Delen:
Top 10 opmerkelijke eigenschappen Neanderthalers hebben gemeen met moderne mensen
De lijn scheidt Homo sapiens en de Neanderthalers worden dunner. Geleerden zijn niet langer zeker of de twee verschillende soorten zijn. Terwijl Neanderthalers lang uitgestorven zijn (en mogelijk een ondersoort van de moderne mens), bewijst archeologie dat ze vandaag veel gemeen hadden met mensen. Van make-up tot persoonlijke eigenaardigheden, het houden van de kinderen bezig, en het bestrijden van ziekte met medicijnen, Neanderthalers toonden opmerkelijk menselijke vernieuwingen en emoties. Hun uitsterving rond 24.000 jaar geleden blijft een blijvend mysterie.
10 Hun cognitie inclusief symbolen
Welke cognitieve vaardigheden Neanderthalers hadden, wordt nog steeds besproken. Wetenschappers op de Krim vonden een interessant artikel in de Zaskalnaya VI-site, ooit een Neanderthal-trefpunt, in 2017. Een klein bot behorende tot een raaf leek te zijn versierd. Hoewel het geen ingewikkeld beeldhouwwerk was, vielen twee inkepingen de aandacht van de onderzoekers.
Om erachter te komen of het paar een symbolische toevoeging was met als doel andere kliek gelijk te maken, repliceerden vrijwilligers de cijfers op kalkoenbeenderen. De binnenlandse soort werd gekozen omdat de botten overeenkwamen met de grootte van de Zaskalnaya-raaf. De kalkoenmonsters kwamen heel goed overeen met het oude artefact.
Het vinden van veranderde botten op Neanderthal-sites is niets nieuws. Verschillende zijn de afgelopen jaren ontdekt, wat heeft geleid tot het idee dat in plaats van per ongeluk groeven veroorzaakt door afslachten, de versierde botten werden gebruikt als sieraden of ornamenten. Het Zaskalnaya-bot is echter de eerste die aangeeft dat Neanderthalers symbolische patronen in hun houtsnijwerk insluiten.
9 Vuurvaste mineralen
Een ander opmerkelijk intelligent moment werd ontdekt in 2016 in Frankrijk. Het lijkt erop dat verschillende groepen die wonen in wat nu de archeologische vindplaats Pech-de-l'Aze is, mangaandioxide hebben verzameld om vuur te maken. Als je naar het mineraal kijkt, is het niet meteen duidelijk dat het iemand in een grot enorm kan helpen om wat warmte te krijgen. Op zichzelf is het materiaal niet-brandbaar. Toch kwamen steeds weer 50.000 jaar oude "blokken" opduiken tijdens opgravingen.
In het begin waren de chunks buitenspel als zwart pigment. Dat had op de lange termijn weinig zin. Als Neanderthalers de behoefte hadden om iets zwarts te kleuren, hadden ze gemakkelijk toegang tot voldoende roet en houtskool uit hun haarden. Mangaandioxide zou de zwaardere keuze zijn, omdat ze naar buiten moesten gaan om het te verzamelen, terwijl roet al thuis beschikbaar was. Er moest een ander doel zijn voor het verzamelen van de oxiden.
Testen hebben aangetoond dat het mineraal, wanneer het wordt gemalen, een stabieler en langer brandend vuur veroorzaakt. Op de een of andere manier kwamen de Neanderthalers erachter dat een niet-brandend stuk aarde het maken van vuur zou kunnen vergemakkelijken. Dit zou verklaren waarom ze de moeite hebben gedaan om deze waardevolle hulpbron te oogsten.
8 Ze hadden persoonlijke collecties
Ooit, ongeveer 130.000 jaar geleden, had een Neanderthaler een vreemd kiezelsteentje. Hij of zij pakte het op en nam het mee naar huis. "Home" was een grot in het moderne Kroatië, op de archeologische site van Krapina. De grot was zandsteen, terwijl de rots een bruin stuk kalksteen was met zwarte patronen. Onder de 1000 steenstukken die uit Krapina werden gewonnen, kwam er niets overeen met de kiezelsteen. De opvallende rots wekte waarschijnlijk de nieuwsgierigheid van de Neanderthaler die hem vond.
In 2015 werd op dezelfde site een verzameling adelaar-klauwen gevonden. De klauwen waren uitgehouwen en tot een sieraad gemaakt. Op andere locaties verzamelden Neanderthalers schelpen en versierden ze zelfs met pigmenten.
De kalksteenrots werd oorspronkelijk gevonden tijdens opgravingen die duurden van 1899 tot 1905 en werd vergeten tot hetzelfde team dat vond dat de klauwen de vondsten uit het verleden van de site hadden onderzocht. Dat is wanneer ze de rots vonden, die geen ander doel leek te hebben dan er mooi uit te zien. Het had geen modificaties als gereedschap of sieraad. Met een lengte van ongeveer 13 centimeter (5 in), 10 centimeter (4 in) hoog en 1,3 centimeter (0,5 in) dik, vond hij waarschijnlijk een paar kilometer ten noorden van de grot, waar zich vergelijkbare kalksteen bevindt.
7 Hun huizen hadden heet water
Een neanderthal die aan een prehistorisch drankje nipt terwijl hij in zijn jacuzzi ligt, is waarschijnlijk niet de eerste aanname van wat luxe voor grotbewoners was. Hoewel niemand zeker kan zeggen wat er werd genuttigd en als ze slenterden, is het zeker dat sommige grotten in de Neanderthalers waarschijnlijk kunstmatig verwarmde waterbronnen hadden. Een 60.000 jaar oude grot in Barcelona, Spanje, had al een schat aan informatie over het huiselijk leven van deze interessante mensachtigen opgeleverd, maar wat de show stal was een gat dat bij de haarden in 2015 werd gevonden. Archeologen geloven dat de functie een hulpmiddel was om de gemeenschap warm water te geven.
Deze specifieke groep Neanderthalers was goed georganiseerd. Ze hadden aparte ruimtes voor slapen, afvalverwijdering en het maken van gereedschap en hadden zelfs een slachthuis. Een deel van het dier blijft inclusief herten, geiten en paarden. Verre van leven in een ongeordende omgeving, organiseerden de Barcelona Neanderthalers hun huizen, gesorteerd klusspecifieke ruimtes, aten ze goed en kookten ze water om hun leven comfortabeler te maken.
6 Kruidenkennis
De studie van één Neanderthaler heeft onthuld dat ze niet vreemd waren aan ziekte of aan kruidenremedies. Gevonden in El Sidron, Spanje, leed het individu aan verschillende klachten. Toen microbiologen de tandsteen op zijn tanden in 2017 onderzochten, kregen ze een goed beeld van enkele vervelende beestjes en hoe deze Neanderthaler omging met ziek vallen.
Ze hebben de ziekteverwekker gevonden Enterocytozoon bieneusi, wat betekende dat de patiënt brak en diarree doormaakte.Hiervoor was een behandeling van het innemen van antibiotica producerende schimmels waarschijnlijk het go-to-medicijn. Onderzoekers ontdekten het DNA van Penicillium rubens tussen de tanden. Een tandabces, waarschijnlijk veroorzaakt door een ondersoort van Methanobrevibacter oralis, leek te zijn behandeld met prehistorische pijnstillers. In hetzelfde monster waren sporen van salicylzuur, dat tegenwoordig het actieve ingrediënt in aspirine is.
De aanwezigheid van Methanobrevibacter was interessant. In moderne tijden worden deze bacteriën door speeksel verspreid. De Neanderthaler stam ontstond 125.000 jaar geleden, toen hij kruiste tussen hen en Homo sapiens wordt verondersteld te hebben plaatsgevonden. Het orale micro-organisme werd overgedragen over de soort, hoogstwaarschijnlijk op de manier zoals het vandaag zou zijn, door samen eten of kussen.
5 Body Glitter
Neanderthalers verslaan de moderne glitter-rage van het lichaam door vele duizenden jaren. In 2008 onderzocht een team van archeologen een andere Spaanse neanderthalerlocatie. Tijdens het werken in een grot genaamd Cueva Anton, ontdekte een student dat wat leek op een muurfossiel. Pas toen het later werd schoongemaakt, werd duidelijk dat het een doorboorde sint-jakobsschelp was. Rode en gele pigmentdeeltjes kleurden het oppervlak. Dit leidde tot een nadere beschouwing van artefacten die in 1985 in een andere nabijgelegen grot waren aangetroffen, met name een oesterschelp die pigment bevatte. Een onderzoek van de 50.000 jaar oude oester identificeerde het pigment als een mix van mineralen zoals hematiet, lepidocrociet, houtskool en pyriet.
Het donker-roodachtige brouwsel gaf een interessant inzicht in Neanderthaler gedrag. Het was een complex recept, gemaakt van pigmenten die wat werk vergt om te verzamelen, wat aangeeft dat het belangrijk voor hen was. Terwijl onderzoekers snel toegeven dat het niet bewezen kan worden, is het slaan van zoiets te samen alleen zinvol als het een soort van lichaamspoeder was. De stof had een donkere glitters en werd waarschijnlijk gebruikt als cosmetische of symbolische make-up.
4 Complexe taal
Veel tekenfilms vertonen holbewoners als knorrende, niet-sprekende wezens, en voor de meesten is het beeld blijven hangen. Niet veel mensen denken na over welke taal Neanderthalers spraken, of ze zelfs woorden hadden, of hoe eenvoudig of geavanceerd hun gesproken communicatie was. De dingen namen een wending in 1989, toen een 60.000 jaar oud Neanderthaler tongbeen werd ontdekt in Israël. Dit bot is verbonden met de tong en helpt bij spraak. In andere primaten is het zo geplaatst dat ze niet als mensen kunnen vocaliseren, maar de Neanderthal hyoid was bijna identiek aan die van moderne mensen.
In 2013 toonde computermodellering aan dat Neanderthaler hyoïden op een vergelijkbare manier als mensen werden gebruikt, en dit was voldoende bewijs om te suggereren dat Neanderthalers niet alleen konden praten, maar ook in staat waren tot complexe taal. Eerder werd dit beschouwd als een uniek kenmerk van moderne mensen. Meer onderzoek is nodig om onomstotelijk te bewijzen dat Neanderthalers hun grammatica kenden en sommige idiomen prezen. Dit is echter een zeer positieve indicator dat ze net zo spraakzaam waren als Homo sapiens, en dat kan veranderen wie en wat als mens kan worden geclassificeerd.
3 speelgoed voor hun kinderen
Educatief speelgoed bleek een ding te zijn geweest in de Neanderthaler samenleving. De ontdekking van wat lijkt op verschillende speelgoedassen, voegt toe aan een groeiend aantal bewijzen dat Neanderthaler families bestonden als hechte groepen waarin leden voor elkaar zorgden. In dit geval hebben ouders ook items gemaakt om de jongeren te vermaken. Bovendien hebben ze hun kinderen waarschijnlijk ook vaardigheden geleerd die ze op een dag als volwassenen nodig zouden hebben.
Europese Neanderthaler sites, twee van hen in Engeland, leverden de kleine en speelgoed-lijkende gereedschappen. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom velen geloven dat de artefacten eigenlijk speelgoed waren. Een volwassen Neanderthaler zou niet met succes een taak hebben uitgevoerd met zo'n gereduceerd hulpmiddel.
In Frankrijk en België werden sites ontdekt waar stenen werktuigen werden gemaakt. Sommige rotsen waren vakkundig bewerkt, maar daarnaast waren het stenen die een onervaren hand toonden. Onderzoekers overwegen de mogelijkheid dat Neanderthalers kinderen de technieken van het maken van gereedschap door de oudere leden van de gemeenschap leren.
2 De bootvraag
Een bepaald type stenen gereedschap, 'mousteriaanse' werktuigen genoemd, is uniek voor Neanderthalers. Dit is hoe geleerden wisten dat ze ooit verschillende eilanden in de Middellandse Zee bezochten. Sommige van deze eilanden waren echter zo ver buiten hun normale bereik dat zwemmen geen optie was. Eén zo'n eiland was Kreta. Om er te komen van het vasteland van Griekenland zou betekend hebben kruisen 40 kilometer (25 mijl) van de oceaan. De zwemtheorie daalt hier bijzonder snel. De eerste persoon zou zijn gedwongen om de grote blauwe oceaan in te peddelen zonder zelfs maar te weten wat Kreta was. Hoe kwamen Neanderthalers daar?
Opvallend is dat verschillende deskundigen en instituten beginnen te overwegen dat Neanderthalers zeevarenden waren. Het vinden van hun handelsmerkgereedschap op een afgelegen eiland past als bootbouw en reizen worden toegevoegd aan hun groeiende repertoire aan vaardigheden. De Kreta-artefacten zijn ongeveer 100.000 jaar oud. Het oudste zeevarende bewijs voor moderne mensen dateert van 50.000 jaar geleden. Dit betekent niet noodzakelijk dat de Neanderthalers 50.000 jaar extra hebben gevaren voordat de mensen aansloten. Aangezien alle boten hout zouden zijn geweest, waren alle vaste sporen van degenen die op zee waren het eerst vervallen lang geleden.
1 Ze zorgden voor gehandicapten
Een Neanderthaler begrafenis leidde helaas tot de misvatting dat elk lid van zijn soort geboeid en stom was. Toen een Neanderthaler in 1908 in Zuid-Frankrijk werd gevonden, was zijn ruggegraat gebogen.Om een of andere reden werd dit het populaire beeld voor Neanderthalers.
Uit een onderzoek uit 2013 bleek dat de man bejaard was (van 30-40 jaar) en ernstig gehandicapt. In het leven was hij amper in staat om te lopen. Verschillende van zijn wervels waren gesmolten of gebroken en zijn rechterheup was abnormaal. Hij had geen tanden om mee te kauwen. Zonder familie- of gemeenschapszorg zou dit individu niet zo lang hebben geleefd.
Toen hij ongeveer 50.000 jaar geleden overleed, gooide niemand hem als aas neer. Hij werd respectvol begraven in een grot. Het graf was uitgehouwen in de stenen vloer en de aarde was strak om het lichaam gepakt. Het maken van de put en het opvullen duurde lang, maar blijkbaar was het gedaan met bereidwilligheid en empathie. De inspanning impliceert dat de lokale Neanderthalers een traditie ontwikkelden van het houden van begrafenissen voor verloren dierbaren.