Delen:
10 fascinerende glimpen in het oude dagelijkse leven
Omdat reizen in de tijd er uitziet als een onmogelijkheid, zijn er enkele dingen over het verleden die we nooit zullen weten. Maar elk stukje oud bewijs is hersteld als een ander stuk van een grootse puzzel die een nieuwe en prikkelende blik biedt in het dagelijks leven van onze voorouders.
Van stokken en stenen en andere sporen van het oude leven hebben archeologen fascinerende nieuwe informatie verzameld over wat onze voorouders aten, welke onverwachte ziektes ze teisterden, hoe ze hun kinderen grootgebracht hadden en hoe ze zich vermaakten.
10 The Ancient Chinese Ate 'Ice Cream'
Dankzij een beetje chemietruc genoten de Chinezen bijna 3.000 jaar geleden van bevroren lekkernijen.
Ze zagen dat mineralen het vriespunt van water verminderen door te observeren dat smeltende salpeter in water onder bepaalde omstandigheden kan bevriezen. Rond 700 v.Chr. Zetten ze de ontdekking op culinair gebied en maakten ze een smeuïge, ijskoude mengeling van honing, melk en / of room.
Oude ijskennis verspreidde zich ongeveer 2500 jaar geleden naar Perzië. De Perzen voegden fruit- of bloemensmaken, zoals roos, toe aan de toch al zoete traktatie. Ze noemden het Sharbat, Arabisch voor "fruitijs", dat is waar de term "sorbet" vandaan komt.
9 mensen lijden aan ondraaglijke prostaatstenen
Archeologen vonden drie mysterieuze eivormige rotsen naast een prostaatskelet op het oude Al Khiday-kerkhof in Soedan.
Ze besloten dat de stenen daar niet werden geplaatst als een begrafenisoffer en dat ze daar hun weg niet hadden gevonden door een geologisch toeval. In plaats daarvan kwamen ze voort uit het lichaam van de man terwijl hij nog leefde. Van zijn prostaat, specifiek.
Net als nierstenen waren de prostaatstenen van walnootformaat het resultaat van opgehoopt calcium in de prostaat. In de huidige tijd moeten ze geopereerd worden, dus de man heeft waarschijnlijk behoorlijk wat geleden. De ontdekking sluit prostaatstenen uit als een moderne ziekte en laat zien dat mensen gedurende ten minste 12.000 jaar aan dergelijke aandoeningen zijn blootgesteld.
8 nare parasieten en wormen reisden de zijderoute
De Silk Road-routes zorgden voor een goede uitwisseling van goederen tussen Azië, Europa en Afrika, maar mogelijk zijn ze ook een pad voor ziektes geweest.
Onlangs vonden archeologen het eerste directe bewijs hiervan bij de rustplaats Xuanquanzhi in Dunhuang, China. De onderzoekers vonden een paar jaar oude wc-doekjes in de vorm van stukjes doek gewikkeld rond stokken. Nog beter, de doekjes hielden sporen vast van uitwerpselen, zelfs na twee millennia, dankzij de droge omstandigheden.
Analyse wees uit dat de onbekende pooper leed aan parasieten, waaronder spoelwormen, lintwormen, spoelwormen en Chinese levervinnen, die 1.500-2.000 kilometer (925-1.245 mijl) verwijderd moesten zijn.
7 vrouwen reisden van veraf om gezinnen te beginnen
Duitse archeologen hebben 84 skeletten begraven begraven tussen 2500 en 1650 voor Christus, een periode die gesegmenteerd was tussen het stenen tijdperk en de bronstijd. Ze ontdekten dat de meeste vrouwen minstens 500 kilometer (300 mijl) hadden afgelegd om hun gezin te stichten.
Aan de andere kant waren de mannen gestorven in de buurt van waar ze waren geboren. Deze 'patrilocal'-trend was consistent gedurende de late steentijd en vroege bronstijd.
De discrepantie suggereert dat de geslachtsrollen die we associëren met oude mensen enige sleutelen vereisen. Vrouwen waren niet altijd beperkt tot het huis terwijl de mannen reisden, ruilden en plunderden.
Het vrouwenvolk dwaalde af naar verre streken, verspreidde ideeën, deelde cultuur uit en stichtte gezinnen.
6 De Romeinen hebben enorme bibliotheken gebouwd
Een bouwproject in Keulen onthulde een Romeinse muur, die onderzoekers vasthielden als onderdeel van een montagehal voordat ze een reeks van nieuwsgierige nissen binnenin zagen. Blijkt dat ze de oudste bibliotheek van Duitsland hebben gevonden.
De regio werd in 38 v.Chr. Door de Romeinen gesetteld. Het ontving Romeinse voorzieningen zoals aquaducten, muren, riolen en culturele verrijking in de vorm van mozaïeken en de bibliotheek, die werd gebouwd in de tweede eeuw.
De 1800 jaar oude bibliotheek was twee verdiepingen lang en tot de rand gevuld met minstens enkele duizenden perkamentrollen en misschien wel 20.000. De volumes zijn samengesteld door Romeinse conservatoren en zijn, net als de hedendaagse propaganda, mogelijk gecensureerd of gekozen vanwege vooroordelen.
5 De Armeniërs maakten wijn in gigantische vaten
De mensen van het hedendaagse Armenië zijn deskundige wijnmakers dankzij meer dan zes millennia praktijk. Sommige Armeense families bezitten nog steeds een relikwie uit het wijnbouw verleden van de regio, een gigantisch 910-liter (240 gal) Karas.
Ze worden niet meer in Armenië geproduceerd, maar deze enorme containers bevatten ooit gistende wijn, zoals archaïsche variëteiten die af en toe menselijk bloed bevatten. Deze mensen hielden echt van hun wijn, zoals blijkt uit de ontdekking van een kelder vol met honderden karases die 380.000 liter (100.000 gal) wijn bevatte.
De karases die niet verloren gingen voor de geschiedenis of als doodskisten werden gebruikt (serieus) zijn ze nog steeds te vinden in de kelders en opslagruimten van mensen, omdat ze te groot zijn om te verplaatsen zonder de aarde te slopen Karas of de deuropening.
4 'Cavemen' gebruikte slimme trucs om vuur te maken
Nieuw onderzoek toont aan dat Neanderthalers niet afhankelijk waren van bliksem om vuur te leveren; ze kunnen er hun eigen maken. Net als TV-overlevers sloegen de Neanderthalers een blok vuursteen tegen een pyriet om vonken te creëren. Tijdens dit proces maakten ze een belangrijke mentale sprong door zich te realiseren dat sommige saaie, inerte rotsen iets zo dynamisch als vuur konden laten ontstaan.
Nog een bewijs van 50.000 jaar oud van de site van Pech-de-l'Aze I, waarvan de tong zich verdraait, suggereert dat de Neanderthalers nog slimmer waren. Wetenschappers hebben blokken mangaandioxide blootgelegd die tekenen van slijtage vertoonden. Toen de onderzoekers de stof in poeder basen, ontdekten ze dat het houtverbrandingspunt van 350 graden Celsius (250 ° C) tot 250 graden Celsius (482 ° F) vermindert.
3 Ancient People Loved Boxing
Mensen hebben altijd een goed vuistgevecht gewild. Boksen ontstond minstens 5000 jaar geleden in Egypte, werd in 688 voor Christus een Olympische sport in Griekenland en werd vervolgens door het Romeinse leger aangenomen als een fitness-intensieve krijgstraining.
Vanaf dat punt werd het een favoriete toeschouwerssport en werden er competities gehouden, met al het geschreeuw en gokken dat je zou verwachten. Archeologen hebben historische verslagen en ook bronzen beelden van boksers, en nu hebben ze een echt paar 1900 jaar oude handschoenen gevonden in Vindolanda Fort in Engeland.
Ze zijn gesneden uit leer en gevuld met natuurlijk materiaal voor schokabsorptie. Maar ze lijken meer op knokkelwachten dan op echte handschoenen. Het kunnen sparringhandschoenen zijn geweest, zoals die in de concurrentie een dodelijke metalen rand hadden.
2 Mensen zetten honden rond 9.000 jaar geleden op riemen
Volgens het Holoceen-tijdperk (12.000 jaar geleden tot heden) etsen, houden we honden al 9.000 jaar aan de lijn.
Ontdekt op twee locaties in Saoedi-Arabië, zijn de etsen mogelijk de oudste afbeeldingen van gedomesticeerde (d.w.z. aangelijnde) honden. In één foto zien we een jager en een groep honden, waarvan sommigen kennelijk zijn aangelijnd, op zoek gaan naar paardenachtige wezens. (Onderzoekers zeggen dat de hoektanden op moderne Canaan-honden leken.)
Het is een verrassend geavanceerde anthro-canino-relatie. Het beeld suggereert dat honden misschien zijn gefokt, getraind en georganiseerd in grote groepen (een ets omvatte 21 honden) om hun meesters te helpen bij het afbreken van een grote prooi.
1 kinderen Begeleid Het gezin op jacht
Archeologen kunnen complexe scènes uit weinig bewijsmateriaal samenvoegen. In feite hebben ze de opvoedingspraktijken van kinderen geëxtrapoleerd Homo heidelbergensis (een moderne menselijke voorganger) op basis van 700.000 jaar oude voetstappen.
Normaal eroderen ze snel, maar die op de Melka Kunture-site in Ethiopië werden bewaard door een vulkanische asstroom. De kleine afdrukken behoorden waarschijnlijk tot kinderen van een jaar of twee jaar oud. Onderzoekers vonden ook de sporen van volwassenen evenals die van verschillende dieren, allemaal centrerend rond een kleine waterput.
Er werden ook gesecureerde nijlpaardenresten en hulpmiddelen voor het slachten van stenen ontdekt, waarmee dit moment bevroren in de tijd werd voltooid. Het suggereert dat kinderen niet thuis werden achtergelaten, maar gevaarlijke boodschappen zoals jachten meebrachten, waarschijnlijk zodat ze deze vaardigheden zelf konden observeren en beginnen te leren.