Delen:
10 manieren waarop het Kremlin de informatiewapen probeert te winnen
Kennis is macht. Maar wat gebeurt er wanneer een land het onmogelijk maakt om echte kennis te onderscheiden van de stratosferische niveaus van onzin die door de luchtgolven wervelen?
Welkom in Rusland. Nu de Baltische staten zich voorbereiden op binnengevallen te worden en de VS de dreiging van de cyberaanvallen van het Kremlin 'ernstiger hebben verklaard dan we eerder hebben beoordeeld', zien we een explosie in propaganda in Koude Oorlogsstijl. De breedte van de nieuwe mogelijkheden van Moskou is verbluffend - en volkomen waanzinnig.
10Het nieuws beheersen (met acteurs)
Op 27 februari 2014 zond de Russische tv-zender NTV, die eigendom was van de overheid, een propaganda-coup uit. Ze woonden in Simferopol en veroverden Krim-zelfverdedigingseenheden die het parlement in beslag namen om het te beschermen tegen Oekraïense nationalisten. Als onderdeel van hun uitzending namen ze een interview op met een plaatselijke man die de lof zingt van de zelfverdedigingstroepen.
Of zo leek het. Toen de Oekraïense feitenchecker StopFake.org in de video keek, ontdekten ze dat de zogenaamd lokale man een professionele acteur uit Tsjetsjenië was.
Terugkijkend op nieuwsberichten in verband met Ruslands Oekraïense acties, blijven dezelfde gezichten keer op keer verschijnen. Een vrouw werd geïdentificeerd in vijf verschillende nieuwsverslagen en speelde afwisselend inwoners van verschillende steden. Handig genoeg waren alle vijf haar karakters uitgesproken pro Russisch.
In sommige gevallen is deze vermenigvuldiging onzinnig geworden. In april 2014 brachten door de staat gerunde Rossiya 1, NTV en NTS interviews uit met respectievelijk een burger aangevallen door een Oekraïense menigte, een Duitse neonazi en een Oekraïens-Duitse kinderchirurg. Alle drie werden gespeeld door dezelfde acteur met hetzelfde verband op zijn neus in elk interview. Toen mensen op de discrepantie wezen, antwoordde NTV door te beweren dat het een westerse hoax was, bedoeld om pro-Russische journalisten in diskrediet te brengen. Toen gingen ze een extra stap en zeiden dat de man schizofreen was, dat hij echt geloofde in alle verhalen die hij vertelde, en dat hij alle drie de tv-stations met succes had misleid om hem te geloven.
Het Kremlin beheert de overgrote meerderheid van het Russische tv- en printnieuws. Wanneer elk nieuwsanker leest van exact hetzelfde nummerblad, hoe kun je dan weten wat echt is en wat nep is?
9Het nieuws beheren (met nep video's)
https://www.youtube.com/watch?v=6QPn9uriQ0g
In september 2014 sprongen de Russisch-talige media op de bovenstaande clip uit Rusland 24 die een demonstratie in Venetië liet zien tegen de "genocide in Oost-Oekraïne." De demonstranten zeiden: "Wij zijn Italiaanse antifascisten en we zijn tegen de oorlog in Donbass. Wij zijn tegen het imperialistische Europa. "Toen StopFake het onderzocht, ontdekten ze dat een voorbijganger de crew van Rusland 24 had gefilmd over het protest. Hun eigen video van de gebeurtenissen liet de regisseur de demonstranten bevelen geven en hen vertellen hoe ze moesten handelen.
Wanneer daadwerkelijk faken te moeilijk wordt, slepen reporters eenvoudigweg bestaande beelden van internet en noemen ze het nieuws. In december 2014 zond Rossiya 1 een documentaire uit die aantoont hoe Amerikaanse homoseksuele propaganda het Westen corrupt maakte. Het bevatte een clip van een jongen die thuiskwam om te zien dat zijn vader zijn kamer had gepleisterd met afbeeldingen van gay pornografie. De jongen sprong toen van vreugde, zoals de presentator vroeg: "Is het passend dat de kinderkamer er zo uitziet?"
De clip was een commercial die door gebruikers van 4chan was gereconstrueerd. In het origineel was de kinderkamer opnieuw ingericht met afbeeldingen van monstertrucks. Gebruikers van 4chan hebben het simpelweg bewerkt voor humorwaarde en Rossiya 1 heeft het als feit uitgezonden.
Rossiya 1 is een staatsbedrijf. De managers ontmoeten regelmatig vertegenwoordigers van het Kremlin. Het is de BBC van een land waar 90 procent van de mensen hun nieuws via de tv ontvangt en dat nieuws verzamelt via berichtenborden.
8 Bevorderende complottheorieën
De officiële Engelstalige propaganda-arm van het Kremlin, Russia Today heeft onbeperkte financiering en een enorm online publiek. Met zware hitters zoals Larry King die zijn programma's produceert, heeft het zelfs enkele claims op journalistieke integriteit. Het heeft ook een ander doel, veel meer in het voordeel van Poetins propaganda-oorlog: zoveel mogelijk anti-Amerikaanse samenzweringstheorieën verspreiden.
In de loop der jaren heeft RT beweerd dat de VS van plan waren om Ebola te bewapenen, de nog ontbrekende Maleisische vlucht MH370 te hebben neergeschoten en (in de bovenstaande clip) opzettelijk onschuldige mensen te hebben vermoord tijdens de Waco Siege in 1993. Ze hebben Israël ook beschuldigd van eugenetica beoefenen. Sinds de crisis in Oekraïne is begonnen, is het kanaal zo openlijk van de rails gegaan dat veteraanreportisten zijn gestopt in plaats van te blijven leuren met hun waanzin.
Al deze waanzin heeft een duidelijk doel: het vertrouwen in westerse regeringen ondermijnen en de partijlijn van het Kremlin promoten. Het is een tactiek bekend als Dezinformatsiya, en het bestaat al sinds de Sovjettijd. Terug in de Koude Oorlog beschuldigde de KGB de Verenigde Staten routinematig van het doen van zaken als het vervaardigen van het aids-virus of het vermoorden van Kennedy. Door mensen ertoe te brengen hun media in twijfel te trekken, hoopt Dezinformatsiya een cynische wereld te creëren waarin een regering te wantrouwend is om overal steun voor te smeden. Tegelijkertijd schildert het Vladimir Poetin als een voorvechter van de vrijheid van meningsuiting, ondanks alle bewijzen van het tegendeel.
7Het verleden opnieuw schrijven
In april 2014 gaf Poetin zijn redenen voor de annexatie van de Krim. Bij de val van de Berlijnse muur hadden de westerse leiders beloofd dat de NAVO zich niet verder naar het oosten dan de Duitse grenzen zou uitbreiden. Omdat het Westen zijn belofte had geschonden, kon Rusland een deel van Oekraïne rechtvaardigen. Zoals zoveel uitgezonden vanuit het Kremlin, dit is een grove vervorming.
Historici die toegang hebben tot miljoenen documenten uit het Sovjettijdperk hebben geen spoor gevonden van enige overeenkomst met de NAVO over uitbreiding naar het oosten.De eigen archieven van de NAVO vertellen een soortgelijk verhaal, hoewel ambtenaren toegeven dat er betere pogingen hadden kunnen worden ondernomen om Rusland gerust te stellen. De invasie-rechtvaardigende gebroken belofte is nergens te bekennen.
Zulke verhalen worden een gemeenschappelijke munt in Poetin's Rusland. Documentaires en rapporten over de annexatie van de Krim fabriceren routinematig bewijs van Amerikaans geknoei. Regeringsadressen beweren dat het beruchte IJzeren Gordijn een westerse poging was om de Sovjetstaten te isoleren en te verzwakken, in plaats van een zelf gecreëerde grens. In 2013 heeft Poetin zelfs de richtlijnen voor geschiedenisboeken zodanig aangepast dat ze negatieve verhalen uit zijn verleden uitsluiten.
6Distorting van het internetdebat
We hebben eerder het leger van het Kremlin van trollen die betaald werden om message boards te kapen met pro-Rusland statements behandeld. Het is niet alleen met slecht gespelde, knip-en-plak-commentaren dat Poetin het internetdebat beheerst. Het Kremlin heeft een hele afdeling voor de productie van memes.
In anonieme gebouwen in Sint-Petersburg werken Russische studenten dag en nacht om beledigende beelden van Oekraïense en westerse leiders te maken. Volgens StopFake is het de bedoeling om een enorme bibliotheek van ruwe propagandabeelden te maken die elke trol met een druk op de knop kan oproepen. Hoewel sommigen zich richten op het uitbeelden van Poetin als een alfamannetje, zijn de meesten gewoon onbeleefd jabs tegen Russische vijanden. Een herhaald motief is om de Oekraïense president Petro Poroshenko gekleed als een vrouw te laten zien of te spelen met seksspeeltjes. Een andere is om Barack Obama als een aap af te beelden, meestal vergezeld van een racistische onderschrift. Ondertussen kraakt de Russische overheid publiekelijk naar zulke memes die Russische publieke figuren bespotten.
Het punt van dit alles is om de percepties van message board-gebruikers van Amerika, Obama, de Oekraïense regering en Europa (meestal in die volgorde) te ondermijnen. Er is zelfs een spelplan voor elk bericht dat de trollen maken. Eerst maakt iemand een anti-West post. Dan betwist een tweede persoon hiertegen met een pro-West-lijn. De eerste poster reageert en een derde eindigt het debat door een vaag relevante meme te plaatsen. Volgens een voormalige trol gaat dit non-stop door, 24 uur per dag, zeven dagen per week.
5 Afhankelijkheid creëren
Weg van het geluid en de woede van propaganda, heeft het Kremlin andere methoden om zichzelf te stutten. Eén is geweest om vijanden volledig afhankelijk te laten zijn van Rusland.
Volgens de schrijver Peter Pomerantsev wordt dit gedaan door zich te richten op de zwakste plek van elk land. In het geval van het Verenigd Koninkrijk is dit bereikt door voortdurend miljarden dollars Russisch geld door Londen te laten stromen. Bezorgd dat sancties tegen Rusland de reputatie van Londen als een mondiaal financieel centrum zouden schaden, probeerde de Britse regering in 2014 stilletjes de EU te beletten Moskou af te sluiten van financiële handel.
In continentaal Europa komt afhankelijkheid in de vorm van energie. Met zoveel gas dat uit Rusland stroomt, hebben Duitse en Italiaanse energiebedrijven geen andere keuze dan te argumenteren tegen de sancties die door hun eigen regering worden opgelegd. Ondertussen krijgen plaatsen als Hongarije en Bulgarije goedkope deals tegen EU-regels die hen dichter bij Moskou zullen binden. Er wordt zelfs gedacht dat de overname van de Krim grotendeels werd ingegeven door de wens van Poetin om Oekraïne vast te houden aan de Russische energievoorziening.
Het idee is om Europa zo afhankelijk te maken van Rusland dat het straffen van Poetin met sancties de hele EU zou kunnen verlammen. Tot nu toe lijkt het te werken.
4Wandige dubbelzinnige oorlog
In 2007 was Estland het meest bedrade land van Europa. Miljoenen werden gegoten in het transformeren van de kleine Baltische natie in een Mekka voor internetondernemers, met als hoogtepunt de half serieuze rebranding van het land als "e-Stonia."
Toen, in april van dat jaar, ontbrandde een geschil tussen Estland en Rusland over een Sovjet oorlogsmonument. Niet lang daarna bracht een golf van verlammende cyberaanvallen het land op de knieën. Banken, kranten en overheidssites waren allemaal gericht. Ambtenaren verklaarden dat ze werden aangevallen. Hoewel de meeste van die tijd Rusland als de voor de hand liggende oorsprong van de hackers zagen, blijft Moskou de verantwoordelijkheid tot op de dag van vandaag ontkennen.
Deze vorm van aanval staat bekend als 'dubbelzinnige oorlogvoering' en het wordt een algemene tactiek van het Kremlin. Hoewel de NAVO kan reageren op regelrechte provocaties, is weten wat te doen als je vijand betrokkenheid ontkent, helemaal iets anders. Toen de Krim in 2014 viel, was de aanblik van Russische legerleden in ongemerkte uniformen gebruikelijk. Zolang Putin kon ontkennen dat de soevereiniteit van een andere natie in gevaar zou komen, was het Westen feitelijk machteloos.
Soortgelijke tactieken worden momenteel gebruikt om de EU-landen te herinneren aan de potentiële kosten om Rusland militair te betrekken. Alleen al de laatste paar maanden zijn er Russische bommenwerpers gespot voor de kust van Engeland en Denemarken, terwijl onderzeeërs zijn ontdekt in de buurt van Zweden en Ierland. In beide gevallen was de situatie slechts dubbelzinnig genoeg voor Moskou om de verantwoordelijkheid te ontkennen, ondanks bewijs van het tegendeel.
3 Een antiwesterse utopie creëren
Op het eerste gezicht is het misschien moeilijk om te zien wat de rechtse Front National-partij van Frankrijk, de linkse regering van Griekenland, Noord-Korea, China, Nigel Farage in Groot-Brittannië en Venezuela gemeen hebben. Het antwoord is dat ze allemaal een anti-West of anti-EU agenda hebben, een agenda waar het Kremlin zich schaamteloos mee bezighoudt om vrienden te maken.
Geconfronteerd met een zich snel uitbreidende EU die bepaald wordt door grotendeels liberale sociale attitudes, beweegt het Rusland van Poetin zich opzettelijk in tegenovergestelde richting. Hierdoor kan het Kremlin een menigte bondgenoten aantrekken die anders niet samen dood zouden worden gezien. In delen van Europa komt dit neer op het afschudden van een stevig anti-bezuinigingslijn die resoneert met links.Verderop gaat het vaak om anti-homo-tirades die sociale conservatieven aanspreken. In minstens één land lag de nadruk op het afwijzen van politieke correctheid.
Het doel is om een visie van Euraziatisch nationalisme zacht te verkopen die in tegenspraak is met het idee van de EU van een sociaal progressief Europa. Door zichzelf te typeren als een tegenstander van alles wat groepen in Brussel haten, wordt Poetin de posterjongen van een alternatief model. Net als zijn standpunt tegen het toezicht van de Amerikaanse overheid resulteert dit in een imago-impuls, zelfs wanneer Rusland dezelfde dingen doet die Poetin publiekelijk denigrerend is.
2Strategische misogynie
In 2014, NTV uitgezonden een documentaire over Oekraïne genoemd De Furies van Maidan. Net als de meeste output van NTV, diende het om het recht van Poetin te versterken om de Krim te annexeren en de Oekraïense demonstranten in een kwaad daglicht te stellen. Het deed dit op een ongebruikelijke manier. Het beschuldigde de hele Oekraïense revolutie van seksueel gefrustreerde lesbiennes.
Om duidelijk te zijn, Furies werd gepromoot als een hard-hitting stuk van echte journalistiek. Toch was zijn hele modus operandi om prominente Oekraïense activisten en internationale supporters van Kiev te identificeren en te verslaan met bizarre beschuldigingen. Een activist werd beschuldigd van "zwaar ademen" rond mannen in uniform. Een ander werd beschuldigd van het hebben van naakte stoomruimtes met zakenlieden. In een van de raarste secties werd de Amerikaanse assistent-minister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland uitgeroepen tot een geheime lesbienne die ook op de een of andere manier groepsseks heeft met mannelijke matrozen.
Het klinkt gek, maar de documentaire voerde gewoon in tegen de Westerse visie van Poetin. Net zoals anti-homo-opvattingen verweven zijn geraakt met patriottisme in Rusland, wordt het westerse verval nu gekoppeld aan vrouwelijke betogers en lesbische politici. Door zijn kern te spelen, steekt Poetin zijn steun thuis op, terwijl hij ook van het Westen een handige haatfiguur maakt.
1The Hall Of Mirrors
Memes, documentaires over boze lesbiennes, complottheorieën ... het kan moeilijk zijn om precies te zien wat het Kremlin hoopt te verkrijgen uit zijn recente propagandatactiek. Het is gemakkelijk genoeg voor websites als StopFake om het grootste deel ervan te ontkrachten. Maar volgens een recent artikel in The Guardian, het Kremlin maakt het niet uit als zijn leugens worden ontdekt. In plaats daarvan is hun doel om zoveel tegenstrijdige verhalen te verspreiden dat de waarheid zelf in twijfel wordt getrokken.
The Guardian noemde deze benadering de "Spiegelzaal" en noemde het "een soort linguïstische sabotage van de infrastructuur van de rede." Door het creëren van meerdere stemmen, allemaal voorstanders van hun verschillende versies van de waarheid, zorgen de handlangers van Poetin ervoor dat echte ontdekkingen (zoals Moskou's duidelijke connectie met de moord op oppositieleider Boris Nemtsov) verdwijnen, afgedaan als slechts één nieuwe versie van de gebeurtenissen. Het is dezelfde tactiek die in bepaalde kringen wordt gebruikt om de wetenschap in diskrediet te brengen.
Het resultaat is een Kremlin dat overal lijkt te zitten, binnenin hurkt en elke ideologie gebruikt voor zijn eigen doeleinden. Ondertussen begint een afgemat publiek respectabele nieuwsbronnen zoals de BBC of de New York Times als alleen maar extra stemmen die in de wind huilen, niet meer of minder betrouwbaar dan Rusland vandaag. In plaats van simpelweg de informatieoorlog te winnen, verdraaide het Kremlin in plaats daarvan de hele strijd om hun eigen griezelige doelen aan te passen.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.