ook de aandacht op een ongemakkelijke waarheid over het conflict met ISIS. Als grondtroepen erbij betrokken raken, heeft het kaligaat de neiging slecht te presteren.

De Koerdische strijdkrachten bereiden zich nu al voor op het bevrijden van Mosul, waarbij de VN een golf van vluchtelingen verwachten als de stad valt. Grondtroepen hebben flarden van het omliggende Koerdische territorium heroverd en het ziet er niet rooskleurig uit voor ISIS's geïsoleerde Iraakse factie. Als Mosul wordt bevrijd, zal de groep waarschijnlijk terug moeten vallen naar Syrië.

Wanneer dat gebeurt, weet niemand zeker waar de volgende zaken zullen komen. De Koerdische troepen bevrijden hun eigen territorium en zullen waarschijnlijk IS niet helemaal door Syrië kunnen jagen. Maar met luchtaanvallen die besluiteloos blijken, kan een grondkracht in een of andere vorm of vorm hard nodig zijn.

1De huidige situatie kan niet worden vastgehouden

Foto credit: Islamitische Staat

Eind september 2015 zei generaal Martin Dempsey, scheidend voorzitter van de Joint Chiefs of Staff, dat de ISIS-situatie in Syrië een 'patstelling' had getroffen. Sindsdien is duidelijk geworden hoe goed hij was. Met tientallen concurrerende belangen in de regio, die het meest op elkaar zijn afgestemd, lijkt er geen denkbare oplossing te zijn voor deze huidige impasse. Irak duwt ISIS misschien langzaam naar buiten, maar in Syrië is de rommel zo statisch als altijd.

Zo recent als begin november 2015 waren westerse leiders over het algemeen bereid om dat feit te accepteren, zelfs als ze het niet leuk vonden. Maar de aanvallen van Parijs - samen met de mogelijke ISIS-bombardementen op een Russisch vliegtuig - hebben alles veranderd. Dit is niet langer een regionale oorlog die kan worden ingeperkt totdat een oplossing zich aandient. Het is een regionale oorlog die over de hele wereld dood en vernietiging veroorzaakt. Als de huidige situatie klopt, zullen er alleen maar meer zinloze sterfgevallen zijn.

Het is lastig om te zeggen wat de juiste oproep is. Met uitzondering van een klein aantal speciale eenheden lijkt het Witte Huis van Obama veel meer geïnteresseerd in het bewapenen van Koerden en het delen van intelligentie dan het plegen van laarzen op de grond (behalve een klein aantal speciale troepen). De president is bezorgd dat oorlog gaan in een ander Midden-Oosters land de VS in een moeras kan slepen van waaruit het zichzelf niet kan bevrijden. Aan de andere kant kan niets doen hem de Neville Chamberlain van onze tijd in veranderen.

Het probleem is dat niemand het zeker weet. Het kan zijn dat Amerikaanse troepen uiteindelijk de ISIS-dreiging zullen beëindigen. Misschien is het antwoord wel een Russische grootse alliantie met landen als Iran, zwaar bewapende Koerdische rebellen of een door de Fransen geleide NAVO-invasie. Het kan zijn dat een nieuwe oorlog de zaken alleen maar erger maakt, de zaden zaait voor iets dat nog erger is dan dat van ISIS om zijn lelijke kop op te steken.

Kortom, we weten het niet. Maar de huidige situatie is onhoudbaar.

Morris M.

Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.