Delen:
10 Tantalizing Tales Of Tattoos Door de geschiedenis heen
Volgens een poll van The New York Times, 21 procent van de Amerikanen had tatoeages in 1999. Tegenwoordig is dat aantal dramatisch toegenomen, omdat 40 procent nu een soort body-inkt gebruikt.
Voor sommige mensen kunnen tatoeages symbolisch zijn, een vorm van rebellie of zelfs een kanaal van artistieke impressie. Wat de reden ook is, tatoeages gaan nergens snel naartoe. Het markeren van iemands lichaam is noch een bevlieging, noch een nieuw fenomeen, aangezien mensen al dan niet vrijwillig op hun lichaam tekenen, omdat ze eerder woorden aan het schrijven waren.
Uitgelicht afbeeldingstegoed: tattoolife.com10 'Otzi The Iceman'
In 1991 wandelden twee Duitsers door de Alpen toen ze een lichaam in het ijs en de sneeuw vonden. Ze meldden het onmiddellijk aan de autoriteiten. Iedereen vreesde het ergste - dat de man was gestorven in een bergbeklimmerongeluk. Ze hadden niet verwacht dat examinatoren zouden ontdekken dat de man was vermoord - rond 3500 voor Christus. Het echtpaar had het oudste intacte menselijke lichaam ooit gevonden, bijgenaamd "Otzi the Iceman".
Otzi's lichaam heeft waardevolle informatie verstrekt over zijn manier van leven, inclusief dieet, levensstijl en zelfs hoe hij stierf. (Hij werd neergeschoten met een pijl en doodgeslagen.) Wetenschappers hebben ook ontdekt dat Otzi een paar tats-61 heeft om precies te zijn - hoewel de meeste met het blote oog niet zichtbaar zijn vanwege zijn millennia van veroudering onder het ijs.
De meerderheid van zijn lichaamskunst lijkt een reeks lijnen of X's te zijn, gecreëerd door in de huid te snijden en houtskool in de wonden te wrijven. De meeste van deze merken worden gevonden langs ligamenten en gewrichten, waardoor velen geloven dat de tatoeages meer een medicinale rol dienden. De tatoeages werden mogelijk toegepast om gewrichtspijn te verlichten in een nog oudere en intensere versie van acupunctuur.
9 Mark Of Nobility
Gedurende ongeveer 2.500 jaar lag de prinses Ukok begraven in een kamer onder het Siberische ijs naast twee krijgers, hoogstwaarschijnlijk haar lijfwachten in zowel deze wereld als de volgende. De prinses stierf waarschijnlijk rond de leeftijd van 25. Ze maakte deel uit van het Pazyryk-volk en droeg ingewikkelde tatoeages op haar linkerschouder.
Hoewel tatoeages op sommige werkplekken tegenwoordig als taboe kunnen worden beschouwd, zouden de Pazyryks zonder hen niet worden doodgegaan - letterlijk. Tatoeages waren een teken van rang en wijsheid in hun samenleving. Meer tatoeages betekenden een hogere rang en een grotere levenservaring.
De Pazyryks droegen vaak tatoeages op hun schouders, waar ze gemakkelijk zichtbaar waren voor iedereen te zien. Dit was belangrijk, niet alleen in hun dagelijks leven, maar ook in het volgende leven. Families hebben vaak bijpassende tatoeages gedeeld om het gemakkelijker te maken om elkaar in het hiernamaals te vinden. Net als de oubollige familieoverhemden bij Disney World, konden de doden gewoon naar hun tatoeages wijzen en vragen of iemand een soortgelijke had gezien.
8 vorm van straf
Herodotus schreef over tatoeages in zijn geboorteland Griekenland van de vijfde eeuw in een veel minder accepterend licht. Hoewel het een teken was van status voor de Pazyryks, werd lichaamskin met de grootste minachting bekeken door de Grieken. In feite was het gereserveerd voor slaven en criminelen.
Veel dieven en moordenaars werden permanent gemarkeerd met hun misdaden als een waarschuwing voor iedereen die met hen omging. De Thracische vrouwen, die zichzelf graag tatoeëerden, werden beschreven als "Mad Women" of "Raving Ones." De enige tatoeages waar de Grieken niet op letten, waren codes die oorlogsspionnen op hun lichaam droegen om informatie over vijandelijke linies te sluipen.
Weggelopen slaven werden het vaakst getekend met hun misdaden om te proberen naar de vrijheid te rennen. Een verhaal verteld door historicus Zonare beschrijft twee monniken die zich in het openbaar uitspraken tegen keizer Theophilus. Toen het woord Theophilus bereikte, liet hij de mannen voor zich halen en schreef hij 11 verzen van vulgaire jambische pentameter over hun voorhoofd en gezichten.
7 De tatoeëringfamilie van de kruisvaarders
Binnen de oude stad van Jeruzalem is een kleine winkel gerund door een familie die bezoekers generaties lang van blijvende souvenirs heeft voorzien. De Razzouk-familie heeft hun tattoo-handel van vader op zoon al 700 jaar lang overgedragen.
De familie gebruikt nog steeds houtblokken die teruggaan tot de jaren 1700 om hun ontwerpen te traceren. Kruisvaarders en pelgrims kregen vaak inkt om hun reizen naar het Heilige Land te herdenken. Zelfs koninklijke personen, zoals koning Edward VII van Engeland en koning Frederik IX van Denemarken, werden gemarkeerd door hun reizen.
In een gebied waar religie zo'n betwist en vaak gevaarlijk onderwerp is, was het ook gebruikelijk voor Koptische christenen om het Jeruzalemkruis te tatoeëren (wat wordt aangeduid als een kruis met een kleiner kruis in elk kwadrant) op hun armen. Ze gebruikten dit om zichzelf als christenen te markeren om toegang te krijgen tot hun kerken. Hierdoor zouden sommige christenen zo jong als de kleinsten worden getatoeëerd.
6 Maori
Tegenwoordig is de tribale tatoeage een van de meest voorkomende stijlen. Meestal afgebeeld als zwarte golven en lijnen, de stijl is ontstaan onder de Maori van Oceanië. Elke tattoo vertelde een rijk, complex verhaal.
De gezichtstattoos van een Maori zijn net zo uniek voor hem als een vingerafdruk en vertellen niet alleen zijn status, maar ook zijn familiegeschiedenis. Verschillende patronen duiden verschillende posities en posities aan.
Het deel van de tatoeage op het midden van het voorhoofd duidt bijvoorbeeld iemands rang aan, terwijl de markeringen op de tempel de burgerlijke staat aangeven. Patronen op de wang vertegenwoordigen iemands beroep. Het deel van iemands gezichtstatoeage onder de neus werd door iedereen in de stam onthouden omdat het tijdens de transacties als een handtekening fungeerde.
Alleen die van belang uitgevoerd gezichtstatoeages, maar dit betekent niet dat het een volkomen aangename ervaring was. De ontwerpen van traditionele Maori-tatoeages werden met een mes in het gezicht gesneden.Vervolgens werden een beitel gedrenkt in pigment en een hamer gebruikt om diep in de sneden te tikken.
Dit liet een verhoogde tatoeage achter toen deze voltooid was. Tijdens het lange proces kon men niet praten of eten met zijn handen. Tekenen van pijn werd ook als oneervol beschouwd. De traditionele methode is meestal verlaten om voor de hand liggende redenen van infectie en pijn, maar traditionele kunstenaars zijn nog steeds te vinden in sommige gebieden.
5 zeilers
De opvallende tatoeages van Pacifische eilandstammen zoals de Maori hielpen eigenlijk om lichaamskunst te populariseren. Toen westerse zeelieden naar het oosten trokken, werden ze dol op de tatoeages en begonnen ze hun eigen tatoeages te creëren. Het woord "tatoeage" komt van het Tahitiaanse woord tattau ("markeren").
Tatoeages vonden voor het eerst populariteit onder zeilers in de 17e en 18e eeuw als een manier om zich te scheiden van de mensen op het land. De tatoeages waren op dit moment relatief eenvoudig omdat het proces nog steeds behoorlijk pijnlijk was. Het betrof naalden die aan elkaar waren gebonden en dompelden in een mengsel van inkt en buskruit en vonden vaak plaats in een boot die heen en weer schommelde over de open zee.
Net zoals de tatoeages van de Maori of de gevangenis vandaag, waren matrozen tatoeages vaak een symbool van prestaties of rang. Enkele voorbeelden zijn een anker dat betekent dat iemand met succes de Atlantische Oceaan heeft overgestoken en een draak die aangeeft dat de persoon naar China is geweest. Een schildpad betekende dat de matroos de evenaar was overgestoken.
De meer bijgelovige droeg tatoeages als talismannen tegen verdrinking. Een varken en een haan op tegenovergestelde voeten waren gemeenschappelijk aangezien geen van beide dieren kan zwemmen. De zeelieden hoopten dat zulke symbolen hen zouden helpen om snel de kust te vinden als de mannen overboord zouden worden gegooid.
4 Olive Oatman
De veertienjarige Olive Oatman reisde in 1851 met haar familie door Arizona, toen ze door de Yavapai-stam werden aangetrokken. De Yavapai doodden vier van Olive's broers en zussen en haar ouders voordat ze haar en haar zus als gevangenen namen. Wat er na dit punt is gebeurd, is onzeker.
Olive en haar zus waren onbekend, een van hun broers had de aanval overleefd en bracht de volgende vier jaar op zoek naar zijn zussen. In 1856 leidden geruchten over een jonge blanke vrouw die bij de Mojave-stam woonde tot boodschappers die zich vrij maakten voor haar terugkeer. (Olive's zus was gestorven aan de honger.)
De Mojave accepteerde en Oatman werd teruggestuurd naar Fort Yuma met twee opvallende verschillen. Toen ze aankwam, droeg ze traditionele Indiaanse kleding en vijf blauwe lijnen werden getatoeëerd over haar kin met blauwe cactusinkt.
Oatman had een bestseller over haar geschreven en gaf openbare lezingen over haar tijd bij de Indiaanse stammen. Hoewel ze beweerde dat ze was getatoeëerd als een slaaf, zodat ze gemakkelijk kon worden geïdentificeerd als ze probeerde te ontsnappen, zwoer ze dat ze nooit werd mishandeld door de stam.
Volgens de Mojave-cultuur waren de tatoeages die ze kreeg veel voor bij gehuwde vrouwen in de stam en moesten ze bescherming bieden in het volgende leven. Terwijl Olive ouder werd, sprak ze minder positief over de Mojave. Of het nu ging om het syndroom van Stockholm of misschien de vrees voor ostracisme vanuit de blanke samenleving, alleen Olive wist precies wat er gebeurde tijdens haar verblijf bij de Mojave.
3 presidentiële tatoeages
Ondanks de controverses van de moderne politiek, is het kantoor van de president van de Verenigde Staten een zeer gerespecteerde en gerespecteerde functie. De man in het Oval Office was een van de machtigste leiders ter wereld voor het grootste deel van zijn bestaan. Maar onder al deze pracht en praal hebben sommige van deze mannen wat eigen inkt verborgen.
De eerste president waarvan bekend is dat hij een tatoeage heeft gedragen, was Andrew Jackson. 'Old Hickory' zou een tatoeage hebben gehad van een Indiaanse tomahawk op zijn binnenbeen, wat ironisch is gezien zijn eigen rol in de verwijdering van indianen uit hun land.
James K. Polk is vandaag misschien niet zo gewoon van een bekende naam, maar hij had een tatoeage die in 2017 niet misplaatst zou zijn - het Chinese symbool voor 'gretig'. Teddy Roosevelt, een fan van internetfan, was misschien niet verrassend dat volgens hem geruchten de ronde deden. zijn familie te reppen met een groot Roosevelt familiewapen op zijn borst. Hij was misschien niet de enige president die deze specifieke tatoeage droeg, omdat zijn neef FDR ook naar eigen zeggen sportief was.
2 Scarification
Hoewel het niet technisch getatoeëerd is, verdient de scarification nog steeds een eervolle vermelding voor het dienen van dezelfde functie voor vele groepen in de geschiedenis. Het meest algemeen gezien in West-Afrika, was scarification een populaire praktijk in gebieden waarvan de bevolking te donker was om tatoeages te laten verschijnen.
Verticuteren was gevaarlijker dan tatoeëren - met als doel de huid te verkleuren en verhoogd littekenweefsel te creëren. Incisies werden eerst gemaakt, meestal op het gezicht, met een mes van glas, steen of kokosnoot.
Nadat een patroon was gemaakt, werden de verse wonden bedekt met houtskool of een zuur plantensap om een goede genezing te voorkomen. Van het getatoeëerde individu werd verwacht dat het geen enkel ongemak toonde, omdat het eindproduct een teken van grote eer was dat men de pijn kon weerstaan.
Deze littekens dienden soortgelijke doeleinden als andere soorten tatoeages, die symbool stonden voor rang, rijkdom, burgerlijke staat en het aantal kinderen dat men had. Hoe meer littekens een vrouw droeg, hoe mooier ze werd beschouwd in haar stam, zowel esthetisch als door haar kracht.
1 Apo Whang-Od
Terwijl elektrische naalden tegenwoordig de tatoeërwereld domineren, bewijst een kleine oude dame met de naam Apo Whang-Od dat er nog steeds ruimte is voor de oude manieren.Nadat hij in 2017 100 is geworden, is Whang-Od de laatste overlevende meester van de 1000-jarige tattoo-stijl van batok. Bij deze tattoo-stijl wordt tot 100 keer per minuut een door inkt doordrenkte doorn in de huid getikt.
Elk dorp in de Kalinga-regio (ten noorden van Manilla) had een eigen tattoo-meester die belangrijke mijlpalen, zoals huwelijken en geboorten, op de huid van de dorpelingen vastlegde. Het is een oude techniek die traditionele staten alleen van moeder tot dochter kunnen leren.
Vanwege deze strikte regels en de veranderende tijden is de praktijk in de vorige eeuw uitgestorven, waardoor alleen Whang-Od overblijft om deze culturele nalatenschap voort te zetten. Om de kunst te behouden, is ze begonnen met het trainen van haar 10-jarige achternichtje in de oude kunst.
"Tattoos zijn een van onze grootste schatten," zegt Whang-Od. "In tegenstelling tot materiële dingen, kan niemand ze bij ons wegnemen wanneer we sterven." In 2015 werd Apo Whang-Od genomineerd als een nationale levende schat.