Delen:
10 Redenen waarom de maanlandingen een rotzooi kunnen zijn
De theorie dat de maanlandingen door de Amerikaanse regering werden verketterd om hun overwinning in de ruimterace boven Rusland te bevestigen, is iets dat in de loop van de tijd in populariteit is gegroeid.
Uit recente peilingen blijkt dat ongeveer 20% van de Amerikanen denkt dat de VS nog nooit op de maan is beland. Nadat de Apollo-missies eindigden in de jaren zeventig, waarom zijn we dan nooit terug geweest? Alleen tijdens de termijn van Richard Nixon landde de mensheid ooit op de maan, en na Watergate zouden de meeste mensen het niet voorbij Tricky Dick brengen om hen te neppen om Amerika een goede reputatie te geven in de Koude Oorlog.
In deze lijst heb ik enkele van de voorgestelde bewijzen gepresenteerd die suggereren dat de maanlandingen nep waren. Ik heb geprobeerd de uitleg van de NASA aan elke inzending toe te voegen om een objectief perspectief te bieden.
De zwaaiende vlag
Conspiracy-theoretici hebben erop gewezen dat toen de eerste maanlanding op live-televisie werd getoond, de kijkers de Amerikaanse vlag duidelijk konden zien zwaaien en fladderden toen Neil Armstrong en Buzz Aldrin het plaatsten. Foto's van de landing lijken ook in een briesje te kabbelen, zoals de afbeelding hierboven die duidelijk een vouw in de vlag laat zien. Het voor de hand liggende probleem hier is dat er geen lucht in de atmosfeer van de maan is en daarom geen wind om de vlag te laten blazen.
Er zijn talloze verklaringen aangevoerd om dit fenomeen als ongebruikelijk te weerleggen: NASA beweerde dat de vlag in een dunne buis was opgeslagen en dat het golfeffect werd veroorzaakt doordat het werd ontbonden voordat het werd geplant. Andere verklaringen hebben betrekking op de rimpelingen die worden veroorzaakt door de reactiekracht van de astronauten die de aluminium paal raken, waarvan wordt aangetoond dat deze de videobeelden doet trillen.
Wat denk je dat er echt is gebeurd? Krijg alle feiten in het ongelooflijke boek. Hoe maak je een maanlanding nep: ontmaskering van de mythes van de wetenschap Ontkenning op Amazon.com!
9 Gebrek aan impactkrater
De claim gaat als volgt: als NASA ons echt op de maan had geland, zou er een explosiekrater onder de maanmodule zijn om de landing te markeren. Op elk videomateriaal of foto van de landingen is geen krater zichtbaar, bijna alsof de module er gewoon was geplaatst. Het oppervlak van de maan is bedekt met fijn maanstof en zelfs dit lijkt niet te zijn verplaatst op fotografisch gebied.
Net als de wappertand-theorie heeft het ontbreken van een impact-krater een hoop mogelijke verklaringen. NASA beweert dat de module aanzienlijk minder stuwkracht nodig had in de omstandigheden met laag zwaartekracht dan op aarde het geval zou zijn geweest. Het oppervlak van de maan zelf is massief gesteente, dus een ontploffingskrater is waarschijnlijk toch niet haalbaar - net zoals een vliegtuig een krater niet verlaat wanneer het een betonnen landingsbaan raakt.
Meerdere lichtbronnen
Op de maan is er maar één sterke lichtbron: de zon. Het is dus redelijk om te suggereren dat alle schaduwen parallel aan elkaar moeten lopen. Maar dit was niet het geval tijdens de maanlanding: video's en foto's laten duidelijk zien dat schaduwen in verschillende richtingen vallen. Samenzweringstheoretici suggereren dat dit betekent dat er meerdere lichtbronnen aanwezig zijn, in de veronderstelling dat de landingsfoto's zijn gemaakt op een filmset.
NASA heeft getracht ongelijk landschap de schuld te geven van de vreemde schaduwen, met subtiele hobbels en heuvels op het oppervlak van de maan die de verschillen veroorzaken. Deze verklaring is door sommige theoretici uit het venster gegooid; hoe konden heuvels zulke grote hoekverschillen veroorzaken? In de bovenstaande afbeelding is de schaduw van de maanmodule duidelijk in tegenspraak met die van de rotsen op de voorgrond in een hoek van bijna 45 graden.
7 De Van Allen stralingsgordel
Om de maan te bereiken, moesten astronauten door wat bekend staat als de Van Allen-stralingsgordel. De riem wordt op zijn plaats gehouden door het magnetische veld van de aarde en blijft altijd op dezelfde plaats. De Apollo-missies naar de maan waren de eerste pogingen ooit om levende mensen door de gordel te vervoeren. Conspiracy-theoretici beweren dat de enorme hoeveelheden straling de astronauten op weg naar de maan zouden hebben gekookt, ondanks de lagen aluminium die het binnen- en buitenoppervlak van het ruimteschip bekleden.
NASA heeft dit argument tegengesproken door de nadruk te leggen op de korte tijd die de astronauten nodig hadden om de gordel over te steken - wat betekent dat ze slechts zeer kleine doses straling ontvingen.
Het onverklaarde object
Nadat foto's van de maanlandingen waren vrijgegeven, konden theoretici snel een mysterieus object (hierboven afgebeeld) zien in de reflectie van de helm van een astronaut van de Apollo 12-missie. Het object lijkt aan een touw of draad te hangen en heeft geen enkele reden om daar te zijn, wat sommigen doet vermoeden dat het een schijnwerper is die meestal in filmstudio's te vinden is.
De gelijkenis is twijfelachtig, gezien de slechte kwaliteit van de foto, maar het mysterie blijft over waarom iets in de lucht (of liever gezegd gebrek aan lucht) aan de maan hangt. De maanmodule in andere foto's lijkt geen extensie te hebben die overeenkomt met de foto, dus het object blijft nog steeds volledig onverklaard.
Om beweringen te ondersteunen dat de maanlandingen in een studio zijn neergeschoten, moesten complotdenkers rekening houden met de schijnbare omstandigheden met laag zwaartekracht, die door de NASA moeten worden nagebootst. Er is gesuggereerd dat als je de beelden van de maanlanding neemt en de snelheid van de film x 2,5 verhoogt, de astronauten lijken te bewegen in de zwaartekracht van de aarde. Wat betreft de indrukwekkende springhoogte van de astronaut, die onmogelijk te vervullen zou zijn in de zwaartekracht van de aarde, zijn verborgen kabels en draden gesuggereerd om de astronauten wat extra hoogte te geven. In sommige schermafbeeldingen zijn de contouren van vermeende verborgen kabels te zien (de foto hierboven zou een draad vertonen, hoewel deze erg vaag is).
Gebrek aan sterren
Een overtuigend argument voor de maanlanding hoax is het totale ontbreken van sterren in een van de fotografische / video-bewijs. Er zijn geen wolken op de maan, dus sterren zijn onophoudelijk zichtbaar en aanzienlijk helderder dan wat we zien door de filter van de atmosfeer van de aarde.
Het argument hier is dat de NASA het onmogelijk zou hebben gevonden om de exacte locaties van alle sterren voor de hoax in kaart te brengen zonder te worden gegromd, en daarom uit te sluiten - opzettelijk terug te vallen op een excuus dat de kwaliteit van de foto's ze uitwast (een excuus dat ze daadwerkelijk hebben gegeven).
Sommige foto's zijn echter van hoge kwaliteit en toch worden er nog steeds geen sterren getoond. Zeker angstaanjagend, aangezien je foto's van sterren van de Aarde in veel mindere kwaliteit kunt maken en ze toch kunt zien.
Lees over de ongelooflijke reizen van 's werelds eerste astronauten in het betoverende boek A Man on the Moon: The Voyages of the Apollo Astronauts at Amazon.com!
3 De "C" -rots
Een van de beroemdste foto's van de maanlandingen toont een rots op de voorgrond, met wat de letter "C" erin lijkt te zijn gegraveerd. De letter lijkt bijna perfect symmetrisch te zijn, wat betekent dat het onwaarschijnlijk is dat dit een natuurlijke gebeurtenis is. Er is gesuggereerd dat de rots gewoon een prop is, met de "C" gebruikt als een marker door een vermeende filmploeg. Een decorontwerper kan de rots op de verkeerde manier hebben gedraaid en de markering per ongeluk aan de camera hebben blootgesteld.
NASA heeft tegenstrijdige excuses gegeven voor de brief, aan de ene kant de schuld aan een fotografische ontwikkelaar voor het toevoegen van de brief als een praktische grap, terwijl aan de andere kant wordt gezegd dat het misschien een verdwaald haar is geweest dat ergens in het ontwikkelingsproces in de war raakte .
Het gelaagde dradenkruis
De camera's die door astronauten werden gebruikt tijdens de maanlandingen hadden een veelheid van dradenkruis om te helpen met schaalvergroting en richting. Deze worden over de foto's heen gedrukt. Sommige afbeeldingen laten echter duidelijk het dradenkruis achter objecten in de scène zien, wat impliceert dat foto's mogelijk zijn bewerkt of bewerkt nadat ze zijn genomen. De hierboven getoonde foto is geen geïsoleerde gebeurtenis. Veel objecten worden getoond voor het dradenkruis, inclusief de Amerikaanse vlag in één afbeelding en de maanrover in een andere.
Samenzweringstheoretici hebben gesuggereerd dat NASA de door de mens gemaakte objecten op een legitieme foto van de maan heeft gedrukt om de landingen te misleiden - hoewel, als ze echt van plan waren dit te doen, waarom ze in de eerste plaats dradenkruisen gebruikten, een raadsel is.
De twee foto's van de hierboven getoonde Apollo 15-missie hebben duidelijk identieke achtergronden, ondanks dat ze officieel door de NASA zijn vermeld als mijlenver uit elkaar. Eén foto toont zelfs de maanmodule. Toen alle foto's waren gemaakt, was de module al geland, dus hoe kan het er voor de ene foto zijn en in de andere verdwijnen? Welnu, als je een hardcore complottheoreticus bent, kan het haalbaar lijken dat NASA eenvoudigweg dezelfde achtergrond gebruikte bij het filmen van verschillende scènes van hun maanlandingsvideo's.
NASA heeft gesuggereerd dat horizons aanzienlijk dichter bij het menselijk oog kunnen lijken, omdat de maan veel kleiner is dan de aarde. Ondanks dit, om te zeggen dat de twee heuvels zichtbaar in de foto's mijlen van elkaar verwijderd zijn, is onbetwistbaar onwaar.
The Stanley Kubrick Theory
Deze losse uitbreiding van de populaire samenzweringstheorie stelt dat toegejuichte filmregisseur Stanley Kubrick werd benaderd door de Amerikaanse regering om de eerste drie maanlandingen te misleiden. Er zijn twee hoofdtakken van deze ietwat ongeloofwaardige theorie: een groep gelovigen beweert dat Kubrick werd benaderd nadat hij 2001 uitbracht: A Space Odyssey (uitgebracht in 1968, een jaar voor de eerste maanlanding), nadat NASA het verbluffende realisme had leren waarderen van de scènes uit de buitenwereld van de film op dat moment; een andere groep beweert dat Kubrick door de regering werd verzorgd om de maanlanding lang geleden te filmen en dat 2001: A Space Odyssey een geënsceneerde oefenloop voor hem was.
Dus welk bewijsmateriaal zou dergelijke beweringen ondersteunen? Nou: blijkbaar, als je The Shining bekijkt (een andere Kubrick-foto), kun je sommige vermeende berichten oppikken die verborgen zijn door Kubrick om de wereld op een subtiele manier te informeren over zijn aandeel in de samenzwering. Het meest voor de hand liggende is het Apollo 11-shirt van het kind dat in slechts één scène wordt gedragen. Een ander vermeend juweeltje is de regel geschreven op de typemachine van Jack Nicholson's personage: "Alle werk en geen spel maakt Jack een saaie jongen", waarin het woord "alles" kan worden geïnterpreteerd als A11 of Apollo 11.
Als je nog niet overtuigd bent, heeft Kubrick de mysterieuze hotelkamer gemaakt in de film nummer 237. Raad eens hoeveel mijlen het is van hier naar de maan: 238.000. Dus verdeel dat door duizend en min één, en je hebt één luchtdichte theorie daar.