10 mythes over historische figuren die we nog steeds geloven

Wanneer je beroemd bent, verwachten mensen een beetje extravagantie en eigenaardigheid van jou. De vreemde, buitensporige of gewoon ongewone verhalen over beroemde mensen blijken meestal de meest blijvende te zijn. Het zijn de verhalen die het publiek wil geloven, zelfs als ze niet waar zijn. Als gevolg hiervan zijn er nog steeds veel mythes over opmerkelijke figuren uit het verleden.

10JFK zei dat hij een donut was

"Ich bin ein Berliner" is de kroon op een van de beroemdste toespraken aller tijden, afgeleverd door president John F. Kennedy in 1963 in Berlijn als blijk van Amerika's steun voor West-Duitsland. De gedenkwaardige one-liner is gewoon bedoeld om te zeggen: "Ik ben een Berliner," maar het bericht verspreidde zich snel dat JFK een humoristische blunder maakte en eigenlijk iets anders zei - dat hij een jam-doughnut was.

Hoewel een "Berliner" inderdaad de naam is van een type gebak populair in Duitsland, werd de mythe geboren uit een eenvoudig misverstand van de Duitse grammatica. Degenen die beweerden dat het waar was, beweerden dat "Ich bin Berliner" de juiste manier zou zijn om te zeggen dat hij een burger van Berlijn was, terwijl "Ich bin ein Berliner" verkeerd zou worden geïnterpreteerd als hij zei dat hij een donut was.

Maar de waarheid is dat het de mensen in Duitsland nooit in de war bracht. Om te beginnen noemen mensen in Berlijn die bepaalde donut niet een Berliner - de term wordt alleen in andere regio's gebruikt. Bovendien zijn de Berlijners geen debielen. Context alleen maakt de betekenis duidelijk voor elke Duitser, net zoals zeggen dat je een Frankfurter maakt je geen hotdog of jezelf een New Yorker noemen maakt je geen tijdschrift.

9Betsy Ross ontwierp de Amerikaanse vlag

Een van de meest inspirerende verhalen over de geboorte van de Verenigde Staten van Amerika is Betsy Ross die de Amerikaanse vlag ontwerpt. Helaas is er geen enkel bewijs om het verhaal te ondersteunen. In feite was het pas 100 jaar later dat het verhaal zelfs naar boven kwam, dankzij een kleinzoon van Ross genaamd William Canby, die beweerde dat Betsy hem het verhaal had verteld voordat ze stierf, toen hij amper zes jaar oud was. Zijn enige bewijs was beëdigde verklaringen van familieleden die beweerden dat ze ook Betsy het verhaal hadden horen vertellen.

Zelfs volgens Canby's rekening had Betsy Ross slechts één bijdrage aan het ontwerp van de vlag - de vijfpuntige ster. Volgens Canby gaf Washington oorspronkelijk de voorkeur aan een zespuntige ster, maar Ross overtuigde iedereen om mee te gaan met het alternatief door hen te laten zien hoe eenvoudig een vijfpuntige ster zou zijn om te maken. Andere familieleden hebben later het verhaal uitgebreid om Betsy het volledige ontwerp te geven.

Misschien weten we nooit precies wie de Amerikaanse vlag heeft uitgevonden zoals we die nu kennen. Het is waarschijnlijk dat veel mensen hebben bijgedragen aan het uiteindelijke ontwerp. Voor zover Betsy Ross gaat, kunnen we alleen maar zeggen dat ze een naaister was die op Arch Street woonde en dat ze op een gegeven moment een zeevlaggordijn voor Pennsylvania-schepen naaide. We weten dit vanwege overheidsdossiers, maar al het andere is onzeker.

8Captain Cook heeft Australië ontdekt

James Cook was een beroemde kapitein in de Britse Koninklijke Marine die groot succes had als navigator en ontdekkingsreiziger. Hij was verantwoordelijk voor het in kaart brengen van delen van de wereld die voorheen onbekend of weinig bekend waren in Europa. Hij is echter waarschijnlijk het meest beroemd om het ontdekken van Australië, wat hij niet heeft gedaan.

Het is waar dat Cook in 1770 landde in Australië, toen hij tot die tijd de meest gedetailleerde verkenning van de regio uitvoerde, met name de oostkust. Voor hem waren er echter nog tientallen andere schepen die op het vasteland zijn geland, of die het op zijn minst hebben gezien. Met andere woorden, Europa was zich er terdege van bewust dat Australië vóór kapitein Cook bestond.

Een betere kandidaat voor het ontdekken van Australië is een Nederlandse navigator met de naam Willem Janszoon. Er is een goede kans dat er anderen voor hem zijn, maar hij is de eerste geregistreerde Europese landing in Australië. Het gebeurde in 1606, 164 jaar voor de beroemde reis van James Cook.

7Walter Raleigh bracht tabak naar Engeland

Sir Walter Raleigh was een bekende Engelse aristocraat, politicus en ontdekkingsreiziger. Hij wordt ook vaak ten onrechte gecrediteerd met het brengen van tabak naar Engeland. Hij wordt ook wel eens geprezen als de persoon die aardappelen naar Engeland bracht. Dit is niet zo wijdverspreid, hoewel het net zo verkeerd is.

Beide zijn vermoedelijk gebeurd nadat hij in de 16e eeuw naar Amerika reisde in een poging om een ​​kolonie te vestigen (de beroemde Roanoke-kolonie in wat nu North Carolina is). Ondanks het falen van de kolonie, heeft hij wel kennis opgedaan over Indiaanse praktijken, met name het gebruik van tabak.

Raleigh bracht veel tabak mee terug en zijn hoge aanzien binnen het hof van Elizabeth I zorgde ervoor dat zijn nieuwe gewoonte al snel in de mode was. Dus er is enige waarheid in het verhaal - Sir Walter Raleigh maakte tabak veel populairder en populairder bij de Engelsen. Mensen waren zich echter al behoorlijk bewust van tabak (evenals aardappelen) dankzij de Spanjaarden, die hen als eerste naar Europa brachten. Er waren pogingen geweest om tabak te laten groeien in Engeland, jaren voordat Raleigh's reizen. Hij had het simpelweg nog niet met het publiek bereikt.

6Ronald Reagan was klaar voor de leiding Casablanca

Het feit dat Ronald Reagan een succesvolle acteercarrière had voordat hij de politiek in ging, is vrij algemeen bekend. Wanneer je echter betrokken bent bij entertainment en politiek, twee van de meest openbare beroepen ter wereld, zijn er ongetwijfeld enkele mythen over je rondzweven. Een daarvan zou zijn dat Reagan eigenlijk de hoofdrol zou moeten spelen in Casablanca.

Natuurlijk ging de rol van Rick Blaine uiteindelijk naar Humphrey Bogart en Casablanca werd een van de beroemdste films aller tijden.Een vroege publicitaire release van Warner Brothers noemde Reagan en Ann Sheridan echter in de hoofdrollen.

Het bleek dat dit niets meer was dan een list voor meer publiciteit. Toen Hollywood News de aankondiging bekendmaakte, had producer Hal Wallis nog niet eens iemand voor de film gecast. Casablanca zag er al uit als een grote hit en Wallis had de macht om iedereen in zijn film te casten - en hij was vastbesloten om Bogart te kopen. De knappe, gematigde Reagan was helemaal verkeerd voor de rol van de cynische, wereldvermoeide Rick, en de studio heeft hem nooit serieus overwogen.

5Boudica Uitgevonden wielspikes voor chariots

Boudica (ook gespeld als Boudicca of Boadicea) was een leider van de Keltische Iceni-stam die een rebellie tegen het Romeinse Rijk leidde. Hoewel ze uiteindelijk verslagen werd, slaagde ze er nog steeds in om een ​​serieuze hel op te werpen en verschillende Romeinse nederzettingen volledig te vernietigen.

Een deel van de reden voor haar succes was dat haar strijdwagens zogenaamd een geheime innovatie hadden - lange, scherpe spikes die op elk wiel waren aangebracht om degenen die in de weg stonden te kappen. Boudica wordt door velen gecrediteerd als de eerste om dit wapen te implementeren (de gezeide strijdwagen, zoals het officieel bekend is), maar de waarheid is dat we niet eens met zekerheid kunnen zeggen dat ze het helemaal heeft gebruikt. Wat we wel weten, is dat de gezeide strijdwagen al lang vóór Boudica's tijd bestond.

Boudica stierf in 60 of 61 na Chr. De eerste vermelding van een gezeide strijdwagen is echter afkomstig van de Griekse generaal Xenophon, die zijn uitvinding opdraagt ​​aan Cyrus de Grote van Perzië. Xenophon vertelt hoe Cyrus de strijdwagens gebruikte in de Battle of Pteria in 547 voor Christus. Hoewel deze bewering enigszins wordt betwist, werden er 100 jaar later nog veel meer beschrijvingen van gezeide strijdwagens gegeven tijdens de Grieks-Perzische oorlogen - dus ze bestonden beslist vóór Boudica.

4Walt Disney was bevroren na zijn dood

De oorsprong van dit gerucht blijft onbekend, maar Disney was een uiterst privépersoon en het lijkt erop dat dit de gelegenheid gaf voor de publieke verbeeldingskracht om zich te laten uitleven. Rond de tijd van zijn dood in de jaren '60 was het concept van cryogene opslag net verschenen, dus het had er misschien uit kunnen zien als het soort dingen waar iemand beroemd voor zou zijn. Disney was een technologische innovator in zijn eigen vakgebied, dus hij leek misschien een geschikte kandidaat.

Er gaan eigenlijk twee versies van de mythe rond - één zegt dat Disney zijn hele lichaam bevroor terwijl de andere zegt dat alleen zijn hoofd in cryogene stasis werd gebracht. Beide zijn vals. Dit wordt ondersteund door een schat aan bewijs dat Disney is gecremeerd, inclusief zijn overlijdensakte.

De eigen dochter van Disney probeerde deze mythe tot rust te brengen door het Walt Disney Family Museum te openen. Volgens haar zorgde dit ervoor dat het gezin veel van de mythes rond Walt Disney kon verdrijven - en het cryogene bevriezen was er één van.

3Caesar werd geboren door een keizersnede

Volgens deze mythe werd de beroemdste Romein aller tijden, Julius Caesar, geboren uit de maag van zijn moeder. Aldus werd de procedure bekend als een keizersnede (of in sommige versies werd Caesar genoemd naar de procedure van de keizersnede zelf). Een 10e-eeuws Byzantijns document genaamd De Suda maakte precies deze bewering: "Toen zijn moeder stierf in de negende maand, sneden ze haar open, haalden hem eruit en noemden hem aldus; want in de Romeinse taal wordt dissectie 'Caesar' genoemd. ”

Er zijn echter een paar problemen met deze verklaring. Om te beginnen was de procedure gedocumenteerd door eerdere beschavingen, dus het was geen Romeinse uitvinding. De naam is waarschijnlijk Romeins, maar komt van een wet genaamd Lex Caesarea, niet van Julius Caesar. De wet stelde dat het kind uit de baarmoeder van een overleden zwangere vrouw moet worden gesneden.

Maar de echte spijker in de kist voor dit verhaal komt eenvoudigweg voort uit het feit dat de moeder van Caesar, Aurelia, het overleefde. Vroeger in de Romeinse tijd was dit onmogelijk geweest na een keizersnede, die alleen werd uitgevoerd op een overleden of stervende vrouw.

2Queen Victoria Was een seksuele voorliefde

De populaire kijk op Victoriaans Engeland is als een benauwde, seksueel onderdrukte plaats. Er zijn verhalen over hoe Victoriaanse bruiden niets wisten van seks tot hun huwelijksnacht of hoe Victorianen vaak tafel- en pianoligben bedekten omdat ze dachten dat ze te suggestief waren (allemaal onzin trouwens). Er is zelfs een apocrief (hoewel vermakelijk) verhaal over koningin Victoria die lesbianisme weigert te verbieden omdat ze niet kon geloven dat vrouwen deelnamen aan dergelijke slaapkamergeheimen.

De realiteit (tenminste met betrekking tot Victoria) was heel anders. Om te beginnen had ze negen kinderen, dus alle mogelijke problemen met seks die ze had, waren absoluut niet aanwezig in haar eigen huwelijk met prins Albert. Maar meer dan dat, het lijkt erop dat Albert in feite veel preutscher was dan zijn vrouw. Dit blijkt uit de kunstcollectie van koningin Victoria en haar duidelijke voorliefde voor het naakte lichaam. Ze had talloze schilderijen die trots zowel naakte mannen als vrouwen vertoonden en zelfs probeerde om Albert ook wat losser te maken. Op ten minste drie verschillende gelegenheden gaf ze hem naaktschilderingen voor zijn verjaardag.

1 Catherine de Grote stierf terwijl ze seks had met een paard

Catharina II van Rusland was een van de machtigste vrouwen die ooit heeft geleefd - en je kunt niet in die positie komen zonder een paar vijanden te maken. In feite waren die vijanden waarschijnlijk degenen die verantwoordelijk waren voor het verspreiden van dit gerucht over Catharina de Grote na haar dood. Het is zelfs mogelijk dat haar eigen zoon, Prins Paul, erfgenaam van de troon van Rusland, het gerucht begon (de twee hadden een gespannen relatie).

Helaas voor de vijanden van Catherine (en voor degenen die op zoek waren naar een schandalig verhaal), was haar dood een gewone en alledaagse dood. Ze stierf waarschijnlijk aan een beroerte.Op 16 november 1796 werd ze bewusteloos op de badkamervloer gevonden. Ze gleed in een coma en overleefde nog een nacht voordat ze de volgende dag in haar bed stierf.