Delen:
Top 10 inzichten afgeleid van oude documenten
De ouden hadden een vruchtbare gewoonte om hun leven op alles te documenteren, van huid tot steen. Hoewel dit archief oud kan zijn, kan het nieuwe vertalingen of technologie toevoegen en de resultaten kunnen onthullend zijn.
Van boeken die tot samurai en piraten behoorden tot mysterieuze gebeurtenissen die de geschiedenis konden herschrijven, het geschreven woord kan de grijze ruimtes van de geschiedenis kleuren als niets anders. Hier zijn 10 oude documenten die soms verrassende inzichten hebben opgeleverd over gebeurtenissen in het verleden en mensen.
10 Het handboek van Samurai
Tsukahara Bokuden was een geweldige samurai en misschien de auteur van een nieuwsgierig boek. Called The Hundred Rules of War, het is recentelijk in het Engels vertaald. De handleiding geeft advies over vechtvaardigheden en hoe een juiste samurai zich zou moeten gedragen. Tot de beschrijvingen van laf gedrag behoorden zij die niet dronken of koesterden als horsemanship.
Hoewel het auteurschap onmogelijk te bewijzen is, geloven velen dat het boek is samengesteld in het laatste jaar van het leven van Bokuden (1489-1571). De handleiding is niet je gebruikelijke spelregel, maar een verzameling liedjes. De muzikale kanttekeningen richten zich op veel gebieden van het leven van een samurai, van de beste naam voor een baby die in de krijgerklasse is geboren, om te onthouden dat leven noch dood even belangrijk was als vooruitgaan.
Het werk biedt fascinerende discussies over voorbereidingen voor training en oorlog. Een paard weerspiegelde de geest van de ruiter, en de schrijver is eerlijk - een klein dier betekende een stomme samurai. De beste prebattle-maaltijd, het geadviseerde boek, was rijst verwarmd met water. Andere snacks waren gedroogde pruimen en geroosterde bonen. Onderzoekers vonden de pruimen geholpen met dorst, maar zijn niet precies zeker waarom het boek sterk op de bonen aandringt.
9 oudste huwelijkscontract
Ongeveer 4.000 jaar geleden heeft een paar een prenup in klei uitgehouwen. Toen het in 2017 werd gevonden op de archeologische site van Kultepe-Kanesh in Turkije, werd al snel duidelijk dat het hebben van kinderen deel uitmaakte van de deal.
Het Assyrische paar, Laqipum en Hatala, kwamen overeen om twee jaar te proberen om hun eigen nageslacht te produceren. Als er niemand arriveerde, werd het de plicht van de vrouw om op zoek te gaan naar een surrogaat. Meer specifiek moest Hatala een vrouwelijke slaaf kopen voor haar man. Toen ze samen een kind hadden gekregen, mocht Laqipum de moeder verkopen als hij daarvoor koos.
Het contract is het oudste om draagmoederschap en onvruchtbaarheid te noemen, hoewel in een enigszins ander licht dan nu wordt geoefend. Hoewel het de oude overtuiging weergeeft dat onvruchtbaarheid de schuld van de vrouw was, zorgde het contract voor een schikking voor gelijke kansen. Degene die de scheiding heeft geïnitieerd, moest de andere persoon vijf zilveren munten betalen.
8 Hidden Coffin Script
Een Egyptische mummie op Chiddingstone Castle in Kent frustreerde experts in de manier waarop zoveel mummies de neiging hebben om te doen. Hun identiteiten zijn verborgen onder een rij papyruspagina's. Om de naam van de overledene te lezen, vernietigt de vereiste peeling vaak de kostbare artefacten.
In 2017 bedachten onderzoekers een scantechniek waarmee een verborgen script kon worden gelezen zonder de mummie te beschadigen. De 3.000 jaar oude overblijfselen op Chiddingstone verloren zijn mysterieuze anonimiteit toen de voetplaat werd gescand. Het onthulde dat het verband een man met de naam Irethoreru bevatte.
Maar de techniek was goed voor meer dan alleen het aanroepen van verloren namen. De papyrus die werd gebruikt om de mummiekisten te vormen, was oorspronkelijk oud oud papier. Omdat pasta en gips ze verdoezelden, bleef de inhoud eeuwenlang onzichtbaar.
Tijdens scans kon een hoop hiërogliefenschroot uit het leven van Egyptenaren worden gezien, inclusief belastingpapieren en boodschappenlijstjes. Eens beschouwd als onzin, is dit materiaal nu een van de beste bronnen van Egyptologie om te mijnen voor papyrus die wordt gebruikt voor alledaagse notities.
7 True Reign Of Rameses
Egyptologie is een intens bestudeerd gebied, maar toch is de heerschappij van elke farao een schatting. Een van de bekendste was Ramses de Grote. In 2017 werd een Bijbelpassage vergeleken met een gevecht gedocumenteerd op een stele. Farao Merneptah, zoon van Rameses, beschreef hoe hij de Israëlieten versloeg.
Wat ze gemeen hebben, zijn de ingrediënten van wat de oudste zonsverduistering ooit zou kunnen zijn. De passage in het boek Jozua beschreef hoe Jozua de Israëlieten naar Kanaän leidde. Om hun vijanden te verslaan, beval hij de zon en de maan met succes te stoppen met bewegen.
De tekst verwarde geleerden tot ze zich realiseerden dat de originele Hebreeuws-naar-Engelse vertaling een andere interpretatie bood. Als alternatief betekende dit dat de zon en de maan niet meer schenen. De inscripties van de stele plaatsten de Israëlieten in Kanaän tussen 1500-1050 voor Christus.
Als de Joshua-gebeurtenis een eclips was, was de enige die in die tijd zichtbaar was in Kanaän op 30 oktober 1207 voor Christus. De stele verklaarde dat het tijdens het vijfde jaar van Merneptah als koning werd gesneden. De lengte van zijn heerschappij en dat van zijn vader is bekend, maar de eclips versmalt het tot binnen een jaar. Als het onderzoek klopt, heerste Rameses van 1276-1210 voor Christus.
6 Een piratenboek
Niet zomaar een piraat. De papiersnippers zijn gevonden op het vat De Wraak van Koningin Anne, onder bevel van de beroemde Blackbeard. In 1718, de Wraak zonk in de buurt van North Carolina en werd het onderwerp van nauwgezette analyse sinds haar ontdekking in 1996.
Er werd veel van de gebruikelijke dingen gevonden - wapens, gereedschappen en persoonlijke voorwerpen. Maar de meest onverwachte ontdekkingen waren 16 papieren fragmenten die in een kanon waren gepropt. In eerste instantie leek het doek te zijn dat een kamer blokkeerde. Toen de drassige massa werd onderzocht, werd de zeldzaamheid ervan duidelijk.
Papier overleeft bijna nooit onder water, laat staan gedurende drie eeuwen. Zeven van de stukken hadden een leesbare afdruk en een enkele plaatsnaam, Hilo, identificeerde het boek.De pagina's zijn verscheurd Een reis naar de Zuidzee, een avonturenverhaal over een zeekapitein die, onder andere, de kustplaats in Peru beschrijft.
Het is een passende toevoeging aan de bibliotheek van elke piraat. Maar welke zeiler het boek bezat of waarom het in het kanon werd gestopt, is een raadsel. Het geeft wel degelijk bewijs voor boeken over 18e-eeuwse schepen en bevestigt records die verwijzen naar Blackbeard's bemanning die er meerdere bezit.
5 Mystery Of Mapmakers 'Monsters
Veel oude kaarten lijken te zijn gemaakt door kunstenaars die meer geïnteresseerd zijn in verfraaiingen dan in geografie. De meeste komen uit de 16e en 17e eeuw. Zeemonsters, denkbeeldige steden en onjuist geschreven 'feiten' sieren ruimten waar er bergen of eilanden hadden moeten zijn.
Deze traditie in de cartografie kan eeuwen oud zijn, maar het tart het doel van het maken van kaarten. Hoewel rijke kopers wat decoratie verwachtten, zochten ontdekkingsreizigers naar correcte geografie, niet naar draken.
Een motivatie kan een angst zijn geweest om er onwetend uit te zien. In dit verband kunnen kaartenmakers zijn onderworpen aan wat historici noemen horror vacui-een afkeer van lege ruimtes in illustraties.
Geen melding van horror vacui is gemaakt door kaartenmakers, behalve één. De Nederlander Petrus Plancius voegde een nauwkeurige zuidelijke sterrenkaart toe aan zijn 1592 wereldkaart. Hoewel hij de angst nooit vermeldde, voegde Plancius een briefje toe waarin hij uitlegde dat de sterrenbeelden het zuidelijke halfrond verving in het geval het leeg bleef.
Tegen het midden van de 18e eeuw, horror vacui zijn grip verliest en kaarten werden meer wetenschappelijk. Onverkende locaties bleven leeg.
4 De Canterbury-rol
De inspiratie achter het enorm succesvolle Game of Thrones romans was een echte machtsstrijd. In Engeland streden de Houses of Lancaster en York voor suprematie in wat bekend werd als de Wars of the Roses.
Ondanks het geweld hebben beide partijen bijgedragen aan een uniek en opmerkelijk kunstwerk. Het was natuurlijk geen wederzijds project. Het werd eerder aan de ene kant gemaakt en verfraaid door de andere.
The Canterbury Roll is een prachtig verslag van het mythische begin van Engeland tot de oorlogen van de rozen. Het meten van 5 meter (16 ft), werd opgesteld door het Huis van Lancaster in de jaren 1420. Ergens tijdens het conflict werd het overgenomen door Yorkists, die het document gedeeltelijk herschreven.
Het is al meer dan een eeuw in bezit van de University of Canterbury in Nieuw-Zeeland. Onderzoekers geloven dat het grondig onderzochte manuscript nog steeds geheimen heeft. Ze zijn van plan nieuwe technieken te gebruiken, zoals geavanceerde beeldbewerking, om te zoeken naar verborgen frases en om de hele Canterbury Roll in 2018 digitaal beschikbaar te maken voor het publiek.
3 Onbekend productieproces
In de 13e eeuw werden duizenden mini-bijbels uitgedraaid. Ze bevatten Genesis tot en met de Apocalyps, maar toch waren ze knus genoeg om in een zak te dragen.
De kleine boeken werden gesmeed met een technologie die nog steeds modern begrip ontgaat. Onderzoekers werden geattendeerd op het feit dat ze een gerelateerde vraag hadden opgelost. De pagina's zijn ultradun, waarvan wordt gezegd dat ze worden bereikt met de huid van de foetus.
Maar de getallen van de boeken betekenden dat de aanvoer van geaborteerd vee niet kon worden volgehouden. Tests zochten naar substituten met een dunne huid, zoals konijnen, ratten en eekhoorns. Blijkt dat er geen knaagdier stierf om een bladzijde te worden, maar kalf, geiten en schapenvacht werden gebruikt.
Dit loste een van de grootste raadsels op voor het tijdperk van het drukken. (De bijbels waren met de hand geschreven.) Hoewel een deel van het materiaal afkomstig kan zijn van ongeboren dieren, deden de meesten dat niet. Dit smeekte de vraag: hoe waren de pagina's, die zwaar genoeg waren om 800 jaar te overleven, zo dun geworden?
Sommige maten 0,03 millimeter (0,001 in). Maar tegen de tijd dat middeleeuwse bronnen technieken voor het maken van pagina's opnamen, was het proces al verloren. Schrijvers ontgonnen informatie uit de tweede hand en elke moderne replicatie stuitte op een mislukking.
2 Het graf van de onderkoning
In 2017 produceerde de Mongoolse steppe een stenen monument met een krachtig mannenverhaal. Bestaand uit 14 pilaren rond een sarcofaag, is het mysterieuze verhaal bezaaid met macht en mogelijk moord.
De 1.300 jaar oude kist is nu leeg. Net als de pilaren, is het bedekt met Turks schrift dat de opkomst van de anonieme man documenteert. In de eeuwen vóór Genghis Khan kwam de invloed van deze man op de tweede plaats na de heerser, Bilge Qaghan († 716-734).
De pilaren onthulden dat de overledene de titel "Yagbu" ("onderkoning") bezat. Na de vergiftiging van Bilge verhuisde de man naar "Tolis-Shad" ("Royalty van het Oosten"). Deze moord wordt vermeld in historische archieven en het is onduidelijk of de onderkoning erbij betrokken was. Het is echter niet zo vergezocht om hem als een plotter te beschouwen.
Het imperium, dat het moderne Mongolië en enkele van Noord-China omvatte, was politiek dodelijk. Hogere commandanten waren vaak gelijk aan het krijgen van een promotie door een ander hooggeplaatst persoon te vermoorden. Zelfs de opvolger van Bilge werd gedood, maar dit bleek te veel voor de balanceerbare machtsstructuur.
Enige tijd na de moord op Tengri Qaghan (omstreeks 734-741) zakte het rijk ineen. Het monument kan informatie toevoegen over de heersers van de regio, evenals hun relatie met de Mongoolse stammen.
1 Verloren vers en gezichten
Het oudste manuscript dat refereert aan Koning Arthur en Merlijn is het Zwarte Boek van Carmarthen. Genoemd naar de kleur van zijn binding, is het boek een compilatie van gedichten uit de 9e-12e eeuw.
Tijdens een project uit 2015 werden de pagina's onderzocht met ultraviolet licht en fotobewerkingssoftware.Tot vreugde van de onderzoekers vonden ze iets dat onzichtbaar was voor het blote oog. Onder de verborgen trove waren menselijke gezichten en verzen.
Als gevolg van een zeer relatable gedrag van moderne boekenwurmen, werden notities ook in de marge gekrabbeld door middeleeuwse lezers. Ze noteerden hun oude gedachten het meest aan het einde van de 16e eeuw. Het herstel van de doodles is waardevol omdat ze een directe verbinding vormen tussen lezers uit het verleden en de onderzoekers die hun hersens proberen te pikken.
De details waren niet expres verborgen. Er wordt aangenomen dat een vorige eigenaar, Jaspar Gryffyth, ze heeft verwijderd. Het manuscript is de vroegste geschreven in Welsh, ergens rond ADVERTENTIE 1250, waarschijnlijk door één enkele auteur die gedichten verzamelde over de volksverhalen van Wales en de legenden van Dark Ages.
Maar het grootste belang van het Zwarte Boek is hoe het aantoont dat zelfs goed bestudeerde manuscripten nog steeds een grote hoeveelheid nieuwe informatie kunnen leveren.