Delen:
10 redenen waarom de legendarische Merlijn echt zou kunnen zijn
Merlijn was niet alleen een legendarische figuur. Een onderzoek naar oude Welshe poëzie, de verslagen van Geoffrey van Monmouth over koning Arthur en andere werken onthult een krachtige, echte profeet, heilige man en bard.
In Groot-Brittannië bestond er in de zesde eeuw na Christus een profeet, tovenaar en raadgever van koning Arthur-Merlin. Was Merlijn echt? In Groot-Brittannië van de post-Romeinse middeleeuwen leefden de tradities van de Kelten nog steeds, ondanks de invloed van het christendom. Het bestaan van de Keltische cultuur en die van de echte heidense druïde of bard Merlin werd door latere kroniekschrijvers uit de geschiedenis verwijderd.
Er waren waarschijnlijk twee Merlins. Eén leefde van ongeveer AD 450 - 536. Dit was Arthur's Merlin. Geoffrey van Monmouth schreef over hem in de Geschiedenis van de koningen van Groot-Brittannië, dat in Europa een bestseller werd toen het in 1136 verscheen. Het leven van Merlijn door Geoffrey verscheen in 1150.
De tweede, latere Merlin was een bard genaamd Myrddin in het Welsh. Na de Slag van Arderydd in 573 werd deze Merlijn gek en trok zich terug in het bos. Deze twee figuren zijn samengevoegd, wat verwarring toevoegt aan de datering van het leven van de Merlijn.
10 Het verhaal van de instortende toren heeft een historische basis
Schrijvend in de zesde eeuw, vertelt St. Gildas hoe de boze tiran Vortigern vluchtte voor de aanval van Saksische indringers. Het verhaal is opgenomen in de Nennius-documenten dat Vortigern probeerde een beschermende citadel te bouwen voor zichzelf en zijn volgelingen in Snowdonia.
Geoffrey vertelt hoe de toren die Vortigern aan het bouwen was, bleef instorten. Om de situatie te verhelpen, vertelden de raadslieden van Vortigern hem om een vaderloze jongen op de site te offeren. Deze jongen was Merlinus Ambrosius. Merlijn instrueerde arbeiders om de fundering van de toren uit te graven. Daar, in een poel, vonden ze twee slapende draken, een rode en een witte.
In The Quest for Merlin, Nikolai Tolstoj stelt voor dat Vortigern Merlin raadpleegde, een persoon met een spiritueel gezag die bekend stond onder de naam "Myrddin Embreis." Hij was de opvolger van de druïden die ooit de "navel" van Groot-Brittannië hadden voorgezeten, of een centrum van de aarde dat Tolstoy theoretiseert was Stonehenge.
Hoewel het verhaal van de instortende torens niet per se historisch is, zijn de plaatsnamen en de namen van de betrokken personen reëel.
9 Geoffrey Of Monmouth's informatie is goed
Sinds 1198 is de historische accuraatheid van het werk van Geoffrey of Monmouth in diskrediet geraakt vanwege inconsistenties en fouten die het gevolg zouden kunnen zijn van vertaalfouten of geografische fouten van Geoffrey. Vanaf de 20e eeuw verdedigden geleerden Geoffrey, wijzend op het bestaan van geldige schriftelijke en mondelinge materialen die hij in zijn tijd kon gebruiken. Omdat hij een zorgvuldige kroniekschrijver was, kan een groot deel van de informatie van Geoffrey als goed worden gezien.
Bijvoorbeeld archeoloog T.C. Lethbridge gebruikte Geoffrey's beschrijvingen van oude reuzen in Groot-Brittannië om de gigantische kalkfiguren in de Cambridgeshire-heuvels bloot te leggen. Een ander voorbeeld is een ingeschreven pijlersteen in Ierland die Geoffrey's informatie ondersteunt dat de zoon van Vortigern naar Ierland was gevlucht.
8 Merlin Is The Narrator Of Geschiedenis van de koningen van Groot-Brittannië
In Geschiedenis van de koningen van Groot-Brittannië, Geoffrey noemt Merlijn als de bron van de informatie die hij van het Engels naar het Latijn heeft vertaald. In een brief aan Alexander, bisschop van Lincoln, schrijft Geoffrey: 'De achting die ik u verschuldigd ben aan uw grote waarde, de edelste prelaat, heeft me gedwongen om de vertaling van Merlijn's profetieën uit het Brits naar het Latijn te schrijven.'
Door de jaren heen hebben geleerden getwijfeld aan de beweringen van Geoffrey dat zijn bron voor de Geschiedenis van de koningen van Groot-Brittannië zou een authentiek bronnenboek kunnen zijn geschreven in de eigen Britse taal. Zoals Norma Lorre Goodrich echter opmerkt in haar boek Koning Arthur, Geoffrey kende Brythonic.
Daarnaast beweerde Geoffrey dat zijn bronmateriaal voor de Geschiedenis van de koningen van Groot-Brittannië was een 'klein boek' dat hem werd geleend door een kerkman in Oxford. Charlotte Guest, die oude Welsh-teksten in het Engels vertaalde, schreef dat veel van haar bronboeken kleine boeken waren van ongeveer 8 centimeter (3 in) bij 15 centimeter (6 in).
Gezien de geloofwaardigheid van de verhalen in het licht van de moderne wetenschap en interpretatie, is het niet vreemd om te veronderstellen dat de informatie die door Geoffrey werd toegeschreven aan Merlijn precies was wat Geoffrey beweerde dat het was.
7 Arthur's Merlin Was aartsbisschop Dubricius
In haar boek Merlin, Norma Lorre Goodrich pleit ervoor dat Merlijn en de aartsbisschop Dubricius een en dezelfde persoon zijn. Merlinus Dubricius Ambrosius, het historische personage, was de Merlin die Arthur King in Carlisle kroonde, de kerk en priorij in Llandaf stichtte, en centra voor leren en astronomie oprichtte.
Zoals Goodrich vertelt, werden beide mannen geboren in een priesterlijk, Keltisch gezin en hadden ze onbekende vaders. Beide waren ook wonderkinderen en waren ongeëvenaard in intellectuele schittering, leren en wijsheid. Om haar eigen redenen coachte de Roomse kerk Merlijn tot het pantheon van haar heiligen.
Merlijn werd een mythe terwijl de historiciteit van St. Dubricius niet in twijfel wordt getrokken.
6 De legendarische Merlin is verbonden met de aanbidding van de Keltische God Lug
Omdat vroege geschriften over Merlijn hem in verband brengen met de oude Keltische aanbidding van de god Lug, beweert Nikolai Tolstoj dat de Merlin-verhalen een echte figuur achter de mythe weerspiegelen. Dat cijfer, Merlijn, was een aardse vertegenwoordiger of een priester van Lug.
Heidense praktijken waren niet gedoofd in Groot-Brittannië tijdens en na de Romeinse overheersing. Tolstoj citeert het bewijs dat het Keltische festival van Lughnasa, dat Lug eert, in de tijd van Merlin in Groot-Brittannië werd gevierd.
In het Welshe gedicht Cyfoesi Myrddin (waarschijnlijk gecomponeerd vóór AD 1100), voorspelt Merlijn de opvolging van koningen na koning Rhydderch. Merlijn uitte deze profetieën 'in zijn graf', wat betekent dat Merlijn spreekt vanuit de andere wereld. Op dezelfde manier onthult Lug, Lug, de opeenvolging van de koningen van Ierland.
Deze en andere overeenkomsten suggereren Tolstoj dat er een echte Merlijn-figuur was die voor Lug stond in de Keltische spirituele oefeningen van die tijd.
5 Merlijn werd gek na de slag om Arderydd
Ten noorden van Carlisle in Schotland werd de Slag bij Arderydd gevochten in de tweede helft van de zesde eeuw. Geoffrey van Monmouth vertelt dat na deze veldslag waarin zijn heer Gwenddolau wordt gedood, Merlijn gek wordt en zich terugtrekt in het bos om te leven, "vergeetachtig van zichzelf ... op de loer als een wild ding."
Dit verhaal verwijst naar Myrddin, die koning Merlijn van koning Arthur trof. Niet alleen is de site van het gevecht geïdentificeerd door de historicus W.F. Skene, maar Nikolai Tolstoy heeft Myrddin's retraite geplaatst bij een bron die bekend staat als Hartfell Spa.
4 Merlin was een druïde
In zijn boek The Quest for Merlin, Nikolai Tolstoy legt uit dat de Slag om Arderydd werd uitgevochten toen het christendom de heidense macht van Dark Age Britain ten val bracht.
De Myrddin van de Welshe poëzie was een druïde en druïdische associaties zijn rijk aan de Myrddin-poëzie. De "zoete appelboom" genoemd door Myrddin verborg hem voor de rivaliserende koning, Rhydderch. Daarnaast is Myrddin een profeet en vormveranderaar die wordt geassocieerd met Cernunnos, de gehoornde god en leider van de Wilde Jacht.
3 Merlin Was een duistere waarzegger
Merlijn was een historische profeet van de zesde eeuw. Als bewijs noemt Nikolai Tolstoy een passage uit Het leven van St. Samson. Anna, de moeder van St. Samson, en haar man gaan naar een waarzegger die 'een man is die uit vele streken wordt gezocht, omdat iedereen die hem had geraadpleegd, verzekerd was van de waarheid van alles wat hij hun had verteld'.
Zoals Tolstoy opmerkt, is dit belangrijk omdat het afkomstig is uit een authentiek, historisch document dat een hedendaagse figuur beschrijft van de roem en het talent van Merlin.
2 Merlijn profeteerde de tijd van zijn eigen dood
In het manuscript van Huth Merlin voorspelde Merlijn dat de aarde midden op de dag verduisterd zou worden ten tijde van zijn dood. Volgens het werk van een Oostenrijkse astronoom, 8000 zonsverduisteringen opgetreden of zal optreden tussen de jaren 1207 voor Christus en na 2161. De ene genummerd 4.143 was zichtbaar in Groot-Brittannië op 1 september 548 n.Chr. Dit was de zonsverduistering die plaatsvond op het moment van Merlijn's dood.
1 Merlijn Werd begraven op Bardsey Island
Als Merlin inderdaad de aartsbisschop Dubricius is, dan De tekst van het boek van Llandaf vertelt dat hij oorspronkelijk werd begraven op Bardsey Island, waar hij leefde "tussen de beenderen en lichamen van martelaren en 20.000 heiligen." Zijn stoffelijk overschot werd in 1120 naar Llandaf gebracht.
Bardsey was een begraafplaats voor 'the Treasures of Britain', die van koninklijk en priesterlijk bloed, krijgers en de adel.
bronnen:
Goodrich, Norma Lorre, Koning Arthur. (Harper & Row, 1986)
Goodrich, Norma Lorre, Merlin. (Franklin Watts, 1987)
Hennig, Kaye D., Koning Arthur: Lord of the Grail. (DesignMagic Publishing, 2008)
Monmouth, Geoffrey, Geschiedenis van de koningen van Groot-Brittannië. (Tussen haakjes Publicaties, 1999)
Tolstoj, Nikolai, The Quest for Merlin. (Little, Brown and Company, 1985)
+ Verder lezen
Bekijk de volgende lijsten uit onze archieven voor meer verhalen over mysterie, magie en geschiedenis:
10 van de meest fascinerende tovenaars van de geschiedenis
10 Mysterieuze zwaarden uit legende en geschiedenis
10 opmerkelijke mensen dachten onsterfelijk te zijn
Top 10 middeleeuwse stedelijke legendes