10 van de meest unieke cactussen

De plantenwereld is vaak een van vreemde schoonheid en puur wonder. In vele vormen en maten zijn planten allemaal op de een of andere manier uniek, maar cactussen zijn enkele van de meest verbazingwekkende planten ter wereld. Beschermd door een buitenlaag van stekels, verdragen cactussen enkele van de meest veeleisende en veeleisende omgevingen. Vertrouwend op hun ongelooflijke wateropslagcapaciteiten en een dikke huid om waterverlies te voorkomen, worden cactussen diep verborgen in de droogste woestijnen en zelfs in de toppen van sommige bergen. Hoewel cactussen zeker uniek zijn tussen andere planten, zijn sommige bizar, zelfs door cactussen.

10 Agave Cactus

Bekend als de Agave cactus, Leuchtenbergia principis is uniek vanwege de rechte, vingerachtige uitsteeksels van de hoofdstam. Deze "vingers" zijn voorzien van kleine bundels stekels die, in oudere exemplaren, kunnen uitgroeien tot een verwarde, beschermende baan op het bovenste gedeelte van de plant. De agave begint zoals elke normale cactuszaailing en zal spoedig zijn punten ontwikkelen. Naarmate het ouder wordt, vormen deze zich in zijn dikke fotosynthetische "vingers". Zodra de uitsteeksels zijn gevormd, behoudt de agave zijn vorm en wordt breder en steviger maar blijft een enkele plant. Dit is abnormaal omdat de meeste cactussen op enig moment zullen beginnen met het produceren van kleine nakomelingen, of zelfs "armen" in grotere planten.

9 Ariocarpus Fissuratus ("Living Rocks")

Cactussen worden geassocieerd met stekels, maar een paar soorten hebben geen stekels of verliezen ze zodra ze volwassen zijn. A. fissuratus is een extreem langzaam groeiend voorbeeld van spineless cacti. Sommigen van hen kunnen tot 50 jaar duren om 4-5 inch in diameter te bereiken. Als een kiemplant hebben deze planten zeer kleine, zwakke stekels die groeien vanuit de punten van de geofytische structuur. Naarmate de plant ouder wordt, vallen deze stekels weg en groeien er geen nieuwe meer in de plaats van de oorspronkelijke set. Dit resulteert in een vreemd uitziende plant zonder verdediging, die contra-intuïtief lijkt voor de gezondheid van de soort. Door het gebrek aan verdediging groeit A. fissuratus in moeilijk bereikbare spleten en vergelijkbare locaties en produceert kleine hoeveelheden psychoactieve stoffen om te voorkomen dat dieren het eten.

8 Astrophytum caput-medusae

Een unieke vorm, A. caput-medusae groeit zoals de naam aangeeft, zoals het slangenhaar van medusa. Onlangs ontdekt, werd A. caput-medusae eerst in zijn eigen classificatie opgenomen totdat werd ontdekt dat de bloemen identiek waren aan die van het Astrophytum-genus, evenals de kleine plukjes zachte wolachtige haren van de stengel. Dit verzekerde zijn plaats als een Astrophytum-soort. Het produceren van briljante gele bloemen met rode centra, A. caput-medusae produceert gemakkelijk enkele van de grootste zaden onder cactussen, gemeten tussen 1/8 en 1/4 van een inch breed.

7 Peyote

Een van de meest bekende en goed gereguleerde cactussen is de Lophophora williamsii, beter bekend als peyote. Peyote is illegaal om te groeien of te bezitten en staat bekend om zijn krachtige psychedelische effecten dankzij hoge concentraties mescaline. Het is alleen legaal voor gebruik door leden van indianenstammen omdat peyote al lange tijd een centraal aspect is van de Amerikaanse rituelen van Nativa. Volgens deze stammen zou het gebruik van peyote vaak resulteren in het begrijpen van geesten en andere ontastbare entiteiten ...

6 Discocactus horstii

Als ze volwassen zijn, ontwikkelt de discocactus een cephalium - een dichtbevolkte groei - waarvan de grote, witte bloemen bloeien. Hoewel het groen is in de vroege stadia van zijn leven, ontwikkelt discocactus uiteindelijk een rode tint. Hoewel het er jong uitziet als een standaard cactus in de woestijn, groeien ze op een hoogte van ongeveer 304 meter boven zeeniveau. Discocactus kan moeilijk zijn om te groeien, omdat ze de neiging hebben om te rotten als ze te water worden gegeven en om volledig uit te drogen als ze korter water hebben dan wat de meeste cactussen kunnen verdragen.

5 Hylocereus undatus

Wanneer iemand bloemen op de voorgrond brengt, komen cactussen niet meteen voor de geest, ook al kunnen bloemen van cactussen enorm groot en mooi zijn. De H. undatus bloem kan meer dan 35 centimeter (ongeveer 14 inch) lang en 23 centimeter (ongeveer 9 inch) breed zijn. De H. undatus bloeit alleen 's nachts en elke bloem opent slechts een keer voordat hij wordt bezaaid en een drakenfruit wordt of valt en sterft. De bloemen verspreiden een extreem krachtige vanille-geur die overweldigend kan zijn als de bloem direct wordt geroken.

4 Pereskiopsis spathulata

Sommige cactussen verkeren in een primitieve staat dat ze eigenlijk zowel bladeren als stekels hebben. De P. spathulata is er een van: met kleine stekels, gloeikansen en bladeren die uit een enkel punt komen. Tropisch en extreem snel groeiend van aard, wordt P.spathulata vaak gebruikt als een entingbasis om het groeiproces van zaailingen van langzaam groeiende soorten te versnellen. Hoewel het nog steeds in staat is om te bloeien, is het zeldzaam om een ​​P. spathulata te vinden die wordt gekweekt vanwege zijn uiterlijk of bloemen. De meeste exemplaren zijn eenvoudig stekken die zijn geroot uit een moederplant, wat resulteert in een groot aantal klonen die ook kunnen worden geknipt en opnieuw geplant.

3 Turbinicarpus subterraneus

Wanneer we denken aan cactussen, denken we vaak aan lange, dikgesteelde planten die zijn bedekt met spikes, maar (zoals deze lijst al heeft laten zien) is dit vaak niet het geval. Bij T. subterraneus bevindt de ware verrassing zich onder het oppervlak van de grond. De kleine, knotsachtige hoofden worden ondersteund door een knolvormige wortel - vaak dezelfde grootte als de blootgestelde stengels. Deze wortel zorgt ervoor dat de T. subterraneus lange periodes van droogte overleeft door grote hoeveelheden water op te slaan. Doordat het onder het oppervlak is, kan het ook koudbestendig genoeg zijn om korte perioden van blootstelling aan temperaturen te doorstaan ​​als lage -4 ° C (28.4 ° F)]

2 De Atrichoke Cactus

Meestal aangeduid als de artisjokcactus, het is de enige soort in het geslacht Obregonia.Vergelijkbaar met de Ariocarpus en Leuchtenbergia-soort, groeit de artisjokcactus op een geofytische manier, met zijn lichaamspunten spiraalvormig vanaf het groeipunt. Hoewel het weliswaar ruggengraat heeft, werpen ze vaak van de plant, wat resulteert in dunne plekken van stekels aan de uiteinden van de areolen. Deze spiraalvorm in combinatie met het soort steel resulteert in de kenmerkende artisjokvorm. Smal-bloemen bloeien in de zomer uit de toppen van jonge groei, wat resulteert in een eetbaar, vlezig fruit wanneer het bemest en rijp is.

1 Blossfeldia liliputana

Vaak groeit tussen rotsen in het Andesgebergte, B. liliputana verdient zijn naam van het land van Lilliput in de roman Gulliver's Travels, waar al zijn burgers klein waren voor Gulliver. Dit omdat B. liliputana de kleinste cactussen is, maximaal 1,3 centimeter breed. Hun grootte, evenals hun groeipatronen, maken deze kleine wonderen vooral uniek. Cactussen hebben vaak een afgerond groeipunt, maar toch groeit B. liliputana uit een streepje in het midden van de plant. Bloeit tijdens de zomermaanden, B. liliputan zelfbevrucht en produceert zaden die zo klein zijn dat ze gemakkelijk opgaan in de omringende rotsen en zand.