Delen:
10 ongelofelijke goede nieuwsverhalen waarover niemand spreekt
Werp je ogen op het nieuws, en het kan lijken alsof de wereld op een vrij slechte plaats is: aanvallen in Parijs, bomaanslagen in Libanon, Turkije die bijna in de Eerste Wereldoorlog is begonnen door een Russische straaljager neer te schieten. Soms kan het lijken alsof er niets in de schemering zal binnendringen.
Maar dat is niet precies het geval. Kijk achter de krantenkoppen over angst, bloedbad en de dood en je zult een andere, minder gerapporteerde wereld van hoop, vrede en menselijke moed vinden. We zeggen niet dat de wereld in de winter van 2015 allemaal gelukkige feeën en elfenstof is. We zeggen dat het misschien tijd is dat we het goede nieuws een kans geven.
10We hebben de kindersterfte sinds 1990 gehalveerd
In veel opzichten lijkt 1990 opmerkelijk dicht bij onze tijd. Om te beginnen is er een grote kans dat de volgende verkiezingen de Clinton / Bush-affaire in 1992 zullen herhalen. Op andere manieren lijkt 1990 ver weg. Dat jaar toonden cijfers aan dat 12,7 miljoen kinderen jonger dan vijf jaar wereldwijd stierven. Fast-forward naar 2015 en we hebben dat aantal voor de eerste keer in de opgenomen geschiedenis teruggebracht tot minder dan zes miljoen.
Dat is een daling van 53 procent in 25 jaar, een indrukwekkende prestatie voor elke maatregel. In sommige landen is de schaal van prestaties nog hoger geweest. In Bangladesh daalde de kindersterfte tussen 1990 en 2012 met maar liefst 72 procent. In Oost-Timor daalde deze met iets minder maar met 67 procent. In het geval dat die droge statistieken niets voor u doen, zullen we het in meer emotionele termen zeggen: dankzij onze inspanningen als soort leven er miljoenen kinderen die anders dood zouden zijn.
Toch kunnen sommigen dit als een mislukking beschouwen. Het doel van de VN was om de kindersterfte in 2015 met 67 procent te verminderen, wat ver onder ons niveau ligt. Maar dat mag niet ten koste gaan van wat nog steeds een fenomenale overwinning is voor de mensheid en een nog grotere winst voor kinderen in de derde wereld.
9We hebben meer dan een miljard mensen uit extreme armoede bevrijd
De definitie van de VN van "extreme armoede" is ongeveer zo extreem als het wordt. Om in aanmerking te komen, moet je op het equivalent van minder dan $ 1,25 per dag leven - een bedrag dat zielig is, zelfs in landen met onvoorstelbaar lage kosten van levensonderhoud. In 1990 werden bijna twee miljard mensen gevangen in deze extreme armoedeval, goed voor bijna de helft van de wereldbevolking. Vandaag is dat aantal gedaald tot 836 miljoen, of minder dan 15 procent van de mensen ter wereld.
Dit is belangrijk omdat het leven in extreme armoede echt slecht is. Tijd had onlangs een bewegend foto-essay dat volgde op kinderen die probeerden te leven op $ 1 per dag. Een achtjarig meisje moest elke dag door een giftige stortplaats graven en schroot verzamelen, allemaal terwijl ze huilde van de ondraaglijke pijn van het leven met malaria. Een tweejarig meisje in India werd opzettelijk uitgehongerd tot ondervoeding door haar ouders om sympathie (en dus meer geld) op te wekken toen ze smeekten. Allen leefden levens van ontbering die zelfs de armsten onder ons zich niet konden voorstellen.
Dankzij een geweldig wereldwijd teamwork, zijn er nu bijna twee miljard minder mensen die gedwongen worden om zulke ontberingen dagelijks te ervaren. De overblijvers zijn grotendeels geconcentreerd in vijf landen: India, Nigeria, China, Bangladesh en de Democratische Republiek Congo.
8We komen dichter bij het bereiken van universeel onderwijs
Als je vooruit wilt komen in het leven, moet je een opleiding volgen. Het is echt zo simpel als dat. Wekelijkse inkomsten van meer dan 25 jaar stijgen vrijwel perfect in lijn met je opleidingsniveau, en daarom is het recente nieuws over onderwijs zo goed. Vanaf 2015 zijn we goed op weg om bijna universeel onderwijs te realiseren.
In 1990 kreeg 20 procent van de kinderen in ontwikkelingsregio's helemaal geen onderwijs. Ze konden niet lezen, schrijven of zelfs maar denken dat ze naar zoiets exotisch als een school gingen. Vandaag staat dat aantal op slechts 10 procent, wat betekent dat 9 van de 10 kinderen in de ontwikkelingslanden de kans krijgen om hun kansen in het leven drastisch te verbeteren. In sommige gevallen waren de verbeteringen extreem. Noord-Afrika, Latijns-Amerika, het Caribisch gebied, Oost-Azië, Zuidoost-Azië, de Kaukasus en Centraal-Azië hebben nu ongeveer 99 procent van hun kinderen in het basisonderwijs.
In 2015 hebben we potentieel de hoogst opgeleide wereldbevolking in de geschiedenis. Als gevolg hiervan groeien deze kinderen op tot innovators in hun thuisland, schudden ze stervende economieën uit, genereren ze vuisten geld en tillen ze vele anderen uit de armoede.
7Cuba maakte onlangs een grote doorbraak op HIV
Ondanks de onlangs opgeheven economische blokkade van de VS, heeft Cuba altijd gezondheidszorg van wereldklasse gehad. In de zomer van 2015 toonde het eilandland het ontzagwekkende vermogen van zijn artsen door de eerste natie op aarde te worden die overdracht van HIV van moeder op kind elimineerde.
Dit is een doorbraak die de beschrijving "belangrijk" verdient. Net als syfilis heeft HIV een vervelende gewoonte om kinderen in de baarmoeder te infecteren. Een onbehandelde zwangere vrouw heeft een kans van 15-45 procent om het virus door te geven aan haar ongeboren kind. Wanneer je je realiseert dat 1,4 miljoen HIV-positieve vrouwen elk jaar zwanger raken, begin je te beseffen wat een probleem dit werkelijk is.
Sinds 2009 is er een wereldwijde inspanning gestart om deze statistieken te verlagen. Met de juiste antiretrovirale geneesmiddelen daalt de kans dat HIV van moeder op kind wordt doorgegeven tot slechts 1 procent. Dankzij de ontzagwekkende artsen van Cuba is dat aantal nu letterlijk nul geworden.
Helaas berust de prestatie van Cuba op zijn universele, hoogwaardige gezondheidszorg. Met andere woorden, het kan niet onmiddellijk elders worden gerepliceerd. Maar de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) denkt nog steeds dat Cuba kan dienen als een model voor andere ontwikkelingslanden.Met een beetje geluk en wat hard werk, leven we misschien binnenkort in een wereld waar geen enkel kind geboren hoeft te worden met deze levensbedreigende ziekte.
6Het Carter Center staat op het punt de Guinese wormziekte uit te roeien
In de hele menselijke geschiedenis hebben we slechts één enkele ziekte uitgeroeid: pokken. Dat was te danken aan een duur 14-jarig wereldwijd immunisatieprogramma door de WHO. Nu staat een andere ziekte op het punt zich bij haar eenzame gelederen aan te sluiten. Dankzij het Carter Center staan we op het punt de guinese wormziekte uit te roeien.
De guinese wormziekte, die voornamelijk voorkomt in sub-Sahara Afrika, is een vervelende infectie. Als een lintworm groeit een guineaworm in je naar een monster van 1 meter (3 voet). In tegenstelling tot een lintworm besluit de guineaworm je lichaam te verlaten door uit je vel te graven. De uittreding van het schepsel duurt gemiddeld 30 dagen, wat leidt tot enorme zwelling en infectie in het getroffen gebied. Het kan bijna overal vandaan komen: het dak van je mond, je tepel, je scrotum, je kont.
Hebben we al gezegd dat het de hele tijd ondraaglijke pijn veroorzaakt? Als je probeert je lijden te verlichten door de wond in water te baden, zal de worm een hoop eieren in je leggen.
In 1986 waren 3,5 miljoen mensen besmet in 21 landen. In de zomer van 2015 was dat aantal gedaald tot 126 gevallen in 30 dorpen. Dat is geen typfout. Amper meer dan 100 mensen lijden nu aan de guinese wormziekte. Het Carter Center beweert dat hun werk de ziekte de komende jaren volledig zal uitwissen. Sterker nog, ze zijn al van plan om hun aandacht te richten op de volgende ziekte als Guinese wormen eindelijk zijn uitgeroeid.
5Boko Haram krijgt zijn kont geschopt
Zonder ISIS zou Boko Haram in 2015 de nieuwsberichten over islamitisch extremisme hebben gedomineerd. De Nigeriaanse terreurgroep had onlangs een grondgebied van ongeveer de grootte van Costa Rica en bracht hun tijd door met het afslachten van hele dorpen. Vandaag voeren ze nog steeds dodelijke bommen uit in de hoofdstad en gedragen ze zich over het algemeen als moorddadige monsters. Maar al deze woede maskeert een positieve ontwikkeling. De leden van Boko Haram krijgen hun ezels getrapt.
Omdat de incompetente president Goodluck Jonathon werd vervangen door Muhammadu Buhari, heeft Nigeria zijn inspanningen opgevoerd om te coördineren met Tsjaad, Kameroen en de VS. Het resultaat was een reeks verwoestende aanvallen tegen de opstandige groep die Boko Haram verlamd en grote delen van hun grondgebied hebben teruggenomen.
De Nigeriaanse militairen zeggen nu dat ze de groep binnen een jaar volledig kunnen verslaan, en voor een keer zijn lokale ambtenaren en buitenlandse waarnemers het met hen eens. In één enkele overval in oktober 2015 werden 338 gijzelaars bevrijd uit het noordoostelijke bolwerk van de groep - een galm van april 2014 toen ze 276 schoolmeisjes kidnapten.
Dat wil niet zeggen dat Boko Haram een gebruikte kracht is. De groep zal naar verwachting nog lang aanvallen blijven lanceren. Maar ze worden veel zwakker. Elke kans die ze hadden om een andere Islamitische Staat te worden, lijkt voorlopig te zijn verdwenen.
4Islamitische staat is terrein kwijt
Zoals we eerder hebben vermeld, was 13 november 2015, de dag van de aanslagen in Parijs, een ongelooflijk slechte dag voor ISIS. Terwijl de media in de wereld gericht waren op Frankrijk, verloor de extremistische groep de sleutelstad Sinjar aan de Koerdische en Yazidi-troepen, waardoor de ISIS-bevoorradingslijn tussen Syrië en Irak werd verbroken. Dit is niet de enige tegenvaller die de groep ervaart.
Hoewel ISIS nog steeds een grote bedreiging vormt en nog steeds extreem dodelijk is, gaat het niet zo goed met hen, als ze willen dat je gelooft. In september 2015 Newsweek meldde dat de economie van het kalifaat zwaar getroffen was door de olieprijsongeval. Dit dwong de groep om degenen onder hun controle te raken met buitensporige belastingen, wat leidde tot een massale uittocht van professionals en geschoolde arbeiders - dezelfde vluchtelingen die nu Europa binnenkomen.
Als gevolg hiervan is de economie van ISIS nu als een rammelende oude auto waarvan de motor op elk moment kan uitvallen. Openbare woede in steden als Mosul groeit en de groep heeft een van hun belangrijkste bronnen van Irakese banken die geld beroven uitgeput.
Op militair niveau bevindt ISIS zich ook in de problemen. De inlichtingenofficier van Iraaks-Koerdistan schatte onlangs dat ze in maanden of zelfs weken zouden kunnen worden verslagen als westerse mogendheden zich volledig zouden inzetten. Twijfelend als dat misschien lijkt, melden de Koerdische troepen al dat hun vijand aanzienlijk zwakker lijkt op het slagveld. Hopelijk wordt 2016 het jaar waarin we deze schoften naar de prullenbak van de geschiedenis sturen.
3World Hunger Is Declining
Tot dusver in de 21ste eeuw zijn ongeveer 600.000 mensen gestorven aan "grote hongersnoden", die verwoestende hongersnoden zijn die 100.000 mensen of meer doden. Dat is een schokkend aantal, maar we noemen het vooral als een vergelijkingspunt met het begin van de vorige eeuw. Tussen 1900-1909 hebben grote hongersnoden bijna 27 miljoen mensen gedood.
Dit zijn geen cherry-picking data. Dit is representatief voor hoe ver we zijn gekomen met het aanpakken van wereldwijde honger. Sinds ongeveer 1970 is het aantal grote hongersnoden aan het afnemen, tot het punt dat experts nu zeggen dat ze 'bijna achterhaald' zijn. Hongersnoden doden sinds de jaren zestig niet meer dan vijf miljoen mensen per jaar. In de eerste 15 jaar van de 21e eeuw leidden ze slechts tot gemiddeld 40.000 doden per jaar.
Dat is natuurlijk nog steeds een schokkend aantal. Maar het vertegenwoordigt een geweldige verbetering. In 1990 rangschikte het International Food Policy Research Institute 16 landen als "uiterst alarmerend" op hun jaarlijkse Global Hunger Index (GHI). In 2015 was er geen enkele natie op de GHI. Sinds 2000 heeft slechts één land, Koeweit, zijn niveau van honger zien stijgen, en dat was met een kleine marge.Wereldwijd is het hongerniveau met ongeveer 27 procent gedaald in ontwikkelingslanden.
Er is nog een lange weg te gaan. Bijna de helft van de bevolking van de Centraal-Afrikaanse Republiek is bijvoorbeeld ondervoed. Maar we verslaan langzaam wereldwijde honger, net zoals we extreme armoede hebben. Daarmee besparen we letterlijk miljoenen levens.
De levens van 2 vrouwen verbeteren drastisch
Leven in het Westen die van gelijkheid houden, is het gemakkelijk om te vergeten dat genderdiscriminatie in sommige landen een angstaanjagend echt ding is. Wereldwijd ervaart ongeveer een derde van alle vrouwen fysiek of seksueel geweld en eerwraak blijft een deprimerend feit in het leven. Toch maskeren deze droevige feiten een onmiskenbare waarheid. Op wereldschaal verbetert het leven voor vrouwen drastisch.
Tussen 1990 en 2013 daalden sterfgevallen wereldwijd met 45 procent. Tegelijkertijd steeg de levensverwachting van vrouwen tot een wereldwijd gemiddelde van 72 jaar. Meer vrouwen betraden het personeel. Meer meisjes bleven op school. De leeftijd van het huwelijk steeg naarmate kindbruiden een zaak van het verleden werden. Zelfs in de VS waren er merkbare verbeteringen. Tussen 1994 en 2012 daalde het percentage niet-fataal huiselijk geweld met maar liefst 63 procent.
Nogmaals, er is nog een lange weg te gaan. Maar het is duidelijk dat de algemene trend in een positieve richting gaat. Het zal misschien niet altijd zo zijn wanneer je leest over de nieuwste tragische eerwraak, maar de Neanderthalers in de wereld beginnen zich eindelijk te realiseren dat het niet cool is om vrouwen als bokszakken te behandelen.
1De wereldwijde moordprijs daalt snel
Met oorlogsbrouwen en wreedheden die over de hele wereld worden uitgevoerd, kan het lijken alsof we op het punt staan een nieuw duister tijdperk van genocide en moord in te gaan. De gegevens ondersteunen dit echter niet. Over de hele wereld vallen de kansen dat een ander je vermoordt snel.
In een recent artikel voor Slate, knipte Steven Pinker de cijfers voor de meeste belangrijke vormen van opzettelijke moord. Hij merkte dat ze bijna allemaal drastisch afnamen. U hebt waarschijnlijk gehoord dat het moordcijfer in de VS en het VK tot bijna historische dieptepunten daalt, maar wist u dat hetzelfde geldt voor de hele wereld? Hoewel gegevens pas vanaf 2000 bestaan en vereist wat Pinker voor sommige regio's "heroïsche guesstimates" noemt, lijkt de trend neerwaarts te zijn.
Belangrijk is dat dit landen omvat die we misschien als 'enge gewelddadige' beschouwen. Mexico heeft sinds 2006 een enorme opleving gezien in zijn moordcijfer, maar zelfs dit daalt nu. Tijdens zijn recente piek daalde het aantal moorden in Mexico nog steeds wild bij de statistieken van het verleden in het land. Als je in een tijdmachine sprong en terugging naar 1955, zou je veel meer worden vermoord dan op het hoogtepunt van de drugsoorlog. Dezelfde deal met plaatsen als Colombia, Rusland en Brazilië.
Andere vormen van moord nemen ook af. Massamoorden van burgers namen toe van 1945-1992 en daalden toen plotseling scherp. Hoewel deze statistiek de afgelopen jaren weer is gestegen als gevolg van ISIS, is het percentage nog steeds zo historisch laag dat we niet eens teruggaan naar het niveau van 2005. Gegevens over genociden lijken een algemene achteruitgang te vertonen, evenals de snelheid van gevechtsdoden in gewapende conflicten. In de woorden van Pinker: "De burgers van de wereld zijn duizenden keren minder waarschijnlijk om doelgericht te worden dan ze zeventig jaar geleden waren."
Dit heeft allemaal een disclaimer nodig. We zeggen niet dat de wereld gelukkig en veilig is en dat niemand lijdt. Het leven in Syrië, de Democratische Republiek Congo, Irak en delen van Nigeria en Oekraïne is moeilijk en vaak kort. We zeggen ook niet dat dingen niet beter kunnen. Maar we zeggen dat ze enorm verbeteren en op een wereldwijde schaal. Geloof het of niet, de wereld wordt langzaam beter. Ook al voelt het niet altijd zo.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.