Delen:
10 fascinerende wonderen van Antarctica
Antarctica is een van de meest extreme omgevingen op aarde. Hoewel dit het verkennen van de regio uitdagend maakt, bevat het ijs vele geheimen die ons kunnen helpen de klimaten op andere planeten te begrijpen. Wetenschappers zijn grotendeels gericht op onderzoek naar hoe bepaalde levensvormen, hoe klein ook, kunnen overleven en zelfs kunnen gedijen op zo'n vijandige, kale en adembenemende plek.
10 Het Gamburtsev-gebergte
Bergen die tot ongelooflijke hoogten stijgen, bevinden zich 600 meter (2.000 voet) onder het ijs in Oost-Antarctica. Het bereik strekt zich uit over meer dan 1.200 kilometer (750 mijl) met pieken zo hoog als 3.400 meter (11.200 voet).
Een groep Sovjetonderzoekers ontdekte voor het eerst de bergketen in 1957 in een extreem afgelegen regio van het continent waar de temperaturen vaak onder de -80 graden Celsius (-112 ° F) daalden. Sinds hun ontdekking is het bereik het voorwerp geweest van veel nieuwsgierigheid maar weinig expedities vanwege de geïsoleerde locatie.
In het laatste decennium hebben wetenschappers opmerkelijke ontdekkingen gedaan over het Gamburtsev-bereik. Onderzoekers brachten vele maanden op locatie door data te verzamelen en radarbeelden van het bereik te onderzoeken, die diepe riviervalleien, tonnen puntige pieken en vloeibare meren onder meer dan 1,6 kilometer (1 mijl) ijs onthulden.
Hoewel wetenschappers konden vaststellen dat de bergen niet vulkanisch werden gevormd, is hun oorsprong nog steeds onzeker. Ondanks dat ze ongeveer 100 miljoen jaar oud zijn, zien de bergen er erg jong uit. Wetenschappers schrijven deze jeugdige verschijning toe aan het sterk vertraagde erosieproces veroorzaakt door de ijzige tombe waarin het bereik is opgesloten.
9 Lake Vostok
Officieel ontdekt door Russische wetenschappers in de jaren negentig, staat Lake Vostok nu bekend als het grootste subglaciale meer op Antarctica en het op twee na grootste meer qua volume op aarde. Vostok ligt 3,5 kilometer (2,2 mijl) onder het continent en werd meer dan 20 miljoen jaar geleden bedekt met ijs. Ongelooflijk, Vostok kan wetenschappers helpen om te leren over de omstandigheden op Europa (de maan van Jupiter) en Enceladus (de maan van Saturnus).
In 2012 boorde Russische wetenschappers een gat diep in het ijs en haalde er een monster van meerwater uit. Het monster was echter vervuild door de boormaterialen en het team moest in 2015 een tweede monsternemingsmissie ondernemen. Tijdens deze poging raakte het team de oppervlakte van het water op bijna 3.800 meter (12.500 voet).
Verbazingwekkend is dat de wateren van Lake Vostok ongeveer -3 graden Celsius zijn en niet bevriezen vanwege de enorme druk van het gewicht van de ijskap. De wetenschappelijke gemeenschap is niet zeker of het nieuwste monster puur is.
8 Zuidelijke Oceaan
In 2000 besloot de International Hydrographic Organisation dat de enorme Zuidelijke Oceaan de vijfde oceaan ter wereld zou worden genoemd. Deze oceaan omringt het hele continent van Antarctica en bestaat uit de zuidelijke delen van de Stille, Indische en Atlantische Oceaan. De Zuidelijke Oceaan is ongeveer twee keer zo groot als de Verenigde Staten en heeft een maximale diepte van bijna 7.300 meter (24.000 voet).
De Zuidelijke Oceaan heeft krachtige stromingen die een belangrijke rol spelen in de mondiale oceaancirculatie. Het absorbeert ook een enorme hoeveelheid kooldioxide uit de atmosfeer, hoewel dit niet voor altijd zal duren.
Verbazingwekkend genoeg heeft de Zuidelijke Oceaan 15 procent van de koolstofemissies opgenomen die mensen sinds de industriële revolutie hebben veroorzaakt. Onderzoekers zijn hard aan het werk om gegevens te verzamelen en analyseren om te zien hoe dit absorptieproces werkt en waardoor het fluctueert tijdens bepaalde seizoenen.
7 Pine Island-gletsjer
Pine Island Glacier (PIG) is uniek omdat het de snelst smeltende gletsjer van Antarctica is. PIG staat bekend als een ijsstroom en de smelt ervan draagt meer bij aan de stijgende zeespiegel dan welke andere gletsjer op het continent ook.
In 2015 brak een enorme ijsberg van 585 vierkante kilometer (225 mijl) af van PIG na het smelten van binnenuit. Wetenschappers denken dat andere grote delen van de West Antarctic Ice Sheet in de komende decennia kunnen instorten. Het effect zou catastrofaal zijn voor het milieu, waardoor de oceaan vele voeten zou stijgen en kustgebieden over de hele wereld zouden overstromen.
PIG speelt een vitale rol bij het voorkomen van dit omdat het fungeert als een plug om te voorkomen dat ijsstromen in de oceaan stromen. Als de zeetemperaturen stijgen, deze gletsjer opwarmen en andere van onderaf, duurt het niet lang voordat de PIG-plug ophoudt te fungeren als een kurk.
6 Antarctische schimmels
De schimmels op Antarctica kunnen overleven in enkele van de meest vijandige omstandigheden op aarde. Hoewel Antarctica volledig verstoken is van bomen, zijn houtverslappende schimmels aan het verschroeien op de houten hutten lang achtergelaten door Ernest Shackleton en Robert Scott, twee van de meest legendarische ontdekkingsreizigers van het continent.
De lege hutten zijn meer dan een eeuw oud en het lijkt erop dat een paar soorten schimmels die de hutten aanvallen, eigenlijk afkomstig zijn uit Antarctica. Gezien het feit dat schimmels gedijen in warme, zwaar beboste zones, was het feit dat endemische soorten werden ontdekt voor wetenschappers opmerkelijk.
Een ander type schimmel heeft gefisseld op de petroleum die langzaam lekt uit oude brandstofcontainers achtergelaten door dezelfde ontdekkingsreizigers. Deze Antarctische schimmel kan mogelijk worden gebruikt voor het opruimen van veel grotere olievlekken overal ter wereld.
5 Enorme zandduinen
Zand wordt vaak geassocieerd met warmere klimaten, maar Antarctica heeft ook een groot aantal zeer grote duinen. Antarctica wordt eigenlijk beschouwd als de grootste woestijn ter wereld. Het is ongelooflijk koud, droog en winderig en bijna volledig bedekt met ijs, behalve een klein deel dat minder dan 1 procent van het continent uitmaakt.
Enorme zandduinen zijn te vinden in dit gebied.De grootste duin staat in Victoria Valley en is maar liefst 70 meter hoog en meer dan 200 meter breed. Het bestuderen van deze duinen helpt wetenschappers ook om te theoretiseren over vergelijkbare duinen op Mars.
Helaas bewegen de duinen van Antarctica in een alarmerend tempo dat in de afgelopen 40 jaar is verdrievoudigd. Wetenschappers vrezen dat deze versnelde migratie, die gemiddeld 1,5 meter (5 ft) per jaar is, direct gerelateerd kan zijn aan klimaatverandering.
Naarmate de niveaus van koolstofdioxide in de atmosfeer stijgen en de planeet verwarmen, smelt ijs en wordt de grip op de duinen losser, waardoor ze snel terugtrekken. Onderzoekers hopen veilig te kunnen boren in de vallei met de duinen om hun gedrag te bestuderen.
4 Lake Ellsworth
Britse wetenschappers ontdekten dit subglaciale meer voor het eerst in 1996 en zijn er sindsdien op gefixeerd. Het meer ligt 3 kilometer (2 mijl) onder de West Antarctische ijskap en onderzoekers denken dat het al bijna een half miljoen jaar ongestoord is. Wetenschappers staan te popelen om te beginnen met het boren om een van de grootste mysteries te beantwoorden die geassocieerd worden met subglaciale meren: is er leven daar beneden?
Het Britse team boorde het meer om in december 2012 een watermonster te bemachtigen, nadat was vastgesteld welke methode het minst schadelijk zou zijn voor de habitat van Ellsworth. De wetenschappers ontwikkelden een warmwaterboor die een holte in het ijs zou creëren, opvullen met meerwater en dan naar de oppervlakte worden gepompt.
De missie werd echter afgelast vanwege apparatuur en operationele problemen. Hoewel andere onderzoeksteams op andere subglaciale meren op Antarctica hebben geboord, moet Lake Ellsworth nog worden gepenetreerd, waardoor het mysterie van het leven in zijn wateren wordt verlengd.
3 Fossielen
In november 2016 werden de versteende voorvleugels van een nieuwe keversoort gevonden in de buurt van het Transantarctische gebergte op de Beardmore-gletsjer. De kever is de Antarctische toendrakever van de bal genoemd en leefde tussen 14 en 20 miljoen jaar geleden toen Antarctica warmer was dan nu.
Andere soorten fossielen zijn eerder op het ijzige continent gevonden en zijn een grote bron van mysterie en debat geweest onder wetenschappers. Meer dan 30 jaar geleden werden kleine eencellige fossielen diatomeeën gevonden in de stijgende toppen van de Transantarctische Bergen.
Tientallen jaren lang hebben wetenschappers hun aanwezigheid niet definitief kunnen verklaren. Volgens nieuw onderzoek zijn echter sterke winden en bewegende gletsjers waarschijnlijk verantwoordelijk voor de hoge positionering van de fossielen. De bevindingen suggereren ook dat ijskappen veel minder stabiel zijn dan eerder werd gedacht.
2 Monteer Erebus
Mount Erebus is 's werelds zuidelijkste actieve vulkaan op Ross Island, Antarctica. De vulkaan is 3.800 meter (12.400 voet) hoog en is behoorlijk actief. Mount Erebus is een van de laatste vulkanen op aarde met een actief lavameer en het is een van de meest afgelegen.
Vanwege de locatie en weersomstandigheden van de vulkaan kunnen wetenschappers Erebus niet vaak persoonlijk bezoeken, dus nemen ze de meeste foto's van uitbarstingen per satelliet. Echter, in 2013 klom een klein team van wetenschappers naar Erebus en nam een snelle blik in de caldera. Tot hun verbazing zagen ze nogal wat beweging van organismen die leven in de intense hitte van de vulkaan!
De vulkaan begon ongeveer 1,3 miljoen jaar geleden te vormen. Sneeuw, rotsen en gletsjers bedekken de zijkanten van de berg, en stoom kan meestal gezien worden vanaf de top. De berg bevat ook verschillende ijsgrotten met duizenden microscopische organismen.
Wetenschappers geloven dat sommige van 's werelds minst begrepen en vreemdste vormen van bacteriën gedijen in de bodem van deze grotten. De grotten zijn dicht bij het oppervlak maar bedekt door een dunne laag ijs. Dit maakt het beklimmen van de berg een riskante aangelegenheid. IJskristallen vormen zich ook binnen de grotten van de hitte die wordt afgegeven door de vulkaan.
1 bloed valt
De opvallende roestkleurige Blood Falls komen uit de Taylor-gletsjer en stromen in Lake Bonney, dat zich in een van de droge valleien bevindt. De waterval is vijf verdiepingen hoog en krijgt zijn griezelige bloedkleur van het ingesloten meer waaruit het stroomt.
Het meer is zeer hoog in zoutgehalte en rijk aan ijzer. De waterval stroomt uit een spleet in de gletsjer en heeft een verborgen ecosysteem onder de dikke lagen ijs. Wetenschappers geloven dat oude gemeenschappen van microben die van de buitenwereld zijn afgesloten, in deze watermassa gedijen, die weinig warmte, geen licht en geen zuurstof bevat.
De watervallen werden voor het eerst ontdekt in 1911 door een geoloog en zijn sindsdien een bron van fascinatie voor onderzoekers. De theorie luidt dat het meer werd gevormd toen de Taylor-gletsjer bijna vijf miljoen jaar geleden over de top van een grote plas zeewater trok.
Wetenschappers zijn enthousiast over het vooruitzicht te leren hoe het leven op andere planeten zich zou kunnen gedragen op basis van het onderzoek in het ecosysteem van de herfst. Omdat Mars een vergelijkbaar klimaat heeft als de droge valleien van Antarctica, is deze site de perfecte plaats om te werken aan het ontsluiten van enkele van de grootste mysteries in het universum.