Delen:
10 Mysterieuze graven die tartend zijn
Mensen hebben al heel lang dode lichamen begraven - zelfs Neanderthalers begroeven hun doden met bloemen voordat we in actie kwamen. Gezien de miljarden lichamen die in de grond zijn gestopt, zijn een paar mysteries onvermijdelijk. Soms is het lichaam een bron van onbeantwoorde vragen. Soms is het gedenkteken net zo moeilijk te achterhalen.
10st. Augustinus Donkey
Niet alle mysterieuze graven bevatten menselijke resten. In St. Augustine, Florida, werd een lokale archeoloog verbijsterd door een unieke en bizarre begrafenis van een ezel. Het dier werd ontdekt onder de 120 centimeter (4 ft) van de aarde en dateert uit de tweede helft van de 17e eeuw. Het dier heeft een inspringing op de bovenkant van zijn schedel en werd waarschijnlijk gedood door een slag tegen het hoofd. Maar wat daarna gebeurde is moeilijk uit te leggen.
Alle vier de ledematen van het dier zijn zorgvuldig uit elkaar gehaald. Er verschijnen geen afslaandekens op de botten. Ze zijn zelfs zo zorgvuldig verwijderd dat het dier vrijwel zeker niet als voedsel werd gebruikt. Na verwijdering werden de ledematen bovenop de ezel geplaatst en opgesteld om naar het noorden en het zuiden gericht te zijn. Het graven van een groter gat zou sneller zijn geweest dan het verwijderen van de ledematen met zo'n precisie, dus het gemak is geen waarschijnlijke verklaring.
Carl Halbirt, die het dier vond, zei: "Ik denk niet dat we ooit het volledige verhaal zullen kennen." Hij is op zoek naar vergelijkbare begrafenissen maar kon geen enkele aantekening vinden.
Ezels werden in die tijd in het gebied gebruikt als lastdieren om coquina uit een nabijgelegen groeve te vervoeren voor gebruik in de bouw. Terwijl dat verklaart waarom het beest in het gebied was, biedt het geen aanwijzingen waarom iemand zoveel schijnbaar onnodige moeite zou hebben gedaan om zich van het lichaam te ontdoen.
9 John Renie
Welsh huisschilder John Renie stierf in 1832. De ongewone inscriptie op zijn graf heeft de vorm van een raster, 19 vierkanten over en 15 vierkanten hoog. In elk vierkant staat een letter. De middelste rij, bijvoorbeeld, luidt: "Je kunt een paar duidelijke woorden onderscheiden." "Hier" en "Lies" zitten daar in die snaar boven, en je kunt het begin van "John" zien. Maar waarom de warboel?
Na 170 jaar heeft een lokaal tv-station het uiteindelijk geanalyseerd, waarbij het vaststelde dat het een soort acrostic puzzel was. Beginnend bij de H in het centrum en naar buiten werkend, kan de zin "Here Lies John Renie" op 46.000 verschillende manieren worden gelezen.
Sommige mensen zeggen dat Renie probeerde de duivel voor de gek te houden, om zijn ziel veilig te houden. De plaatselijke dominee denkt dat ze de inscriptie te serieus nemen. Hij verwacht dat het 'gewoon een beetje plezier' was, bedoeld om entertainment te bieden aan degenen die het hebben gezien.
8Duffy's Cut
In juni 1832 landde een schip met tientallen jonge Ieren in Philadelphia. De mannen waren de Atlantische Oceaan overgestoken om te werken als spoorwegarbeiders voor een aannemer genaamd Duffy, maar hadden het ongelukkige geluk om aan te komen omdat een cholera-uitbraak door de regio scheurde. Het trof de herenkazerne en uit officiële verslagen blijkt dat er acht werden gedood en begraven in de buurt. Railbeambte Martin Clement plaatste in 1909 een granieten omheining rondom het gebied als monument.
Clement werd president van Pennsylvania Railroad en hield een dossier bij over de doden op het traject, dat bekend stond als Duffy's Cut. Zijn uitvoerend assistent kreeg het dossier in de jaren zestig, en in de vroege jaren 2000 namen de tweelingzoons van de assistent, Bill en Frank Watson, een kijkje. Het dossier meldde het aantal doden als zijnde 57 personen, veel hoger dan het officiële nummer.
De Watsons begonnen te graven - letterlijk. In november 2005 vonden ze een kleipijp versierd met klavers. Na het inhuren van een geowetenschapper in 2009 begonnen ze lichamen op te graven. In de volgende paar jaar vonden ze zes andere lichamen en een patroon begon op te komen. Drie schedels vertoonden tekenen van stomp trauma. Een ander had een kogelgat.
De antropoloog van de Universiteit van Pennsylvania, Janet Monge, maakte deel uit van het team en concludeerde: "Ik denk echt dat het een bloedbad was." Onderzoekers speculeren dat de barak in quarantaine is geplaatst en veel van de arbeiders zijn gedood toen ze probeerden te ontsnappen.
7Nick Beef
Op het begraafplaats Shannon Rose Hill Memorial Park in Fort Worth, Texas, staat een kleine granieten steen met de naam "Oswald" erop. De man die daar begraven is, is Lee Harvey Oswald, de huurmoordenaar van John F. Kennedy (tenzij, natuurlijk, JFK werd vermoord door zijn eigen geheime dienst). Sinds 1997 zit er een bijna identieke grafsteen naast de naam "Nick Beef".
Wie is Nick Beef? Sommigen suggereerden dat het een komiek is genaamd Nick Beef, die de steen daar plaatste als onderdeel van een standup-act. Veel mensen die geïnteresseerd waren in de moord op Kennedy bleven gewoon verbijsterd. Eén theorie was dat de steen mensen hielp het graf te vinden, omdat de begraafplaats geen aanwijzingen geeft voor het Oswald-plot. Ze weigeren nu ook om een routebeschrijving naar Nick Beef te geven.
In werkelijkheid is Nick Beef in Texas geboren Patric Abedin, die nu in New York City woont. Hij kocht het perceel in de jaren 1970 simpelweg omdat het beschikbaar was. Hij creëerde de naam als een grap in een restaurant en hij nam het later over als een pseudoniem tijdens het werken als freelance schrijver. Toen Abedins moeder in 1996 stierf, keerde hij terug naar Texas en bracht een bezoek aan zijn stuk grond op het kerkhof.
Hij besloot, nogmaals in een opwelling, om daar een grafsteen te installeren. Zijn gebruik van "Nick Beef" als een pseudoniem betekende dat hij een creditcard onder die naam had, dus de begraafplaats stond hem toe om de marker daar te plaatsen. Hij is erg springlevend en de plot is leeg. Hij zegt dat het geen grap is. Het is gewoon een persoonlijke zaak.
Oswald's lichaam krijgt binnenkort geen buurman meer. Als Abedin sterft, wil hij graag gecremeerd worden.
6James Leeson
James Leeson stierf in 1794 op 38-jarige leeftijd. Er is niet veel bekend over zijn leven, maar zijn grafsteen is waarschijnlijk meer bekend om zijn eigen bestwil dan welke andere in New York dan ook. Onder de decoraties van de grafsteen bevindt zich een zandloper met vleugels, om aan te geven hoe snel de tijd verstrijkt. Een vlammende urn symboliseert de onsterfelijkheid van de ziel en de gereedschappen van steenhouwers geven aan dat Les een vrijmetselaar was.
Deze maçonnieke verbinding verliet de meest interessante functie van het graf - een gecodeerde boodschap die over de bovenkant van de grafsteen boog. Het is geschreven in een Masonic cipher gebaseerd op het tic-tac-teen-spelbord. Toen het voor het eerst verscheen, kon niemand het uitzoeken. Een eeuw later, in 1889, werd de sleutel gepubliceerd. Het bericht zegt: "HERINNER DE DOOD."
Gecombineerd met de zandloper zei Leeson dat we elk slechts een beperkte tijd hebben, en we moeten het niet verspillen. James Leeson verbaasde New Yorkers een eeuw lang en blijft vandaag bezoekers trekken met een obscure 18e-eeuwse versie van YOLO.
5Betty Stiven
In de stad Plymouth op het Caribische eiland Tobago is een grafsteen van een vrouw genaamd Betty Stiven. De inscriptie luidt:
"Binnen deze muren zijn de lichamen van mevrouw Betty Stiven en haar kind gestort. Zij was de geliefde vrouw van Alex B Stiven tot het einde van zijn dagen zal haar dood betreuren, wat gebeurde op de 25e dag van november 1783 in het 23e jaar van haar leeftijd. Wat opmerkelijk was aan haar, ze was een moeder zonder het te weten, en een vrouw zonder haar man het te laten weten, behalve door haar vriendelijke aflaten aan hem. "
Eeuwenlang was de betekenis van die woorden een mysterie. Hoewel het heel goed mogelijk is om vader te worden zonder het te beseffen, gaan moeders door een proces dat nogal moeilijk te missen is. Iemands vrouw zijn zonder het te weten heeft ook zijn uitdagingen. Zoals het bord ernaast zegt, luidt de inscriptie 'interpretatie van de baffles'.
Een theorie is dat Betty een slaaf was en Alex Stiven haar eigenaar was. Hij impregneerde haar toen ze twaalf was, en toen werd ze ziek en werd ze opgesloten in haar bed. Tijdens een van haar perioden van bewusteloosheid baarde ze vier kinderen, één doodgeboren. Alex Stiven gaf ze aan andere slavenvrouwen om op te voeden, en beval hen om het niet aan Betty te vertellen. De situatie van de vrouw wordt verklaard door hoe seks in die tijd een unie vormde, zonder de vereiste van een huwelijksceremonie.
We zouden een andere mogelijkheid kunnen overwegen. De graveurs hebben de uitspraken misschien niet letterlijk bedoeld. Als een oudere vrouwelijke figuur een verschil maakte in je leven, zou je kunnen zeggen dat ze als een moeder was zonder dat ze besefte hoeveel ze voor jou betekende. Het deel van de vrouw is een beetje moeilijker te begrijpen, toegegeven. Hoe dan ook, mensen blijven speculeren en de grafsteen van Betty Stiven is een populaire toeristische attractie geworden, wie ze ook was.
4 Tricky Body Count van 4Anaheim Cemetery
Anaheim Cemetery was de eerste begraafplaats in Orange County, Californië open voor niet-katholieken. Als gevolg hiervan werd het de begraafplaats bij uitstek voor de enorme aantallen Chinese migranten die aan het eind van de 19e eeuw in Californië kwamen werken. Een stukje van de begraafplaats wordt afgeboord met Chinese Californische sequoiabomen, geplant in 1989. Toch hebben de begraafplaatshouders geen idee of er lichamen onder dat deel van de grond liggen.
Records noteren 33 begrafenissen rond de eeuwwisseling, maar de grafstiften zijn allang verdwenen. Ze waren gemaakt van hout en bewakers verbrandden ze om onkruid te verwijderen. Chinese arbeiders werden een eeuw geleden niet erg hoog gedacht.
De immigranten gaven de voorkeur aan hun begrafenissen in de VS om tijdelijk te zijn. Zodra ze het konden betalen, zouden lichamen worden opgegraven en terug naar China worden verscheept om begraven te worden in hun thuisland. Terwijl de grafstukken overleven, zijn alle interment records verloren gegaan.
Het aantal lichamen zal waarschijnlijk onbekend blijven, omdat de houding ten opzichte van de werknemers is verbeterd. Volgens een beheerder die voor de begraafplaats zorgt: "Zelfs als we dit gebied leeg hebben gevonden, kan ik niet zien dat we het gebruiken. De Chinezen hebben een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van Anaheim, en dat mogen we niet vergeten. '
3Oxford Viking Grave
Toen Oxford-archeologen een massagraf van 34 lichamen ontdekten die dateren uit het einde van de jaren 900, dachten ze dat ze op een executiekerkhof waren gestuit. Dergelijke begraafplaatsen zijn een gemeenschappelijk kenmerk van het Britse archeologische landschap. Tot nu toe zijn er twintig gevonden. Tijdens de heerschappij van Edgar de Vreedzame in de 10e eeuw, werd maar liefst 3 procent van de mannen van het land geëxecuteerd en gedumpt op dergelijke begraafplaatsen.
Naarmate ze verder gingen onderzoeken, voldeden de gevonden details niet aan de theorie. De mannen in het graf waren met geweld gedood en allemaal tegelijk gedumpt, in plaats van tientallen jaren zoals verwacht. Ze hadden hun einde ook op verschillende manieren bereikt. Een dozijn was gestoken in de rug, 27 hadden schedels gebroken en 20 vertoonden verwondingen aan hun ruggengraat en bekkenbodem. Velen hadden ook ernstige brandwonden opgelopen aan de bovenste helft van hun lichaam.
Er was ook een gemeenschappelijk profiel. De mannen waren tussen de 16 en 35 jaar oud en beter ingeburgerd dan de gemiddelde burger. Tests op de chemische samenstelling van de botten toonden aan dat ze meer vis en schaaldieren aten dan de lokale bevolking. Het team had waarschijnlijk een massagraf van vermoorde Viking krijgers gevonden.
Een jaar later vond een ander team een graf van hetzelfde profiel op 145 kilometer (90 mijl) ten zuidwesten. Deze bevatte 54 goed gebouwde jonge mannen, allemaal onthoofd. Analyse van zuurstofisotopen in tandglazuur wees uit dat de mannen van veel verder naar het noorden waren gekomen, met ten minste één die in de poolcirkel was geboren.
De mannen waren waarschijnlijk de slachtoffers van het St. Brice's Day Massacre van koning Aethelred the Unready.Op 13 november 1002 verordonneerde hij dat "alle Denen die op dit eiland waren ontstaan, kiemend als onkruid tussen de tarwe, vernietigd zouden worden door een uiterst rechtvaardige uitroeiing." De aard van de graven schildert eigenlijk de gebeurtenissen in een iets meer sympathiek licht, omdat alleen vechtende mannen in de buurt van de machtspositie van de koning gericht lijken te zijn.
2 Het bloedbad in een put
In 2013 hebben archeologen vijf maanden lang een site opgegraven in de stad Entrains-sur-Nohain in de Bourgogne. Vier eeuwen aan het begin van het eerste millennium was het gebied de thuisbasis van de Romeinse stad Intaranum. De opgraving onthulde wegen, stenen huizen en putten voor het leveren van privébaden van rijke bewoners. De onderkant van zo'n 130 centimeter breed (4,3 ft) put onthulde een gruwelijke verrassing.
Meer dan 4 meter naar beneden vonden de gravers botten van meer dan 20 lichamen. De overblijfselen kwamen van mannen, vrouwen en kinderen - het was een verzameling burgerslachtoffers. Ze maakten geen deel uit van de Romeinse nederzetting, aangezien ze met koolstof dateerden van ergens tussen de 8e en de 10e eeuw.
Drie concurrerende theorieën verklaren hoe zovele lijken uiteindelijk in een oud gat werden gegooid. De een zegt dat een epidemie door een dorp is geveegd. Een andere suggereert dat ze slachtoffers van een gevecht in de buurt waren. Op 25 juni 841 vond een gevecht plaats 25 kilometer (15 mijl) ten noorden van de site. Tienduizenden troepen vochten voor afscheiding voor het Karolingische rijk. Het marcheren van legers staat er niet om bekend burgers met rust te laten en een groep strijders heeft het dorp mogelijk voor of na het gevecht overvallen.
Een derde mogelijkheid is even gewelddadig, omdat bendes van Vikingen in de tweede helft van de negende eeuw door heel Frankrijk marcheerden. Zelfs als de meest beruchte plunderaars van de geschiedenis niet achter de daad zaten, hadden ze waarschijnlijk genoeg onrust gekweekt om bands van straatrovers onder de lokale bevolking te creëren.
1Ongebruikelijke Saksische begrafenissen
Toen archeologen in het Engelse Ramsgate in 2008 een paar skeletten ontdekten, dachten ze dat ze een getrouwd stel hadden gevonden. De twee figuren waren naast elkaar begraven. Men ligt op zijn rug; de andere is op zijn kant met zijn arm over zijn partner. Het is een ongewone begrafenis en de skeletten dateren van ergens vóór de Normandische verovering in 1066. Toch zijn beide skeletten meer dan 180 centimeter (6 '), ongewoon lang voor de periode.
Oorspronkelijk werd aangenomen dat het linker skelet - degene die het knuffelen uitvoert - vrouwelijk is. Nog nader onderzoek suggereerde dat beide skeletten mannen waren. Het is mogelijk dat ze krijger-metgezellen waren, maar er zijn geen artefacten om aanwijzingen te geven.
Een ander Saksisch mysterie uit de zevende eeuw werd ontdekt in Cambridge in 2012. Het skelet van een tienermeisje combineert twee uiterst zeldzame statussymbolen. Ze werd begraven met een met goud en granaat bezette kruissteek op haar kleding, het vijfde dergelijke borstkruis in het Verenigd Koninkrijk. Ze werd ook begraven op een houten bed, alleen de 15e persoon ontdekte die manier in het VK. Er is slechts één andere mogelijke begrafenis die een kruis met een bed combineert, en dat is helemaal vanaf de 19e eeuw.
Het meisje had bijna zeker een hoge status, mogelijk zelfs royalty. Ze had een boegbeeld kunnen zijn in de vroegchristelijke kerk, die net begon in Groot-Brittannië een impact te maken. Naast het kruis werd ze ook begraven met heidense voorwerpen, waaronder glaskralen en een ijzeren mes, die pas in de volgende eeuw uit christelijke gunst vielen.