Delen:
10 ongelooflijke verhalen over overleven in het noordpoolgebied
Weinig mensen kiezen ervoor om in het Noordpoolgebied te wonen, maar degenen die wel in de buurt blijven van gemeenschappen en schuilplaatsen die hen warm en veilig kunnen houden. Er zijn echter een paar ongelukkige zielen die alleen in de kale wildernis van de Noordpool zijn gestrand. Velen van hen sterven, maar sommigen worstelden door ongelooflijke ontberingen - en overleefden.
Uitgelicht afbeeldingstegoed: dashpointpirate.typepad.com10 Bruce Gordon heeft een ijsbeer voor huisdieren getraind
In 1757 werd Bruce Gordon overboord gegooid toen zijn schip tussen twee ijsbergen werd geslagen. Hij landde op een ijsplaat en keek hoe zijn bemanningsleden in de ijsschots verdwenen.
Toen hij zijn schip vond, dreef het ondersteboven. IJsberen voedden zich op de lijken van zijn scheepsmaten. Gordon sloop aan boord en leefde op het omgekeerde schip, verzamelde voorraden en voedde de rantsoenen.
IJsberen hebben hem regelmatig lastiggevallen. Nadat Gordon een volwassen beer met een vleesmes doodde, struikelde een babybeer aan boord. Gordon heeft het als huisdier meegenomen. Hij leerde de ijsbeer om op hem te vissen en andere aanvallende beren weg te jagen.
Na verloop van tijd dreef de ijsschots van Gordon helemaal naar Groenland. Daar vond hij een groep inboorlingen, de eerste mensen die hij in jaren had gezien. Ze zagen een opgewonden, verwilderde man naar hen toe rennen - met zijn ijsbeertje achter zich aan.
9 Gareth Wood werd aangevallen door een moordenaar
In 1985 werden Gareth Wood en zijn groep poolreizigers genoodzaakt zich een weg te banen door een dun laagje ijs. Ze waren doodsbang dat het ijs onder hun voeten zou barsten. In plaats daarvan barstte het ijs los en stortte er een enorme leopard seal in.
Het dier sloot zijn kaken rond Gareth's rechterbeen en probeerde hem onder water te slepen. Gareth's metgezellen begonnen het zegel in de oogbal te trappen met hun spijkerige laarzen. Uiteindelijk liet de zeehond zijn greep los en dook terug onder het ijs. Maar de tweede Gareth stond op, het zegel sprong eruit en viel opnieuw aan.
Toen Gareth eindelijk wegkwam, moest hij zich een weg terug naar de hut slingeren met zijn ijsbijl als stok. Daar kreeg hij medische hulp - en overleefde.
8 Peter Freuchen maakte een mes van zijn eigen uitwerpselen
Tijdens zijn reis door Groenland in 1926 werd ontdekkingsreiziger Peter Freuchen gevangen in een vreselijke sneeuwstorm. Onbekwaam om door de zware winden en de verblindende sneeuw te bewegen, dook hij voor dekking onder een dogsled en wachtte op de storm om te kalmeren.
Toen hij probeerde te bewegen, ontdekte hij dat hij begraven lag onder een dikke laag sneeuw en ijs. Gedurende 30 uur probeerde hij zich te klauwen en zich er een weg door te slaan. Maar het werkte niet. Wanhopig snelde Freuchen zijn eigen bevroren ontlasting in een mes en gebruikte het om zich een weg door te banen.
Freuchen moest toen drie lange uren terug naar de basis kruipen. Zijn tenen hadden al gangreen ontwikkeld. Dus Freuchen geamputeerd hen met behulp van een tang en een hamer-en zonder anesthesie.
7 Bob Bartlett liep over de oceaan
In het begin van 1914, de Karluk had al vijf maanden opgesloten in een ijsschots toen een ijsberg in het schip neerstortte en een 3 meter lange snee in de romp sneed. Gedwongen om het schip te verlaten, kwam de bemanning vast te zitten op ijs, onzeker waar ze waren of hoe ze thuis konden komen.
Kapitein Bob Bartlett stuurde zoektochten uit, maar ze keerden nooit terug. Na verloop van tijd leidde Bartlett de resterende groep 128 kilometer (80 mijl) naar een nabijgelegen eiland voor hulp. Met zijn mannen te zwaar gewond om verder te gaan, ging Bartlett zelf de rest van de weg.
Begeleid door alleen een Inuit-jager genaamd Kataktovik, bracht Bartlett 37 dagen door met wandelen 1.100 kilometer (680 mijl) over bevroren wateren naar Siberië. Daar vond hij een Russische ambtenaar die een redding hielp regelen. Tegen de tijd dat ze zijn bemanning vonden, was echter meer dan de helft overleden.
6 Keizo Funatsu is verdwaald in een sneeuwstorm in een windjack
Keizo Funatsu droeg slechts een lichte windparka en stapte in maart 1990 voor een seconde uit zijn kamp om de sledehonden te voeren. Terwijl hij buiten was, werd de wind zo zwaar dat hij niets dan wit kon zien. Er was een zeer reële kans dat hij dood zou vriezen.
Funatsu probeerde om hulp te roepen maar kon nauwelijks zijn eigen stem horen. Dus groef hij een greppel en verborg hij zich naar binnen, in de hoop dat hij hem warm zou houden. Ondertussen hadden zijn collega's zichzelf vastgebonden met een touw van 105 meter lang en liepen ze in een cirkel, in de hoop dat Funatsu het touw zou zien. Terwijl Funatsu in zijn gat zich niet bewust was, passeerde het touw zich recht boven zijn hoofd.
Na verloop van tijd kalmeerde de storm hem genoeg om iemand zijn naam te horen roepen. Huilend van vreugde omdat hij het had overleefd, klom Funatsu naar buiten en snelde naar zijn collega's toe.
5 Pauloosie Keyootak overleefde het Noordpoolgebied toen hij 62 jaar oud was
Begin 2016 hadden Pauloosie Keyootak en twee familieleden een sneeuwscootertocht gepland van Iqaluit naar de naburige stad Pangnirtung. Dit was de dichtstbijzijnde stad bij hun thuis, en het werd gescheiden door 300 kilometer (190 mijl) bevroren wildernis.
Een sneeuwstorm gooide ze van het spoor. Toen ze zich realiseerden dat ze verloren waren, hadden ze al te veel brandstof verbrand om terug te keren. Alles wat ze bij zich hadden, was thee, suiker, een slaapzak en een mes.
De familie heeft een schuilplaats gemaakt van ijs. Toen probeerden ze te overleven door te bewegen om warm te blijven en op kariboes te jagen met hun mes.
Acht dagen later vond een reddingsteam hen na een gebied van 9.000 vierkante kilometer (3.500 mijl) te hebben bestreken. Keyootak had aanvaard dat hij daar zou sterven, dus hij barstte in tranen uit toen hij werd gered.
4 De USS Jeannette Twee jaar in een ijsschots doorgebracht en vervolgens gezonken
In de late jaren 1800, de USS Jeannette had bijna twee jaar in het ijs gezeten voordat het ijs uiteindelijk door de romp was gebroken. De mannen hebben het schip geëvacueerd terwijl het zonk. Kapitein George W. De Long leidde zijn mannen naar Siberië door over de uitgestrekte bevroren zee te lopen.
Onderweg verloren ze mannen. Maar eenmaal in Siberië splitsten De Long en zijn ingenieur, Melville, de groep op in twee partijen om hulp te zoeken. Melville en zijn groep vonden Russische reizigers die hen hielpen om de beschaving te bereiken. Toen stuurden ze reddingsfeesten om De Long te vinden.
Het enige dat ze ontdekten was het dagboek van De Long, met de namen van de mannen in zijn partij en de data waarop ze waren gestorven. Geen van de feesten van De Long heeft het gehaald. Van de 33 mannen die aan de reis begonnen waren, overleefden er slechts 13.
3 Bob Gauchie bracht 58 dagen alleen door op een bevroren meer
In 1967 vloog Bob Gauchie naar Yellowknife toen hij verdwaald raakte in een storm. Terwijl zijn vliegtuig leegliep, moest hij landen op een bevroren meer mijlen verwijderd van de beschaving.
Gauchie overleefde alleen bij weersomstandigheden van -51 graden Celsius (-60 ° F), levend van niets anders dan een doos met bevroren vis. 'S Nachts werden hij en zijn vliegtuig omringd door wolven en raven, die wachtten tot hij stierf, zodat ze naar zijn vlees konden pikken.
Toen de wolven huilden, huilde Gauchie terug. Langzaam begon hij hen te zien als het enige bedrijf dat hij had. Maar na verloop van tijd gingen ze verder en werd Gauchie getroffen door een vreselijke eenzaamheid die hij de ergste pijn noemde die het Arctis had opgelopen.
Nadat Gauchie 58 dagen alleen had doorgebracht, redde een vliegtuig hem.
2 Ada Blackjack overleefde twee jaar alleen in het noordpoolgebied
Ada Blackjack was een jonge, onervaren Inupiat-vrouw. Ze had haar nooit verlaten, geleerd om te jagen of een iglo te bouwen. Toch werden zij en vier blanke mannen in 1921 door ontdekkingsreiziger Vilhjalmur Stefansson uitgekozen om een kamp op te zetten op een Arctisch eiland dat Stefansson wilde claimen voor Groot-Brittannië.
De groep geloofde dat ze konden overleven door te jagen. Maar toen de winter begon, begonnen ze te verhongeren. Drie van de mannen gingen hulp halen, waardoor Ada achterbleef om voor een zieke man te zorgen. De mannen keerden nooit terug en de zieke stierf - Ada alleen achterlatend in de wildernis.
Ada moest zichzelf leren jagen om te overleven. Ze leefde door aangrijpende ervaringen, zoals het moeten vluchten voor aanvallende ijsberen. Toen ze twee jaar later werd gered, werd Ada hard bekritiseerd omdat hij de blanke had laten sterven.
1 Een inuit ontsnapte man ontsnapte aan een nederzetting op een slee gemaakt van een hondenribbenkooi
In de jaren vijftig dwong de Canadese regering de Inuit-bevolking om in nederzettingen te wonen. Maar sommigen weigerden te gaan. Eén man stond er met name op dat hij van het land zou leven zoals zijn volk voor hem had. Zijn familie was bang dat hij zichzelf zou laten vermoorden. Ze namen zijn gereedschap weg om hem te dwingen mee te gaan.
In plaats daarvan maakte de man zijn eigen gereedschap. Net als Freuchen maakte hij een mes uit zijn eigen uitwerpselen. Deze man gebruikte het echter om een hond te slachten en te villen. Hij maakte een slede van de ribbenkast van de hond en een harnas van zijn huid. Toen bond de man zijn geïmproviseerde slee vast aan een levende hond.
Zijn familie keek vol ontzag terwijl hij de woestijn in reed op een slede van een ribbenkooi met een uitwerpslee in zijn riem gestopt. De rest van zijn dagen leefde de man in het wild.
+ Verder lezen
Lees verder voor meer verhalen over overleven van de Listverse-archieven!
10 off-the-wall survivaltrucs en -gereedschappen
10 Freak-ongelukken Mensen zijn op een of andere manier overleefd
10 geweldige overlevenden van ongebruikelijke natuurrampen
10 Schokkende verhalen over overleven tegen alle verwachtingen in
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.