Delen:
Top 10 recente ontdekkingen uit de wereldoorlogen
Zelfs op kleine schaal kan een conflict ingewikkelde verhalen en scènes achterlaten. Een wereldwijde oorlog verspreidt ruïnes, artefacten en mysteries over ontelbare landschappen. Archeologen en historici hebben beide wereldoorlogen voor een groot deel bestudeerd, maar er is geen tekort aan nieuwe glimpen in deze angstaanjagende tijden. Deze lijst deelt enkele van die recent ontdekte geheimen en persoonlijke momenten evenals verbazingwekkend onderzoek dat de mogelijkheid oproept van een voorheen onbekende wereldoorlog.
10 Britse Happy Hour
Een Brits kamp stond ooit in de buurt van de stad Ramle in Israël. Onder het commando van generaal Edmund Allenby bezet de eenheid de kazerne in een tijd dat de strijd tegen de Turken in Palestina in de wacht werd gezet. Tijdens hun verblijf in 1917 tijdens de Eerste Wereldoorlog bleven de Britten negen maanden lang.
In 2017 onthulden opgravingen een ongeschreven stuk van wat daar was gebeurd. In de vuilnisbelt van het kamp vonden archeologen het gebruikelijke kapotte keukengerei en toen zagen ze de flessen. Ongeveer 70 procent van de items die door de bewoners van de kazerne werden weggegooid, bestond uit drankflessen. Honderden whisky- en jeneverflessen - waaronder een paar gemarkeerde Gordon's Gin en Dewar's Whisky - verschenen.
Het lijkt erop dat de mannen de lange maanden van uitstel gebruikten om vaak dronken te worden. Het enorme aantal lege containers op de site suggereert dat dronkenschap niet tegen kampregels was. Dit was een unieke vondst voor Israëlische archeologen, en het gaf de eerste mogelijkheid om te bekijken hoe deze specifieke soldaten hun vrije tijd doorbrachten.
9 duizenden dog tags
In 2014 bezocht een amateurhistoricus een veld buiten Londen om te zoeken naar relikwieën. Dan Mackay wijdt veel van zijn tijd aan de oorlogsgeschiedenis, wat zijn ontdekking nog specialer maakte. Vlak naast een anti-artillerie kanon uit de Tweede Wereldoorlog, ontdekte hij meer dan 14.000 dog tags.
Uitgegeven door het Britse leger, deze kunnen een van de eersten zijn die gesmeed zijn van roestvrij staal. Dog tags voor soldaten werden uitgevonden vóór beide wereldconflicten, en gevulcaniseerde asbestvezels werden gebruikt om ze te maken tot 1960.
De Mackay-tags zijn individueel gegraveerd met de namen van Britse soldaten, maar deze mannen hebben de tags nooit ontvangen. Hoogstwaarschijnlijk zijn de plannen voor het nieuwere ID-systeem kort na het in gebruik nemen van de stalen tags verlaten. In hun lege staat werden de tags vervolgens in het veld begraven.
Ze zijn gemaakt voor personen die behoren tot bijna elk Brits regiment van voor de Tweede Wereldoorlog tot daarna. Dit maakte het extreem moeilijk om de families van de soldaten op te sporen, maar het ijverige onderzoek van Mackay naar de geschiedenis van de militairen brengt een deel van de tags langzaam terug naar huis.
8 The Missing Apprentice
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam een tiener genaamd Frank Le Villio in de problemen met de nazi's. In 1944 bezetten de Duitsers Jersey en namen alle voertuigen in beslag. Le Villio, een leerling van een mecanicien, zag een motorfiets van een Duitse soldaat en nam hem mee voor een joyride. De 19-jarige werd gearresteerd en gepasseerd tussen verschillende concentratiekampen.
Historici wilden weten of hij in het beruchte Bergen-Belsen was gebleven en of hij het had overleefd. Als dat zo is, zou hij een van de slechts twee Britse staatsburgers zijn die daar levend uit zouden lopen. Er stierven ongeveer 50.000 mensen, waaronder Anne Frank.
Toen ontdekt werd dat Le Villio na de oorlog naar Nottingham was gereisd, adverteerden onderzoekers in een lokale krant om informatie over hem. Een priester antwoordde en bevestigde dat de jongeman was begraven in een massale paupersgraf op Wilford Cemetery nadat tuberculose hem op 21-jarige leeftijd had gedood.
De enige bewezen Britse overlevende van Bergen-Belsen herinnerde zich dat hij Le Villio had ontmoet, maar op een andere locatie. Verder onderzoek leverde ook records op voor Le Villio's verblijf in Neuengamme en Sandbostel ("Belsen in miniatuur") maar geen voor Bergen-Belsen.
7 Een geheim weerstation
Nabij de Noordpool, zitten de overblijfselen van een Duitse basis in oorlogstijd genaamd Schatzgraber ("Treasure Hunter") op het eiland Alexandra Land. Meteorologen die daar gestationeerd waren, hielden het leger op de hoogte van de weersomstandigheden boven Noord-Europa en de oceanen in het noorden.
Hoewel de basis van de Tweede Wereldoorlog zogenaamd geheim was, werd het bestaan ervan in verschillende documenten genoteerd. Schatzgraber werd in 1944 verlaten, maar het ijskoude eiland maakte het onmogelijk om het hele complex te bestuderen.
Toen de warme winter van 2016 Schatzgraber volledig ontdooide, bevestigden Russische onderzoekers wat de documenten beschreven. Voor de eerste keer werd elk gebouw (en de inhoud ervan) gecatalogiseerd. Ze onthulden een noodlottige bemanning.
Uitgehongerd in de winter van 1944, namen de mannen een kwellende rondwormplaag op na het koken van een ijsbeer. Het evacuatievliegtuig brak een wiel bij de landing en moest wachten tot er een reserve luchtzak gevallen was.
Toen de zieke mannen eindelijk geladen waren, moest hun leider onbekwaam zijn omdat hij gek was geworden. Een uitgebreide zoektocht onthulde het noodvliegveld en meer dan 600 artefacten, waaronder voedsel in blik, uniformen, handleidingen, munitie en wapens.
6 De boszones
De Tweede Wereldoorlog is een van de best onderzochte conflicten, maar toch bleef één type slagveld grotendeels genegeerd. De conflictgebieden in de bossen van Europa kwamen de aandacht van geoarcheoloog David Passmore toen hij geen enkele verwijzing naar hen kon vinden.
De afgelopen jaren nam Passmore een team en liep door bebost terrein in Frankrijk, Duitsland, België, Luxemburg en Nederland. Ze concentreerden zich op gebieden waar gevechten werden gevoerd van 1944 tot 1945. De locaties werden geïdentificeerd na het verzamelen van informatie uit academische studies, gidsen en internet.
Het team vond loopgraven, bomkraters en zelfs de ruïnes van bevoorradingsdepots en schuttersputten. Van bijzonder belang waren de Duitse logistieke depots. Ongelofelijk, ze onthulden de exacte locaties van het ondersteuningsnetwerk van het Duitse leger en hoe het werd geïmplementeerd voordat Normandië door de geallieerden werd veroverd.
Bovendien werd door het onderzoek van de depots duidelijk hoe dit netwerk evolueerde tijdens de invasie in Normandië en hoe het naar de andere kant viel. Passmore's studie van de depots verzamelde gedetailleerde kennis over waar en hoe soldaten vochten in Europese bossen.
5 Trainingstunnels
In 2017 besloot het Britse leger om gebouwen toe te voegen aan Larkhill op de vlakte van Salisbury. Omdat de site van historische betekenis is, mochten archeologen eerst het gebied doorkruisen. Onverwacht vonden ze onderaardse tunnels die tijdens de Eerste Wereldoorlog werden gebruikt voor training.
Het eeuwenoude netwerk overspande kilometers en bevatte handgranaten (sommige live), blikjes voedsel en graffiti. De passages waren een verrassing, maar niet hun aard. Het gebied dient nog steeds als een militaire trainingsbasis en werd tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikt om soldaten op te leiden voor het Westelijk Front.
Veelbetekenend, gedurende die tijd, kregen mijnwerkers en gevechtsingenieurs instructies over hoe ze onder vijandige loopgraven moesten tunnelen en explosieven moesten planten. In de kalkwanden waren meer dan 100 individuele graffitimerken gekerfd.
Het meest inzichtelijk waren de namen van de soldaten die daar trainden voordat ze aan de loopgraven begonnen. De ene was een Australische privé Lawrence Weathers. Later kreeg hij het prestigieuze Victoria Cross nadat hij een Duits machinegeweer bestormde en in 1918 180 gevangenen meenam.
De archeologische opgraving op Larkhill is nog steeds aan de gang en blijft het grootste onderzoek naar elk tunneltunnelsysteem uit de Eerste Wereldoorlog.
4 De geheime deal
Een Duitse historicus blies het deksel op een topgeheime deal toen hij onthulde dat The Associated Press (AP) banden had met het Derde Rijk. Het daaropvolgende onderzoek toonde een overeenkomst om oorlogsfoto's uit te wisselen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Duizenden foto's waren verschenen in de Amerikaanse pers met misleidende bronnen zoals "geleverd door een Duits bureau" en verstrekt door het AP.
Aanvankelijk ontkende het bureau elke vorm van samenspanning. Maar het verhaal van AP in oorlogstijd werd al snel onthuld. In 1941 werden ze samen met alle andere buitenlandse nieuwsgroepen uit Duitsland gezet. Aangezien beide partijen enthousiast bleven voor afbeeldingen van insiders, werd een overeenkomst gesloten.
De AP ontving gecensureerde foto's gevuld met slimme Duitse propaganda. De door de nazi's ontvangen foto's werden ook door hen gewijzigd om de VS ongunstig in Duitse kranten te werpen.
Dit paste niet goed bij de Amerikaanse contraspionage, die de leidinggevenden van de AP, die betrokken zijn bij de handel met de vijandelijke wet, wilde veroordelen. De suggestie werd een week later weggelaten toen bleek dat de Amerikaanse regering de AP de duimen had gegeven om te beginnen met ruilen.
3 Een piloot nog steeds in zijn vliegtuig
Geïnspireerd door het huiswerk van zijn zoon over de Tweede Wereldoorlog, onderzocht Klaus Kristiansen een veld op zijn boerderij in Denemarken. De overleden grootvader van Klaus had beweerd dat er in 1944 een oorlogsvliegtuig was neergestort. Er was echter geen aanwijzing in de 40 jaar dat Klaus het land had bewerkt.
Toen in 2017, luisterden Klaus en zijn 14-jarige zoon, Daniel opgewonden terwijl hun metaaldetector begon te zoemen. Op 4-6 meter (13-20 voet) naar beneden, vonden ze het vliegtuig, een Duitse Messerschmitt uit de Tweede Wereldoorlog. Het vliegtuig werd in duizenden stukken gescheurd. Onder de fragmenten bevonden zich de motor, munitie en menselijke botten. Stukken van de kleren van de vliegenier kwamen tevoorschijn en zijn portefeuille bevatte nog steeds geld.
Onderzoekers hebben de pilot geïdentificeerd na onderzoek van extra items. De initialen van de man waren geëtst op zijn horloge en ze kwamen overeen met de naam op een servicedocument en een kalenderboek dat uit het wrak was getrokken.
De piloot was de 19-jarige Hans Wunderlich. Zijn militaire records lieten zien dat hij Beiers geboren was, ongehuwd en kinderloos. Het vliegtuig zal in Denemarken blijven, maar Wunderlich zal herbegraven worden in Duitsland.
2 De tunnel van de brandende brigade
Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog wisten de nazi's dat ze verloren hadden. In het Ponar-bos in Litouwen wilden ze een kamp wissen waar ongeveer 100.000 mensen waren omgekomen. Tachtig Joodse gevangenen werden van andere locaties gebracht om de lichamen op te graven en te verbranden. De mannen gaven deze gruwelijke taak op zich en werden de brandbrigade genoemd.
Na maanden kwam het breekpunt toen de arbeiders familieleden binnen de massagraven begonnen te vinden. Voor 76 zenuwslopende dagen groef de brigade een geheime ontsnappingstunnel met lepels en alles wat ze maar konden vinden.
Op de maanloze nacht van 15 april 1944 trokken de gevangenen naar vrijheid. Hoewel ze in de tunnel werden afgeluisterd, worstelden ze door twee prikkeldraadhekken en een mijnenveld. De gevangenen renden ook weg van honden en ontwierpen kogels en mortieren terwijl ze vluchtten.
Twaalf mannen ontsnapten, en de getuigenissen van 11 lieten de ingang van de ingestorte tunnel jaren geleden liggen. In 2016 vonden archeologen de rest met scantechnologie. De uitgeholde tunnel was bijna 34 meter lang en toonde de monumentale vastberadenheid van de mannen om te overleven ondanks de verschrikkingen die ze hadden doorstaan.
1 World War Zero
Een mysterie uit de bronstijd omringt acht grote mediterrane beschavingen. Plots stortte alles 3.200 jaar geleden in ten gevolge van oorlog, hongersnood en huiselijke conflicten. Geoarcheoloog Eberhard Zangger is van mening dat "World War Zero" mogelijk verantwoordelijk is geweest.
Volgens zijn hypothese veroorzaakte World War Zero de desintegratie van Egypte. Het vernietigde ook de Hettieten, Minoans, Kanaänieten, Cyprioten, Assyriers, Mycenaeërs en Babyloniërs.Hun gemeenschappelijke vijand was een alliantie tussen groepen uit West-Klein Azië die dialecten van de Luwiaanse taal spraken.
Na het vallen van de Hittieten en de Egyptische farao's lanceerden de Myceense Grieken succesvolle aanvallen op de havensteden van de Luwiërs. De thuiskomst van de Grieken was echter desastreus. De afgevaardigden die ze hadden achtergelaten weigerden af te treden en de resulterende burgeroorlog introduceerde de Griekse donkere middeleeuwen.
Veel geleerden accepteren niet dat de Luwians capabele indringers waren of dat World War Zero mogelijk was. Ze geloven dat een andere onbekende factor ervoor zorgde dat de acht culturen rond dezelfde tijd instortten.
Zangger is echter van mening dat historische documenten zijn theorie ondersteunen, inclusief dat de Luwianen waarschijnlijk de mysterieuze en destructieve 'Zeevolken' waren die in Egyptische geschriften worden genoemd. In Turkije heeft hij ook sites geïdentificeerd die mogelijk door Luwians zijn gebouwd. Sommige van deze sites zijn zo groot dat ze vanuit de ruimte zichtbaar zijn.