Delen:
Top 10 opmerkelijke tieners uit de Tweede Wereldoorlog
Veel mensen waren met afschuw vervuld door de acties van Adolf Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tieners waren geen uitzondering. Jonge mensen over de hele wereld wilden alles doen wat ze konden om Hitlers slachting te stoppen. De volgende 10 buitengewone tieners riskeerden hun leven om de nazi-ideologie te bestrijden en de vervolgden te redden.
10 Jack Lucas
De veertienjarige Jack Lucas wilde graag oorlog voeren. Hij loog over zijn leeftijd en smeedde de handtekening van zijn moeder op de rekruteringspapieren. Lucas slaagde erin zich te kwalificeren als een scherpschutter bij de mariniers. Het duurde echter niet lang voordat de officieren zich realiseerden dat Lucas minderjarig was. Ze dreigden hem naar huis te sturen, maar Lucas vertelde hen dat hij gewoon terug zou gaan naar het leger. De mariniers gaven hem een veilige baan: een vrachtwagen rijden op Hawaï.
Drie jaar gingen voorbij en Lucas zag geen gevechten. Hij was bang dat hij dat nooit zou doen. Dus bergde Lucas weg op een schip op weg naar Iwo Jima en vocht snel tegen Japanse soldaten. Twee granaten vielen in zijn geul. Lucas zei tegen zijn mede-mariniers dat hij moest vluchten en hij dook op de granaten. Eén ontplofte.
Lucas overleefde de ontploffing amper. Hij had 26 operaties nodig om zijn verwondingen te herstellen. Zelfs na zijn operaties had Lucas nog steeds meer dan 200 granaatscherven ingebed in zijn lichaam. Hij werd ontslagen bij de mariniers en beloonde de Medal of Honor.
9 Zinaida Martynovna Portnova
Zinaida Portnova was 15 toen het Duitse leger Wit-Rusland binnenviel. Haar grootmoeder had ruzie met een van de soldaten en hij sloeg haar. Dit incident verliet Portnova met een diepe haat tegen de nazi's en ze sloot zich aan bij een ondergrondse verzetsbeweging.
Portnova begon met het verspreiden van Sovjetpropaganda, het verzamelen van wapens voor Sovjet-troepen en het rapporteren van Duitse troepenbewegingen. Binnen een jaar had ze geleerd hoe ze wapens en explosieven moesten gebruiken. Portnova hielp met het opblazen van verschillende gebouwen, waarbij meer dan 100 Duitsers om het leven kwamen.
Ze begon te werken als keukenassistent en vergiftigd voedsel bedoeld voor Duitse troepen. Portnova werd onmiddellijk een verdachte. Ze riep haar onschuld uit en at wat van het vergiftigde voedsel. Portnova werd vrijgelaten toen ze niet ziek werd.
Ze werd echter erg ziek op weg naar huis en amper hersteld. Toen Portnova niet terugkeerde naar het werk, realiseerden de Duitsers zich dat zij degene was die hen had vergiftigd. Ze gingen op zoek naar haar.
Portnova werd een verkenner en werd gevangen genomen tijdens een van haar missies. Tijdens haar verhoor pakte ze het geweer van de nazi-officier en schoot hem en de andere twee soldaten neer. Hoewel Portnova probeerde te ontsnappen, werd ze gevangen genomen, gemarteld en geëxecuteerd. Ze was 17.
8 Stefania Podgorska
De zestienjarige Stefania Podgorska (foto hierboven, rechts) ging werken voor een joods gezin, de Diamants, nadat haar vader was overleden. Ze kwam dicht bij de Diamanten en ging bij hen wonen. Helaas viel Hitler al snel Polen binnen en werden de Diamanten in een getto gedwongen.
Podgorska keerde terug naar het huis van haar familie nadat haar moeder en broer naar werkkampen waren gestuurd. Ze moest voor haar zesjarige zus zorgen. De broers en zussen waren arm en ze moesten kleding verkopen om zichzelf te voeden.
Toen Podgorska erachter kwam dat mensen in het getto zouden sterven, wist ze dat ze hen moest helpen. Ze bood aan om verschillende Joodse mensen te huisvesten, waaronder Max Diamant, de zoon van haar vroegere werkgevers. Podgorska herbergde spoedig 13 Joodse mensen.
Ze vond een baan bij een fabriek en gebruikte het geld om een groter huis te huren. Maar het was nog steeds moeilijk om 15 mensen te ondersteunen. Podgorska begon truien te breien voor geld en eten, wat ze vaak op de zwarte markt moest kopen. Ze leefde in constante angst dat iemand haar geheim zou leren, dus stopte ze met praten met iemand buiten haar huis.
Duitse soldaten kwamen bij haar thuis en vertelden Podgorska dat ze binnen twee uur het huis moest verlaten. Ze weigerde te vertrekken. Podgorska wist dat als ze zou vertrekken, alle 13 Joodse mensen zouden sterven. Gelukkig zijn de Duitse soldaten nooit teruggekeerd.
Acht maanden later kwam het Sovjetleger en bevrijdde Podgorska's stad. Alle Joodse mensen waren eindelijk vrij na twee en een half jaar verstoppen. Max Diamant stelde aan Podgorska voor. De twee trouwden en verhuisden naar de Verenigde Staten.
7 Simone Segouin
De achttienjarige Simone Segouin was vastbesloten om Frankrijk van het Duitse leger te helpen. Ze sloot zich aan bij het Franse verzet en begon de nazi's te hinderen waar ze maar kon. Haar eerste missie was om een fiets van een Duitse soldaat te stelen. Ze is erin geslaagd. De fiets werd opnieuw geverfd en Segouin gebruikte het om berichten te bezorgen.
Ze kreeg al snel moeilijkere missies. Haar luitenant vroeg haar om hem te helpen een brug op te blazen. Segouin kreeg een pistool en beval het gebied tegen Duitsers te bewaken. Ze hoefde geen schot te schieten, maar haar luitenant bewonderde haar moed. Dus Segouin mocht gevaarlijkere klussen doen.
Ze sloot zich bij haar medestanders aan toen ze bruggen opbliezen en ontspoorde treinen. Tegen het einde van de oorlog was Segouin soldaat geworden. Ze vocht in de strijd om Chartres, haar geboorteplaats, te bevrijden en hielp 25 Duitse soldaten vangen. Segouin vervoegde de Franse troepen tijdens hun mars naar Parijs en hielp ook met het bevrijden van de Franse hoofdstad.
Ze werd gepromoveerd tot luitenant en beloonde de Croix de guerre voor haar heldendom.
6 Bernard Bouveret
Bernard Bouveret was 16 toen hij zich bij de Zwitserse geheime dienst aansloot. Aanvankelijk was hij net geslaagd en informeerde hij over de bewegingen van Duitse soldaten. Hij werd echter al snel een smokkelaar. Hij en 14 anderen transporteerden granaten, buskruit, microfilm en mensen naar Zwitserland waar ze veilig zouden zijn.
Het was een gevaarlijke klus die 's nachts moest gebeuren.Er was echter een avondklok tussen 11:00 PM en 05:00 AM. De Duitse soldaten zouden iedereen fotograferen die ze gedurende deze tijd zagen. In feite werd een van de vrienden van Bouveret tijdens een missie neergeschoten.
Niettemin bleven Bouveret en zijn groep vluchtelingen leveren aan de Zwitserse grens, waar ze werden ondergebracht bij gastgezinnen. Deze families hielpen de voortvluchtigen dieper in Zwitserland te komen, waar ze in interneringskampen konden worden gehuisvest. Bouveret en zijn groep hebben honderden mensen gered.
Helaas werd Bouveret in 1943 door de Duitsers opgepakt. Hij werd naar het concentratiekamp Dachau gestuurd, waar hij bleef totdat hij in 1945 door de geallieerden werd bevrijd.
5 Charlotte Sorkine
Op haar 17e was Charlotte Sorkine het jongste lid van haar verzetsgroep. Ze creëerde duizenden valse papieren voor mensen die werden vervolgd door de nazi's en leidde groepen gezochte mensen het land uit. Sorkine heeft haar vader geholpen het land te ontvluchten. Ze besloot echter te blijven. Ze wilde alles doen wat ze kon om de Duitse soldaten te helpen vechten.
Nadat Marianne Cohn was gearresteerd, gemarteld en gedood door de nazi's, nam Sorkine haar taken op zich. Ze hielp tientallen kinderen naar Zwitserland te brengen, waar ze veilig zouden zijn. Sorkine bleef papieren maken en mensen in veiligheid brengen totdat veel leden van haar verzetsgroep waren gearresteerd.
Toen sloot ze zich aan bij een andere verzetsgroep die zich concentreerde op gevechten. Sorkine verwierf en vervoerde wapens, plantte explosieven op plaatsen waar Duitse soldaten elkaar ontmoetten en nam actief deel aan de bevrijding van Parijs.
Na de oorlog kreeg Sorkine vele onderscheidingen voor haar acties, waaronder de Medaille de la Resistance en de Croix du combattant volontaire de la Resistance.
4 Sonia Butt
De 17-jarige Sonia Butt trad toe tot de hulpluchtmacht van vrouwen op de dag dat ze in aanmerking kwam voor een dienst. Binnen twee jaar trok ze de aandacht van de Special Operations Executive, die op zoek was naar potentiële vrouwelijke spionnen.
Ze parachuteerde naar Noord-Frankrijk om op te treden als tussenpersoon voor geallieerde troepen en het Franse verzet. Butt was ook verantwoordelijk voor het vinden van nieuwe informatie. Ze moest dineren met Duitse officieren en met hen flirten voor informatie.
Butt was een specialist in explosieven en ze gebruikte de informatie die ze verzamelde om bruggen en Duitse konvooien op te blazen. Nadat de wapenofficier van haar eenheid was vermoord, nam ze zijn taken over en trainde nieuwe rekruten in zowel wapens als explosieven.
Haar baan had veel gevaren. Ze werd in een hinderlaag gelokt door Duitsers die op weg waren om een boodschap over te brengen. Ze hebben haar van haar fiets geslagen en haar ondervraagd. De soldaten slaan haar tot ze bloedt, en dan verkrachten ze haar. Ze lieten haar bloeden op de grond en ze schuilde in een nabijgelegen schuur. De volgende dag leverde ze de informatie die ze droeg en keerde terug zoals ze was gekomen.
Na de oorlog kreeg Butt een MBE (lid van de meest voortreffelijke orde van het Britse rijk). Ze trouwde met een medeagent en het paar verhuisde naar Canada.
3 Masha Bruskina
De zeventienjarige Masha Bruskina was een lid van het verzet van Minsk. Ze bood zich aan in een ziekenhuis dat voor gewonde soldaten van het Rode Leger zorgde. Bruskina deed meer dan zorgen voor de gewonden. Ze hielp soldaten ontsnappen door ze burgerkleren en valse identiteitspapieren te geven.
Een van haar patiënten meldde haar bij de Duitsers. Bruskina werd gevangen genomen en een aantal dagen gefolterd, maar ze weigerde de namen van andere leden van haar groep op te geven. Ze werd veroordeeld om in het openbaar te worden opgehangen.
Bruskina werd door de straten geparadeerd, maar ze liep kalm naar haar dood. Toen ze op de kruk werd geplaatst, keerde ze haar terug naar de menigte. Dit maakte de beulen boos omdat ze wilden dat ze met haar gezicht naar de menigte ging staan. Ze probeerden haar te dwingen zich om te draaien, maar ze waren niet succesvol.
Ze schopten de ontlasting van haar weg. Bruskina's lichaam hing drie dagen voordat de Duitsers toestonden dat de stad haar begroef.
2 Truus Oversteegen
Het hele gezin van Truus Oversteegen was het oneens met de nazi-ideologie, en daarom hielpen ze Joodse mensen en politieke vluchtelingen illegaal de grens tussen Duitsland en Nederland te overschrijden. De 16-jarige Truus (foto hierboven, rechts) wilde graag meer doen. Toen een lid van het Nederlandse verzet haar vroeg om mee te doen, greep ze de kans. Oversteegen startte met eenvoudige missies - het verspreiden van illegale kranten, het uitdelen van folders en het verkrijgen van hulp voor vluchtelingen.
Maar Oversteegen kreeg al snel serieuzere banen. Ze ging concentratiekampen binnen, leverde valse papieren en haalde Joodse kinderen eruit. Oversteegen en haar mede-verzetsmensen vonden toen schuilplaatsen voor de kinderen.
Oversteegen werd gevraagd om zich bij het gewapende verzet aan te sluiten en ze accepteerde het. Ze kreeg een militaire training en leerde hoe ze moest schieten. Haar eerste taak was om te flirten met Duitse soldaten en hen het bos in te leiden. Daar zouden ze worden neergeschoten door mede-verzetsleden. Al snel schoot Oversteegen soldaten en bruggen op.
Haar acties irriteerden de Duitsers, die 50.000 gulden (vandaag meer dan $ 150.000) aanboden voor haar gevangenname. Ze is nooit gepakt.
1 Adolfo Kaminsky
Adolfo Kaminsky stopte op 13-jarige leeftijd met school om zijn gezin te helpen. Hij werkte voor een kledingverver, vergelijkbaar met een moderne stomerij. Kaminsky besteedde uren aan het leren verwijderen van vlekken uit de stof en hij ontwikkelde een voorliefde voor chemie. Hij begon scheikundeboeken te lezen en thuis experimenten uit te voeren. Hij werkte ook in het weekend voor een apotheker in een zuivelbedrijf.
De nazi's vielen zijn land binnen toen hij 16 was. Kaminsky en zijn familie vermeden ternauwernood een verblijf in een concentratiekamp.Ze moesten ondergronds gaan om te overleven.
Kaminsky's vader stuurde hem om valse papieren van een joodse verzetsgroep op te halen. Toen Kaminsky arriveerde, kreeg hij te horen dat de groep worstelde om een blauwe kleurstof uit de documenten te verwijderen. Hij zei dat ze melkzuur moesten gebruiken, een truc die hij op de zuivel had geleerd. Het werkte, en Kaminsky werd gevraagd om zich bij het verzet te voegen.
Op zijn 19e verjaardag had Kaminsky de levens van duizenden mensen gered door valse documenten te maken: identiteitskaarten die geen jood vertelden, buitenlandse paspoorten en treinkaartjes. Hij nam nooit een cent voor zijn werk. Hij wilde alleen kansarme mensen helpen. Kaminsky zette zijn werk voort na de Tweede Wereldoorlog door valse documenten te leveren aan behoeftige mensen over de hele wereld.