Delen:
10 Meer ontbrekende schatten die je nog steeds kunt vinden
Zoek een schat en je kunt direct rijk worden, misschien zelfs beroemd. Je zou een deel van de geschiedenis kunnen ontdekken waarvan we dachten dat het voor altijd verdwenen was, of iets waarvan we niet eens wisten dat het bestond. En in tegenstelling tot veel andere legendes, is verborgen schat goed gedocumenteerd. Een ieder van ons kan op elk moment in ons leven struikelen, zonder waarschuwing.
10Elysian Park
Elysian Park is LA's oudste en op een na grootste park, verspreid over ongeveer 600 hectare. Het gaat dus niet voorbij aan de mogelijkheden dat de legendes van schatten die er meer dan 150 jaar verloren zijn, waar kunnen zijn.
Tijdens de Amerikaans-Mexicaanse oorlog van 1846-1848 was Zuid-Californië een fel betwist gebied. Troepen van beide kanten vochten voor controle over het land en sloegen angst in de harten van de lokale elite. De legende gaat dat de lokale bevolking, om hun immense rijkdom te beschermen tegen vijandige troepen, naar de heuvels, grotten en ravijnen van dit uitgestrekte park ging om goud, juwelen en nog veel meer te verbergen.
Kranten al in 1896 laten zien dat mensen sindsdien op zoek zijn naar de schat. Als de verhalen waar zijn, is het waarschijnlijk dat veel van de bewoners later hun rijkdom hebben teruggewonnen. Maar het is even waarschijnlijk dat velen stierven, vluchtten of hun rijkdom voorgoed verloren tegen de tijd dat de oorlog eindigde. Het beroemdste voorbeeld is dat van Don Francisco Avila, die het allereerste huis in LA bouwde, dat tot op de dag van vandaag staat. Avila was een buitengewoon rijke politieke figuur en zakenman en zal waarschijnlijk tijdens de oorlog aanzienlijke hoeveelheden dure goederen hebben opgeborgen.
Schatzoeker Roy Roush beweerde etchings te hebben gevonden in rotsen waarvan hij denkt dat deze naar de locatie van deze schat wijzen, terwijl een andere man met de naam Marvin Baker ook beweert dergelijke geïmproviseerde kaarten in de rotsen te hebben gevonden. Tot op de dag van vandaag is er echter geen schat ontdekt in Elysian Park.
9Laat Toplitz
Hoog in de Oostenrijkse Alpen, en diep in het dichte bergbos, is het Toplitz-meer een ideale plek om $ 5,6 miljard aan gestolen goud te verbergen. Geruchten hebben dit geïsoleerde meer lang omgeven, met levenslange lokale Michl Kaltenbrunner beweert dat ze kan "garanderen" dat de nazi's goud in het meer hebben gedumpt. Ze zou ongeveer 10 jaar oud zijn geweest toen de Tweede Wereldoorlog eindigde.
Wat deze theorie enige geloofwaardigheid geeft, is dat £ 700 miljoen valse bankbiljetten die Hitler van plan was te gebruiken om de Britse economie te destabiliseren, in 1959 uit het meer werden teruggevonden. Het dilemma hier is natuurlijk de vraag of dit is wat de lokale bevolking zag Nazi's dumpen in het meer of slechts een deel van wat naar beneden ging. Het meer is meer dan 300 voet (100 meter) diep, met een laag boomstammen die ongeveer halverwege dobberen, wat onderzoeken een zeer risicovolle beproeving maakt.
8Poverty Island
Poverty Island in Lake Michigan is de thuisbasis van een eenzame vuurtoren en een absoluut belachelijke hoeveelheid goud, als legendes te geloven zijn. Schattingen hebben de waarde van het verloren goud vandaag op ongeveer $ 400 miljoen geplaatst. Er zijn veel legendes rond de mogelijke oorsprong van dit goud, waarvan de eerste dateert uit de jaren 1750. Volgens deze theorie vielen Britse troepen een Frans schip aan dat over Lake Michigan zeilde om de Indianen met goud te bevechten. Om te voorkomen dat de Britten het goud zouden grijpen, gaf de kapitein het bevel overboord te gooien. Een bijna identiek verhaal wordt toegeschreven aan de oorlog van 1812.
Een andere legende spreekt over James Strang, wiens goud naar verluidt in het meer belandde nadat hij door zijn kolonie op een nabijgelegen eiland was omvergeworpen. De Fransen verschijnen opnieuw, met sommige legenden die zeggen dat het goud van Napoleon Bonaparte de derde was. Bonaparte zou het goud hebben gezonden om de Zuidelijken te ondersteunen tijdens de burgeroorlog, maar het plan werd gedwarsboomd toen het schip werd aangevallen en tot zinken werd gebracht door Canadese piraten. Het is onbekend of ze zich verontschuldigden.
Volgens een andere legende zag de zoon van een vuurtorenwachter een bemanning van schattenjagers op een nacht in 1933 aan boord van hun schip vieren. De mannen hadden naar verluidt jarenlang het meer onderzocht, en toen het uiteindelijk leek alsof ze het hadden gevonden, een storm sloeg en liet ze zakken naar de diepten van Lake Michigan.
De legendes zijn echter nog lang niet afgelopen, zoals in 2014 beweerden twee mannen dat ze de schipbreuk hadden gevonden van wat zij beweren dat het de Griffin is, een Frans schip. Echter, drie jaar later moeten ze nog een bewijs leveren van hun vermeende ontdekking van $ 2 miljoen.
7 Skeleton Canyon
Skeleton Canyon ligt in het Peloncillo-gebergte langs de grens tussen Arizona en New Mexico. Voorafgaand aan de 20ste eeuw was de kloof een populair parcours voor smokkelaars die op zoek waren om hun buit voorzichtig naar Tucson te verplaatsen, evenals voor de bandieten die hen wilden overvallen. Hoewel het mogelijk is of zelfs waarschijnlijk is dat Skeleton Canyon meerdere vindplaatsen van verborgen schatten bevat, verwijst de Skeleton Canyon Treasure naar één specifieke trek, oorspronkelijk bekend als de buit van Monterrey.
Tegen het einde van de 19e eeuw voerden Amerikaanse bandieten een inval uit in de Mexicaanse stad Monterrey. Ondanks een paar doden, was de overval vrij succesvol, met de bandieten die naar verluidt met 39 staven van goud, $ 1 miljoen van diamanten, zakken of zilveren en gouden muntstukken, en talloze gouden crucifixen, miskelken, standbeelden, en andere bescheiden Katholieke artefacten afmaakten. .
De band van bandieten werd fel achtervolgd op de 1000-mijlsroute en leidde hen ertoe om zoveel mogelijk van de schat te verbergen. Veel van deze mannen stierven tijdens de reis, en zo kreeg de kloof zijn naam. Er zijn verschillende rapporten geweest door de jaren heen van mannen die hun kamp hebben opgezet, maar om snel te verdwijnen, waardoor de lokale bevolking ging geloven dat ze misschien de schat hadden hersteld.Het is nooit bewezen of een deel of de hele schat is teruggevonden, dus deze kloof kan tot op de dag van vandaag meer dan een paar skeletten in zijn kast hebben.
6Kruger's Millions
Stephanus Johannes Paulus Kruger, kortweg "oom Paul", was de laatste 17 jaar aan het einde van de 19e eeuw de derde president van de Zuid-Afrikaanse Republiek. Met de komst van de Tweede Boerenoorlog, en de publieke opinie die zich tegen hem keerde, vluchtte Kruger Zuid-Afrika in 1900, twee jaar voordat zijn presidentschap officieel eindigde. Maar niet voordat hij eerst een beetje iets voor zichzelf neemt.
Terwijl Kruger ontsnapte voor Europa, draaiden de geruchten dat de trein waarop hij reed ook een aanzienlijke hoeveelheid goud droeg. Uit daaropvolgend onderzoek bleek niet alleen dat 1,5 miljoen pond van de overheid was gestolen, maar dat het al maandenlang langzaam werd overgeheveld. Vijf jaar later onthulde een gevangene genaamd John Holtzhausen dat hij was ingehuurd om het goud ten noorden van Leydsdorp te begraven en was hij het laatste overlevende lid van het team.
In 2001 kwam er een Zoeloe-familie in de stad Ermelo naar voren die een deel van de verloren munten had gevonden, terwijl vorig jaar een andere man beweert de schat te hebben gevonden aan de voet van de Emmarentia-dam. Zelfs als beide beweringen waar zijn (en geen van beide is geverifieerd), geloven raadslieden van Ermelo dat de voorraad zou zijn opgesplitst in ten minste drie caches.
5Tsars schat
Wanneer de meeste mensen denken aan Russische royalty's, denken ze aan een van de drie dingen: onderdrukking, samenzwering of decadentie. Het zou daarom geen verrassing moeten zijn dat tsaar Nicholas II naar verluidt weggaf wat nu de schat van miljarden dollars zou zijn voorafgaand aan de bolsjewistische revolutie in 1917. De enige vraag is waar.
Eén theorie is dat de schat, hoofdzakelijk bestaande uit goud, verborgen was of eenvoudig verloren ging in de tunnels onder Omsk, een Siberische stad die tijdens de revolutie als de feitelijke hoofdstad fungeerde. Omsk heeft een uitgebreid netwerk van ondergrondse tunnels en het is een bekend feit dat daar tijdens de revolutie goud werd getransporteerd, wat dit een perfect plausibele theorie maakte.
In 2001 werd gesuggereerd dat het goud verborgen kon worden onder het huis van ballerina / koninklijke meesteres Mathilda Kshesinskaya. Opgravingen van haar huis in Sint-Petersburg lijken vruchteloos te zijn geweest, maar sinds Kshesinskaya pas in 1971 stierf, is het mogelijk dat het goud in de tussenliggende jaren op enig moment werd verplaatst.
Een derde theorie suggereert dat het goud daalde met de RMS Republiek, een Iers schip dat zonk voor de kust van Nantucket. Volgens deze theorie werd het goud in het geheim door de Fransen naar de tsaar gestuurd, toen het Republiek botste tegen een ander schip en zonk. Het wrak werd in 1981 herontdekt, maar een 74-daags onderzoek dat enkele jaren later werd uitgevoerd, leverde niets op.
Ten slotte suggereert een andere theorie dat het goud mogelijk aan boord was van een Trans-Siberische trein die neerstortte in het Baikalmeer, dat toevallig het oudste en diepste meer ter wereld is. Opgravingen zijn geprobeerd, maar hebben weinig succes gehad behalve de locatie van de trein te bevestigen.
4Ivoorkust Kroonjuwelen
In 2010 hield Ivoorkust zijn eerste verkiezing in meer dan 10 jaar, waarin de zittende president Gbagbo het opnam tegen de veel populairdere Alassane Ouattara. Toen Gbagbo tot winnaar werd uitgeroepen, raakte het land in beroering en werd het bekend als de Ivoriaanse crisis 2010-2011. Hoewel de crisis van korte duur was, en Ouattara zichzelf een veelbelovende figuur voor verandering heeft getoond na vijf jaar later democratisch herkozen te zijn, heeft dit korte conflict misschien de kust een van de waardevolste schatten gekost: de Ivoorkust-kroonjuwelen.
Terwijl een burgeroorlog door het land raasde, met zware interventies van de VN en Frankrijk, werden meer dan 80 voorwerpen gestolen uit het Museum van Beschavingen, waaronder maskers, halskettingen, scepters en religieuze voorwerpen. Met een waarde van ongeveer $ 6 miljoen is het de immense culturele betekenis van deze objecten die hen onderscheidt van andere soortgelijke verliezen. In tegenstelling tot de meeste kroonjuwelen, die worden doorgegeven van erfgenaam tot erfgenaam, vertegenwoordigde de collectie Ivoorkust meerdere koninkrijken en dynastieën, waardoor het verlies van deze gevarieerde collectie bijzonder verwoestend was. Interpol probeert de items op de zwarte markt te vinden, maar heeft tot nu toe geen succes gehad.
3Awa Maru
Oorspronkelijk bedoeld om een oceaanstomer te zijn, de Awa Maru was een Japans oorlogsschip gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Met het einde van de oorlogstekening in de buurt, werden de VS steeds meer bezorgd over geallieerde troepen die gevangen werden gehouden in Japan. Niet omdat ze bang waren voor massale executie, maar omdat de Japanners weinig middelen hadden en hun eigen mensen prioriteit zouden geven boven hun vijanden. Zwitserland onderhandelde op zijn gebruikelijke vreedzame manier over een deal tussen de twee partijen: de VS zouden noodvoorraden sturen, waardoor Japanse schepen ongebombardeerd voorbij zouden gaan.
De Japanners zagen een kans om de oorlog te keren en gebruikten schepen die veel groter waren dan nodig, zodat ze veilig grondstoffen, hun slimste burgers en een verzameling onschatbare schatten, zoals goud en kunst, konden vervoeren. Helaas voor de Japanners verhinderde slecht weer de hele Amerikaanse vloot het horen van het 'niet-bombardementsplan' en de USS queenfish getorpedeerd Awa Maru in 1945, waarbij op één na alle van de 2.004 mensen aan boord werden gedood.
Hoewel de VS de locatie van het gezonken schip voor enige tijd verborgen hielden, werd het vrijgegeven en onthuld dat het in Chinese wateren was gedaald. In de jaren zeventig bracht een Chinese expeditie miljoenen mensen op zoek om de schat terug te vinden, maar liet niets zien.De waarde van de schat, waaronder ivoor, edelmetaal, edelstenen en historische artefacten, is geschat op $ 5-10 miljard, waardoor het potentieel de grootste opbrengst in schattenjachtgeschiedenis is.
2Brink's-Mat Robbery
Het Brink's-Mat-magazijn was een zeer veilige faciliteit op Heathrow Airport, Londen. Op 26 november 1983 was de bewaker in nooddienst Anthony Black, een inwendige man die zes gewapende mannen de ruimte instuurde.
Het oorspronkelijke plan was om in te breken en onder te duiken met zoveel mogelijk contanten, maar bij binnenkomst ontdekten de mannen veel meer dan ze hadden verwacht. Het warenhuis wemelde van platina, goud, diamanten, cheques en koude, harde contanten. Nadat ze het personeel in benzine hadden opgezwollen en dreigden ze in brand te steken, pakten de mannen de goederen in en vluchtten. Wat bedoeld was als een vangst van ongeveer £ 3 miljoen, was uiteindelijk een letterlijke schat voor een bedrag van £ 26 miljoen.
Black, die via zijn zwager banden heeft met de criminele onderwereld, werd veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf, terwijl twee van de gewapende mannen werden opgepakt en ook 25 jaar gevangenisstraf kregen. De politie kon nagaan hoe veel van de trek werd witgewassen, maar er wordt aangenomen dat £ 10 miljoen aan goud verborgen blijft, en de zaak moet nog volledig worden opgelost.
1Hatton Garden Heist
Hatton Garden is het Amsterdam van Groot-Brittannië, met een lange geschiedenis van juweliers en diamanthandelaren die hun intrek nemen in de Londense wijk. Het zou geen verrassing moeten zijn, want het is ook de thuisbasis van enkele van de hoogste veiligheidskluizen in Groot-Brittannië, zoals de toepasselijk genaamde Hatton Garden Safe Deposit.
Wat deze diefstal bijzonder interessant maakt, behalve dat het de grootste diefstal in de Britse geschiedenis is, vond plaats gedurende twee dagen, tijdens het paasvakantie in april 2015. Bij hun eerste poging gebruikten vier oudere carrièredieven een liftschacht om toegang krijgen tot de lagere niveaus van de Hatton Garden Safe Deposit. Met behulp van een boor met diamantpunt boorden ze door de muren en bereikten ze toegang tot de kluis. Toen ontdekten ze dat ze de kasten niet konden betreden waar de goederen werden bewaard, dus vertrokken ze, haalden ze de benodigde spullen en keerden ze de volgende dag terug. Ze liepen toen weg met alle maten goud, diamanten, juwelen en contanten. Volgens de oorspronkelijke schattingen zijn de kosten van de overval £ 14 miljoen, maar dat is nu gestegen naar £ 25 miljoen. Slechts een derde van de buit is ooit teruggevonden.
Op de eerste dag werd een alarm geactiveerd en hoewel er een bewaker was komen opdagen, mocht hij niet binnenkomen zonder politie-aanstelling (voor zijn eigen veiligheid). De politie heeft waarschijnlijk niet gereageerd omdat de dieven hadden geprobeerd het alarmsysteem uit te schakelen. Helaas onderschatten deze gepensioneerden de alomtegenwoordigheid van technologie in de wereld van vandaag ernstig en lieten ze een zeer flagrant spoor van CCTV-beeldmateriaal en telefoonsignalen achter die de politie rechtstreeks naar hen leidden.
Als je denkt dat de enige echte verliezers hier de grote slechte bankiers zijn, denk dan nog eens goed na. Als je bent beroofd en geen privéverzekering hebt gehad, is dat niet hun probleem. Je vraagt je af hoeveel ze uitgeven aan beveiliging, vooral gezien het feit dat het alarm de bewaker wakker maakte terwijl hij thuis slapend was en niet op het terrein bewaakte.