Delen:
10 Mythen uit de geschiedenis nog steeds als feit
Aan de overwinnaar ga de buit ... en het voorrecht om hun eigen geschiedenis te schrijven, meestal in stralende bewoordingen. Maar helaas heeft dit al te vaak geleid tot misvattingen, mythen en regelrechte leugens die door toekomstige generaties worden onderwezen en geloofd.
De geschiedenis laat de waarheid zelden een goed verhaal in de weg staan. De officiële versies van de onderstaande items zijn mogelijk veel geloofd omdat ze populairder waren, maar ze geven niet weer wat er werkelijk is gebeurd.
10 Pavlov Rang Bells voor honden
De experimenten van de Russische wetenschapper Ivan Pavlov met klassieke conditionering behoren tot de beroemdste wetenschappelijke tests ooit bedacht. Door een belletje te rinkelen voordat hij het voedsel van zijn honden serveerde, schiep hij een verband tussen de twee in hun gedachten. Vervolgens begonnen de honden te reageren op het geluid van de bel alleen door te kwijlen, waardoor ze geconditioneerd werden om te reageren op een neutrale gebeurtenis die anders niet gerelateerd was aan voedsel.
In werkelijkheid was Pavlov een fysioloog, geen psycholoog, en zijn oorspronkelijke experiment was iets anders. Pavlov was veel meer geïnteresseerd in de mechanica van het lichaam. Specifiek wilde hij de secreties onderzoeken die door het eten in het lichaam worden veroorzaakt. Hij ontwikkelde een techniek van "sham" -voeding. Pavlov zou de slokdarm van de hond verwijderen en een opening in zijn keel doorsnijden. Op die manier zou het voedsel uitvallen en nooit de rest van het spijsverteringsstelsel bereiken, maar het zou toch de reactie van het lichaam activeren. Daarna verzamelde hij secreties zoals speeksel en maagsappen en analyseerde deze. Dan zou hij een andere hond nemen, de opening verder naar beneden in het spijsverteringsstelsel verplaatsen en het proces herhalen. Het was dit werk dat Pavlov een Nobelprijs won in 1904, geen klassieke conditionering.
De beroemde test was een uitloper die Pavlov creëerde toen hij verhoogde speekselproductie zag toen honden zijn laboranten in de laboratoriumjas zagen die de kamer binnenkwamen, zelfs als ze geen eten hadden. Uiteindelijk evolueerde dit naar zijn eigen experiment, maar klokken werden zelden of helemaal niet gebruikt. Pavlov probeerde verschillende stimuli, waaronder elektrische schokken, zoemers en harmoniums, maar hij gaf meestal de voorkeur aan een metronoom.
9 Niemand verwacht de Spaanse inquisitie
Gedurende de bijna 400 jaar durende periode was de Spaanse Inquisitie verantwoordelijk voor enkele verwerpelijke daden. Het duurde tot 1970 voordat de Inquisitie grappig werd dankzij de inspanningen van Monty Python, die dapper uitriep: "Niemand verwacht de Spaanse inquisitie."
Hoewel hilarisch, was de proclamatie niet feitelijk juist. In feite verwachtten de meeste mensen de Spaanse inquisitie omdat de inquisiteurs hun aanwezigheid en hun voornemen kenden om ketters te verwijderen en mensen een paar weken of langer de tijd gaven om hun zonden te belijden. Toen de Inquisitie een campagne startte op een nieuwe locatie, woonden ze meestal de zondagsmis bij. Hier zouden ze een Edict of Grace of een Edict of Faith uitgeven, waarbij ze mensen uitnodigden om zichzelf of anderen die volgens hen ketters waren te veroordelen. Ze hadden meestal ongeveer 30 of 40 dagen om dit te doen.
Veel mensen kwamen bereidwillig te belijden, in de hoop zichzelf te redden. Ze kwamen er echter al snel achter dat zelfveroordeling hen meestal de strengste straf bespaarde, wat de dood was. Omdat ketterij niet alleen als een zonde werd beschouwd, maar ook als een misdaad, werden de boetelingen nog steeds onderworpen aan een openbaar proces. Ze moesten minder straffen doorstaan voor ketterij, zoals gevangenisstraf of verbeurdverklaring van eigendom. Ze moesten ook alle andere mensen die betrokken waren bij de ketterij, inclusief familieleden, aanklagen. Later, de Inquisitie verplichten gelovigen om alle verdachte ketters onder bedreiging van excommunicatie aan te klagen.
8 Feministen Burned Bras In Protest
De jaren zestig waren een turbulente tijd in de VS. De tegencultuur ging sterk doordat meer en meer mensen sociale normen afwezen. De feministische beweging was in die tijd bijzonder krachtig. Zelfs vandaag blijven we achter met het opvallende beeld van bevrijde vrouwen die de ketenen van onderdrukking afdekken door hun beha's symbolisch te verbranden. Het enige probleem is dat de feministen van de jaren zestig nooit braves verbrandden, en sommigen beweren zelfs dat het imago werd bestendigd door tegenstanders van het feminisme.
De beruchte rally in kwestie vond plaats tijdens de Miss Party-verkiezing in 1969 (die plaatsvond in september 1968). Demonstranten organiseerden een nep verkiezing buiten de Boardwalk Hall, waar de echte competitie plaatsvond. Ze beloonden de kroon aan een schaap om vrouwen te symboliseren als vee en gooiden ook een aantal vrouwelijke producten in een vuilnisbak. Dit omvatte beha's maar ook gordels, korsetten, Playboy tijdschriften, make-up, krulspelden en schoenen met hoge hakken. De organisatoren overwogen hen in brand te steken, maar ze konden geen vergunning krijgen.
Het protest kreeg een brede dekking, ook van New York Post verslaggever Lindsy Van Gelder, die een stuk schreef met de titel "Bra Burners en Miss America." In het artikel maakte ze vergelijkingen tussen feministische activisten en jonge mannen die hun trekkingskaarten verbrandden uit protest tegen de oorlog in Vietnam, en de mythe was geboren. In een later interview klaagde ze dat ze herinnerd zou worden voor het "uitvinden" van de bra-verbranding.
7 Amerikaanse presidenten hadden een rode telefoon naar Rusland
De Cubaanse rakettencrisis was waarschijnlijk de dichtstbijzijnde mensheid die ooit tot een nucleaire oorlog op ware schaal is gekomen. In oktober 1962 heeft de Sovjetunie nucleaire raketten naar Cuba ingezet in reactie op de Verenigde Staten die hetzelfde doen in Italië en Turkije. Dit werd gevolgd door een gespannen impasse waarin de twee kernmachten bijna elkaar de oorlog verklaarden.
Na de crisis werd slechte communicatie tussen de VS en de Sovjet-Unie beschouwd als een van de factoren die de situatie aanzienlijk verslechteren. Berichten van de ene kant naar de andere duurden bijna zes uur om te ontvangen en te decoderen.Beide partijen besloten vervolgens dat een betere communicatielijn noodzakelijk was.
Dat is hoe de rode telefoon tot stand kwam. Volgens de mythe was deze telefoon, gevonden in het Witte Huis, een directe lijn tussen de Amerikaanse president en het Kremlin. Het was populair in de films Dr. Strangelove en Fail Safe. Later werd het prominent gebruikt door Walter Mondale tijdens de presidentiële campagne van 1984 in commercials tegen Gary Hart en Ronald Reagan.
De echte "hotline" werd in 1963 geïnstalleerd, maar er was nooit een rode telefoon bij betrokken, simpelweg omdat de technologie het destijds onmogelijk maakte. Het oorspronkelijke systeem gebruikte teletype- en radiotelegraafapparatuur. Het moest nog steeds reizen van Washington naar Londen, van Kopenhagen naar Stockholm, Helsinki en uiteindelijk naar Moskou. Het eerste bericht dat via de hotline werd verzonden, was: "De snelle bruine vos sprong over de rug 1234567890 van de luie hond."
6 middeleeuwse ridder gesmolten ridders immobiel
Een van de beroemdste afbeeldingen uit de geschiedenis is die van de middeleeuwse ridder, gekleed in glanzend harnas, zwaaiend met zijn zwaard. Hoewel de meesten het erover eens zijn dat het pantser er indrukwekkend uitzag, deed het de snelheid en mobiliteit van de ridder pijn. Sterker nog, velen geloven dat het de drager veranderde in een logge buffoon die bijna net zo hulpeloos was als een schildpad op zijn rug.
Historici weten al een tijdje dat gepantserde ridders wendbaarder waren dan de meeste mensen zouden aannemen. Het duurde echter niet tot de afgelopen jaren dat anderen dachten het middeleeuwse pantser eindelijk op de proef te stellen. Een team van de universiteit van Genève onder leiding van Daniel Jaquet-testpersonen in pantserreplica's liet ze het bereik van de bewegingen nabootsen die te zien zijn in verschillende schilderijen en wandtapijten. Dit omvatte het beklimmen van een ladder, rollen, springen en verschillende zwaardzwaaien. Geen van hen was ongelooflijk moeilijk om uit te trekken, zelfs voor iemand die geen echte ridder was.
Het team ging een stap verder en repliceerde het trainingsregime van de 15e-eeuwse Franse ridder Jean Le Maingre, alias Boucicaut. Hij was niet alleen beroemd om zijn kracht en uithoudingsvermogen, maar nam ook de moeite om de activiteiten die hij verrichtte op te schrijven terwijl hij zijn volledig geplateerde harnas droeg. Ze omvatten springen op een paard, lange tijd rennen, muren schalen en de onderkant van een ladder beklimmen. De proefpersoon van Jaquet slaagde erin om de prestaties zonder al te veel moeite te herhalen en voegde ook een paar salto's en cartwheels toe voor extra stijlpunten.
5 Napoleon vernietigde de neus van de sfinx
De grote sfinx van Gizeh is een van de beroemdste bezienswaardigheden van de antieke wereld. Het is onmiddellijk herkenbaar dankzij zijn meest onderscheidende kenmerk: de ontbrekende neus. Op een bepaald moment begonnen mensen Napoleon de schuld te geven van de vernietigde gezichtsfunctie. Volgens het verhaal liet de Franse keizer zijn mannen de afblazen met kanonvuur.
We weten niet precies wanneer of waarom dit verhaal voor het eerst is verschenen, maar het is gemakkelijk te bewijzen dat het niet klopt. Het Brooklyn Museum heeft een schets van de Sfinx gepubliceerd in 1757. Het behoorde toe aan de Deense ontdekkingsreiziger Frederic Louis Norden vanaf zijn reis van 1738 naar Egypte en toont duidelijk de Sfinx zonder zijn neus. Dit gebeurde drie decennia voordat Napoleon werd geboren.
Het verhaal wordt ook ontmaskerd door eminente archeoloog Mark Lehner, die zei dat het gezicht van de Sfinx tekenen toonde van staven of beitels die in de neus werden gehamerd en vervolgens werden gebruikt om het los te wrikken. Wat betreft de echte dader, het enige geschreven bewijs dat we hebben, komt met dank aan de 15e-eeuwse Egyptische historicus al-Maqrizi. Hij schreef dat een Soefi-moslim genaamd Mohammed Sa'im al-Dahr de neus vernietigde omdat hij boos was omdat boeren smeekten tot de Sfinx voor een goede oogst.
4 Wall Street Jumpers uit 1929
De Wall Street Crash van 1929 was verwoestend voor de westerse economie. Na alles verloren te hebben, besloten veel Wall Street-bankiers en effectenmakelaars om het allemaal te beëindigen door van ramen en daken te springen. Een apocryphal verhaal zei dat het zo slecht was dat wanneer gasten incheckten in hotels in New York, de receptionisten begonnen te vragen of het was om te slapen of te springen.
Het verhaal van de zelfmoorden van Wall Street is vaak herhaald en veel mensen geloven het vandaag, maar een studie ontmaskerde het al in de jaren tachtig. Het totale zelfmoordcijfer klom omhoog en bereikte een recordhoogte in 1932 van 17,4 van de 100.000 Amerikanen. De koers was echter al jaren gestaag aan het klimmen voor de crash tijdens de jaren twintig van de twintigste eeuw.
Tussen 24 oktober 1929, aka Black Tuesday en het einde van het jaar, The New York Times meldde 100 zelfmoorden en zelfmoordpogingen in de stad. Slechts acht hebben zelfmoord gepleegd door van gebouwen of bruggen te springen. Het aantal mensen dat op Wall Street sprong omdat ze alles verloren hadden bij de crash was slechts twee. Het zelfmoordcijfer in de weken direct na de crash was zelfs lager dan in de zomer. Terwijl ongetwijfeld veel mensen zelfmoord pleegden als gevolg van de financiële crisis, deden maar heel weinig mensen het door te springen, en nog minder deden het op Wall Street.
3 Poolse paarden versus Duitse tanks
Een van de vele langetermijnideeën die uit de Tweede Wereldoorlog naar voren kwamen, was het onvermogen van ondervoorbereide Poolse troepen om de macht van de Duitse Wehrmacht onder ogen te zien. Concreet wordt het idee versterkt door het beeld van Poolse cavalerie bewapend met lansen wanhopig en hopeloos aanvallende Panzer tanks.
Het is waar dat Polen meerdere cavalerieregimenten had tijdens de Tweede Wereldoorlog, net als vele andere landen. Het is ook waar dat er een gevecht bekendstond als de Charge in Krojanty, waar Poolse cavaleristen Pomeranian Uhlans Duitse pantservoertuigen gebruikten. De rest is echter meestal propaganda die eerst door de nazi's en later door de sovjets wordt verspreid.
Om te beginnen trok de Poolse cavalerie niet de strijd aan in de Tweede Wereldoorlog, bewapend met lansen. Ze hadden geweren. En technisch gezien waren er ook geen tanks bij betrokken, aangezien de Duitse eenheden in feite pantservoertuigen waren die werden gebruikt voor verkenningen.
Het belangrijkste was echter dat de Poolse troepen nooit in de strijd waren gegaan in de verwachting een gemotoriseerd leger te zullen bevechten. De Duitse infanterie had net een Poolse verdedigingslinie geschonden, dus de cavalerie moest aanvallen en ze voldoende vertragen zodat de rest van de Poolse troepen terug konden vallen. Buiten het medeweten van hen, Duitsland had ook gepantserde auto's in het gebied, die in staat waren om deel te nemen aan het gevecht en tip de schalen in hun voordeel. Terwijl de Poolse Uhlans gedwongen werden zich terug te trekken onder zwaar geschut, hadden ze hun doel bereikt door het Duitse leger te dwingen zich te hergroeperen en de opmars ervan te vertragen.
2 De VS wilden naar de maan
Toen de Sovjetunie Sputnik 1 in 1957 de ruimte in lanceerde, veroorzaakte het een reactionair antwoord van de Verenigde Staten, waarmee officieel de Space Race werd gestart. Noch Eisenhower noch JFK wilden dit echt, vanwege de enorme druk die het op de middelen van het land zou leggen. Kennedy pleitte zelfs voor een gezamenlijke missie naar de maan met de Sovjet-Unie. Ondanks de enorme kosten, kreeg het ruimtevaartprogramma ten minste enthousiaste steun van het Amerikaanse volk, toch?
Eigenlijk was slechts de helft van de Amerikanen voorstander van verkenning van de maan, zelfs op het hoogtepunt van de Apollo-missies. Uit peilingen bleek dat de publieke goedkeuring voor het ruimteprogramma in het grootste deel van de jaren zestig minder dan 50 procent bedroeg. Het was ook een van de eerste dingen die volgens hen uit de federale begroting moesten worden gesneden. Het bereikte pas een piekgoedkeuringspercentage van 53 procent nadat Neil Armstrong zijn 'reuzesprong voor de mensheid' had gemaakt.
Dit zou suggereren dat politieke redenen de belangrijkste factoren waren die de Verenigde Staten aan de Space Race hebben toevertrouwd, en niet aan de publieke vraag. Een van de redenen waarom mensen het ruimtevaartprogramma afkeurden, was ongetwijfeld het misprezen begrip van het publiek over de begroting van de NASA. Uit peilingen blijkt dat Amerikanen geloven dat NASA tot 22 procent van de federale begroting ontvangt. In werkelijkheid bereikte het eigenlijk slechts 4,3 procent op het hoogtepunt van de Space Race en blijft meestal onder één procent.
1 Nero gooide christenen naar de leeuwen in het Colosseum
Er waren veel gekke shows die Romeinen zagen in het Colosseum. De meest herinnerde vandaag zijn de gladiatorengevechten en christenen die voor de leeuwen worden gegooid. Er is echter geen betrouwbaar bewijs dat suggereert dat christenen ooit in het Colosseum werden geëxecuteerd, door leeuwen of anderszins. Het idee werd voornamelijk verspreid door kunstenaars en schrijvers uit de Renaissance.
Voor de duidelijkheid, er zijn christenen veroordeeld tot damnatio ad bestias (veroordeling voor beesten). Er zijn ook mensen geweest die zijn gedood door dieren in het Colosseum. Er is gewoon geen betrouwbaar bewijs dat de twee elkaar overlappen.
We weten dat Nero dit nooit heeft gedaan om een eenvoudige reden: het Colosseum bestond niet toen hij keizer was. Nero regeerde tot 68 na Christus, en de bouw van het Colosseum begon pas vier jaar later onder Vespasianus. Nero is vaak de keizer die het meest met de act wordt geassocieerd, omdat hij volgens hedendaagse historici de eerste Romeinse keizer was die christenen vervolgde. Tacitus zei dat Nero de schuld gaf aan christenen voor het grote vuur van Rome in 64 na Christus. Tacitus schreef echter dat Nero christenen liet doden door branden, kruisiging of door honden worden verscheurd. Hij maakt geen melding van leeuwen.