10 Mysterieuze onderwaterafwijkingen

Bekijk de video op YouTube: 10 Mysterious Underwater Anomalies

Van overlevende oude manuscripten is het duidelijk dat er altijd al een geloof is geweest dat nieuwe landen zouden kunnen opstaan ​​uit de oceaan, terwijl oude zouden kunnen wegzakken in de zee, waardoor vroegere beschavingen in het proces worden vernietigd. De beroemdste van alle verloren landen is die van Atlantis, bijna 2500 jaar geleden door Plato uitgebreid beschreven. Tijdens de afgelopen eeuw toen we de technologie ontwikkelden om te vliegen en met de komst van sonar en betere duikuitrusting, zijn er talloze anomalieën onder water ontdekt. Sites zoals de Bimini Road zijn door velen op de proef gesteld en uitvoerig besproken, maar niet alle sites liggen zo dicht bij de oppervlakte en vaak beperkt de diepte van het water ons onderzoek tot sonarafbeeldingen en monsters genomen door duikboten.

10

Heuvel in het Meer van Galilea

In 2003 waren wetenschappers verbaasd om een ​​massieve cirkelvormige stenen structuur te ontdekken onder 9 m water in het Meer van Galilea. De structuur bestaat uit basaltblokken, gestapeld in een kegelvorm en is tweemaal zo groot als Stonehenge in het Verenigd Koninkrijk. In hun bevindingen die pas onlangs zijn gepubliceerd, hebben archeologen opgemerkt dat het enkele kenmerken van oude gemeentelijke begraafplaatsen over de hele wereld deelt, maar het kan ook een oprit of een ceremoniële structuur zijn. Omdat ze nooit een structuur van deze omvang tegenkomen, met zijn specifieke kenmerken, kunnen ze alleen maar speculeren over de exacte leeftijd, hoe het werd gebouwd en hoe het werd gebruikt.

9

Circulaire anomalieën rond Google Earth

De cirkelvormige anomalieën die kunnen worden gezien voor de kust van Florida, North Carolina en Belize zijn gedocumenteerd door zowel liefhebbers als archeologen. Hoewel ze op wereldschaal worden gevonden, is hun ware doel tot dusverre nog niet ontdekt - velen denken dat ze werden gebruikt als een oud type grafheuvel. Ze lijken ook veel op steenstructuren die in Saoedi-Arabië zijn gevonden en die op deze website te zien zijn. Er wordt aangenomen dat de onderwaterstructuren beter bewaard zijn gebleven dan die op het droge en dateren van ± 8.000 v.Chr. zoals die in Saoedi-Arabië zijn gedateerd tot ongeveer 7000 voor Christus.

8

Structuur in Lake Macdonald, Ontario

Duikers ontdekten het bewijs van het oude verleden van Oost-Canada terwijl ze deelnamen aan een uniek onderzeeërproject in 2005. Ze vonden de zeer merkwaardige stenen structuur op een diepte van 40 voet (12 m) onder het oppervlak. Het bestaat uit een enorme langwerpige rots van 1.000 lb (453 kg) met een bijna volledig vlak oppervlak dat rust op 7 honkbalachtige stenen, die op zijn beurt op een enorme paar honderd pond op een richel staat. Men dacht dat het een natuurlijke formatie was tot geologen en archeologen keken naar de beelden. De ontdekking van de door de mens gemaakte "steenhoop", werd als bewezen beschouwd toen een onderwaterarcheoloog concludeerde dat het bestaan ​​van drie schijven voldoende bewijs was dat de constructie door de mens was gemaakt.

7

Baltische Zee Anomalie

Of het nu gaat om een ​​UFO, een anti-onderzeeër-afweermiddel van de nazi's of simpelweg om een ​​glaciale rots die over de zeebodem is gesleept, de ontdekking van de schijfvormige anomalie in de Baltische Zee (en het daaropvolgende onderzoek in 2012) hield alle belanghebbende partijen op de rand van hun stoelen. Hoewel Zweedse ontdekkingsreizigers over het algemeen iedereen ervan hebben overtuigd dat het een rots is en geen UFO, heeft hun onderzoek veel vragen opgeworpen. Ten eerste had de rots geen sliblaag, wat meestal het geval is wanneer stenen gedurende enige tijd op de bodem van de oceaan liggen. Verder lijkt de 196 voet (60 m) brede rots bedekt te zijn met constructielijnen en dozen en lijkt te worden ondersteund door een 26 voet (8 m) hoge pilaar.

6

Meer Baikal Mystery

Het Baikalmeer in het zuiden van Siberië is uniek in vele opzichten. Het is het oudste, diepste en grootste zoetwatermeer ter wereld. De sedimentafzetting op de bodem van het meer is meer dan 4 mijl (7 km) diep en veel van de vissoorten die in zijn wateren gedijen, zijn nergens anders op aarde te vinden. Omdat de ijskap gewoonlijk in juni duurt, waren astronauten op het internationale ruimtestation gealarmeerd om in april 2009 een zeer groot cirkelvormig gebied met verdund ijs te zien nabij het zuidelijke uiteinde van het meer. Tot hun verbazing was er ook nog een ander kenmerk boven een onderzeeër nok die het meer verdeelt. Hoewel de oorsprong van de cirkels een mysterie is, zou het duidelijke patroon suggereren dat warmer water naar de oppervlakte werd gebracht, maar hydrothermische activiteit is nooit waargenomen over het zeer diepe water aan de zuidpunt van het meer.

5

Stonehenge, Lake Michigan

Hoewel Stonehenge in het Verenigd Koninkrijk een van de meest beroemde historische stenen monumenten ter wereld is, is het niet uniek. Soortgelijke stenen arrangementen zijn wereldwijd gevonden. In 2007 ontdekte een team van onderwaterarcheologen tijdens het onderzoeken van de bodem van Lake Michigan met sonar een reeks stenen uitgelijnd in een cirkel van 40 voet (12 m) onder het oppervlak. Een van de stenen leek ook een gravure van een mastodont te hebben, een dier dat al 10 000 jaar is uitgestorven. Als de site wordt gevalideerd, zou deze niet geheel misplaatst zijn, omdat andere steencirkels en rotstekeningen in de buurt te vinden zijn.

4

Cuba's Underwater City

Een reeks verzonken bouwwerken die in 2001 voor de kust van Cuba werden ontdekt, wekte de verbeelding van archeologen, onderzoekers en Atlantis-jagers over de hele wereld. Gevonden door een bedrijf dat landmeetkundig werk doet, hebben de sonarbeelden symmetrische en geometrische structuren laten zien die een oppervlakte van 200 ha (bijna 2 vierkante km) beslaan op diepten tussen 2.000 en 2.460 voet (± 700 m). Sceptici geloven dat de site te diep is om door de mens te worden gemaakt, omdat wordt geschat dat het de structuren 50.000 jaar zou kosten om tot hun huidige diepte te zinken.Als overtuigend bewijs kan worden gevonden dat deze structuren inderdaad door de mens zijn gemaakt, zou het de Maya en lokale Yucatecos-verhalen ondersteunen van een oud eiland bewoond door hun voorouders die onder de zee verdwenen.

3

Het Yonaguni-monument in Japan

Sinds zijn ontdekking in 1987 is het enorme Yonaguni-monument voor de kust van Japan een onderwerp van debat geweest tussen wetenschappers, archeologen en wetenschappers. Veel aanhangers beweren dat de site natuurlijk is, maar mogelijk is aangepast door menselijke handen zoals de uit de rotsen opgetrokken terrassen van Sacsayhuaman. Als dit waar zou blijken te zijn, zou de site tijdens de laatste ijstijd - rond 10.000 voor Christus - zijn aangepast. Sceptici daarentegen geloven dat de hele structuur natuurlijk is; dat de tekeningen en gravures die worden waargenomen niets meer zijn dan natuurlijke krassen. Het feit blijft dat hoewel Yonaguni's kenmerken in veel zandsteenformaties wereldwijd te zien zijn, de hoge concentratie aan twijfelachtige formaties op één locatie onwaarschijnlijk is.

2

Bimini-structuren

Tijdens expedities in 2006 en 2007 werden de diepere wateren ten westen van Bimini in kaart gebracht met behulp van side-scan sonar en sub-bottom profilering. Een aantal rechthoekige functies werden ontdekt op een diepte van 100 voet (30 m). Ze zijn allemaal uitgelijnd in dezelfde richting in rechte, evenwijdige lijnen. De onderzoekers beweren dat de structuren erg lijken op die gevonden voor de kust van Cuba. Bij een latere duik beheerd door het History Channel, werden de formaties beter geobserveerd. Er zijn ongeveer 50 stenen heipalen, voornamelijk 10 bij 45 voet groot, en allemaal op een diepte die hun leeftijd rond 10.000 voor Christus zou plaatsen.

1

Ontdekking van de Golf van Khambhat

In mei 2001 werd aangekondigd dat de ruïnes van een oude stad werden ontdekt in de Golf van Khambhat. De ontdekking gebeurde met behulp van sonar terwijl routinematige vervuilingsstudies werden uitgevoerd. Tijdens de aankondiging werd de site beschreven als gelijkmatig verdeelde woningen, een drainagesysteem, bad, graanschuur en een citadel die dateert van vóór de beschaving van de Indusvallei. Tijdens vervolgonderzoeken werd het gebied gebaggerd en werden verschillende artefacten teruggevonden. Onder hen waren hout (gedateerd ± 7000 voor Christus), stenen beschreven als handgereedschap, gefossiliseerde botten, aardewerkscherven en een tand. Een van de controverses is dat alle veronderstelde artefacten stenen van natuurlijke oorsprong zijn, dat de 'scherven' natuurlijke geofacten zijn en dat het baggeren zou kunnen hebben gezorgd voor het opgraven van dolende voorwerpen samen met de site, waardoor alle geloofwaardigheid van de vondsten is verwijderd.