Delen:
10 fascinerende glimpen in het leven van oude tieners
Oude adolescenten leefden in een heel andere wereld dan nu. Vanaf de tijd van de prehistorie tot de kolonies van de Nieuwe Wereld leefden sommigen buitengewoon. Ze leden aan ziekte en onrechtvaardige behandeling en uitten zich in kunst en grappen.
Maar misschien komen de meest onthullende verhalen van de tieners die nooit oud werden. Hoe ze leefden en wat hun vroegtijdige dood veroorzaakte, kan levendige beelden schetsen van hun worstelingen, games, plaatsen in de gemeenschap en de sociale problemen van die tijd.
10 meisje van Cerro Juanaquena
Terwijl ze scoutten naar een locatie om een nieuwe zonnecentrale te bouwen, togen archeologen een oud kamp op. Gelegen nabij de Santa Maria-rivier in Mexico, was de 10.500 jaar oude site een gereedschapscentrum dat al vele generaties werd gebruikt. Opgravingen in 2014 onthulden meer dan 18.000 gerelateerde artefacten, waaronder steenvlokken en kernen, hamers, steenpunten, werkgebieden en 12 stenen ovens.
Gezien de industriële aard van het kamp, was het verrassend om een meisje begraven tussen de rotsen te vinden. Ongeveer 3200 jaar geleden interred, het graf was kaal behalve het skelet. Op leeftijd van 12-15 vertoonde ze geen tekenen van ziekte of bottrauma. De oorzaak van haar dood blijft onduidelijk, maar ze is een onbetaalbaar raamwerk naar de vroegste gemeenschap van maïsboeren in het Grotere Zuidwesten.
De begrafenis vond plaats rond 1360 voor Christus, die in dezelfde periode valt als een nabijgelegen heuveltop nederzetting genaamd Cerro Juanaquena. De gemeenschap introduceerde met succes landbouw in de woestijn, waaronder de vroegste maïs in Chihuahua.
Er zijn geen menselijke resten gevonden in de nederzetting, wat deze tiener extra speciaal maakt. Verder onderzoek naar haar overblijfselen zal hopelijk de verloren geschiedenis van deze eerste boeren onthullen.
9 De voetafdruk van Vindolanda
De permanente voetafdruk of handafdruk van een kind geperst in een plaat beton is een scene die tegenwoordig heel vertrouwd is. Sommige kinderen tekenen zelfs hun naam en de datum in vers gemaakte slabs. Hoewel het in moderne tijden niet altijd zo moeilijk is om te knoeien met betaalbaar cement, geloven archeologen dat een tiener heeft ingestemd met duurder materiaal en daardoor waarschijnlijk niet populair was bij de volwassenen.
Tussen AD 160-180 drukte een adolescent zijn of haar voet in een stuk klei en liet zijn tenen en tong achter voor het nageslacht. Onderzoekers die werkten op het Romeinse fort Vindolanda, waar het artefact werd gevonden, weten niet zeker of de tiener zich een beetje ondeugend voelde of dat de persoon per ongeluk op de tegel liep voordat hij de kans had gekregen om te ondergaan.
De opgravingen, die eindigden in 2015, vonden dergelijke afdrukken niet meer. Dit maakt het waarschijnlijk dat de jongere het per ongeluk heeft gedaan of zo'n scheldpartij heeft gekregen dat hij of zij het niet eens heeft gedacht het nog een keer te proberen.
8 De hongerige jongen
In 2011 werd een schedel gevonden door grotonderzoekers buiten het dorp Ballyvaughan in Ierland. Het was niet nieuw, waardoor archeologen eerder dan de politie de grot afdaalden. Ze hebben een tragisch verhaal samengesteld.
Aanvankelijk deed de grootte van het skelet iedereen denken dat het een jongen was rond de leeftijd van acht. Maar uit tandheelkundige analyse bleek dat hij een ernstig onvolgroeide 14- tot 16-jarige was. Toen experts de botten onderzochten, werd het duidelijk dat hij een zwaar leven had geleid.
Voor het grootste deel van zijn bestaan had de adolescent te lijden van een dergelijke honger en waarschijnlijk ziekte dat het zijn skelet minstens eenmaal per jaar liet groeien. Hij stierf tussen 1520 en 1670. In die tijd kromp het gebied op twintigjarige leeftijd onder twee decennia van oorlog, ziekte, hongersnood en dood.
Nadat hij al een ellendig leven had doorgemaakt, leed de jongen ook een eenzame dood. Er zijn geen aanwijzingen dat hij werd vermoord of zelfs begraven in de nis waar hij in een verwarde positie werd aangetroffen. Wat hij in de omgeving aan het doen was, zal nooit bekend worden. Maar de tiener viel waarschijnlijk door een opening in het dak van de grot, kroop de ruimte in en stierf.
7 Italiaanse heksenmeisjes
In het middeleeuwse Italië ontving een ziek meisje een bijzondere begrafenis. Eerbied voor de overledene was zo ver verwijderd van de details dat archeologen begonnen te vermoeden dat ze naar het slachtoffer van een heksenjacht kijken. Ze werd verbrand en ruw gedumpt voordat het graf werd versterkt met zware stenen blokken, bijna alsof ze wilde voorkomen dat het dode meisje zou opstaan.
Tijdens haar korte levensduur van 15-17 jaar, groeide ze niet groter dan 145 centimeter (4'9 "). Ze leed ook aan verlammende ijzergebreksanemie, zwak glazuur van ondervoeding tijdens de jeugd en mogelijk scheurbuik.
Onnatuurlijke bleekheid en flauwvallen hadden een bijgelovige gemeenschap ertoe kunnen brengen haar symptomen te zien als heksenidentificerende tekens. Het is niet bekend of ze levend is verbrand. Maar uit analyse bleek dat er op dat moment zacht weefsel aanwezig was, wat aangeeft dat het kort voor of na de dood plaatsvond.
Dit is niet de eerste keer dat een oude "heksenbegrafenis" met een ziek meisje werd gevonden in San Calocero. Bij een eerdere gelegenheid werd een 13-jarige vrouw met scheurbuik ondersteboven begraven in een waarschijnlijke poging om haar te beletten het graf te ontvluchten.
6 Ze gooiden overeenkomsten
Winnen in het oude Griekenland was alles. Betaald worden was net zo goed. Een zeer ongebruikelijk Grieks document is onlangs ontcijferd als een overeenkomst om een worstelwedstrijd vast te leggen. De deelnemers waren twee tienerjongens genaamd Nicantinous en Demetrius.
Opgemaakt in het jaar 267, dicteert het contract dat Nicantinous de wedstrijd moet winnen, iets waarvoor zijn vader Demetrius wilde betalen. De prijs was om naar voren te komen als de winnaar van een elite-worsteltoernooi in Egypte.
Demetrius was het daarmee eens.Maar hij bedelde dat de steekpenningen nog moesten worden betaald als de scheidsrechter zich realiseerde dat de gebeurtenis was opgetuigd. Aan de andere kant moest Demetrius betalen als hij op de een of andere manier de wedstrijd won.
Hoewel het vaststellen van matches in de oude sportarena schering en inslag is, is dit het eerste directe bewijs dat aan het licht komt. Het is een beetje vreemd om een juridisch contract voor een illegale activiteit op te stellen. Geen van beide partijen kon de ander precies slepen voor een rechter mocht de overeenkomst worden verbroken.
5 Gegeven aan de goden
Het bewijs van een ander Grieks gerucht, deze tijd van kinderoffer, werd gevonden op de berg Lykaion. De site was ooit gewijd aan de god Zeus. Sinds 2007 was een gebied dat speciale aandacht kreeg een mammoetaltaar. Opgravingen toonden schepen, beeldjes, munten en een enorme hoeveelheid verbrande geiten- en schapenresten.
Het lijdt geen twijfel dat dit een altaar was dat werd gebruikt voor opoffering. Onnodig te zeggen dat het een paar wenkbrauwen opriep toen het 3000 jaar oude skelet van een adolescente man de volgende vondst van de structuur werd. Oude bronnen ondersteunen het idee dat de jongen bij het aanbod was inbegrepen. Verschillende stellen dat het menselijke offer werd uitgevoerd bij het eigenlijke altaar op de berg Lykaion.
De ongelukkige jongen mist het bovenste deel van zijn schedel, maar de rest van zijn frame vertegenwoordigt de eerste menselijke botten die uit het hele heiligdom moeten worden gehaald. De kans dat de jongeman werd gedood om Zeus te eren, is zeer waarschijnlijk. Als hij op natuurlijke wijze was gestorven, zou je verwachten hem op een kerkhof te vinden, niet op een altaar waar ook dierenoffers werden begraven.
4 Graffiti-artiesten
Het Pleistoceen Epoch zag ook zijn aandeel in graffiti-artiesten voor tieners. Net als bij de moderne tijd waren de meeste van hen tienermannen. Duizenden grotschilderingen gemaakt van 10.000 tot 35.000 jaar geleden werden bestudeerd om de afmetingen van de hand van elke kunstenaar te bepalen. Deze werden vervolgens vergeleken met 1.000 fotokopieën van vrijwilligershanden van zowel mannen als vrouwen.
Dit stelde onderzoekers in staat om de fysieke samenstelling van elke oude schilder nauwkeurig te identificeren. Ze ontdekten dat iedereen heeft bijgedragen. Volwassen mannen, vrouwen en meisjes hebben ook grotkunst gemaakt. Mannelijke adolescenten overtroffen ze echter allemaal. Hun werk stond ver af van de gedetailleerde, epische dierenscènes of sjamanistische visies die bezoekers vandaag met ontzag verlaten.
Net als moderne tieners die grafische vechtscènes, pornografische afbeeldingen en auto's tekenen, schilderde de Pleistocene bende slordige jachttaferelen die hoog op gore en gruwelijke details stonden. Bovendien trokken ze dieren van kracht zoals holenberen en leeuwen. Misschien niet verrassend, ze brachten veel tijd door met het maken van geslachtsdelen en hun droom vrouwelijke naakten.
3 Roman Camp Refuge
In 2011 vonden archeologen het graf van een jonge vrouw met een verpletterde schedel in Kent, Engeland. Oude hoofden worden om verschillende redenen verpletterd. Het is niets nieuws, maar de verschrikkingen die aan haar uitvoering voorafgingen, maakten dit tot een bijzonder tragisch geval.
Ze was rond 16-20 oud en was waarschijnlijk een plaatselijke Brit die tijdens de tweede ontslag van Groot-Brittannië door Romeinse soldaten was ontvoerd. Tijdens hun onderzoek naar een Romeins kamp opende archeologen oude vuilgrachten.
Binnen hen bevonden zich paardenkopspijkers en keramiek uit ongeveer 50 na Chr. De soldaten begroeven de ongewenste uitrusting nadat ze het gebied van Kent hadden veroverd en verder gingen met de confrontatie met de volgende bevolking.
Verworpen te midden van het militaire afval was het meisje. Haar exacte verhaal is niet zeker, maar het lijkt erop dat ze werd vastgehouden in het kamp zolang de soldaten bleven. Toen ze klaar waren om verder te gaan, gooiden ze hun kapotte uitrusting - en haar - weg.
Het gezonde meisje stierf waarschijnlijk terwijl ze knielde, haar schedel verbrijzeld door de wrede slag van een zwaard. Getipt in een ondiepe greppel lag ze met haar gezicht naar beneden begraven. De ontdekking daagt een oud geloof uit dat de inlandse mensen van Groot-Brittannië opbloeiden onder het Romeinse bewind.
2 Naia
Naia was de naam die werd gegeven aan een tienermoeder die viel tot haar dood op het schiereiland Yucatan, Mexico. De duik van 30 meter (100 voet) brak haar bekken en bijna 13.000 jaar gingen voorbij voordat duikers haar botten vonden in de nu ondergedoken grot in 2007.
Een studie van haar skelet leverde interessante details op over haar leven en de oorsprong van indianen. Haar DNA toonde aan dat een Aziatische groep emigranten de voorouders waren van zowel de moderne indianen als de eerste Amerikaanse kolonisten.
Naia was zelf een 15- tot 17-jarige tiener die ontberingen kende. Haar armen waren niet goed ontwikkeld, wat gewone taken zoals slijpen en dragen van lasten zou hebben gecorrigeerd. Om de een of andere reden deed ze niet regelmatig dergelijke klusjes.
In plaats daarvan had ze de sterk gespierde benen van iemand die over grote afstanden liep. Een levenslange ondervoeding veroorzaakte tandbederf, stopte de groei en leidde tot een flinterdun figuur. Het bovenarmbeen was zo dik als de pink van een man.
Het meisje had ook osteoporose. Dit was waarschijnlijk omdat ze zo jong zwanger werd. De genezing van arbeidslittekens op haar bekken betekent dat ze een baby had lang voordat ze stierf.
1 De kannibaalkolonie
Vijf historische verslagen tonen het beeld van Jamestown, de eerste permanente Engelse nederzetting in Virginia. Ze beschrijven hoe de mensen van Jamestown elkaar in de winter van 1609 kannibaliseerden.
Velen kozen ervoor om het niet te geloven, maar een misselijkmakende ontdekking in 2012 onthulde de waarheid. In een kelder die werd gebruikt om het afval van de kolonie op te slaan, bevonden zich een scheenbeen en een schedel. Ze behoorden tot hetzelfde 14-jarige meisje, dat het team de bijnaam "Jane" gaf.
Een forensisch antropoloog verifieerde hun duisterste vermoedens. Angstig was Jane na de dood afgeslacht.Meerdere hackingwonden in haar hoofd tonen de pogingen van een aarzelende kannibaal die achter de gezichtsspieren, tong, hersenen en keel aanging. Het wapen werd geïdentificeerd als een hakmes.
Uit tand- en skeletonderzoek bleek dat Jane uit de zuidelijke kust van Engeland kwam en dat haar dieet Europees was. Dit betekende dat ze op het verkeerde moment arriveerde - in 1609 - toen de winter en vijandelijkheden met inheemse stammen 80 procent van de inwoners van Jamestown omkwamen. Hoeveel werden geconsumeerd door hun verhongerende buren nog onbekend. Maar tot nu toe is Jane het enige bewijs van kannibalisme in een Europese kolonie.