Delen:
10 manieren waarop de 'Jurassic Park'-franchise fout is gegaan
Met Jurassic World: Fallen Kingdom nu in de bioscopen, dino-mania loopt opnieuw ongebreideld. Voor echte liefhebbers van dinosaurussen zijn er echter veel fouten in de Jura- films. Specifiek, hoe de dinosaurussen zijn veranderd ten opzichte van de eerdere versies.
Andere wetenschappelijke onmogelijkheden verschijnen ook in deze films. Ondanks hoe leuk het is om ongeloof op te schorten en jezelf te verliezen in de wereld van Jurassic Park, laten we teruggaan naar de realiteit voor een paar minuten en kijken naar enkele van de meer geavanceerde fouten gemaakt in deze filmfranchise.
Spoiler alert: Als u het niet hebt gezien Jurassic Park films, ga voorzichtig te werk. We onthullen redelijk wat over de films.
Aanbevolen afbeelding tegoed: theverge.com10 DNA-extractie
Het idee om gefossiliseerd DNA te extraheren in een poging om een dinosaurus te recreëren of te klonen klinkt niet zo vergezocht, aangezien het klonen van dieren al is gebeurd. Herinner je Dolly de schapen? Dus, in theorie (gemengd met schijngeloof en een scheutje bioscoopmagie), zien we dit scenario tot leven komen. Maar kan het echt worden gedaan?
Nee, dat kon het niet.
Allereerst, om iets te klonen is het maken van een exacte genetische kopie. Dit begint op het kleinste niveau van moleculaire biologie: één gen, één DNA-streng per keer. Volgens een artikel gepubliceerd door NBC News, Murdoch University onderzoeker Mike Bunce verklaarde: "Alle DNA zou volledig worden vernietigd in bot na ongeveer 6.8 miljoen jaar."
De Juraperiode was 201 tot 145 miljoen jaar geleden. Dus het DNA-extractieproces dat in de film wordt weergegeven is geweldig, maar totaal ongegrond. Er zijn geen gegevens om het te ondersteunen.
Bovendien heeft een rapport van een team van wetenschappers en amberspecialist Dr. David Penney vastgesteld dat de methode voor DNA-verwijdering die in de film wordt gebruikt "waarschijnlijk onmogelijk zal zijn en in het rijk van fictie moet blijven."
9 brachiosaurus Neemt een houding aan
In de eerste film, Jurassic Park, we zien het brachiosaurus, een plantenetende sauropode, ga op zijn achterpoten staan om omhoog te reiken en bladeren te halen om te eten. Deze majestueuze dinosaurus neemt dezelfde houding aan in de meest recente film, Jurassic World: Fallen Kingdom, maar onder veel verschillende omstandigheden.
Bij de eerste bezichtiging roept dit niet al te veel op. Deze dinosaurussen zijn herbivoren die naar verluidt ongeveer 7 meter lang en 26 meter lang zijn. Het is aannemelijk dat ze moeten uitrekken om sommige van die bladeren te krijgen, zelfs met hun lange nek.
We hebben allemaal gezien dat onze katten of honden een vergelijkbare houding aannemen als ze iets willen dat net buiten bereik is, dus waarom dan niet een dinosaurus?
Denk maar aan de proportionele ratio. Hoeveel kost een brachiosaurus wegen? Waar draagt het grootste deel van zijn gewicht bij? Zelfs met zijn staart voor extra steun, zouden die twee benen zo'n enorm wezen kunnen vasthouden?
Het is niet alsof deze dinosaurussen op de boom konden leunen voor ondersteuning. Ze hebben naar verluidt 33-88 ton gewogen. Zou de boom niet gewoon neerstorten? Als dat het geval is, waarom laten ze bomen dan niet vallen als een norm bij het voeren?
Zelfs in vergelijking met andere dinosaurussen die rechtop lopen op twee benen, is het niet haalbaar. Bipedale dinosaurussen hebben massieve, gespierde achterbenen en lichtere, kleinere, slankere torso's. Het prachtige brachiosaurus doet niet.
8 Jurassic Periode
Hoewel dit onlangs is besproken, vond een van de grootste fouten van deze franchise plaats toen ze de Tyrannosaurus rex in de Juraperiode - of misschien was het toen ze de film vernoemden. Misschien had het moeten worden genoemd Krijtpark voor een periode die ongeveer 66-68 miljoen jaar geleden plaatsvond.
Gedurende deze periode, de T. rex, Triceratops, velociraptor, en Spinosaurus zwierf over de aarde. Tijdens de Juraperiode omvatte de dino-populatie de Plesiosaurus, brachiosaurus, Stegosaurus, en Diplodocus- maar niet de tyrannosaurussen.
Smithsonianmag.com brengt de oops echt in perspectief met de volgende verklaring: "Minder tijd scheidt ons van Tyrannosaurus rex dan gescheiden T. rex van Stegosaurus.”
Maar wat zijn de Jura- films zonder de T. rex? Dit is absoluut een vergissing die de moeite waard is. Of misschien heeft het niets met de tijdsperioden te maken. Vanwege de magie van de DNA-film mogen de dinosaurussen uit alle perioden misschien naast elkaar en de mensheid naast elkaar bestaan.
7 De Machtige Spinosaurus
In de derde Jurassic Park film, het is niet de T. rex dat scheelt de dag als bij de eerste Jurassic World film. Aan het einde van Jurassic Park III, een T. rex en een Spinosaurus heb een epische strijd.
De Spinosaurus (ook uit het Krijt tijdperk) bloeide in een waterrijke omgeving. Zijn neus was ouderwets zoals de krokodillen van vandaag en liet toe om gemakkelijk te ademen. Hij had ook scherpe tanden voor het vangen van vissen en een 2 meter lange ruggengraat (7 voet) om met een fenomenale snelheid door het water te snijden.
Hier is echter het probleem met dat scenario. De Spinosaurus, wat de grootste dinosaurus en waarschijnlijk de eerste waterdinosaurus was, werd gebouwd als de waterdieren van vandaag met zwemvliezen en dichte botten. Deze functies waren ideaal voor zijn leven in het water, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat hij de brute kracht van het water weerstaat T. rex.
Paleontologen schatten dat de T. rex had een bijtkracht van ongeveer 5.800 kilogram (12.800 lb), wat hem het "moeilijkste bijtende terrariumdier" ooit maakt.Het moeilijkste bijtende waterdier is de megalodon, met een bijtkracht van 18.600 kilogram (41.000 lb).
Dus Spiny was absoluut de underdog in deze strijd.
6 Sense Of Smell
Denk aan de scène waarin Dr. Grant zegt: "Niemand beweegt een spier," en ze bevriezen allemaal op hun plaats? Dit impliceert dat de T. rex kan ons niet zien als we niet bewegen - of dat het een op beweging gebaseerde visie heeft. Dit scenario speelt zich af in een latere scène als Grant de Land Rover verlaat wanneer de rondleiding door het park mislukt.
Het lijkt alsof hij het heeft opgegeven en gewoon staat te wachten tot de dinosaurussen hem opeten. Maar hij realiseert al snel dat de T. rex kan hem niet zien. Later zien we Grant (en in andere Jura- films, Claire) gebruiken zonnevlammen om de aandacht te trekken van de T. rex terwijl je koortsachtig beweegt.
echter, de T. rex zou ongetwijfeld vertrouwen op andere zintuigen om te jagen. Het simpelweg niet kunnen zien van zijn prooi zou er niet toe leiden dat hij gewoon wegloopt. Hoe zit het met zijn gehoor? De T. rex heeft Grant in het nauw gedreven. Natuurlijk, hij beweegt niet. Maar de dinosaurussen kunnen zijn ademhaling horen of zelfs zijn hart klopt hard en snel, om nog maar te zwijgen van andere lichaamsfuncties.
Goed, misschien heeft Grant gelijk. De T. rex kan hem niet zien. Het is duidelijk dat het wezen hem niet hoorde. Wat denk je ervan om hem te ruiken? Dieren hebben een scherp reukvermogen. Vooral degenen die op een prooi jagen. Immers, ze moeten ergens beginnen en het oppakken van de geur van een dier is vaak een startplaats.
In Jurassic World, Owen wijdt zichzelf met benzine om zijn geur te maskeren wanneer hij zich verstopt voor de Indominus rex, een fictief ontworpen en gemaakte dinosaurus. Dit ondersteunt het idee dat roofzuchtige dinosauriërs vertrouwen op hun reukvermogen.
5 formaat doet er toe
Velociraptors leefde in het Late Krijt. Wetenschappers beschrijven ze als "birdlike", compleet met een wishbone. De film maakte echter op zijn minst één grote fout als het gaat om Blue en haar pack. Filmmakers overschatten schromelijk hoe groot deze woeste wezens waren. Paleontologen vergelijken de grootte van de Velociraptors met die van moderne kalkoenen.
Bovendien suggereren recente archeologische vondsten dat Velociraptors had veren en misschien vleugels maar kon niet vliegen. Hoewel ze niet de manshoge wezens waren die in de films werden geportretteerd, waren ze snel en waarschijnlijk meer als aaseters dan jagers. Desondanks hadden ze de beruchte lange klauw op hun achterpoten die we klikken op de grond zien terwijl ze op hun prooi jagen.
Het is ook belangrijk op te merken dat dit soort dinosaurussen in de latere films simpelweg "roofvogels" worden genoemd.
4 muggen
Kijk eens goed naar de mug die vastzit in de barnsteen van de stok van Dr. Hammond. Een goed bewaard exemplaar inderdaad. Als je goed kijkt, zie je de antennes en wat lijkt erop dat haren op hen. Deze haren worden flagella genoemd. Alleen op de mannelijke mug zijn de flagellen zichtbaar voor het blote menselijke oog.
Oké, de stok van Hammond bevat een mannelijke mug. Volgens ongediertebestrijder Terminix bijten echter alleen vrouwelijke muggen. Ze hebben de voedingsstoffen in het bloed nodig om met succes hun eieren te leggen. Daarom bevatten alleen vrouwelijke muggen DNA van een ander dier. Dus, tenzij Hammond vrouwelijke muskieten kon oogsten, is hun afbeelding in de film niet nauwkeurig.
3 Frog DNA
Als je je herinnert, hebben wetenschappers kikker-DNA gebruikt Jurassic Park om de ontbrekende genen in te vullen uit de DNA-sequentie geëxtraheerd uit de muggen. Dit speelt een belangrijke rol in de film omdat het is hoe de dinosaurussen, die allemaal als vrouwelijk moesten worden beschouwd, zich konden reproduceren. Denk eraan dat Dr. Grant uitlegt dat sommige West-Afrikaanse kikkers spontaan seks kunnen veranderen als er niet genoeg van het andere geslacht is om zich te vermenigvuldigen?
Wist je dat kikker-DNA meer verwant is met menselijk DNA dan met DNA van dinosauriërs?
In een artikel dat mede werd geschreven door wetenschapper Uffe Hellsten, legde hij uit dat DNA van amfibieën en zoogdieren verschillende "chromosomen bevat met genen die in dezelfde volgorde zijn gerangschikt." In feite delen kikkers enkele van dezelfde ziekten als mensen, zoals kanker, astma en hartziekte.
Aan de andere kant is DNA van dinosauriërs nauwer verwant aan dat van vogels. Het Institute of Vertebrate Paleontology and Paleoanthropology is hard op weg om te bewijzen dat vogels afstammelingen zijn van dinosaurussen.
2 giftige dinosaurussen
In de eerste Jura- film, computerprogrammeur Dennis Nedry (gespeeld door Wayne Knight) wordt bespoten met wat lijkt op giftig speeksel van een Dilophosaurus terwijl hij ontsnapt met gestolen embryo's van dinosaurussen.
In het echte leven, Dilophosaurus spuwde geen gif of had geen franjes zoals afgebeeld Jurassic Park. Dilophosaurus was ook aanzienlijk groter dan getoond in de film. Jurassic Park deze dinosaurussen afgebeeld als ongeveer de grootte van honden, maar ze waren eigenlijk 6 meter lang en konden meer dan 450 kilogram wegen. Ze stonden echter maar net zo hoog als de gemiddelde mens.
In een artikel gepubliceerd door Wetenschappelijke Amerikaan, curator Scott D. Sampson beweert dat er geen significant bewijs is om te ondersteunen dat giftige dinosaurussen daadwerkelijk bestonden.
1 IQ's van dinosaurussen
Oké, we moeten het erover eens zijn dat die roofvogels intellectuele dinosaurussen zijn. Ze kunnen leren en opdrachten volgen. Ze tonen empathie en mededogen. Nou, Blue doet dit door twee kanten te wisselen en Owen, Claire en de jongens te beschermen tegen de Indominus rex.
Ze werkt met de andere roofvogels en is de bèta van het peloton. Ze lijkt zelfs Owen te vragen of ze Claire mag eten. Wanneer hij zijn hoofd schudt, gehoorzaamt Blue. Zonder teveel weg te geven Gevallen Koninkrijk, Blue communiceert opnieuw met Owen wanneer hij alleen tegen haar spreekt. Ze is een slimme cookie, toch?
Gebaseerd op de hersengrootte van dinosaurussen in het echte leven, wordt aangenomen dat hun intellectuele vermogen enigszins klein was en dat ze niet zo slim waren als de meeste andere dieren. Misschien waren ze niet eens zo intelligent als moderne vogels.