10 Dingen die iedereen verkeerd begrijpt Over Satan

Er zijn veel ideeën over wat of wie de Duivel is, zelfs onder gelovigen. Het aantal verschillende bronnen en vertalingen heeft geleid tot tal van inconsistenties, geruchten en veronderstellingen rond de Prins van de Duisternis. Wat is Satans positie in de hel? Wie was Lucifer? Er is een heleboel dat zijn weg heeft gevonden in het populaire geloofssysteem dat gewoon niet wordt ondersteund door de Bijbel of christelijke canon.

10 De kerk van Satan vereert Satan niet

Populaire afbeeldingen van de Kerk van Satan verbeelden vaak ethisch dubieuze mensen die duistere riten uitvoeren, dieren opofferen, het bloed van kleine kinderen drinken of iets anders in die zin. Volgens de Kerk van Satan zelf is het aanbidden van Satan echter helemaal niet waar ze over gaan. Hun mission statement benadrukt dat ze niet in een letterlijke Satan geloven.

In plaats daarvan wordt Satan gebruikt als een metafoor om hun geloof in de kracht van fantasie weer te geven, waarvan ze zeggen dat ze die delen met vele andere religies. Satanisten gebruiken satan als een verzet tegen de fictie en de fantasie van de aanwezigheid van een bovenaardse, goddelijke, figuurlijke Christus. In plaats van iemand te aanbidden, beschouwen ze gewoon een ander fictief personage, Satanisten doen het tegenovergestelde door hun geloof te stellen in het wereldse en tastbare. Het gebruik van Satan is slechts een symbool voor hun toewijding aan aardse dingen en hun overtuiging dat ze andere mensen zouden moeten eren op hetzelfde niveau dat gewoonlijk is gereserveerd voor de goden van andere religies.

De kerk zegt op haar website dat dit ingewikkelde concepten zijn en dat sommige mensen het niet begrijpen. "Satanisme is niet bedoeld voor dummies. Satanisme vereist studie-niet aanbidden. Het vermogen om te denken wordt van satanisten verwacht. '

9 Het nummer van het beest is geen 666

Regelmatig te zien in heavy metal posters en slechte tatoeages, is het nummer 666 al lang geïdentificeerd als het nummer van het beest. Het wordt geciteerd uit het boek Openbaring, waarin Johannes het aantal associeert met de Antichrist, maar de details van het verhaal zijn niet helemaal duidelijk.

Archeologen hebben stapels en stapels van bijna niet te ontcijferen manuscripten van historische stortplaatsen in Egypte die dateren uit de derde of vierde eeuw. Onderzoekers zijn in staat geweest meer van het schrift te vertalen door gebruik te maken van recente verbeteringen in fotografische beeldvormingstechnieken.

Op één stuk perkament is het nummer toegewezen aan het spreekwoordelijke beest 616 - niet 666. Volgens Oxford's Centrum voor de Studie van Oude Documenten komt het ontcijferen van het nummer van het beest allemaal neer op numerologie. In de tijd dat dit perkament werd gemaakt, kon schrijven een gevaarlijke daad zijn, vooral voor degenen die hun verzet tegen de controlerende macht uitten door vergelijkingen met de duivel te maken. Om deze reden werd numerologie gebruikt om mensen de mogelijkheid te geven nummers toe te wijzen en namen weg te laten. Om de cijfers te decoderen, moeten we iets weten over zowel het schrijfsysteem als over hoe mensen dachten.

Het nummer van het beest is afgeleid van de naam van de persoon die, op dat moment, werd beschouwd als de aardse incarnatie van de duivel, Nero. Het nummer zelf is volledig afhankelijk van de vertaling van de naam. Als de naam is vertaald vanuit zijn Griekse vorm - Nero Kesar - naar de klinkende Hebreeuwse vorm - NRWN QSR - is de numerieke waarde 666.

Eén theorie stelt dat de eerdere tekst een Latijnse basis heeft. Dit maakt de numerieke waarde 616 opnieuw vertaald in het Hebreeuws.

8 Lucifer is geen andere naam voor satan

Iedereen die naar de zondagsschool is geweest, kent het verhaal: Satan was oorspronkelijk een engel genaamd Lucifer die zich tegen God keerde en uit de hemel werd neergeworpen. Het punt is, dat verhaal is nergens in de Bijbel. De enige keer dat Lucifer wordt genoemd, is van een relatief nieuwe vertaling en het is ook een verkeerde interpretatie.

Het enige voorkomen van de naam Lucifer in de Bijbel is in Jesaja 14:12, in dit vers: "Hoe zijt gij uit de hemel gevallen, o Lucifer, zoon van de morgen! Hoe word je op de grond gekapt, die de natiën verzwakte! "Lijkt redelijk eenvoudig, maar het blijkt dat het een ander geval van verkeerde interpretatie en verkeerde vertaling is. Als je teruggaat naar de originele Hebreeuwse tekst, vind je een verhaal niet over een gevallen engel, maar over een Babylonische koning die figuurlijk van zijn troon viel toen hij de Israëlieten begon te vervolgen.

Tegen de tijd dat het boek door christelijke schrijvers werd vertaald, werd de koning een engel. De naam Lucifer komt binnen wanneer de naam van de koning, Helal, wordt vertaald. Helal betekent 'dagster' of 'zoon van de dageraad'. De Romeinen hebben een woord in de buurt gevonden. Lucifer is de Romeinse naam voor de planeet die we Venus noemen, wat vaak het eerste zichtbare hemellichaam is dat bij het ochtendgloren verschijnt. De naam had niets te maken met de verschijning van een Satanachtige figuur tot veel later, toen de beelden ervan werden gecementeerd met een vierde-eeuwse vertaling van de tekst door Jerome.

7 Het Satanische Pentagram is redelijk nieuw

Net zoals de perversie van de swastika's symboliek van geluk naar het Derde Rijk, heeft het pentagram een ​​verrassend recente transformatie ondergaan. Tegenwoordig is het omgekeerde pentagram vaak versierd met het hoofd van de duivel, maar de oorspronkelijke betekenis en connotaties waren tegenpolen van het satanisme.

Vroege verwijzingen naar het ontwerp schrijven de vijf punten van de ster toe aan de vijf wonden die Christus leed toen hij werd gekruisigd. Het wordt vaak nog steeds op deze manier gebruikt in de kunst en architectuur van Mormon. Pas met de oprichting van de Kerk van Satan werd het pentagram gebruikt om de hoorns, oren en baard van een geit te vertegenwoordigen. Kerkhistorici hebben het pentagram van de geitenkop teruggetraceerd tot een afbeelding in een 1897-boek genaamd La Clef de la Magia Noire geschreven door Stanislas de Guaita, een Franse occultist en voorstander van het onderscheid tussen occultisme en duivelse aanbidding. Niet lang daarvoor schreef een andere Franse occultist genaamd Eliphas Levi over de slechte connotaties tussen het pentagram en een geitenkopfiguur. Tegen 1924 was het hoofd van de geit in het pentagram gekropen en was het beeld "het pentagram expressief van subversie" in een tekst genaamd Science Occulte et Magie Pratique. De aanvaarding van het beeld door de Kerk van Satan bond de betekenis ervan verder aan de Duivel.

6 De geitenkop Satan is ook redelijk nieuw

Als iemand in de Bijbel naar beschrijvingen van Satan met een geitenkop zou zoeken, zou men enkele vermeldingen van de verboden aanbidding van geitenidolen en demonen in Leviticus 17: 7 en misschien enkele kalfidools in Exodus kunnen opsommen. Waar komt de man met het geitenkopje vandaan?

Het symbool van Satan als een schepsel van een halve geit staat bekend als Baphomet, en de link tussen de geitenkop en Satan gebeurde alleen toen mensen begonnen stenen met de vrijmetselaars te werpen. Het verhaal zegt dat toen de paus zijn aandacht vestigde op de Tempeliers en arrestatiebevelen uitvaardigde voor degenen die hij kende als leden van de organisatie, hij de verering noemde van een demon genaamd Baphomet als een van de belangrijkste bewijzen tegen hen. De naam was echter nog niet aan de afbeelding toegewezen en uit de proefverslagen blijkt dat van de 231 ridders die werden ondervraagd door de agenten van de paus slechts 12 (onder foltering) toegaven dat ze een voorbijgaande vertrouwdheid hadden met het beeld van de naamloze , demonische geit.

Maar wat betreft de afbeelding van de geit, dat is terug te voeren op de geschriften van Eliphas Levi, ongeveer 600 jaar nadat de Tempeliers hun aanloop hadden bij de paus. Levi gaf het geitenkopachtige schepsel de naam Baphomet, en haalde terug naar een ramkoppige Egyptische god genaamd Banedbjedet. Het beeld van de geit in het pentagram kwam toen van de goedkeuring van het beeld van de Geit van Mendes, die werd geassocieerd met een andere ramkoppige Egyptische god, Amon. Tegenwoordig is de band tussen de Satanische geit en de Duivel compleet met het handelsmerk van het beeld door de Kerk van Satan.

5 christenen hebben satan niet uit pan gehaald

Er lijkt een duidelijke connectie te zijn tussen Pan, de geit-legged sater, en de gewoonte van vroege christenen om de godheden van anderen over te nemen en ze vervolgens minder-dan-gunstige rollen toe te wijzen. Dit leidt ons naar nog een andere misvatting over Satan: de Duivel was oorspronkelijk niet geassocieerd met Pan, maar Christus wel.

Pan, de zoon van de god Hermes, was een van een handvol figuren in het pastorale pantheon in Griekenland. Ze werden aanbeden door boeren en herders, van wie velen tot Pan zouden bidden om over hun kudden te waken, en hij werd vaak opgeroepen om schapen te beschermen tegen aanvallen van wrede wolven. Klinkt bekend? De patroonheilige van de herders van het christendom, Saint Bartholomy, deelt zelfs een eilandheiligdom met hem. Volgens een zelden herhaald deel van het verhaal over de geboorte van Christus, toen de Goede Herder van de christenen werd geboren, werd een stem gehoord door een schipper genaamd Thamus, die hem opdroeg te reciteren, "Magnus Pan mortuus est, "(" De grote Pan is dood! ") Bij het verspreiden van het woord van de geboorte van Jezus Christus.

Waarom is het beeld van Pan-kant verwisseld? De kerk zou het beeld van Pan als herder hebben goedgekeurd, maar zij keurden zeker zijn andere rol als vruchtbaarheidsgod niet goed. Terwijl de parallellen tussen Pan en Christus zo ver voortleefden als die van Milton verloren paradijs, de kerk besloot al snel dat de wellustige sater meer in overeenstemming was met de seksuele moraal van de Duivel dan van Christus.

4 Het omgekeerde kruis is een respectvol symbool

Een van de meest gangbare aannames, vooral in films zoals De Omen en in de wereld van de death metal - is dat het omgekeerde kruis één van Satans symbolen is. Deze veronderstelling is gebaseerd op het idee dat het een omkering is van Christus 'ultieme offer, maar dat is maar de helft waar.

Het omgekeerde kruis wordt traditioneel gezien als niet alleen een christelijk symbool, maar ook als een van nederigheid. Zoals het verhaal gaat - en het is een verhaal dat kan worden teruggevoerd tot enkele van de vroegste christelijke geschriften van mensen zoals St. Clement van Rome, St. Ignatius van Antiochië en Eusebius van Caesarea-St. Petrus werd in Rome gekruisigd op bevel van keizer Nero, die stelling nam tegen de toen ontluikende religie van het christendom. Omdat hij het opperste offer dat Christus al had gemaakt niet wilde onteren, verzocht Petrus dat hij ondersteboven gekruisigd zou worden. Het omgekeerde kruis werd toen een symbool van nederigheid, gedragen door diegenen die in dezelfde geest van Petrus respect willen hebben voor het offer dat door Christus is gebracht.

Daarom staat het op de achterkant van de stoel van de paus: de man die optreedt als paus stapt in de schoenen die het eerst door Sint Petrus werd gedragen, en het symbool van het kruis is ook doorgegeven. Er is gesuggereerd dat de aanwezigheid van het kruis op de rug van de stoel van de paus suggereert dat hij eigenlijk in competitie is met Satan zelf, maar het lijkt een vrij onwaarschijnlijk (en nogal voor de hand liggende) manier om het te laten zien.

Voor sommigen is het omgekeerde kruis verplaatst naar het gebied van de mode, met sieradenmakers die niet alleen kruisen verkopen in beide richtingen, maar ook zijwaarts.

3 Zijn demonen zijn niet zo slecht

… volgens The Goetia: The Lesser Key of King Solomon, een anoniem geschreven grimoire. Het verhaal zegt dat koning Salomo eens de meest wijze van alle koningen was en met mens, beest, demon en engel kon spreken. Salomo's tempel werd alleen gebouwd met de hulp van demonen, in het bijzonder een genaamd Asmodeus.Hoewel de demonen van Salomo een handvol van de traditionele kenmerken hadden die we met hen associëren - neigingen om te bedriegen, te liegen en te manipuleren - zijn het niet de dwaze, mind-gecontroleerde herrieschoppers waar we gewoonlijk aan denken. Het waren beslist geen kleine, rode monsters met vorkstaart. Al in de 16e eeuw verzamelden schrijvers lijsten van demonen en hoe ze te roepen en te controleren.

Precies wanneer The Goetia: The Lesser Key of King Solomon werd voor het eerst georganiseerd, is onbekend, hoewel delen ervan door vroegere werken heen echoën. Het boek zou alle informatie bevatten die je nodig hebt om 72 demonen bijeen te roepen, dezelfde demonen die Salomo gebruikte om zijn tempel te bouwen.

Hoewel we meestal denken aan demonen die de wereld worden opgeroepen om de hel letterlijk te ontketenen, zijn ze niet zo eendimensionaal. De 10e demon, Buer, leert zijn summoners de genezende eigenschappen van planten en kruiden, geeft goede familiars en kan 'distempers' genezen. Eligos, de 15e demonische geest, verschijnt als een ridder en kan de toekomst zien en geheimen onthullen. Naberius kan de gave van retoriek geven en verloren positie en eer herstellen. Zien? Ze zijn niet zo slecht.

2 Satan is niet bestemd om in de hel te regeren

Noem hem de Prins van de Hel of de Prins van de Duisternis, en de klus is duidelijk. Als het gaat om de plaats waar Satan de eeuwigheid zal doorbrengen, is het duidelijk de hel ... toch? Volgens Paulus in Hebreeën 2:14 zal Christus Satan "vernietigen". Dat betekent echter niet dat hij wordt vermoord - het woord dat wordt gebruikt is "katargeo", wat betekent dat iemand wordt verslagen of weggedaan. De hel is niet het domein van Satan. Het is zijn gevangenis, waar de Bijbel zegt dat hij zal worden gemarteld net als alle anderen die zich van God hebben afgekeerd.

Openbaring 20:10 ondersteunt ook deze interpretatie. Volgens dit vers is de bestemming van Satan al beslist en wordt het in de vuurpoel van de hel geworpen. Dit vervaagt in een andere misvatting over Satans rol in de hel; volgens het volksgeloof is het satan dat zielen vervloekt en verbant hen naar de hel voor eeuwige straf. In ditzelfde deel van Openbaring (en in Mattheüs 25:46) wordt ook gezegd dat door het schenken van de vrije wil aan de mensheid, het niet Satan is die zielen steelt en hen kwaad maakt; het kwaad is een keuze die door elke persoon wordt gemaakt. Er wordt ook gezegd dat God al diegenen zal straffen die zich op dezelfde manier tot het kwaad keren - inclusief Satan zelf.

1 Satan leeft niet in de hel ... Hij leeft in Turkije

Een van de meest universeel aanvaarde feiten over Satan - dat hij heerst over alle demonen in de hel - is ook een van de meest incorrecte feiten. Volgens de Bijbel regeert Satan niet in de hel en leeft daar ook niet. Hij leeft op aarde, loopt onder ons en verleidt ons om zonden te begaan en zich naar zijn zijde te keren.

Het boek Openbaring gaat een stap verder en noemt de oude Turkse stad Pergamum als de "troon van Satan." Concreet wordt gedacht dat het een letterlijke troon was, met de tempel ooit bekend als het grote altaar van Zeus hergebruikt als de duivel troon. De profeet Johannes zegt: "Zeg tot de engel van de kerk in Pergamum: Ik ken uw werken en waar u woont, waar Satans troon is. En je houdt vast aan mijn naam en ontkende mijn geloof niet, zelfs niet in de dagen waarin Antipas mijn trouwe martelaar was, die werd gedood temidden van jou, waar Satan woont. "In de context van de tijd is een troon veel meer dan gewoon een stoel - het is een thuis.

John's woorden aan het volk van Pergamum zijn een uiting van dankbaarheid voor hun geloof, terwijl een van hen een van de vele vreselijke doden leed die aan de martelaren werden toegebracht. Pergamum was de thuisbasis van de Asklepion, een van de meest succesvolle ziekenhuizen van de dag, gebouwd ter ere van de genezende god Asklepios. Degenen die ziek waren zouden een slaapdrank nemen en de nacht doorbrengen, omringd door slangen die gezegd waren om dromen uit Asklepios te brengen. Zodra de dromen werden geïnterpreteerd door hun artsen, konden ze worden genezen. Toen het christendom eenmaal in de stad was, smeekten de priesters die het tolken deden de stadsbestuurders om de christenen de stad uit te jagen - ze verstoorden hun geest en de aanwezigheid van hun goden. Een van de meest vocale, een man genaamd Antipas, kreeg de opdracht zijn christelijke wegen te verlaten en trouw te zweren aan Rome. Hij weigerde en werd levend verbrand in de koperen stier op de top van het altaar van Zeus.

Maar dat is absoluut niet het einde van het verhaal. Halverwege de 19e eeuw bezocht een Duitse ingenieur, Carl Humann, de verwoeste stad. Hij smeekte de respectieve regeringen om de stad op te graven en te verwijderen en welke artefacten hij terug naar Duitsland kon nemen. Het Pergamon-museum werd geopend in 1930. De centrale attractie was het opnieuw samengestelde Grote Altaar van Zeus. Enkele jaren later zou Albert Speer naar het altaar kijken voor inspiratie om een ​​griezelige parallel te creëren. Adolf Hitler wilde dat hij paradepleinen zou ontwerpen, en Speer nam het altaar en maakte het op grote schaal opnieuw. Hij verving de bronzen stier waarin Antipas martelaar was geworden op het podium van Hitler, waar hij zou staan ​​om de wetten van Neurenberg aan te kondigen.