Delen:
10 oude voorspellingen die waar zijn geworden
Als we naar de oudheid kijken, hebben we de neiging ons een achterlijk denken, een gekke wetenschap en waarschijnlijk piramides voor te stellen. Maar bij meer dan een paar gelegenheden, de Ouden sloeg de spijker rechts op het spreekwoordelijke hoofd.
Van evolutie helemaal tot aan de oerknal, zo veel van de moderne wetenschap is versneld door de gedachten en ideeën van mensen die meer dan 2000 jaar geleden leefden. Zelfs zonder de technologie, kennis en experimentele mogelijkheden van onze tijd lukte het ze op de een of andere manier nog steeds goed te krijgen. Soort van.
Hier zijn 10 keer dat de Ouden bleek te kloppen.
10 Atomen
In de vijfde eeuw voor Christus had een Griekse man met de naam Leucippus een nogal opvallend idee: alles in het zichtbare universum is gemaakt van kleine, ondeelbare deeltjes. Degenen die tot deze stroming behoorden, inclusief de prominente filosoof Democritus, werden de atomisten genoemd.
Ze geloofden dat alle objecten waren opgebouwd uit een oneindig aantal heel kleine stukjes materie die ze "atomen" noemden. (Het oorspronkelijke oude Griekse woord atomos vertaalt naar "uncuttable.") Ze dachten ook dat verschillende atomen verschillende materialen creëerden. Sterke voorwerpen zoals ijzer waren gemaakt van sterke atomen, terwijl water was gemaakt van gladde atomen.
Dit idee van fundamentele, kleine deeltjes waaruit alles bestaat, verscheen ook in India in de zesde eeuw voor Christus. In die tijd hielden de drie meest populaire religies in die regio - boeddhisme, jaïnisme en hindoeïsme - allemaal verschillende doctrines over hoe deze atomen interageerden met de wereld en wat ze vormden. Maar allen hadden de centrale stelling dat deze elementaire deeltjes bestonden.
Nadat Aristoteles in de filosofische wereld tot bekendheid was gekomen, betekende zijn visie op de wetenschap en het negeren van alle praatjes over atomen dat het idee in de vergetelheid raakte. Het zou nog 2000 jaar duren voordat een 26-jarige klerk Albert Einstein eindelijk zijn bestaan in 1905 zou bewijzen.
9 Thermodynamica
Een oude filosoof die velen proberen te negeren is Heraclitus. Dit wordt vrij eenvoudig gemaakt door het feit dat we momenteel slechts 100 overgebleven fragmenten van zijn werken hebben. Hij is echter bekend vanwege de moeilijkheid om zijn gedachten te interpreteren.
Zijn hele ontologie komt voort uit een monistische opvatting dat vuur de ware realiteit is: alles in het bestaan wordt geregeerd en gemaakt door vuur. In fragment 30b zien we het meest voor de hand liggende voorbeeld van deze gedachte wanneer hij naar de kosmos verwijst als een "eeuwig levend vuur".
Hoewel het idee dat het universum en alles wat het bevat gemaakt is van vuur, is niet helemaal juist (we zouden het zeker weten als dat het geval was), Heraclitus is dichterbij dan je zou denken.
De wetten van de thermodynamica houden het universum draaiend. Zonder warmte zou er niets gebeuren. Hitte is een vorm van energie die transformatie en verandering veroorzaakt, terwijl transformatie en verandering de kosmische cyclus van geboorte en dood in stand houden. Hoewel niet alles van vuur is gemaakt, houden vuur en hitte alles in leven en voorkomen dat het universum in zichzelf instort.
8 Flux
Heraclitus staat bekend om een ander stukje wijsheid, waarschijnlijk zijn beroemdste: "Alles is in beweging." Het lijkt een vreemd klinkende gedachte: alles is in een constante staat van beweging en verandering, wat betekent dat we nooit "in de pas kunnen lopen" dezelfde rivier twee keer. "
Volgens Heraclitus is de enige constante in het leven, het universum en alles verandering.
Voor het menselijk oog is dit niet het geval. Als je naar je toetsenbord kijkt, beweegt het niet constant en verandert het in een staat van oneindige stroom. Het leven zou heel moeilijk zijn als dat zo was. Op basis hiervan beweren sommige interpretaties dat hij naar een meer abstracte entiteit verwees in plaats van een beschrijving van de werkelijkheid te geven.
De kwantummechanica vertelt echter een heel ander verhaal. Volgens de quantumveldentheorie is alles in het universum gemaakt van uiterst kleine deeltjes die voortdurend in beweging zijn en veranderen onder de oppervlakte van wat we met het blote oog kunnen zien.
De constante kosmische beweging van deze deeltjes vormt alle velden (elektromagnetisch, enz.) Die het universum - en alle objecten erin - in vorm en volgorde houden. Als je je toetsenbord van dichtbij en heel persoonlijk zou kunnen zien, zou het een wirwar van bewegende deeltjes zijn.
7 Evolutie
De meeste mensen schrijven een van de meest invloedrijke en transformerende wetenschappelijke theorieën toe aan een man genaamd Charles Darwin. Sterker nog, het idee bestond al meer dan 2000 jaar voordat Darwin de HMS instapte Brak.
De eerste die enige vorm van evolutie theoretiseerde was Anaximander van Miletus in de zesde eeuw voor Christus. Hij vond dat dieren waren geëvolueerd uit wezens in de zee. Met behulp van fossielen en deductief redeneren, kwam hij tot de conclusie dat mensen zich op een gegeven moment moeten aanpassen om op het land te leven vanuit hun oceanische oorsprong.
Helaas werd het werk dat deze theorie bevatte verbrand, samen met 100 anderen, en kwam zo voor een millennium in de vergetelheid. We weten het alleen vanwege een oude dichter die het opgeschreven heeft in liederen en het door de eeuwen heen heeft doorgegeven. Op een dag kwam een Italiaanse priester in de 14e eeuw het tegen en bracht het terug in de blik van het westerse denken.
6 Survival Of The Fittest
In de vijfde eeuw voor Christus schreef een Siciliaanse filosoof genaamd Empedocles over de oorsprong van soorten. Hij had een aantal ideeën die de moderne lezer erg vreemd lijken, bijvoorbeeld het idee dat individuele armen, benen en organen werden gebruikt om op te springen van de aarde en te combineren door de kracht van liefde om de vreemdste hybriden van wezens te produceren.
Echter, naast de kracht van liefde was een tegenkracht, strijd. Deze kracht betekende dat die wezens die verkeerd waren samengesteld niet konden fokken en dus zouden uitsterven.Alleen de wezens die het geluk hadden in de juiste volgorde van de juiste ledematen te worden gemaakt, zouden overleven en doorgaan de dieren te zijn die we vandaag zien.
Deze theorie is gedocumenteerd als de eerste poging om de schepping van het leven te beschrijven zonder een ontwerper en is de voorloper van Darwin's evolutietheorie door natuurlijke selectie: het idee dat alleen de sterksten en meest bekwame overleven.
5 De oerknal
Sommige mensen crediteren Stephen Hawking met het idee van de oerknal. In het oude India werd het echter bijna drieduizend jaar geleden getheoretiseerd, maar niet op de manier die we kunnen verwachten.
In de hindoeïstische Rig Veda staat geschreven dat het hele universum is vervat in een brahmanda, een kosmisch ei. Alle ruimte, materie en schepping bestaan in deze sfeer. Het universum dat we zien, breidde uit van een enkel punt, een Bindu, en zal uiteindelijk samenvallen in hetzelfde enkele punt.
Het is moeilijk te zeggen of de moderne theorie van de oerknal invloed heeft getrokken uit deze oude teksten, maar de kerngedachte van een uitbreidend en samentrekkend universum is opvallend vergelijkbaar.
4 Het verdeelde zelf
We zijn geneigd onszelf voor te stellen als één samenhangend 'zelf'. Ieder van ons heeft het over een enkel individu, een 'ik'.
De moderne psychologie heeft echter aangetoond dat we veel verschillende ikken tegelijk zijn. In onze geest hebben we een rationeel, bewust wezen en een emotionele, onbewuste samensmelting van onze fysieke processen. Beide zijn nodig om een mens te besturen.
Een oude die het idee van een verdeeld zelf theoretiseerde was Plato. Hij dacht dat mensen drie concurrerende delen in hun ziel hadden: rede, eetlust en geest. Hij stelde de ziel voor als twee paarden (eetlust en geest) en een wagenmenner (reden) die wanhopig probeerde de teugels vast te houden.
Wanneer de drie in harmonie zijn en de rede wint, zijn we in vrede en gelukkig. Maar wanneer onze begeerten en begeerten met ons weglopen, bevinden we ons in een staat van interne oorlog en nood. Daarom voelen we ons boos en gestrest door ons gebrek aan controle als we rationeel weten dat we geen bord met eten uit het buffet willen, maar onze maag leidt ons er toch voor de vierde keer.
3 De werkelijkheid is perceptie
In de zevende eeuw voor Christus waren een groep oude, pre-socratische denkers, de sofisten genaamd, de eerste echte relativisten. Ze geloofden dat er geen absolute waarheid was, geen absolute realiteit. Voor een Sofist is onze zintuiglijke en mentale ervaring op deze planeet volledig subjectief. Geen enkele andere persoon zal de wereld ooit op dezelfde manier ervaren als wij.
Dit lijkt misschien vreemd gezien het feit dat mensen veel gemeenschappelijke ervaringen lijken te hebben. Mensen kunnen kleuren, vormen, geuren en geluiden op vrijwel dezelfde manier identificeren. Moderne experimenten hebben echter aangetoond dat al onze zintuiglijke ervaringen enigszins verschillen van die van iemand anders vanwege onze unieke genetische samenstelling.
De werkelijkheid is perceptie, gebouwd en gecreëerd door het gezamenlijke werk van onze geest en sensorische organen. Hoewel er misschien een absolute realiteit bestaat, zullen we het nooit weten.
2 De bolvormige aarde
Een van de eerste filosofen was Thales van Miletus, die in de zevende eeuw voor Christus in Ionië was geboren. Hij wordt vaak gecrediteerd als de grondlegger van de natuurlijke filosofie (de tak van de filosofie die de weg vrij maakte voor de moderne wetenschap zoals wij die kennen).
Hij onderzocht de principes die de schepping beheersen, betwistte de traditionele Griekse mythologie en probeerde de oorzaken en oorsprong van het universum te achterhalen.
De filosoof Aristoteles is de belangrijkste manier om het denken van Thales te kennen terwijl Aristoteles het documenteerde en registreerde in zijn eigen werken. Een van de belangrijkste ideeën die hij de eerste filosoof toeschreef, is het idee van een bolvormige, in tegenstelling tot vlakke aarde.
Thales gebruikte zijn kennis van verduisteringen om voor te stellen dat de zon een elliptische schaduw zou werpen als de aarde plat was. Hij merkte ook op dat de sterren lijken te bewegen als een persoon beweegt. Als de aarde plat was, zou je dezelfde sterren hierboven zien, waar je ook ging. Er wordt gezegd dat Thales zich ooit zo hard concentreerde op het opsporen van de sterren dat hij in een put viel.
Het zou meer dan 1000 jaar duren om te bewijzen dat de aarde rond was, zoals Thales geloofde. (Zelfs nu zijn er mensen die hieraan twijfelen.)
1 Indeterminisme
In de kwantummechanica is indeterminisme een van de belangrijkste bouwstenen die de theorie vormen.
Het stelt dat we nooit echt kunnen weten waar een deeltje is totdat het met iets interageert. Vrije deeltjes bewegen willekeurig door het universum en werken op een ongedwongen en onvoorspelbare manier samen.
In wezen is het op kwantumniveau moeilijk om zeker te zijn van veel.
Voordat de kwantumtheorie de wetenschappelijke wereld in de 20e eeuw ging domineren, werd vaak gedacht dat alles precies kon worden voorspeld. Of het nu was door onbetwistbare fysieke wetten of het werk van de goden, alles gebeurde op een vooraf bepaalde manier.
Het idee van indeterminisme bestaat echter al veel langer.
Aristoteles bijvoorbeeld, bedacht het idee van toeval in zijn theorie van de vier oorzaken, iets zeldzaams in de tijd dat hij aan het schrijven was. Hij verklaarde dat sommige dingen in de natuur slechts ongelukken zijn.
Onder de ouden heeft Leucippus, een van de belangrijkste eerder genoemde atomistische denkers, de prijs voor de nauwkeurigste beschrijving van de kwantumwereld. Hij geloofde dat atomen onderhevig zijn aan 'toevallige en onvoorspelbare bewegingen, snel en onophoudelijk', wat een bijna directe beschrijving is van wat er werkelijk gebeurt op het minieme niveau.