Delen:
10 eigenaardigheden van de natuur die ervoor zorgen dat je je hoofd krabt
De natuur is enorm, en zoals met alles wat zo geweldig is als de natuur, zullen er enkele verbijsterende eigenaardigheden zijn. Wetenschappers werken eraan om deze dingen te begrijpen met de middelen die ze hebben, en hoewel ze in de loop van de menselijke geschiedenis fantastische vooruitgang hebben geboekt, is er nog veel onbekend. Zelfs sommige dingen die wetenschappers hebben ontdekt of gedocumenteerd zijn nog steeds moeilijk te vatten en lijken vreemd.
Als je aan de natuur denkt, zie je misschien vredige bossen, een woestijnzonsondergang of de Afrikaanse Serengeti. Je denkt waarschijnlijk niet aan onsterfelijke dieren, het mysterie van de Cambrische explosie of lichte pilaren die in de natuur verschijnen. Lees verder om meer te weten te komen over die en meer.
10 reuzenhaaien
Deze plankton-etende haaien zijn de op een na grootste levende vis en groeien in de regel 6 tot 8 meter lang (20-26 voet voor jou Amerikanen). De langste reuzenhaai die ooit werd gevonden was 12 meter lang, de zwaarste haai bleek 21 ton te zijn en de diepste die deze haaien ooit zijn waargenomen, was 1,981 meter (6.500 voet) naar beneden.
Reuzenhaaien worden ook wel bothaaien, olifantenhaaien en (mijn favoriet) grote mondhaaien genoemd. Ze zijn meestal te vinden reizen in groepen, maar sommige reizen alleen. Wat eng is, is dat deze groepen waar ze in reizen maar liefst 100 reuzenhaaien kunnen bevatten. Deze haaien zijn eigenlijk zachte reuzen en zijn voor niets gevaarlijk, behalve het plankton dat ze eten om te overleven. Reuzenhaaien zijn een doelwit voor jagers vanwege hun grote lever. Deze levers worden gebruikt voor een breed scala aan doeleinden, van het gebruik in lampen tot de productie van cosmetica.
Wat is er zo mysterieus aan deze haaien? Nou, in elke vrouwelijke reuzenhaai werkt alleen de rechter eierstok. Zelfs vandaag weten biologen niet waarom slechts één eierstok werkt.
9 rotiferen
Rotiferen, beter bekend als wieldieren, zijn microscopische dieren die veel voorkomen in zoetwateromgevingen. Hoewel sommige raderdiertjes onafhankelijk zijn, leven anderen in koloniën. Rotiferen werden voor het eerst waargenomen toen vroege microscopen in gebruik werden genomen en sindsdien zijn 2.200 soorten rotiferen beschreven. Hoewel deze dieren klein zijn, kunnen ze 100.000 keer hun volume in water per uur filteren en worden ze vaak in aquariums gebruikt om het water te helpen reinigen, zodat besmet materiaal zich niet in de tank kan opbouwen.
Het mysterie bij deze kleine man komt van een klein orgaan dat het retrocerebrale orgaan wordt genoemd, dat in de buurt van de hersenen ligt. Het retrocerebrale orgaan bestaat uit een paar klieren aan weerszijden van een zak die in een kanaal loopt. Dit kanaal wordt in twee gedeeld voordat het door de poriën op het bovenste deel van het hoofd wordt geopend. Verwarrend, toch? Maak je geen zorgen als je niet begrijpt wat er aan de hand is; biologen zijn ook verbijsterd door de functie van het retrocerebrale orgaan en het proces dat het triggert.
8 Loricifera
Loricifera is een phylum van zeedieren die op de bodem van de Middellandse Zee meer dan 3000 meter diep is gedocumenteerd. Leden van dit phylum zijn zeer kleine of zelfs microscopische dieren die in sediment leven. De dieren zijn meestal te vinden in de ruimtes tussen marine grind of stevig vastgemaakt aan grind op de bodem van oceanen en zeeën. Ze zijn meestal gebouwd met een buitenbehuizing die hun spijsverteringsstelsel, hoofd en mond beschermt. Er zijn twee geslachten bij de volwassen Loricifera en deze kleine dieren kunnen zich via parthenogenese voortplanten. Met andere woorden, ze kunnen reproduceren door middel van nieuwe geboorten. Er zijn momenteel meer dan 100 soorten van deze phylum, waarvan de grootte variëren van 100 micrometer tot 1 millimeter.
Wat is er vreemd aan deze jongens? Welnu, dit phylum bevat het eerste bekende dier dat bestaat in een omgeving zonder zuurstof. Dat klopt, het gebied waar sommige Loricifera werden gevonden had zo'n hoge concentratie zout dat er geen zuurstof was. Deze omgevingen staan bekend als anoxisch. Momenteel zijn er drie soorten Loricifera die bekend zijn in dit soort omgeving.
7 Homing
Homing is het vermogen van dieren om hun weg terug naar een locatie te vinden. Deze locatie varieert van een broedgebied tot het thuisland van een dier. Er zijn verschillende soorten homing.
Magnetische oriëntatie is wanneer een dier het magnetisch veld van de aarde gebruikt om zijn weg naar huis te vinden. Dit is handig als je de zon niet kunt zien, zoals molratten die via ondergrondse holen naar huis terugkeren. Een andere vorm van homing is hemelse oriëntatie, die wordt gebruikt door gemarmerde salamanders, die alleen hun weg naar huis kunnen vinden als de sterren zichtbaar zijn. Er is ook getheoretiseerd dat homingduiven laagfrequente geluidsgolven gebruiken om een kaart van hun omgeving te maken, zodat ze hun weg naar huis kunnen vinden, zelfs als ze kilometers ver weg zijn.
Sommige dieren gebruiken iets dat bekendstaat als ware navigatie. Bij dit soort navigatie worden oriëntatiepunten zoals bergen, rivieren en dergelijke gebruikt om door vertrouwd gebied te navigeren. Dit betekent echter dat echte navigatie niet werkt op onbekend terrein. Van zeeschildpadden is bekend dat zij dit soort homing gebruiken.
6 onsterfelijke soorten
Biologisch onsterfelijke soorten worden gedefinieerd als soorten waarvan het sterftecijfer niet na de volwassenheid stijgt. Eén geslacht van onsterfelijke dieren is Hydra, die voor het eerst werden waargenomen om geen tekenen van veroudering te vertonen in 1998 door een team van wetenschappers. Hydra zijn kleine zoetwaterorganismen die tot 10 millimeter lang worden en kleine waterdieren eten. Deze kleine organismen zien eruit als een buisje met tentakels die vanaf een uiteinde reiken. Ze lijken eeuwig te leven en verouderen niet.
In het wild echter Hydra moet zich nog steeds zorgen maken over ziekten, roofdieren en besmet water. Al deze dingen kunnen het biologisch onsterfelijke doden Hydra, die nog steeds kan bezwijken voor andere doodsoorzaken, ook al kan het niet bezwijken voor de leeftijd. Hydra zijn berucht omdat ze bestaan uit voornamelijk stamcellen, cellen die zich continu kunnen delen en differentiëren in elk mogelijk celtype, wat hen indrukwekkende regeneratieve vermogens geeft. Dit soort cellen wordt pas de eerste paar dagen na onze conceptie in mensen gevonden en verdwijnt daarna.
5 Cambrische explosie
De Cambrische explosie, ook bekend als de Cambrische straling, vond bijna 541 miljoen jaar geleden plaats, in een tijd die bekend staat als de Cambrische periode. In de loop van een paar miljoen jaar, een extreem korte tijd vanuit een evolutionair perspectief, kwam bijna alle belangrijke dierfyla in de fossielenboeken te voorschijn, en veranderde de biosfeer voor altijd. Vóór deze explosie bestond de aarde bijna uitsluitend uit plankton, bacteriën en algen. Na de explosie leidde de opkomst van meer complexe en een grotere verscheidenheid aan dieren ertoe dat het ecosysteem genuanceerder werd. Bijvoorbeeld, predatie kwam in het ecosysteem als gevolg van de Cambrische explosie.
We weten echter niet zeker waarom deze explosie plaatsvond. Sommige wetenschappers geloven dat een lichte toename van zuurstof het kantelpunt was dat leidde tot de golf van soorten. Zuurstof is nodig voor processen zoals het metaboliseren van voedsel en zuurstof geeft meer energie vrij dan de anaërobe manieren waarop de meeste soorten in die tijd leefden. Dus als er een plotselinge toename van het zuurstofniveau zou zijn, zou de ontwikkeling van meer complexe en energie-intensieve organismen zijn vergemakkelijkt.
4 Slaap
Iedereen weet wat slapen is, toch? De van nature terugkerende staat die doorgaans leidt tot veranderd bewustzijn, gebrek aan spierbewegingen en bijna geen sensorische activiteit is er één waar mensen gewoonlijk een derde van hun hele leven in doorbrengen. Maar dit moet vreemd lijken, toch? In het wild lijkt het volledig kwetsbaar zijn voor aanvallen voor grote hoeveelheden tijd een zwakte te lijken als de thermische uitlaatpoort in de Death Star.
Bij de mens is adequate slaap gekoppeld aan een beter geheugen, langere levensduur, minder ontsteking gekoppeld aan hartaandoeningen, diabetes, artritis en beroertes, verhoogde creativiteit, betere cijfers, betere aandacht, minder stress en lagere depressies. Er zijn zoveel voordelen van slaap dat het zijn eigen top-tien lijst verdient. Het is echter nog steeds onduidelijk waarom we in de eerste plaats zijn geëvolueerd om te slapen. Theorieën omvatten het smeden van nieuwe neurale verbindingen om oude, ongebruikte en onbelangrijke uit te filteren. Al deze theorieën, hoewel dwingend, worden niet altijd volledig ondersteund door empirisch bewijs.
3 lichte pijlers
Lichtzuilen zijn een uiterst elegant verschijnsel waarbij verticale lichtbanden uit een lichtbron verschijnen. Dit effect wordt veroorzaakt door de interactie van licht met ijskristallen die zich in de atmosfeer bevinden of in de wolken hangen. De prominentie van de lichte pilaren heeft een directe relatie met hoe groot de kristallen in de atmosfeer zijn. Met andere woorden, hoe groter het kristal, hoe meer uitgesproken de lichtstralen worden. Veelvoorkomende lichtbronnen zijn de zon, de maan en straatverlichting. Deze oogverblindende bril is bekend bij zonsopkomsten, zonsondergangen en 's nachts op plaatsen als Noord-Ontario, Alaska en zelfs Arizona.
Pijlers veroorzaakt door kunstmatige bronnen zoals straatverlichting zijn vaak groter dan lichte pilaren veroorzaakt door natuurlijke bronnen zoals de zon, die een fenomeen creëert dat bekend staat als zonnepijlers of zonnepijlers, en de maan. De pilaren die je ziet, zijn eigenlijk niet over de lichten zoals ze lijken, maar zijn optische illusies zoals halo's.
2 Neuroplasticiteit
Neuroplasticiteit wordt door neurowetenschappers gedefinieerd als het vermogen van de hersenen om te veranderen. Dit attribuut van de hersenen is van fundamenteel belang voor zowel de ontwikkeling als de achteruitgang ervan.
Hoe veranderen de hersenen, precies? Welnu, grijze materie verdikt of krimpt, waardoor neurale verbindingen worden gesmeed, verfijnd, verzwakt of verbroken. Deze veranderingen die plaatsvinden in onze hersenen veranderen de manier waarop we denken en zelfs onze mogelijkheden. Dit proces vindt plaats in zaken als het leren van een nieuwe dansstap of het leren van de weg naar het werk. Het wordt ook gezien in andere, droevere dingen zoals het vergeten van iemands naam of het nummer van je moeder. Neuroplasticiteit is op elke leeftijd aanwezig.
Een verbazingwekkend voorbeeld van neuroplasticiteit is in Londense taxichauffeurs. Men heeft gerapporteerd dat het leren van alle straten van Londen en constant het navigeren hen de structuur van de hersenen van de taxi's heeft veranderd. De hersenen van een beginnende taxichauffeur zijn radicaal anders dan die van een ervaren taxichauffeur.
1 De oorsprong van het leven
Enthousiast onderwerp, is het niet? Abiogenese, ook bekend als de oorsprong van het leven, is het proces waarin leven ontstaat uit niet-levende materie zoals de organische verbindingen die op aarde worden gevonden. De overgang van niet-leven naar leven is geen enkele gebeurtenis, maar vond plaats gedurende miljarden jaren, en we proberen nog steeds uit te zoeken hoe het gebeurde.
Er zijn veel theorieën over hoe dit gebeurde. Een daarvan is dat toen de aarde bedekt was met ijs, het ijs de verbindingen beschermde tegen de zon, waardoor complexe interacties tussen deze verbindingen mogelijk waren, wat leidde tot leven. Bliksem is een andere theorie. Elektriciteit produceert suikers en aminozuren van elementen in de atmosfeer en een blikseminslag op een rijke vulkanische wolk zou tot leven kunnen leiden. Klei is een andere populaire theorie. Klei zou een gebied van geconcentreerde chemische activiteit kunnen zijn dat de opkomst van het leven mogelijk maakt zoals we het nu kennen.
Een nieuwe theorie van natuurkundigen is dat het leven onvermijdelijk was omdat een systeem, omringd door energie, zou evolueren om efficiënt te zijn in het verdrijven van energie, en atomen zullen zich organiseren om dit doel te dienen. Deze reorganisatie en verhoogde energiedissipatie zou uiteindelijk tot leven leiden.