Delen:
10 redenen Trump Won
Donald Trump is de volgende president van de Verenigde Staten.
Twee jaar geleden zou die zin satirisch zijn geweest. Vorige maand nog klonk het voor velen onwaarschijnlijk. Toch is de snelle opkomst van Trump geen grap. Het is ook niet het verhaal van een of andere dappere underdog. De weg naar succes van de 45e president werd mogelijk gemaakt door een reeks opmerkelijke factoren.
Uitgelicht beeldtegoed: capitolhilloutsider.com10 GOP-storingen
Veel leiders in de Republikeinse partij, vooral degenen die Jeb Bush ondersteunden, wilden niet dat dit gebeurde. Trump is geen orthodox conservatief. Hij is een isolationist die beloofde tijdens de campagne om handelsovereenkomsten te scheuren, Paul Ryan af te zetten en 'ervoor te zorgen dat de rijken hun billijke aandeel zullen betalen'.
Dat Trump het in het Witte Huis heeft gehaald, komt deels door grote fouten van de Republikeinse elites.
In januari 2016 won Ted Cruz Iowa. Hij had een impuls, was een gepassioneerde conservatief en was enorm populair bij evangelicals. Om Trump te stoppen, moesten alle GOP-elites enthousiast Cruz omarmen. Maar dat deden ze niet.
Het onderschrijven van de eigenzinnige Cruz was gewoon te onsmakelijk. Dus steunden ze eerst Rubio en vervolgens Kasich, waarbij ze de anti-Trump-stem verdeelden. Na de conventie moesten de GOP-elites Trump behandelen zoals zij deden met Barry Goldwater en alle financiële en logistieke ondersteuning intrekken. Sommigen deden het. Maar niet genoeg.
Paul Ryan heeft zijn goedkeuring van Trump nooit technisch ingetrokken. Van de Republikeinse leiders die dat deden, hebben velen hem later opnieuw gesteund. Zware slagmannen zoals Chris Christie gooiden naar binnen met Trump. Door dithering hebben de GOP-elites hun eigen #NeverTrump-campagne ondermijnd.
9 Democraatmislukkingen
Hillary Clinton was de zwakste Democratische kandidaat ooit genomineerd voor president. Ze had historische bagage van het Bill Clinton White House, een aanhoudend e-mailschandaal, een schandaal over Amerikaanse doden in Benghazi, meerdere corruptieschandalen en lage populariteitscijfers. Ze rende als tweede Clinton, slechts acht jaar nadat het land besloot dat het hebben van een tweede Bush in het Witte Huis een vreselijk idee was geweest.
Clinton had gewoon niet de genomineerde van haar partij moeten zijn. Als de Dems een vestigingskandidaat wilden, was Joe Biden het antwoord. Als ze een buitenstaander wilden, stond Bernie Sanders klaar om te wachten. Of zou een betere kans hebben gehad tegen Trump.
In plaats daarvan kwam het lot tussenbeide met de dood van Biden's zoon, waardoor hij zich terugtrok. Vervolgens heeft de DNC opzettelijk de campagne van Bernie Sanders van binnenuit gesaboteerd, en ervoor gezorgd dat Clinton genomineerd was. Hierdoor vervreemdden ze aanhangers van Sanders en woedden veel Amerikanen.
8 Woede bij Elites
Amerikanen zijn boos. Ze zijn boos op een elite die zonder pijn de financiële crisis heeft uitgezeten. Ze zijn boos op een congres dat geen wetten kan aannemen om mensen te helpen. Ze zijn boos op een media die ze ziet als hillbillies, rednecks en racisten. Maar bovenal zijn ze boos op hun gebrek aan kansen.
Nog niet zo lang geleden ondersteunde een productiebaan voor arbeiders een bescheiden gezin. Toen verdwenen die banen. Vervolgens begonnen de banen in de middenklasse te verdwijnen. Tussen 2000 en 2011 ging de make-up van de armste buurten van Amerika van meestal ongeschoolde en meestal zwarte naar blanke mensen die waren afgestudeerd aan de middelbare school en zelfs aan de universiteit. Mensen van wie de ouders hadden verwacht dat hun kinderen beter af waren dan zij.
Je zou dit de dood van de Amerikaanse droom kunnen noemen. Misschien als Washington, de pers of zelfs Hollywood sympathiek reageerden, zou er geen woede zijn. Maar Washington doet geen sympathie, en Clinton ook niet. Voor veel van degenen die zijn achtergebleven, kon alleen een buitenstaander als Trump aan de verre elites de pijn laten zien die ze voelden.
7 Amerikaanse angst
Volgens Gallup was terrorisme de nummer één kwestie van Trump-stemmers in deze verkiezing, die de economie en de immigratie ver voorbijschiet. En daarmee bedoelden de meesten van hen islamitisch terrorisme.
Rechtse terrorisme en terrorisme geïnspireerd door Black Lives Matter hebben dit jaar veel politieagenten gedood. Maar alleen islamitisch terrorisme verschijnt zo vaak in het nieuws en richt zich zo vaak op burgers.
Dit creëert een klimaat van angst waarin mensen zich zorgen maken over hun eigen gezin. Als pc-politici het onwillig vinden om het islamitisch te noemen - zelfs als die perceptie oneerlijk is - maakt het mensen zich zorgen dat de staat hen niet zal beschermen. Dus wanneer een kandidaat een snel opgelost moslimverbod voorstelt, reageren de kiezers.
Het is hetzelfde met dingen als ISIS, China, misdaad en immigratie. In beide gevallen bood Trump een eenvoudig beleid dat de echte zorgen van mensen aanboorde. Zelfs zijn onwerkbare ideeën spraken tot diep in veel mensen. Ondertussen hebben de Dems diezelfde angsten gekleineerd en de angstige Amerikanen verteld dat ze ongelijk hadden.
6 Witte woede
Sommige supporters van Donald Trump zijn openlijk racistisch. David Duke, bijvoorbeeld, is een voormalige grote tovenaar van de KKK. Maar als je zegt dat "alle supporters van Trump racisten zijn", is paardenmest eerlijk gezegd. Trump won door de witte stem te behalen voor alle demografen, behalve voor hoger opgeleide vrouwen. Hij deed dit door met succes witte angsten aan te boren.
De tijd dat Amerika een blank land was, is voorbij. Verwacht wordt dat Amerika rond 2040 een meerderheid van de minderheid zal worden. Het nieuws hiervan is ontploft in een tijd van acute witte zorgen. Er is een zwarte president in het Witte Huis. De media portretteert blanken consequent als een bevoorrechte elite. Campus en online activisme zijn zo op identiteit gericht dat velen denken dat ze worden gevolgd door een gedachtepolitie uit de 21e eeuw.
Zelfs wanneer deze angsten overdreven zijn, zijn ze nog steeds echt en nog steeds eng. Donald Trump was schijnbaar de enige kandidaat die luisterde.
5 Riding The Zeitgeist
Interessant is dat het eerste teken dat Donald Trump het voorzitterschap zou winnen, afkomstig was uit Groot-Brittannië. Op 23 juni trotseerde het Britse publiek alle voorspellingen door nauw te stemmen om de EU te verlaten.
"Brexit" bevatte vele kenmerken van de Trump-campagne: woede bij een gezichtloze elite, angst voor immigratie en een bewering van blanke identiteit. Maar Brexit was niet de katalysator voor de onverwachte overwinning van Trump. Beide bewegingen reden eenvoudigweg op de top van een golf die nu de westerse wereld bevuilt.
2016 was het jaar van de buitenstaander. In Duitsland heeft anti-immigrantenalternatief voor Duitsland enorme electorale voordelen behaald. In de Filippijnen werd outsider-sterke man Rodrigo Duterte gekozen op basis van een belofte om het doden van vigilanten te legaliseren. De populistisch-linkse Piratenpartij van IJsland nam 25 procent van de stemmen. In Groot-Brittannië is de officiële oppositieleider een man die 500 keer tegen zijn eigen partij heeft gestemd.
Volgend jaar wint het Franse ultranationalistische Front National verkiezingen. Angela Merkel kan worden afgezet in Duitsland. Een nieuwe tijdgeest vist de wereld, en Trump is pas de laatste om die golf naar de overwinning te rijden.
4 Honger voor verandering
Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is er slechts één instantie geweest van een partij die het Witte Huis drie maanden lang vasthield - toen Ronald Reagan plaatsmaakte voor George H.W. Struik. Dat feit alleen al betekende dat Clinton een zware strijd tegemoet ging. Na twee bewoordingen van de dems die het voorzitterschap bekleedden, hadden de kiezers al zin in verandering.
Slechts weinigen zagen de overwinning van Trump aankomen. Immers, de goedkeuringsratings van Obama zijn momenteel hoog. De werkloosheid is minder dan 5 procent. Dingen zijn niet geweldig, maar ze kunnen erger zijn. Dus wat gebeurde er?
De campagneslogan van Obama 2008. Dat is wat er is gebeurd.
Zelfs in '08 kregen Amerikanen genoeg van Washington en de elites. Onthoud dat Barack Obama de buitenstaanderkandidaat was. Hij was jong. Hij beloofde 'hoop' en 'verandering'.
Maar hij slaagde er niet in de gewenste verandering te brengen. Als er iets was, werd corruptie erger. Kiezers gaven hem twee kansen. Nu zijn ze op zoek gegaan naar een andere kandidaat die belooft de boel op te schudden, in positieve of negatieve zin.
3 Catastrofale opvraagfouten
In het koude daglicht lijkt de 95 procent kans op overwinning van Clinton door bijna alle deelnemers absurd. Het zal de geschiedenis ingaan net naast de Chicago Tribune'' DEWY DEFEATS TRUMAN '' kop van 1948. Het heeft ongetwijfeld invloed gehad op de verkiezingen, mogelijk kost het Clinton het Witte Huis.
Sinds juli hebben bijna alle peilingen laten zien dat Clinton wint. Er was zelfs sprake van een democratische aardverschuiving die de Dems het Huis en de Senaat zou overhandigen. Als gevolg hiervan werd de DNC lui. Clinton sloeg een campagne over in traditioneel democratische staten. Ze bracht niet eens veel tijd door in slagvelden en swingtoestanden, ze zag ze allemaal als in haar zak.
Kiezers reageerden ook. Aan de rechterkant was er woede over een "onvermijdelijke" overwinning van Clinton. Aan de linkerkant, zelfgenoegzaamheid. Liberalen vermeden de realiteit. Toen Nate Silver Clinton slechts 64 procent kans gaf om te winnen, beschuldigden de Democraten hem van het fabriceren van statistieken om het verkeer naar zijn website te trekken. Deze "head in the sand" -benadering stond hen toe om groeiende publieke woede te negeren totdat het te laat was.
2 De 'October Surprise' van de FBI
Zelfs als de peilingen grotendeels voorbij zijn, heeft Clinton misschien nog steeds een kleine overwinning gepest. Rond half oktober registreerde ze 12-punts leads. Enquêtes die later correct voorspelden de overwinning van Trump, zoals de LA Times/ USC, had haar met één punt omhoog. Als de verkiezingen toen werden gehouden, hadden we Clinton waarschijnlijk net het voorzitterschap zien vastleggen.
Maar het werd toen niet gehouden. Op 28 oktober stuurde het hoofd van de FBI, James Comey, een brief naar het Congres met de mededeling dat hij het e-mailonderzoek van Clinton heropende. De presidentiële race explodeerde.
Hoewel de FBI uiteindelijk besliste dat de nieuwe e-mails niets veranderden, was de schade aangericht. De pollnummers van Clinton zijn van een klif gevallen. Terwijl ze vlak voor de verkiezingen herstelde, herstelde ze zich nergens dichtbij om te winnen. Toen de vroege stemming begon, hadden velen slechts één woord dat ze associeerden met Clinton: crimineel.
1 Trump speelde de media als een pro
In augustus 2015 schreven we een artikel met de titel "10 redenen waarom Donald Trump een politiek genie mag zijn." Daarin voorspelden we nauwkeurig dat Trump de Republikeinse nominatie zou winnen, ongeveer zes maanden voordat iemand anders die woorden zou kunnen zeggen zonder hardop te lachen.
Veel van onze redeneringen in dat artikel blijven staan. Maar een inzending valt meer op dan andere: het vermogen van The Donald om de media als een professional te spelen.
Trump heeft een lange achtergrond in tv en entertainment. Hij weet precies wat hij moet zeggen om zijn kernpubliek op te hitsen. Hij weet instinctief hoe hij de aandacht op zichzelf moet vestigen. Elke keer dat een van zijn rivalen de berichtgeving begon te domineren, liet hij een retorische granaat ontploffen en zwaaide alle camera's zijn kant op. Tegen de zomer van 2015 klaagde Rand Paul al over de 'gratis dekking' van Trump.
Trump begreep die oude stelregel dat "er bestaat niet zoiets als slechte publiciteit." Hij wist dat zelfs als experts op tv zijn laatste beleid aan de kaak stelden, de mensen die thuis zaten te horen wat de Donald hen wilde laten horen. Geloof ons niet? Probeer vijf Clinton-polissen uit de top van je hoofd te noemen. Probeer vervolgens vijf van Trump's te noemen.We gokken dat Trump makkelijker is geworden.
Alle verkiezingen, de media wilden niets liever dan Trump afbreken. In plaats daarvan hebben ze hem per ongeluk in de machtigste man op aarde gebouwd. Als dat geen ironie is, weten we niet wat het is.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.