Delen:
10 verbijsterende dingen die deze week zijn gebeurd (21/21/18)
Het bijhouden van het nieuws is moeilijk. Zo moeilijk zelfs dat we besloten hebben om je de moeite te besparen door elke week de meest significante, ongewone of gewoon oude, verbluffende verhalen bij elkaar te ronden.
Na een relatief saaie serie krantenkoppen vorige week, explodeerde het nieuws van deze week in turbo-overdrive. Niet één maar twee enorme politieke stormen mishandelden DC, terwijl een echte storm de Carolina's sloeg. Elders haalde een nieuwe top in Noord-Korea weer de kop, terwijl beschuldigingen de Britse Labour Party deden schudden. Ook blies er een drieweg internationaal incident op tussen Israël, Rusland en Syrië. Maak je klaar voor een hobbelige rit.
10 Paul Manafort Flipped
Het heeft lang geduurd, maar hij is eindelijk gebroken. Afgelopen vrijdag accepteerde Paul Manafort een pleidooi voor het team van Robert Mueller over onopgeloste beschuldigingen van samenzwering en getuige geknoei. (Hij was al in augustus veroordeeld voor acht tellingen van fraude.) Hij zal nu Mueller helpen bij zijn onderzoek naar Rusland.
De Manafort pleidooiovereenkomst is explosief maar ook enigszins vreemd. Alle beschuldigingen van Manafort komen voort uit misdaden die niets te maken hebben met zijn tijd in de Trump-campagne, met zijn lobbywerk vóór 2014 in Oekraïne. Mueller lijkt echter te geloven dat Manafort iets weet dat interessant is voor zijn hoofdonderzoek.
President Trump lijkt totaal niet betrokken te zijn bij deze ontwikkeling, heel waarschijnlijk omdat hij niets te verbergen heeft. Maar, zoals Judge Andrew Napolitano heeft opgemerkt, betekende Manafort's pleidooi het toegeven aan een adembenemend aantal misdaden, waaronder enkele waarbij Russische oligarchen betrokken waren, de voormalige regering van Oekraïne en één niet-genoemde Obama-functionaris.
Met andere woorden, als Manafort niets waardevols heeft, zet hij zichzelf nu meerdere levens in de gevangenis aan de lijn. Er is duidelijk een grote vis in de omgeving van Mueller. De tijd zal leren of het echt de president is of niet.
9 Israël werd beschuldigd van het neerschieten van een Russisch vliegtuig door Syrië
Hoewel de oorlog niet helemaal de psychopathische slachting is die het ooit was, blijft Syrië een tondeldoos waar de geringste fout in een groter conflict kon doordringen. Een fout bijvoorbeeld, zoals het Assad-regime dat een Russisch vliegtuig neerhaalt en 14 militairen doodt.
Nou, dat is precies wat er gebeurde op maandagavond. Maar de echte kicker was niet dat de verdediging van Assad per ongeluk een vriendelijk vliegtuig had uitgeschakeld. Het is dat Rusland de schuld op Israël heeft gelegd.
Israël voert momenteel clandestiene bombardementsmissies naar Syrië om Iraanse doelen te raken. (Iran is een bondgenoot van Assad.) In dit geval beweerde Rusland dat twee Israëlische F-16's hun vliegtuigen opzettelijk als dekking gebruikten tijdens een bombardementsronde, waardoor Moskou slechts één minuut van de staking op de hoogte was. De verdediging van het Syrische regime raakte verward en vernietigde het Russische vliegtuig per ongeluk.
Poetin en Netanyahu proberen momenteel de gemoederen van hun regeringen hiertegen af te koelen, maar het Russische ministerie van defensie heeft Israël publiekelijk de schuld gegeven van de 14 Russische doden.
8 Orkaan Florence mishandelde de Carolinas
Afgelopen vrijdag maakte de orkaan Florence eindelijk de landing in North Carolina. Er was veel verwarring geweest over de storm, sommigen zeiden dat het grote schade aanrichtte en anderen zeiden dat het "gewoon" een categorie 1 was. Achteraf gezien kunnen we zien dat Florence niet op het niveau van de orkaan Katrina was. Maar het was nog steeds destructief. Op het moment van dit schrijven op donderdag zijn 37 mensen nu dood verklaard.
De schade was enorm. Moody's berekende ongeveer $ 17 miljard aan kosten die voortvloeiden uit de orkaan, terwijl andere bronnen het ware cijfer op meer dan $ 22 miljard zetten. De storm vernietigde ook de economie van hele boerengemeenschappen. Alleen al in Noord-Carolina verdronken meer dan een miljoen kippen en duizenden varkens in het water.
Met veel gebieden die nog steeds onder water staan en duizenden mensen nog steeds geëvacueerd zijn, is de nachtmerrie nog niet ten einde. FEMA heeft nu een lange weg te gaan om ervoor te zorgen dat getroffen gemeenschappen kunnen herstellen.
7 Een internet Lynch Mob verlamde vrije spraak (opnieuw)
Jian Ghomeshi is een bekende naam voor Canadezen. In 2014 werd de voormalige gastheer van de CBC beschuldigd van vele seksuele misdrijven tegen vrouwen, waaronder slaan, bijten en stikkende partners. Begin 2016 werd hij op alle aanklachten vrijgesproken en een verwante zaak buiten rechte opgelost.
Deze week kwam hij eindelijk in de publieke belangstelling en publiceerde hij een essay over zijn ervaringen in The New York Review of Books (NYRB). Het doel van deze inzending is niet om te betogen of NYRB de juiste aanroep gedaan door het essay te publiceren terwijl #MeToo nog steeds actief is. Het is om het gevaar te markeren van wat er daarna gebeurde.
Toen de internet- en adverteerdersachterstand uitbrak, NYRB redacteur Ian Buruma voelde zich gedwongen om af te treden als gevolg van een succesvolle baan op Twitter en een dreigende boycot door de adverteerders van de universiteitspers die vreesden voor oproer op de universiteitscampussen van vandaag. U weet wel, degenen die het debat over controversiële onderwerpen hebben verwelkomd en er nu voor wegrennen. Kort gezegd: geldoverleg, redactiewandelingen.
"Ik verwachtte dat er sterke reacties zouden zijn. Maar mijn hoop was dat het de discussie zou openen over wat te doen met mensen die zich misdragen hebben maar door een rechtbank zijn vrijgesproken, "zei de heer Buruma. "Ik heb een themanummer gemaakt over #MeToo-daders die niet zijn veroordeeld door de rechterlijke macht, maar door sociale media. En nu zit ik zelf in de schandpaal. '
Buruma was een groot schrijver en een tot nadenken stemmende redacteur. Om hem neergehaald te zien worden door een internet-lynch-menigte, niet omdat hij een misbruiker was, maar omdat hij een artikel bestelde door een man die ervan beschuldigd werd een misbruiker te zijn, is het alsof hij kijkt naar een bende misdadigers die herhaaldelijk het Eerste Amendement in de lies schopt.
Misschien is het een leeftijdszaak, maar deze columnist kan zich nog herinneren wanneer controversiële artikelen essentieel waren om te debatteren. Vanity FairHet artikel uit 2001 van Gore Vidal, bedoeld om Timothy McVeigh te begrijpen, een man die echt schuldig was aan het vermoorden van 168 mensen, veroorzaakte een vuurstorm, maar het was van levensbelang.
O.J. Simpson's verslag van de moord op Ron Goldman en Nicole Brown kreeg oorspronkelijk zijn uitgever in brand gestoken, maar dat had meer te maken met Simpson die geld verdiende van de zaak. Zodra het opnieuw werd gepubliceerd en alle opbrengst naar de families ging, werd het een bestseller.
Uitzichtpunten, zelfs gruwelijke, moeten gehoord worden, al is het alleen maar om vreselijke acties te begrijpen. Dat we nu meer op ons gemak zijn met het vernietigen van de carrières van degenen die hun First Amendment-rechten uitoefenen dan met het lezen van een artikel waar we het misschien niet mee eens zijn, en zelfs afkeurenswaardig zijn over de sombere plek waarnaar het openbare discours gaat.
6 Een voormalige leider van de Britse Labour Party werd beschuldigd van een Sovjet-spion te zijn
Michael Foot is de voormalige leider van de Britse Labour Party, die vooral bekend is om twee dingen: het dragen van een ezeljack aan een herdenking en absoluut verpletterd worden door Margaret Thatcher in de verkiezing van 1983. Er wordt ook al geruime tijd beweerd dat hij banden had met de KGB. Deze week, De tijden van Londen heeft mogelijk definitief bewijs gevonden.
We zeggen "kan hebben" omdat het een beetje onduidelijk is. De tijden meldt dat Foot absoluut een van de "nuttige idioten van de USSR" was. Intussen meldt de BBC alleen dat MI6 goede reden had om te geloven dat hij dat was, wat niet precies hetzelfde is.
Toch was het verhaal diep controversieel in Groot-Brittannië, waar linkse elementen Voeten als een nationale held beschouwen. De tijden beweerde dat MI6-informant Oleg Gordievsky in 1981 een KGB-bestand van 300 pagina's over de politicus had blootgelegd, waardoor hij de bijnaam Agent Boot kreeg en hem opsloot als iemand die geld van de Sovjets had gepakt.
Foot's family reageerde door te zeggen dat hij met succes een rechtszaak had aangespannen De tijden voor het feit dat hij hem in de jaren negentig een KGB-agent noemde, en ze waren gewoon oud nieuws aan het herleven.
5 Texas heeft een vermeende seriemoordenaar opgepakt in de Amerikaanse grenspatrouille
Als de beschuldigingen waar zijn, was Juan David Ortiz een gemeen werkstuk. Als veteraan lid van de Amerikaanse grenspolitie, werd hij zaterdag vastgehouden in Texas omdat hij naar verluidt vier vrouwen had vermoord en probeerde een andere te vermoorden. Zijn arrestatie eindigt waarschijnlijk een moordwraak van twee weken die Webb County in zijn greep had.
Ortiz zou prostituées hebben ontvoerd en hen hebben vermoord voordat ze hun lichaam langs de Interstate 35 hadden gedumpt. Zijn beoogde vijfde slachtoffer wist te ontsnappen en de politie te waarschuwen, die Ortiz vervolgens naar een parkeerplaats volgde en hem zonder incidenten arresteerde.
Als Ortiz inderdaad schuldig is, dan is het geluk dat zijn slachtoffer kon ontsnappen en de autoriteiten waarschuwde toen ze dat deed. Het snelle tempo van de moorden suggereert dat er nog veel, veel meer doden zouden zijn als hij niet was gepakt.
4 Stormy Daniels probeerde lichaam te schande de president
Ligt het aan ons of zijn politieke aanvallen de afgelopen jaren cruder geworden? Er was de biografie die beweerde dat David Cameron een deel van zichzelf in een dood varken had gestopt voor een weddenschap, de recente beschuldiging dat een kandidaat van het Congres in Virginia Bigfoot-erotica schreef en dat de hele Marco Rubio-Donald Trump vecht over wie de grotere "handen had" "In de voorverkiezingen van 2016.
Nou, voeg nog een andere toe aan die illustere lijst. Op dinsdag, The Guardian slaagde erin een exemplaar van het nieuwe boek van Stormy Daniels te bemachtigen. Hoewel de krant lovenswaardig zijn rapportage op de meer serieuze dingen richtte, is dat niet wat Twitter wegnam. Nee, ze namen Daniels weg en beweerden dat een bepaald intiem onderdeel van president Trump eruit zag als een 'paddestoel'.
Dat is juist. Daniels probeerde de president te schamen.
Sommige mensen denken dat het boek als geheel opmerkelijk is omdat het veel details toevoegt aan de bewering dat Daniels en Trump een affaire hebben gehad. Anderen geloven dat de hele controverse irrelevant is. Hoe dan ook, de media die er omheen stormen is even opmerkelijk om aan te tonen hoe laag het debat is gedaald. We beoordelen nu de president door wat er in zijn broek zit in plaats van zijn beleid. Wauw.
3 Noord- en Zuid-Korea hielden een andere historische top
Laten we even ademhalen en vorig jaar kijken waar we waren met Noord-Korea. In onze laatste razzia van september 2017 meldden we dat de DVK zich voorbereidde om Amerikaanse vliegtuigen neer te schieten die binnen 80 kilometer (50 mijl) van zijn grenzen kwamen. Slechts een paar weken eerder meldden we dat Zuid-Korea een zelfmoordploeg opzette om Kim Jong Un af te sluiten. Met andere woorden, spannende tijden.
En kijk nu naar het Koreaanse schiereiland. Dinsdag nam President Moon van Zuid-Korea een driedaagse tournee door de DVK die culmineerde in hem en Kim die de heilige berg Paekdu beklommen en hun handen ophieven. Daarvoor nam Moon Pyongyang in en maakte een ongekende speech tijdens de massames. Niet lang daarna beweerde Kim dat hij bereid zou zijn VN-inspecteurs toe te staan de ontmanteling van de Noord-Koreaanse nucleaire sites te volgen. Tegen het einde waren het praktisch BFF's.
Het is de moeite waard om te onthouden hoe we hier zijn gekomen. Zowel de hardnekkige toewijding van president Moon aan vrede als de mercuriale stijl van president Trump hebben ertoe bijgedragen dat de DVK in de kou zit. Er is nog een lange weg te gaan, maar wat een verschil maakt een jaar.
2 Een Australische Paralympiër werd beschuldigd van het faken van haar symptomen
Amanda Reid (voorheen Amanda Fowler) was een van de helderste Paralympische talenten van Australië.Ze nam in 2016 een zilveren mee naar huis om te fietsen in Rio en had eerder in 2012 als een zwemmer in Londen gereden.
Ze had ook in meerdere categorieën gestreden - van slechtzienden tot verstandelijk gehandicapten tot lichamelijk gehandicapten als gevolg van hersenverlamming. En dat is waar de problemen kwamen.
Het is vrij ongebruikelijk dat een Paralympiër meedoet aan de categorie fysiek gehandicapt, terwijl hij eerder alleen gekwalificeerd was voor mensen met een verstandelijke beperking (behoudens een gruwelijk ongeval). Maandag zond de BBC een rapport uit waarin Reid ervan werd beschuldigd haar beperkingen te overdrijven of te vervalsen.
Waar de schuld ligt is onduidelijk. Sommigen hebben haar coach ervan beschuldigd dat ze haar op een zinvolle manier gasleidde dat ze dacht dat ze meer gehandicapt was dan dat ze haar prestaties zou verzilveren. Andere geïnterviewden zeiden dat Reid getuige was geweest van fysieke activiteiten die niemand met cerebrale parese ooit zou kunnen doen. Als de beschuldigingen waar zijn, zal het inderdaad een zeer deprimerende dag voor atletiek zijn.
1 A Sex Assault Allegation gooide het Nominatieproces van de Hoge Raad in chaos
We gaan hier heel voorzichtig te werk aangezien dit waarschijnlijk het meest geladen politieke verhaal van het jaar is. Zondag beweerde een aanvankelijk anonieme vrouw dat de conservatieve Supreme Court-kandidaat Brett Kavanaugh haar seksueel had aangerand op een feest toen hij 17 was en zij 15 was. De beschuldigingen waren brutaal en werden explosiever toen de beschuldiger zichzelf uitschreeuwde als professor Christine Ford van Palo Alto University. Kavanaugh heeft de aanklacht ontkend.
De beschuldigingen ontspoorden het nominatieproces, dat donderdag zou zijn doorgezet. In de nasleep legden 65 vrouwen die op de middelbare school zaten met Kavanaugh een open brief op die getuigt van het goede karakter van de rechter. Terwijl velen Republikeinen waren, waren een aanzienlijk aantal Democraten. Ondertussen werden een aantal Ford's online verdedigers gedwongen hun verhalen terug te lopen.
Dat dit een moeilijk geval is, spreekt voor zich. We hebben een punt in de VS bereikt waar vrouwen die mannen beschuldigen van aanranding, verwachten en verdienen serieus te worden genomen. Nadat de identiteit van Ford was onthuld, bood het Gerechtelijk Comité van de Senaat haar de gelegenheid om maandag haar verhaal te vertellen in een gesloten of open deur sessie. Ze boden zelfs aan dat Senate-stafleden naar Californië of ergens anders in de VS zouden vliegen om Ford's account privé te horen als dat haar meer op hun gemak zou stellen.
Vanaf gisteravond (oostelijke tijd) werd gemeld dat Ford's advocaat had gereageerd dat Ford maandag niet beschikbaar zou zijn om te getuigen. Ze staat echter open om later in de week te getuigen als beide partijen het eens kunnen worden over bepaalde voorwaarden. Op het moment van schrijven zijn deze voorwaarden onder meer dat alleen senatoren haar zullen ondervragen (geen advocaten), dat Kavanaugh niet in de kamer mag zijn als Ford getuigt, en dat Kavanaugh als eerste moet getuigen tijdens de hoorzitting.
Het lijkt onwaarschijnlijk dat de Judiciary Committee Ford's eis dat Kavanaugh als eerste getuigt, zal toestaan. In de VS vertelt het vermeende slachtoffer eerst zijn verhaal en vervolgens krijgt de beklaagde antwoord op die beschuldigingen. Het is nogal moeilijk om kosten te beantwoorden als je niet precies weet wat ze zijn. In een rechtszaak zou een vermeend slachtoffer van aanranding het recht hebben om te getuigen, maar niet om voorwaarden te eisen waaronder een zaak vooruit zou gaan. Dit is dus in veel opzichten ongebruikelijk.
Volgens rapporten tot nu toe heeft Ford moeite om details te onthouden, zoals wanneer de vermeende aanval plaatsvond (inclusief het exacte jaar), die eigenaar was van het huis waar de vermeende aanval plaatsvond, waar het huis zich bevond, die haar meenam naar de hoge schoolfeest of wat ze daarna deed, en wie anders dan Kavanaugh en een van zijn vrienden op het feest was. De vriend van Kavanaugh zou op het moment van de aanval in de kamer zijn geweest, maar hij heeft ontkend dat dit gebeurde.
Sommige mensen beweren dat de aantijgingen van Ford nooit kunnen worden bewezen of weerlegd vanwege het gebrek aan details en de lange tijdspanne. Ze vragen zich ook af of ze zich verkeerd herinnert wie de vermeende aanval heeft gepleegd. Anderen zeggen dat ze automatisch moet worden geloofd en dat de rapporten tot nu toe geloofwaardig zijn. Daarom is het zo belangrijk om de getuigenis van Ford te horen voordat mensen haar beschuldigingen automatisch afdoen of accepteren als waar.
Zelfs als de Senaat op Kavanaugh stemt, gaat hij misschien niet door. Het enige wat nodig zou zijn zou zijn voor Republikeinse senatoren Susan Collins (Maine) en Lisa Murkowski (Alaska) om rangen te breken - zoals ze vaak doen - en Kavanaugh zou tot zinken worden gebracht.
Veel mensen gaan er echter van uit dat alle Amerikaanse vrouwen automatisch Kavanaugh veroordelen als Ford niet getuigt. Ze vergeten dat vrouwen echtgenoten, vaders, zonen, broers, neven en mannelijke vrienden hebben die op een dag met soortgelijke omstandigheden te maken kunnen krijgen. In plaats van een haast om te oordelen hoe dan ook, moeten beide zijden serieus worden genomen en eerlijk worden behandeld.
De komende dagen zullen cruciaal zijn. Zonder partij te kiezen, is het interessant om te zien hoe dingen uit elkaar gaan en of er nu een pad door het proces kan worden gevonden dat een groot deel van de bevolking niet zal vervreemden.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.